Η Εθνική Ελλάδος αντιμετωπίζει τη Γαλλία στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου. Το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από νευρικότητα και σφιχτές άμυνες και το σκορ έχει πάει χαμηλά. 47" πριν το τέλος ο Μπορίς Ντιαό καρφώνει στον αιφνιδιασμό στο ελληνικό καλάθι διαμορφώνοντας το σκορ σε 55-62 υπέρ των Γάλλων, οι οποίοι έχουν ήδη αρχίσει να πανηγυρίζουν τη διαφαινόμενη νίκη τους. Αντίθετα όλοι εμείς έχουμε αρχίσει να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα της ήττας και του μικρού τελικού. Όλοι είπα; Λάθος! Όλοι εκτός από τους 12 διεθνείς και τους προπονητές τους. Με τρομερή ανατροπή στα τελευταία δευτερόλεπτα και ηγέτες τους Παπαλουκά-Ζήση, οι παίκτες μας φέρνουν το ματς στο -2, 12" πριν τη λήξη κι έχουν τη μπάλα για την τελευταία επίθεση. Ο Ζήσης κατεβάζει γρήγορα τη μπάλα, διεισδύει μέχρι τα 2 μέτρα απ' το καλάθι ("ποιος;ποιος;" αναρωτιέται με αγωνία ο Σκουντής) και πασάρει στο τρίποντο στο Διαμαντίδη, ο οποίος χωρίς να το σκεφτεί σηκώνεται για 3. "Βάλτο αγόρι μου!!!Βάλτο αγόρι μου!!!" φωνάζει ο Σκουντής "το βαλε!!!το βαλε!!!" απαντάει ο Χατζηγεωργίου. Είμαστε μπρόστα ένα πόντο και μένουν 3". Ο Ριγκοντό κατεβάζει την μπάλα και κάνει βήματα υπό την πίεση χρόνου και Ελλήνων παικτών. Το παιχνίδι τελειώνει! Η Ελλάδα είναι μετά από 16 χρόνια και πάλι στον τελικό του Ευρωμπάσκετ! Οι διεθνείς μας γίνονται ένα με τους Έλληνες στην κερκίδα και το συρτάκι αρχίζει. Οι Γάλλοι προσπαθούν να καταλάβουν πώς έχασαν το παιχνίδι κι εμείς στην Ελλάδα χοροπηδάμε απ' τη χαρά μας προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου