Δεύτερο επεισόδιο: "Μάικ , δεν έχεις κάνει κάτι ακόμη για να αξίζεις να γίνεις εξώφυλλο"

Κάθε Τετάρτη το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα και ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Tο αθλητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του North Carolina , και ιδιαίτερα το τμήμα μπάσκετ, θεωρείται από τα καλύτερα της χώρας. Ο Ντιν Σμιθ είχε στηρίξει το οικοδόμημά του στο τρίπτυχο: Ιεραρχία , Πειθαρχία , Σεβασμός. Κανένας δεν επιτρεπόταν να καταπατήσει αυτές τις αρχές. Ούτε καν ο Μάικλ Τζόρνταν.



Ιεραρχία: Όποτε υπήρχε διάλειμμα στη προπόνηση, πρώτα έπιναν νερό οι senior , μετά οι junior , κατόπιν οι sophomore, και τελευταίοι οι freshman! Κουβαλούσαν όλες τις αποσκευές της ομάδας και φυσικά έπαιζαν ελάχιστα , και αυτό για ψυχολογικούς λόγους. Ο Τζόρνταν φορτωνόταν όλον τον εξοπλισμό του προτζέκτορα για τα βίντεο των αντιπάλων , σαν σιωπηλή τιμωρία εξαιτίας του μεγάλου στόματος που είχε στις προπονήσεις. Δεν σταματούσε να λέει πότε στον Γουόρθι και πότε στον Πέρκινς με ποιόν τρόπο θα κάρφωνε στα μούτρα τους!

Πειθαρχία: Μια φορά δύο μπασκετμπολίστες του κολεγίου που ξεκινούσαν στην πεντάδα είχαν αργήσει στην προπόνηση κατά 3 λεπτά .
Ο κόουτς Σμιθ τους έβαλε στον αγώνα 3 λεπτά αφότου άρχισε το παιχνίδι!
Mια άλλη φορά ο Τζέιμς Γουόρθι αναγκάστηκε να ακολουθήσει με το αυτοκίνητο του το πούλμαν της ομάδας γιατί είχε αργήσει κάποια δευτερόλεπτα εξαιτίας ενός κόκκινου φαναριού που τον καθυστέρησε. Ο κόουτς αν και είδε το αυτοκίνητο του Γουόρθι να φτάνει έδωσε εντολή να ξεκινήσει η ομάδαν χωρίς αυτόν.


Σεβασμός: Σε ένα παιχνίδι που η διαφορά ήταν σε διψήφιο αριθμό , οι Πέρκινς – Γουόρθι άρχισαν τα κολπάκια και τις πάσες πίσω απ’ την πλάτη. Ο Κόουτς Σμιθ τους απέσυρε στον πάγκο λέγοντάς τους πως ντρόπιαζαν το παιχνίδι και δεν σέβονταν τους αντιπάλους τους!
Για κάθε τεχνική ποινή που δεχόταν ένας παίκτης, την τιμωρία την επωμίζονταν οι υπόλοιποι συμπαίκτες του , οι οποίοι την επόμενη ημέρα έτρεχαν ατελείωτους γύρους ενώ ο ίδιος ήταν ο μόνος που καθόταν στον πάγκο και τους κοιτούσε να ιδρώνουν για το σφάλμα που είχε κάνει.

Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως ο Μάικλ Τζόρνταν , όσο χαρισματικός και να ήταν, δεν έπαυε να θεωρείται ένας απ’ την ομάδα. Η ομάδα ήταν πάνω απ’ όλους.
Το επιθετικό σύστημα του North Carolina στηριζόταν στις πολλές πάσες μέχρι να βρεθεί ο ελεύθερος συμπαίκτης. Ήταν σχεδιασμένο έτσι ώστε να μειώνει το ρίσκο να στηρίζεται η ομάδα σε έναν , που σε μια κακή εμφάνισή του θα ζημίωνε την ομάδα . Ο Γουόρθι , αν και υποψήφιος Νο1 στο επόμενο ντραφτ , στην τελευταία του σεζόν στο Πανεπιστήμιο έπαιρνε μόλις 10 σουτ και είχε μέσο όρο 14,5 πόντους. Ο Τζόρνταν , με 7 σερί χρονιές σαν πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ, είχε στην τελευταία του σεζόν μόλις 17,5 πόντους.

