Mundobasket 2002

«Basketball comes home». Το μπάσκετ γύρισε σπίτι του. Για την ακρίβεια ο Καναδός Τζέιμς Νέισθιμ το πρωτοέδειξε στο Πανεπιστήμιο στης Μασαχουσέτης που είναι κάπου στα 120 χιλιόμετρα νοτιότερα αλλά η Ιντιανάπολις είναι η πόλη που όπου και να σταθείς μυρίζει μπάσκετ. Οι κάδοι απορριμμάτων θυμίζουν μπασκέτες ενώ σαν πινακίδες πορείας του δρόμου έχουν βελάκια σαν αυτά που σχεδιάζουν οι προπονητές στο μπλοκάκι τους! «Στις υπόλοιπες 51 πολιτείες είναι απλά μπάσκετ, στην Ιντιάνα είναι θρησκεία».

Η Εθνική μας ομάδα έλειπε απ’ το 14^ο ραντεβού για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το καταστροφικό β’ ημίχρονο του προημιτελικού με την Γερμανία την προηγούμενη χρονιά στην Αττάλεια μας ανάγκασε να το δούμε απ’ την τηλεόραση μετά από 4 σερί συμμετοχές. Τουλάχιστον δεν ήμασταν μόνοι. Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 1999 Ιταλία και η Λιθουανία μας έκαναν παρέα…

Το μεγάλο φαβορί ήταν η διοργανώτρια Αμερική. Την «ντριμ-τιμ Νο 5» -όπως την λάνσαραν- οι Αμερικάνοι μπορεί να μην την αποτελούσαν οι κορυφαίοι των κορυφαίων Σακίλ, Κόμπι, Γκαρνέτ, Άιβερσον, Γουέμπερ και σια αλλά και οι Ρέτζι Μίλερ, Πολ Πιρς, Έλτον Μπραντ, Ζερμέιν Ο’Νιλ ,Μπαρόν Ντέιβις, Αντόνιο Ντέιβις, Μάικλ Φίνλει, Σον Μάριον, Μπεν Γουάλας, κάθε άλλο παρά τυχαίοι είναι. Βέβαια για να συγκροτήσει τη δωδεκάδα η «USA BASKETBALL» δεινοπάθησε. Οι απορρίψεις έρχονταν η μία μετά την άλλη μιας και όλο και κάτι καλύτερο είχαν να κάνουν. Οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις ήταν οι Σακίλ, Κιντ, Ρέι Άλεν που προφασίστηκαν τραυματισμό. Το μεγάλο κόλπο πήγαν όμως να το κάνουν την τελευταία στιγμή. Ο πρόεδρος της αμερικανικής ομοσπονδίας προσπάθησε να πείσει τον Μάικλ Τζόρνταν – που όμως είχε ολοκληρώσει τη χρονιά με τους Γουίζαρντς τραυματίας- να αγωνιστεί. Ο ίδιος όμως ειδοποίησε ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει γιατί το γόνατό του δεν είχε ακόμη αποθεραπευτεί.

Παρ’ όλα αυτά δεν έπαυαν να θεωρούνταν σίγουροι για το χρυσό. Ο Μάτζικ ανέφερε σχετικά : «Μπορεί να μην υπάρχουν οι αληθινοί σούπερσταρ, αλλά αυτή η ομάδα μπορεί να κερδίζει χωρίς να πιεστεί ιδιαίτερα από τους αντιπάλους της. Οι παίκτες της μπορούν να παίξουν σκληρά, ομαδικά και να διαλύσουν κάθε αντίσταση που θα βρουν στο δρόμο τους, καθώς έχουν το ταλέντο κι αν μη τι άλλο είναι ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές του κόσμου».

Η Γιουγκοσλαβία σαν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια που ήταν δεν θα παρέδιδε εύκολα τον τίτλο της. Ο Ντίβατς επέστρεφε μετά το Ευρωμπάσκετ του ’99 και μαζί με τον Στογιάκοβιτς κάναμε εκπληκτική σεζόν που έφερε το Σακραμέντο μία νίκη μακριά από τους τελικούς. Μαζί με τον Μποντίρογκα- τον καλύτερο Ευρωπαίο για εκείνο το διάστημα- συνέθεταν ένα τρίο που θα το ζήλευαν και οι Αμερικάνοι.

