Τρίποντο

Αναφερόμαστε συνεχεια εως τωρα στο ανδρικό μπασκετ..
Καιρός είναι νομίζω να κάνουμε μια αναφορά και στην καλύτερη Ελληνίδα παικτρια όλων των εποχών: Την Εβίνα Μάλτση.

5) Ο Λάρι Μπερντ αποτελεί - και νομίζω θα συνεχίσει να αποτελεί - το πιο "εκκωφαντικό" παράδειγμα επικράτησης της μπασκετικής ευφυίας, του θεόσταλτου ταλέντου, της αθλητικής άμιλλας και της ικανότητάς του να επηρεάζει με τον πλέον φανερό - αλλά και αφανή ταυτόχρονα - τρόπο το παιχνίδι αντιπάλων και συμπαιχτών του έναντι στην παντελλή έλλειψη αθλητικών προσόντων. ΔΥΣΤΥΧΩΣ νομίζω, όπως σωστά λέτε, σήμερα με δυσκολία θα επιβίωνε και σίγουρα όχι γιατί θα του έλειπε η σωστή μπασκετική παιδεία.

Κύριε Β.Α., πριν από όλα επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε το άρθρο μου καθώς επίσης και για την ενδελεχή και λεπτομερέστατη απάντησή σας, η οποία ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Η προσπάθειά μας αυτή χρειάζεται απόψεις σαν και τις δικές σας, ήτοι εμπεριστατωμένες και διατυπωμένες με τρόπο εύληπτο και ακόμα περισσότερο αντιτιθέμενες σε άλλες, καθώς θεωρώ ότι συχνά το να συμφωνούμε στα σημεία της..διαφωνίας είναι η απαρχή ενός ενδιαφέροντος διαλόγου.

Κάθε Τετάρτη το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα και ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Aν σας στεναχώρησαν αυτά που έγραψα κύριε Βασιλακόπουλε και κύριε Οικονομίδη μπορείτε να πατήσετε την επιλογή «δεν μου αρέσει» που βρίσκεται ακριβώς κάτω απ’ το τέλος του κειμένου. Θα είναι μία πρόοδος .Θα ξέρουμε πως κάτι κάνατε. Κουνήσατε το δαχτυλάκι σας για να πατήσετε έστω και το πλήκτρο!

Παρακινούμενος από τη χθεσινή ανάρτηση και τα επακόλουθα σχόλια, ανάτρεξα το βράδυ στα παλιά τεύχη του "ΤΡΙΠΟΝΤΟΥ" και θυμήθηκα και παραθέτω, αναμένοντας τα δικά σας πολύτιμα σχόλια..

Το παλικάρι Σάκη Τζαλαλή να μαρκάρει τον Πάσπαλιε...
Τον κοντορεβιθούλη Δεμέναγα του Έσπερου και τον Σπαντ Ουέμπ των Χοκς...

Σήμερα η "τακτική" θα μελετήσει τις 2 τελευταίες επιθέσεις του αγώνα Τουρκίας - Σερβίας

Θα ξεκινήσω με μία διευκρίνηση:
Το ξέρω πως ο Τουντσερί πατάει τη γραμμή. Απλά η «τακτική» σχολιάζει τις αποφάσεις των προπονητών και όχι των διαιτητών. Την στήλη την ενδιαφέρει στο συγκεκριμένο post να δείξει το τακτικό λάθος χωρίς να κοιτάζει το – σκόπιμο – σφάλμα του διαιτητή.
Η άμυνα των Σέρβων , ακόμη και αν δεν έμπαινε το καλάθι του Τουντσερί , δεν παύει να ήταν κακή. Παρακάτω θα εξηγήσω το γιατί:

Εν συνεχεια του θεματος Γιασικεβιτσιους ο Ομπραντοβιτς τωρα δηλώνει οτι ειναι θεμα της διοικησης το ότι ο Σαρας δεν ειναι στην ομάδα...
Μας δουλευουν κανονικά....

Διαβαστε παρακάτω από το SPORT 24:

Πριν προστεθεί και αυτό στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας , σαν ένα ρέκβιεμ που το δικαιούται , το 3-ponto.blogspot.com θα ασχοληθεί εξονυχιστικά με τις 3 χαρακτηριστικότερες στιγμές του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Τουρκίας. Με τις τελευταίες επιθέσεις στους αγώνες Σερβία – Ισπανία , Τουρκία- Σερβία και Αργεντινή – Βραζιλία .