Όλοι έλεγαν πως η ομαδική τακτική του κολεγίου τον περιόριζε. Έτσι όπως ήταν διαμορφωμένη , δεν μπορούσε να αναδείξει όλες τις πτυχές του ταλέντου του. Στους αγώνες έδειχνε κάποια στοιχεία σπάνιου αθλητή αλλά η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται από αυτά που έκανε στις προπονήσεις. Ο Γουόρθι ακόμη θυμάται ένα καλάθι που έβαλε : «Ήταν στον αέρα έτοιμος να αφήσει τη μπάλα όταν ο Πέρκινς σηκώθηκε να τον κόψει. Αλλάζοντας χέρι απέφυγε το κόψιμο. Όμως κάπου εκεί βρισκόμουν εγώ που του την είχα φυλαγμένη. Για να προστατέψει τη μπάλα , γύρισε το σώμα του ,σχηματίζοντας μια ομπρέλα, και πέφτοντας της έδωσε μια μεγάλη καμπύλη. Nothing but net! Αυτό είναι και το μεγάλο του προτέρημα. Παίρνει τις σωστές αποφάσεις σε microseconds» κατέληγε ο σούπερ σταρ των Λέικερς.
Αυτό και άλλα πολλά λέγονταν από στόμα σε στόμα εξαπλώνοντας σιγά σιγά τον μύθο του.

Ο Ντιν Σμιθ δεν συνήθιζε να ξεκινάει freshman στην πεντάδα. Πίστευε ότι στα μεγάλα παιχνίδια θα έκαναν λάθη λόγω της απειρίας τους. Είχε κάνει εξαίρεση μόνο για τους Phil Ford , Worthy, Mike O’Koner. Στην θέση του shooting guard υπήρχαν επίσης οι Jimmy Braddock ( τριτοετής , πιο ολοκληρωμένος επιθετικός απ’ τον Τζόρνταν ) , Buzz Peterson (πρωτοετής και αυτός , αλλά με περισσότερα βραβεία σαν γυμνασιόπαιδο ). Τελικά ο Τζόρνταν επιλέχθηκε ως βασικός λόγω των αμυντικών του ικανοτήτων έναντι των άλλων δύο!

Λίγο πριν αρχίσει η σεζόν το Sports Illustrated ζήτησε την άδεια απ΄τον κόουτς Σμιθ να φωτογραφίσει την πεντάδα του North Carolina. Ο κόουτς συμφώνησε αλλά με μία προϋπόθεση. Να μην φωτογραφηθεί ο Τζόρνταν.
«Μάικ , δεν έχεις κάνει κάτι ακόμη για να αξίζεις να γίνεις εξώφυλλο» του είπε.



Από εκείνη τη σεζόν φάνηκαν τα πρώτα σημάδια του υπερ-ανταγωνιστικού Τζόρνταν. Ανταγωνιζόταν τους πάντες , στα πάντα. Από τα χαρτιά , μέχρι το μπιλιάρδο ήθελε πάντα να νικάει. Φυσικά αυτό στο γήπεδο μεγεθυνόταν. Σε ένα McDonald’s All American Game έχοντας πετύχει 30 πόντους πίστευε πως θα βγει MVP. Άλλα το βραβείο το πήρε ο Branch από το Maryland.
«Κάθε φορά που παίζαμε με το Maryland ξέραμε πως ο Μichael θα έκανε φανταστική εμφάνιση» θυμόταν ο συμπαίκτης και συγκάτοικός του Buzz Petterson.