Oι Ισπανοί με τους τρομερούς «80άρηδες» (γεννημένους δηλαδή το 1980) Γκασόλ, Ναβάρο, Καλντερόν, Ρέγιες σύν τους Γκαρμπαχόθα και Αλφόνσο Ρέγιες παρουσίαζαν την καλύτερη ομάδα της τελευταίας 15ετίας.

Η Τουρκία μετά το ασημένιο στο τελευταίο Ευρωμπάσκετ στόχευε εξίσου ψηλά και στο Παγκόσμιο.Οι Τούρκογλου, Κουτλουάι, Τουρκτσάν, Οκούρ έδειχναν έτοιμοι.

Η Αργεντινή ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ για μετάλλιο. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο πραγματικά καλή ήταν αφού οι υπόλοιπες εθνικές της Λατινικής Αμερικής ήταν εξαιρετικά αδύνατες.

Οι Ρώσοι βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο μιας και η παλιοπαρέα των Καράσεφ, Κουντέλιν, Πανόφ Μιχαήλοφ έδινε τα κλειδιά στον Κιριλένκο .

Η Γερμανία θα εξαρτιόνταν από τα κέφια του πατριώτη Νοβίτσκι.

Με το τέλος της β’ φάση της διοργάνωσης τρία γεγονότα αξίζει να αναφερθούν : η νίκη της Αργεντινής απέναντι στην «ντριμ τιμ» ο αποκλεισμός της Τουρκίας και της Ρωσίας από τα προημιτελικά και τέλος η κατσάδα του Ντίβατς στους συμπαίκτες του.

Η Αργεντινή έγινε η πρώτη ομάδα που υποχρεώνει μια «ντριμ τιμ» σε ήττα. Στην Ολυμπιάδα του Σίντεϊ γλύτωσαν την ήττα στον ημιτελικό από τη Λιθουανία (83-81) γιατί ο Γιασικεβίτσιους αστόχησε σε σουτ τριών πόντων στην εκπνοή .

Την επόμενη χρονιά νίκησαν τους Βραζιλιάνους στην παράταση στους «αγώνες Καλής Θέλησης».

Ο Τζινόμπιλι στις 4 Σεπτεμβρίου 2002 έριξε το κάστρο. Η Αργεντινή κέρδισε με 87- 80 (Τζινόμπιλι 15π , Ομπέρτο 11π ,9ριμπ,2κοψ) και ενώ στο ημίχρονο η διαφορά ήταν στους 20 πόντους! Το σερί των 58 νικών των «ντριμ –τιμ» έληξε. «Αποδείξαμε σε όλους πως οι Αμερικανοί δεν είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Αυτό δίνει ελπίδα στον αθλητισμό» είπε μετά το τέλος του αγώνα ο Τζινόμπιλι. Από την άλλη πλευρά μόνο ο Ρέτζι Μίλερ όρθωσε το ανάστημά του λέγοντας: «Σηκώστε ψηλά το κεφάλι σας. Όλος ο κόσμος , οι διαιτητές είναι εναντίον μας και θέλουν να μας δουν στο καναβάτσο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγωνιστούμε σκληρά για να κατακτήσουμε το χρυσό. Αυτός είναι ο στόχος μας».

Οι Τούρκοι είχαν τη φαεινή ιδέα να βάψουν τα μαλλιά τους κίτρινα. Μάλιστα επειδή ο Κουτλουάι δεν συμφώνησε να τα βάψει οι υπόλοιποι συμπαίκτες του τον θεώρησαν το μαύρο πρόβατο! Τα είπε όλα για το χάλι τους ο Σκοτ Ροθ (μέλος του προπονητικού τιμ) : « Αυτοί ακόμη και στο ξενοδοχείο πλακώνονταν μεταξύ τους. Σκεφτείτε τι γινόταν στη διάρκεια του αγώνα».

Μετά την ήττα από το Πουέρτο Ρίκο(83-85) ο Ντίβατς τους μάζεψε στα αποδυτήρια . «Μπορώ να σας αγοράσω όλους με τα λεφτά που έχω. Σοβαρευτείτε και παίξτε μπάσκετ». Από εκείνη τη στιγμή και μετά οι Γιουγκοσλάβοι έγιναν μια γροθιά.

Στους ημιτελικούς η Νέα Ζηλανδία με 16π , 5ριμπ ,5 ασ του χοντρούλη Πέρο Κάμερον κέρδισε το Πουέρτο Ρίκο με 65-63.

Η Αργεντινή στο ντέρμπι με τη Βραζιλία επικράτησε με 78-76 (Ομπέρτο 19π με 9/10 διπ) και ο Νοβίτσκι κέρδισε την Ισπανία (που είχε 11/30 διπ και 7/29 τριπ) με 70-62. (Ντιρκ 20π 8 ριμπ ).

Και πάμε στο παιχνίδι που άλλαξε την ιστορία του μπάσκετ. Γιατί μετά από αυτό το παιχνίδι τίποτα δεν ήταν όπως πριν.

Η Αμερική είχε τερματίσει 2^η μετά την Αργεντινή και η Γιουγκοσλαβία 3^η μετά από Πουέρτο Ρίκο και Ισπανία. Θα μπορούσε να είναι και τελικός αλλά η μοίρα τα έφερε να συναντηθούν στα προημιτελικά.

Ο Τζόρτζ Κάρλ προσπαθούσε να δώσει χρόνο σε όλες τις βεντέτες που είχε και γι’ αυτό συχνά έβαζε σαν τεσσάρι τον Μπεν Γουάλας. Το είχε εντοπίσει αυτό ο Πέσιτς και δοκίμασε να κατεβάσει τον Μποντιρόγκα στο «4». Αυτό όμως δεν απέδιδε καρπούς μιας και 7’ πριν το τέλος η διαφορά ήταν στο -10 (59-69). Μπορεί τα isolation του Μποντιρόγκα να ήταν επιτυχημένα αλλά στα επιθετικά ριμπάουντ οι Αμερικανοί έκαναν πάρτι. Τότε ο Πέσιτς πέρασε τον Γκούροβιτς στον αγώνα. Ήταν η καλύτερη αλλαγή που έγινε ποτέ σε Μουντομπάσκετ! Τα βίντεο μιλάνε από μόνα τους...

(Στογιάκοβιτς 20π , Ντίβατς 16π , 11ριμπ , Γκούροβιτς 15 π , 7ριμπ με 4/6 τρ- Α.Μίλερ 19π , 7 ασ )

Στο τέλος ο Ντίβατς χωρίς ίχνος εμπάθειας προς την πλευρά των Αμερικανών δήλωσε «τους λυπάμαι , ειλικρινά»…

Οι Νεοζηλανδοί πάλεψαν για 30 λεπτά αλλά μετά παραδόθηκαν. Δεν είχαν τα κορμιά για να τα βάλουν με τους Γιουγκοσλάβους. Οι Ντίβατς – Κουτούροβιτς – Τομάσεβιτς και σια πήραν 16 επιθετικά . Αυτό βέβαια δεν μειώνει σε τίποτα την εξαιρετική πορεία των Νεοζηλανδών.

Ο Ντιρκ δεν γινόταν να κερδίσει μόνος του και την εξαιρετική ομάδα της Αργεντινής. Πάντως μέχρι το 38’ η Γερμανία ήταν μπροστά. Ο Βολκοβίτσκι ισοφάρισε σε 76-76 και μετά ο Σκονοκίνι με 2 βολές έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του. «Πιο δύσκολο παιχνίδι δεν έχουμε παίξει ποτέ» παραδέχθηκε ο Ρούμπεν Μανιάνο. «Ομολογώ πως κερδίσαμε χάρη στην ψυχή και στην τύχη μας». (σημ. πόσο τυχερός ένιωθε αφού από το 16’ είχε χάσει τον Τζινόμπιλι με διάστρεμμα, μόνο ο ίδιος το ήξερε.)

