Μπαίνουμε επιτέλους στην εποχή των περισσότερων χώρων. Το ξαναγράφω: EΠΙΤΕΛΟΥΣ. Ίσως στην αρχή – μέχρι οι αθλητές να βελτιωθούν απ’ τη γραμμή των 6,75μ – οι αλλαγές να μην γίνουν ορατές. Αλλά αυτό θα αλλάξει. Είναι νομοτελειακά βέβαιο. Η άμυνα θα αναγκαστεί να απλωθεί περισσότερο , οι βοήθειες θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολες (μιας και θα έχουν περισσότερο χώρο να καλύψουν) και η επίθεση θα λάμψει! Σίγουρα το μπάσκετ με την μείωση στα 24’ έγινε πιο όμορφο και δόθηκε η δυνατότητα στην επίθεση να εκφραστεί (που οι «Μάλκοβιτς» των ‘90s την είχαν φυλακίσει) αλλά τώρα θα απελευθερωθεί! Ίσως αρχίσουμε να βλέπουμε πιο συχνά και 30άρες που οι Σκόλα , Ντουράντ , Κλέιζα μας θύμισαν στο Παγκόσμιο.
Αλλά όμως πως ξεκίνησαν όλα αυτά; Ποιος έβαλε το τρίποντο στη ζωή του μπάσκετ; Λίγοι ξέρουν πως το ΑΒΑ ευθύνεται γι’ αυτό. Το 3-ponto.blogspot.com για να το τιμήσει του έφτιαξε ένα μικρό αφιέρωμα.
Όταν το 1967 το ΑΒΑ ξεκίνησε να παίζει με πολύχρωμες μπάλες και στα γήπεδά του να χαράσσεται η γραμμή του τρίποντου κανείς δεν ήξερε αν έπρεπε να γελάσει ή να αδιαφορήσει. Το ΝΒΑ δεν το έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του και το θεώρησε ελάσσονος σημασίας να ασχοληθεί.
Αυτό όμως άλλαξε. Εννέα χρόνια μετά, τέσσερις ομάδες μεταπήδησαν στο ΝΒΑ και για τους υπόλοιπους stars των ομάδων του ΑΒΑ έγινε ένα ξεχωριστό ντράφτ ώστε οι ομάδες του ΝΒΑ να τους διαλέξουν. Το ΑΒΑ είχε ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Στο επόμενο All – Star Game που διοργανώθηκε μετά την «ένωση» , από τους 24 που αγωνίστηκαν οι 10 προέρχονταν απ’ το ΑΒA. O Julius Erving (που ουσιαστικά γι’ αυτόν έγινε και η συνένωση των 2 πρωταθλημάτων) ψηφίστηκε MVP.Ο πρωταθλητής εκείνης της περιόδου (Portland) οφείλει πολλή απ’ τη επιτυχία του στον πρώτο της σκόρερ Μaurice Lucas που επέλεξαν στο ντράφτ του ΑΒΑ. Ο J.Erving σε παλαιότερη συνέντευξή του τόνιζε πως το ΑΒΑ συνεχίζει να ζει σε κάθε κάρφωμα , κάθε buzzer-beating , κάθε τρίποντο που συμβαίνει σε αγώνα ΝΒΑ. «Κάθε βράδυ που παρακολουθώ έναν αγώνα ΝΒΑ , βλέπω το ΑΒΑ. Όταν παρακολουθείς ένα παιχνίδι σε υψηλό τέμπο με πολλά τρίποντα και πολλές επιθέσεις τότε να ξέρεις πως αυτή η στρατηγική υιοθετήθηκε απ’ το ΑΒΑ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Βλέπεις το ταλέντο , τον νεωτερισμό, την διασκέδαση».
To ABA (American Basketball Association) «γεννήθηκε» την 1η Φεβρουαρίου 1967 από τον Dennis Murphy και μια ομάδα επενδυτών. Πρόεδρος της νεοσύστατης λίγκας προσλήφθηκε ο George Mikan (παλιός θρύλος των Mineapolis Lakers) , ο οποίος είχε την ιδέα να παίζουν οι ομάδες με μπάλα τριών χρωμάτων (κόκκινο , άσπρο , μπλε) για να φαίνεται καλύτερα στις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις!
Το ΝΒΑ άρχισε να αισθάνεται άβολα βλέποντας πως οι ταλαντούχοι νεαροί επέλεγαν το «άλλο» πρωτάθλημα. Οι Connie Hawkins , Doug Moe που είχαν αποκλειστεί απ’ το αρτηριοσκλήρωτο ΝΒΑ λόγω παραπτωμάτων στα κολέγια , καλωσορίστηκαν απ’ τον Mikan. Ο σπουδαίος Artis Gilmore δέχθηκε να συμμετάσχει με τη σειρά του στη νέα αυτή προσπάθεια. Ο Rick Barry δελεάστηκε απ ‘τους Oakland Oaks αφήνοντας τους Warriors. Το ΝΒΑ υπέβαλε μήνυση στο ΑΒΑ και υποχρέωσε τον Barry να διαλέξει : θα έμενε εκτός για μια χρονιά (67/68) ή θα επέστρεφε στην ομάδα του. Επέλεξε το πρώτο γράφοντας στα παλιά του παπούτσια το ΝΒΑ ! Την επόμενη χρονιά (μαζί με τους Larry Brown και Doug Moe ,oι οποίοι έγιναν κορυφαίοι προπονητές ) κέρδισε το πρωτάθλημα με τους Oaks.
