RSS

Πάμε γερά!

3:25 μ.μ. | Ετικέτες:

Κάθε μέρα είναι μια καινούρια μέρα. Αφήνουμε πίσω μας τον αγώνα της Πέμπτης με τη Ρωσία που μας πλήγωσε και επικεντρωνόμαστε στο σημερινό μάτς με τους Ισπανούς. Δεν πάψαμε ποτέ να αγαπάμε και να πιστεύουμε αυτή την ομάδα. Απλά θεωρήσαμε ότι με την προχθεσινή αγωνιστική συμπεριφορά της έδωσε δικαίωμα σ' αυτούς που την περίμεναν στη γωνία για να την αμφισβητήσουν. Αντίπαλοι προπονητές (Μπλατ, Τάνιεβιτς), ποδοσφαιρικοί δημοσιογράφοι (ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την ηλίθια κόντρα μπασκετικών-ποδοσφαιρικών δημοσιογράφων στην Ελλάδα) και απλοί φίλαθλοι (στο site της FIBA μας έκραζαν οι περισσότεροι) έσπευσαν να κατακεραυνώσουν και να απαξιώσουν την ομάδα. Βέβαια αυτό δείχνει ότι η Εθνική Ελλάδος μπάσκετ είναι μεγάλη ομάδα γιατί αν δεν ήταν τέτοια δεν θα ασχολούνταν κανείς μαζί της. Κι εμείς από αυτό το blog ασκήσαμε δριμεία κριτική στην ομάδα αλλά ποτέ δεν πρόκειται να την απαξιώσουμε και να πάψουμε να την πιστεύουμε. Μας έχει δώσει πολλές χαρές και μας έχει κάνει πολλές φορές υπερήφανους για να την ξεγράψουμε με το πρώτο παράπτωμα. Ξεχνάμε λοιπόν αυτή την ιστορία και συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί στην αντιμετώπιση της ομάδας που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε κακό μας δαίμονα. Το κλισέ "δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα" που χρησιμοποιούν συχνά οι Έλληνες διεθνείς σήμερα δεν ισχύει. Η υπερ-επιτυχημένη φουρνιά της Εθνικής των τελευταίων 7 ετών έχει ένα μελανό σημείο: δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τους Ισπανούς, οι οποίοι μετράνε 5 νίκες σε ισάριθμα ματς, οι 3 εκ των οποίων σε νοκ-άουτ αγώνες. Οι παίκτες μας έχουν να αποδείξουν πρώτα και πάνω από όλους στους εαυτούς τους ότι μπορούν να κερδίσουν και μετά σ' όλους τους υπόλοιπους. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεχάσουν τη μέχρι τώρα πορεία τους στο Μουντομπάσκετ και να θυμηθούν την αγωνιστική τους ταυτότητα. Η άμυνα πρέπει να είμαι λυσσαλέα. Ο Ναβάρο πρέπει να "κυνηγηθεί" ανελέητα, η άμυνα στο pick n' roll (side) να είναι αποτελεσματική και οι ψηλοί μας να μην αφήσουν τους Μαρκ Γκασόλ, Ρέγες και Βάσκεθ να ποστάρουν. Στην επίθεση πρέπει να έχουμε καθαρό μυαλό και υπομονή για να βρούμε την καλύτερη επιλογή, να μην κάνουμε τόσο πολλά τρίποντα και να κάνουμε αποφασιστικές διεισδύσεις μέχρι το καλάθι. Το κυριότερο βέβαια είναι να μην τους φοβηθούμε και να "ανοίξουμε" το ρυθμό αν μας βγαίνει, με λίγα λόγια να κάνουμε το παιχνίδι μας. Πολλή προσοχή στους Ναβάρο,Μαρκ,Γκαρμπαχόσα και Ρέγες, οι οποίοι κάνουν παραδοσιακά πολύ καλά παιχνίδια απεναντί μας. Δε θεωρώ ότι είμαστε το φαβορί, αντίθετα δίνω 70%-30% υπέρ των Ισπανών τόσο λόγω προϊστορίας, όσο και λόγω των αγωνιστικών και μη προβλημάτων που έχουμε σ' αυτό το Παγκόσμιο. Από την άλλη η Εθνική χρωστάει ένα καλό παιχνίδι και, αν είναι αυτή που πρέπει, έχει πιθανότητες να πάρει τη νίκη. Οι Ισπανοί μας έχουν σίγουρους κι αυτό είναι καλό για μας. Αν μας αντιμετωπίσουν αλαζονικά θα το πληρώσουν, αν και στο παρελθόν μας αντιμετώπιζαν πάντα σοβαρά. Όλα αυτά βέβαια είναι θεωρία και θα δούμε τι θα γίνει στην πράξη το βράδυ. Το μήνυμα προς την ομάδα είναι ότι τους πιστεύουμε και τους στηρίζουμε, περιμένοντας να μας κάνουν πάλι υπερήφανους. Πάμε γερά!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Αναρτήθηκε από basketikos

