Αιφνιδιασμός: Σε τέτοια παιχνίδια είναι κοινό μυστικό πως δεν περιμένουμε να ανοίξει ο ρυθμός. Η Ελλάδα , συνεχίζοντας αυτό που επέλεξε απ' την αρχή του Παγκοσμίου, έπαιξε συντηρητικά. Δεν έπαιξε και ο Καλάθης (αγωνίστηκε για 3') και χωρίς αυτόν η Ελλάδα δεν δοκιμάζει να ανεβάσει ταχύτητα. Η Ισπανία επέλεξε με τη σειρά της και αυτή ένα σετ παιχνίδι και τους 2 αιφνιδιασμούς σε πρώτο χρόνο που έβγαλε , τους έκανε εκμεταλλευόμενη τις λανθασμένες παράλληλες πάσες των περιφερειακών μας.
Επίθεση: Η Εθνική μας σημάδεψε τα αργά πόδια του Μαρκ Γκασόλ χτυπώντας τον με pick n roll. Οι Ζήσης , Σπανούλης πήγαιναν δυναμικά στο καλάθι και αυτό είχε αποτέλεσμα να προηγηθούμε με 17-11. Όποτε ο Σοφοκλής ήταν στο παρκέ η μπάλα θα περνούσε απαραιτήτως απ' τα χέρια του , προσπαθώντας να βάλει τους Ισπανούς μέσα στο καλάθι και να τους φθείρει με φάουλ. Απέναντι στη ζώνη δεν έδειξε να έχει ξεκάθαρο πλάνο για άλλη μια φορά. Κάποιες φορές ο ψηλός (συνήθως ο Μπουρούσης) έβγαινε στο φάουλ για να διαταράξει την αμυντική ισορροπία , κάποιες άλλες ξεκινούσε διείσδυση ο Σπανούλης αλλά δεν την ολοκλήρωνε παρά την έδινε στους συμπαίκτες του που περίμεναν στο τρίποντο και κάποιες άλλες περίμενε απ' το Σχορτσανίτη να κάνει ηρωισμούς βάζοντάς τα ακόμη και με 3 αντιπάλους. Τα σουτ που έβαλε ο Ζήσης μετά από ντρίμπλα σε pick n roll (8/12 διπ) ήταν περισσότερο προϊόν ατομικής πρωτοβουλίας παρά οργανωμένο σχέδιο . Κοψίματα στο καλάθι (εκτός από ένα) δεν επιχειρήθηκαν και μοιραία η επίθεσή μας δεν είχε το απρόβλεπτο.
Η Ισπανία έκανε πάμπολλα down screen σε Ναβάρο (5/5 διπ) και Ρούντι για να αξιοποιήσει την ικανότητά τους να σουτάρουν πάνω στη κίνηση μόλις βγαίνουν απ΄το screen. Ο Ρούμπιο έψαξε το one on one απ' το πλάι (ιδίως όταν τον έπαιζε ο Σπανούλης) αλλά δεν του βγήκε (2/6διπ). Τα pick n pop με τον Γκαρμπαχόσα δεν δοκιμάστηκαν (πήρε συνολικά μόλις 2 προσπάθειες). Γενικά ο Σκαριόλο βασίστηκε στο επιθετικό χάρισμα των περιφερειακών να δημιουργούν προσωπικές φάσεις και στον πλουραρισμό που έχει σαν ομάδα (όλοι όσοι αγωνίστηκαν σκόραραν ενώ οι δικοί μας αναπληρωματικοί είχαν τον συγκλονιστικό αριθμό των 3 πόντων...).
Ριμπάουντ: Οι Βάσκεθ (7ρ σε 16') και Ρέγιες (10ρ σε 19') καθάριζαν οποιοδήποτε σκουπίδι πέρναγε από μπροστά τους. Ενδεικτικά να αναφέρω πως οι δυο τους είχαν μαζί 9 επιθετικά ριμπάουντ! Όσο για μας θα καταντήσω γραφικός αναφέροντας συνέχεια πως με τους Φώτση - Σχορτσανίτη ταυτόχρονα στο παρκέ υστερούμε απελπιστικά στο αμυντικό ριμπάουντ. Όταν οι Ζήσης - Διαμαντίδης κουράστηκαν να πηγαίνουν δυνατά στο ριμπάουντ , χάθηκε και ο έλεγχος της "εναέριας κυκλοφορίας" στη ρακέτα μας (ο Τσαρταρής που αποδεδειγμένα βοηθάει, αγωνίστηκε μόλις 4'..). Τα περισσότερα ριμπάουντ των Ισπανών δίνουν επιπλέον κατοχές που είναι υπερπολύτιμες για ένα τόσο κλειστό ματς.