Ένας κόσμος, ένας τίτλος ήταν το μότο που χρησιμοποιήθηκε για το 14^ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Στον συγκλονιστικό τελικό (σημ. βλέποντάς το μετά από τόσα χρόνια ανατρίχιασα) ο τίτλος θα έπρεπε να δοθεί στο μπάσκετ! Είναι απ’ τα παιχνίδια που θα τα θυμάσαι όσα χρόνια και να περάσουν. Είχε θέαμα και σασπένς σε πολύ μεγάλες δόσεις. Και φυσικά τις απαραίτητες διαιτητικές αποφάσεις…

Πριν φτάσουμε όμως στις αποφάσεις του Πιτσίλκα , έχουν προηγηθεί πάρα πολλά!

Λίγο πριν το 10’ ο Βολκοβίτσκι αποχωρεί τραυματισμένος προς τον πάγκο. Θυμίζω πως ο Τζινόμπιλι δεν είχε ξεκινήσει λόγω του διαστρέμματος που είχε από τον ημιτελικό. Παρόλα αυτά η Αργεντινή ήταν μπροστά . Ο Μοντέκια δέχεται τεχνική ποινή (κάνοντας παράλληλα και το 4^ο φάουλ) και η Γιουγκοσλαβία περνάει με 34-32. Κατά την διάρκεια ενός time out οι Noτσιόνι και Σάντσεζ λογομαχούν για μία λάθος επιλογή του πλέι μέικερ του Παναθηναϊκού με αποτέλεσμα να τσατιστεί ο Σάντσεζ και να ενημερώνει τον προπονητή του πως δεν ξαναμπαίνει στον αγώνα! Στην ανάπαυλα ο Σάντσεζ μεταπείθεται και επιστρέφει , ο Βολκοβίτσκι επανέρχεται και ο Τζινόμπιλι ξεκινάει ζέσταμα.

Με τον Σάντσεζ να δίνει ρυθμό , τον Σκονοκίνι με τα drive του να τρυπάει την άμυνα και τον Ομπέρτο να κάνει το παιχνίδι της ζωής του η Αργεντινή με ένα 14-2 προηγείται 53-43. Ο Μποντιρόγκα ξαναμπαίνει στο παιχνίδι για να μαζευτεί η διαφορά και ο Τζινόμπιλι κάνει την εμφάνισή του στο παρκέ.

Η συνέχεια στο βίντεο του τελικού….

Ο Πιτσίλκας δίνει ανύπακτο φάουλ πάνω στον Ντίβατς και δεν δίνει το εμφανέστατο φάουλ που έγινε πάνω στον Σκονοκίνι με τη λήξη.

Ήταν το τελευταίο δωράκι του Στάνκοβιτς προς τους συμπατριώτες του….

(σημ. να θυμίσω πως ο διαιτητής του τελικού του Ευρωμπάσκετ 1995 μεταξύ Γιουγκοσλαβίας – Λιθουανίας λεγόταν Νίκος Πιτσίλκας….)

· H 6^η θέση που τερμάτισαν οι ΗΠΑ είναι η χειρότερη θέση που έχουν τερματίσει απ’ όλα τα Μουντομπάσκετ. Για τις θέσεις 5-6 έχασαν και από τους Ισπανούς με 75-81 ( Ναβάαρο 26π , Γκασόλ 19π , 9 ριμπ , 3 κοψ)

· Ο Μπεν Γουάλας δήλωσε σχετικά με την αποτυχία της ομάδας του : «Αν αυτό που συνέβη στην ομάδα είναι το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί στη ζωή μου τότε μπορώ να πω πως ζω μια ευτυχισμένη ζωή».

· Στο ημίχρονο του ημιτελικού με την Ν.Ζηλανδία , και ενώ έχαναν με 10 πόντους, εκδιώχθηκε ο Ραντμάνοβιτς από τα αποδυτήρια για προκλητική συμπεριφορά και αδιαφορία. Στο περιθώριο πέρασε και ο συμπαίκτης του στο Σιάτλ Ντρόμπνιακ.