3 σχόλια:

Drazen είπε...

Την αγαπάμε τόσο πολύ (περισσότερο και απ' το σύλλογο που υποστηρίζουμε) την Εθνική μας γι' αυτό και αντιδράσαμε οι περισσότεροι από εμας - ίσως λιγάκι υπερβολικά- σε αυτήν την ιλαροτραγωδία που παίχτηκε το απόγευμα της Πέμπτης.
Φοβήθηκαν, και αυτό δεν αρμόζει σε αυτούς. Αδίκησαν τον εαυτό τους!
Και εμείς που ξέρουμε τις δυνατότητες αυτής της ομάδας , ΘΥΜΩΣΑΜΕ με τους ίδιους.
Όσο και να σπαώ το κεφάλι μου τέτοιο ματς σαν το βραδινό η Εθνική μας δεν έχει ξαναντιμετωπίσει. Εννοώ από πλευράς αμφισβήτησης , ψυχολογίας , δυναμικότητας αντιπάλου.
Η πλάτη τους είναι τόσο κοντά στον τοίχο όσο καμία άλλη φορά...
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Υ.Γ. Τόσο μεγάλη ανυπομονησία γι 'αυτόν τον αγώνα έχω νιώσει μόνο άλλη μία φορά. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου το '98. Ούτε καν στον τελικό της Σαϊτάμα όπου είχα "αδειάσει" (όπως και οι διεθνείς μας) μετά τη λήξη του ημιτελικού.

4 Σεπτεμβρίου 2010 στις 4:42 μ.μ.
Drazen είπε...

Και κάτι που ξέχασα :
Συμφωνώ απόλυτα σε όσα γράφεις για την από πλευράς τακτικής αντιμετώπιση εναντίον των Ισπανών. Να προσθέσω πως σε αυτή τη ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ θα μετρήσει περισσότερο η καρδιά , η ψυχή , το πάθος , το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ (είμαι σίγουρος πως συμφωνείς με τα παραπάνω ιδανικά, Isiah).

4 Σεπτεμβρίου 2010 στις 4:50 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Καλα τι να πουνε οι ποσοσφαιρικοι δημοσιογραφοι????να κατηγορησουν την εθνικη για εσκεμενη ηττα????αυτα που μας εχει χαρισει η εθνικη μπασκετ γιατι πολυ απλα η εθνικη μπασκετ το 2005 βγηκε παναξια πρωταθλητρια ευρωπης και το 2006 δευτεραθλητρια κοσμου.....Η εθνικη μπακσετ εχει κερδισει τον σεβασμο ολου του κοσμου....στο ποδοσφαιρο ολοι παρακαλανε να παιξουν μαζι μας γιατι ξερουν οτι 8α εχουν 3 βαθμους σιγουρους....βαλτε τα κατω και συγκρινετε.....

4 Σεπτεμβρίου 2010 στις 5:45 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)