Επιστροφές στην άμυνα: Τα "σωστά" φάουλ στο κέντρο έγιναν και αποκόπηκε οποιαδήποτε διάθεση για αιφνιδιασμό και για τις 2 ομάδες.
Άμυνα: Οι Ισπανοί παγίδευαν τον Σχορτσανίτη στο λόου πόστ με double team απ΄το τεσσάρι (όπως κάνει και ο Ομπράντοβιτς τόσα χρόνια) ποντάροντας στην αδυναμία (για να μην πω ανικανότητα) του Sofo (4 λάθη) να πασάρει στον ελεύθερο παίκτη. Πολλές φορές μάλιστα ερχόταν και τρίτη βοήθεια από κοντό και ήταν 2 οι αμαρκάριστοι Έλληνες που περίμεναν την πάσα του. Μάταια όμως...
Η ζώνη που χρησιμοποίησαν ήταν πατενταρισμένη απ' του Τάνιεβιτς. Οδηγούσαν το γκαρντ στον ψηλό (Βάσκεθ) και οι υπόλοιποι μάρκαραν τις πάσες . Ο γκαρντ δεν πήγαινε στο καλάθι φοβόμενος το κόψιμο αλλά έψαχνε συνέχεια την πάσα προς τα έξω. Και είναι νόμος πως όταν είσαι στον αέρα και ψάχνεις την πάσα θα κάνεις λάθη (4 ο Σπανούλης).
Εμείς πιέσαμε πάνω στη μπάλα (ιδιαίτερα στην τρίτη περίοδο) και κυνηγήσαμε τον Ναβάρο στα screen. Το μικρό rotation όμως κούρασε τους περιφερειακούς μας και στο τέταρτο δεκάλεπτο ο ξεκούραστος Ναβάρο (αγωνίστηκε μόλις 25') μας πλήγωνε με τις "μπομπίτες" του. Η αντιμετώπισή μας στο pick n roll των Ισπανών στέφθηκε με επιτυχία. Στηρίξαμε πολλά στο πάθος και τη θέληση των περιφερειακών μας να "σπάνε" το screen, παρά στη δυναμική έξοδο των ψηλών (φοβούμενοι ίσως και τη φθορά στα φάουλ). Ο ανυπέρβλητος Διαμαντίδης μας θύμισε γιατί ψηφίστηκε για 5 συνεχόμενες χρονιές "κορυφαίος αμυντικός της Ευρωλίγκα" με το ολοκληρωμένο αμυντικό του παιχνίδι.
Ειδικές καταστάσεις: Οφείλω να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη απ 'το "βιαστή" μας. Σε παλαιότερο post έγραψα πως ο Σπανούλης είναι ο μεγαλύτερος closer της Ευρώπης. Έκανα λάθος . Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο έβαλε όλα τα σουτ που έπρεπε( 6/6 βολ, 5/5 διπ, 2/5 τρ) στα τελευταία λεπτά καταστρέφοντας την ελληνική άμυνα με μια απλή κίνηση. Έβγαινε απ' το screen και ευστοχούσε. Τελικά το μπάσκετ είναι απλό...
2 σχόλια:
Επειδή έχει προκύψει ένα ζήτημα γύρω από τα συνολικά ριμπάουντς που πήρε κάθε ομάδα ξεχωριστά, θα ήθελα να αναφέρω πως η αθλητική εφημερίδα που αγόρασα ανέφερε τα αναγραφόμενα από το άρθρο μου στοιχεία, το site του ESPN γράφει για 3 παραπάνω ριμπάουντς των Ισπανών (28-25), ενώ το site της FIBA κάνει λόγο για υπεροχή της Ελλάδας με 31 ριμπάουντς έναντι 29 των Ισπανών. Επειδή το φύλλο αγώνος δεν το έχω στα χέρια μου δεν μπορώ να είμαι "μάντης" του ακριβούς αριθμού των ριμπάουντς κάθε ομάδας.Πάντως η αίσθησή μου, λέει ότι η Ελλάδα δεν είχε περισσότερα ριμπάουντς από τους Ισπανούς.
Έχεις δίκιο, φίλε, όντως κι εγώ διαβάζοντας την ανάλυσή σου (την οποία βρήκα πολύ καλή και συμφωνώ)ψάχνοντας μετά για τον αριθμό των ριμπάουντς και κοιτάζοντας και τα sites που αναφέρεις κι εσύ, δεν έβγαλα άκρη. Παντώς κι εγώ πιστεύω ότι οι Ισπανοί ήταν καλύτεροι ήταν πιο δυνατοί στα ριμπάουντς.
Δημοσίευση σχολίου