Κατά τη διάρκεια της σεζόν οι προπονητές είχαν εντυπωσιαστεί από την όρεξη που είχε για προπόνηση και πόσο συγκεντρωμένος ήταν στο παιχνίδι του. Ρουφούσε κάθε λεπτομέρεια και ήταν άριστος μαθητής στη τακτική. Το πρόβλημα όμως που είχε στο σουτ επέτρεπε στους αντιπάλους του να τον μαρκάρουν από απόσταση. Έτσι υπήρχαν βραδιές που ήταν ιδιαίτερα άστοχος και αυτό ξένιζε τους θεατές και τους δημοσιογράφους που δεν δίσταζαν να αποδοκιμάζουν την απόλυτη στήριξη του κόουτς Σμιθ προς τον νεαρό Τζόρνταν!

Ο δρόμος για το F-4 περνούσε πρώτα απ’ τη Virginia. Το ομώνυμο κολέγιο με τον Ραλφ Σίμπσον στη σύνθεσή του φάνταζε το φαβορί.
Χρονικός περιορισμός για την επίθεση κάθε ομάδας δεν υπήρχε και με το σκορ στο 44-43 υπέρ της Carolina , ο κόουτς Σμιθ έδωσε εντολή για « 4- corner offense». Για 5’30’’ κρατούσαν τη μπάλα χωρίς την παραμικρή πίεση απ’ το Virginia. Όταν αποφάσισαν να πιέσουν ήταν ήδη αργά...

Ο ημιτελικός με το κολέγιο του Houston (των δύο μετέπειτα All-Star Χακίμ και Ντρέξλερ) ήταν νικηφόρος


και κάπως έτσι έφτασαν στον τελικό του NCAA όπου θα αντιμετώπιζαν το Georgetown του κόουτς Τόμπσον και του mega star Πάτρικ Γιούιν. (σημ. η κολεγιακή καριέρα του Γιούιν ήταν καλύτερη απ’ την επαγγελματική. Για πρώτη φορά ένας ψηλός συνδύαζε ύψος και αθλητικά προσόντα. Τότε φαινόταν πως θα έκανε καριέρα ανάλογη του Τζαμπάρ. Κάτι όμως οι κακές ομάδες των Knicks, κάτι οι συνεχείς αλλαγές προπονητών , κάτι η αδυναμία του να πασάρει όταν του έκαναν double team, η καριέρας του δεν έφτασε όσο ψηλά οι κολεγιακές του εμφανίσεις υπόσχονταν).

Στα πρώτα λεπτά ο Γιούιν έπαιζε σαν αφιονισμένος. Είχε ξεκινήσει με 9 κοψίματα αλλά πέντε από αυτά ήταν αντικανονικά! Ο τελικός ήταν υψηλού επιπέδου με τον Γουόρθι να έχει πραγματοποιήσει εξαιρετική εμφάνιση (13/17 διπ). Με το παιχνίδι στη κόψη του ξυραφιού ο κόουτς Σμιθ παίρνει time out. Η ομάδα του είναι πίσω με 62-61 και απομένουν 32 δευτερόλεπτα. Είναι σίγουρος πως ο κόουτς Τόμπσον θα στείλει βοήθεια σε Γουόρθι και Πέρκινς για να μην σουτάρουν . Στήνει ένα σύστημα για να πάρει τη μπάλα ο Μάικλ , ξέροντας πως θα τον έχουν αφήσει αμαρκάριστο. «Knock it in , Michael».



Το πρώτο buzzer beater της καριέρας του Μάικλ είναι γεγονός. (σημ: εκείνη τη χρονιά το άλλαξε από Mike σε Μichael μετά από παρότρυνση του υπεύθυνου των δημοσίων σχέσεων του κολεγίου). Τα προφητικά λόγια του πατέρα του μετά από τον τελικό έδειχναν τον δρόμο που θα ακολουθούσε : «Μάικ , μετά από αυτό το σουτ η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ πια όπως πριν…»






Διακρίσεις: ACC Freshman of the Year

Bonus material:


Στο επόμενο επεισόδιο: Tα 2 τελευταία χρόνια του Μάικλ στο κολέγιο