Το ΑΒΑ εφάρμοσε ένα πρωτότυπο σχέδιο. Προσέλαβε τον ατζέντη Steve Arnold για να πείθει χαρισματικά κολεγιόπαιδα (που δεν είχαν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές τους) να αγωνίζονται σε αυτό. Έτσι θρυλικοί μπασκετμπολίστες όπως οι Haywood , McGinnis, Gervin, J.Erving δελεάζονταν από τα χρήματα και τη δόξα , εγκαταλείποντας από νωρίς τα κολέγια. Αξίζει να αναφερθεί πως ο Μoses Malone ήρθε απ’ ευθείας απ’ το γυμνάσιο!
Οι πρώτες σκέψεις για ένωση των δύο λίγκων ξεκίνησαν το 1971. Αν και δεν μπορούσαν να βρουν μια κοινή φόρμουλα , συμφώνησαν να διοργανώνονται φιλικά μεταξύ ομάδων ΝΒΑ και ΑΒΑ. Τα 2 πρώτα χρόνια οι ομάδες του ΝΒΑ κέρδιζαν εύκολα , αλλά με την είσοδο ποιοτικότερων παικτών στο ΑΒΑ αυτό άλλαξε. Το 1975 οι ΑΒΑ- ομάδες κέρδισαν τις ΝΒΑ-ομάδες με 30-18.
«Οι καλύτεροι μπασκετμπολίστες του ΝΒΑ ήταν ίσοι με του ΑΒΑ. Απλά οι ομάδες του ΝΒΑ είχαν περισσότερο βάθος στο πάγκο τους» έλεγε ο J.Erving.
To 1976 τα οικονομικά προβλήματα ήταν τεράστια για την άμαθη- σε τέτοια θέματα - λίγκα. Τέσσερις ομάδες ακούγονταν πως θα εισχωρούσαν στο ΝΒΑ. Το ΑΒΑ έψαχνε τρόπους να τραβήξει το ενδιαφέρον. Τότε γεννήθηκε η ιδέα του διαγωνισμού καρφωμάτων. Στο All Star Game του Denver οι J.Erving , Artis Gilmore , George Gervin , David Thompson, διαγωνίστηκαν για το τίτλο του καλύτερου dunker. Νικητής ήταν ο Erving με το ξακουστό πλέον «κάρφωμα απ’ τη βολή».
Δυστυχώς όμως το ποτάμι δεν γυρνούσε πίσω. Στο τέλος της σεζόν βρήκε τις Ιντιάνα , Ντένβερ , Σαν Αντόνιο , Νew York Νετς , να μετακομίζουν στο ΝΒΑ και τις υπόλοιπες να διαλύονται. Μάλιστα οι Νετς πλήρωσαν πρόστιμο 3.2 εκ. δολαρίων για να μπουν στο ΝΒΑ και έως και σήμερα πληρώνουν αποζημίωση στους New York Knicks (επειδή βρίσκονταν -όταν ήταν στο ΑΒΑ- στην ίδια πόλη)! Αναγκάστηκαν , για να μην χρεωκοπήσουν , να πουλήσουν τα δικαιώματα του Erving στη Φιλαδέλφια για 3 εκ δολάρια. Η Φιλαδέλφια έφτασε στους τελικούς εκείνης της χρονιάς με τους Erving και McGinnis στη σύνθεσή της.
Το ΝΒΑ "έκλεψε" τις ιδέες και θέσπισε το τρίποντο το 1979 καθώς και τον διαγωνισμό καρφωμάτων που εκτόξευσε την δημοτικότητα των All-Star Games. Μέσα σε λίγα χρόνια μετατράπηκε από μια ζημιογόνα λίγκα σε ένα οικονομικό κολλοσό διαφημίζοντας αυτό το υπέροχο παιχνίδι. Τα βιντεάκια που δείχνει είναι γεμάτα από τρίποντα και από καρφώματα . Τελικά όμως ποιό είναι το original;
To ABA ή το NBA;
http://www.remembertheaba.com/TributeMaterial/30YearTeamTribute.html
Σύμβολα του ΑΒΑ
Julius Erving
3 σχόλια:
Μαθήματα Ιστορίας από το φίλο Drazen. Πολύ καλό αφιέρωμα! Ο Τζούλιους Έρβινγκ ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Τις κινήσεις του θα τις ζήλευαν πολλοί σύγχρονοι NBAers. Αντίθετα το στυλ "χύνω τα νερά" στις βολές του Ρικ Μπάρρυ παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Το ποσοστο καριέρας του Ρικ Μπάρυ στις βολές ήταν 89,3% (στα 14 χρόνια που έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ).
Κάποια πράγματα είναι ανεξήγητα ακόμη και στο μπάσκετ...
Εύγε!!! Χίλια μπράβο!! Φοβερό αφιέρωμα!!
Τους παίκτες που αναφέρεις φυσικά και τους ήξερα αλλά μόνο από το NBA με το οποίο έχω ασχοληθεί και ασχολούμαι φανατικά και κυρίως (λόγω ιδιότητας) στατιστικά.
Με το ABA δεν είχα ασχοληθεί ποτέ!! Θα το κάνω και αυτό!!
Δημοσίευση σχολίου