Εν συνεχεία του κειμένου που διάβασα αναφερόμενο στην επόμενη κίνηση του Σάρας, θα ήθελα να αναφερθώ στο ρίσκο που φαίνεται να παίρνει ο Ζοτς με τον τρόπο δόμησης της ομάδας του την φετινή χρονιά. Είναι πολλάκις αποδεδειγμένο οτι με τον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ πλέον οι περιφερειακοί παίχτες και δη οι "άσσοι" είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν την διαφορά σε μία ομάδα.

Ο κορυφαίος κατά τη γνώμη μου Ευρωπαίος Playmaker της τελευταίας 10ετίας δεν εχει βρεί ομάδα για τη νέα χρονιά.Το γεγονός αυτό σίγουρα θλιβει τους απανταχού μπασκετικους καθώς ο Σάρας είναι από τους παίχτες για τους οποίους αξιζει να παρακολουθείς το άθλημα και φέρνουν κόσμο στα γήπεδα.

Τα καλά λόγια του υπευθύνου του αθλητικού τμήματος του γυμνασίου Laney , Michael Brown , στον νεαρό βοηθό προπονητή του North Carolina Roy Williams κίνησαν την περιέργεια του τελευταίου.

Επ' ευκαιρία της νέας ψηφοφορίας για την ανάδειξη της πεντάδας με τους καλύτερους Ευρωπαίους παίχτες όλων των εποχών, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια βασική παράμετρο του σύγχρονου μπάσκετ, η οποία μάλλον έχει εκλείψει: αυτή των μεγάλων προσωπικοτήτων.

Όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ ξέρουμε τα πάντα για τον καλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών. Πόσους πόντους έβαλε , πόσα πρωταθλήματα πήρε , πόσες φορές βγήκε MVP. Γνωρίζουμε τα πάντα για τα κατορθώματά του μέσα στο γήπεδο. Εκτός γηπέδου; Για τις σχέσεις του με τους συμπαίκτες , την διαμάχη με τον Κράουζε , τις αποφάσεις για τα διαφημιστικά και τόσα άλλα; Πολύ λίγα , φαντάζομαι.

Μπαίνουμε επιτέλους στην εποχή των περισσότερων χώρων. Το ξαναγράφω: EΠΙΤΕΛΟΥΣ. Ίσως στην αρχή – μέχρι οι αθλητές να βελτιωθούν απ’ τη γραμμή των 6,75μ – οι αλλαγές να μην γίνουν ορατές. Αλλά αυτό θα αλλάξει. Είναι νομοτελειακά βέβαιο. Η άμυνα θα αναγκαστεί να απλωθεί περισσότερο , οι βοήθειες θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολες (μιας και θα έχουν περισσότερο χώρο να καλύψουν) και η επίθεση θα λάμψει! Σίγουρα το μπάσκετ με την μείωση στα 24’ έγινε πιο όμορφο και δόθηκε η δυνατότητα στην επίθεση να εκφραστεί (που οι «Μάλκοβιτς» των ‘90s την είχαν φυλακίσει) αλλά τώρα θα απελευθερωθεί! Ίσως αρχίσουμε να βλέπουμε πιο συχνά και 30άρες που οι Σκόλα , Ντουράντ , Κλέιζα μας θύμισαν στο Παγκόσμιο.

Τον Ιούνιο που μας πέρασε ένας φίλος απ’ τα παλιά ανακοίνωνε την αποχώρησή του απ’ τα γήπεδα. Ένας μπασκετμπολίστας παλιάς κοπής. Ένας Αντονέλο Ρίβα , ένας Ντόρον Τζάμσι της εποχής του.

To πλήρωμα του χρόνου ήρθε για την επίσημη αγαπημένη μας. Ένας κύκλος με αφετηρία τους Ολυμπιακούς της Αθήνας έκλεισε στο Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας. Δεν ήταν όμως η μόνη. Η πιο επιτυχημένη φουρνιά της Εθνικής Αργεντινής ρίχνει και αυτή με τη σειρά της τίτλους τέλους. Με Πριχιόνι στα 33 , Ομπέρτο 35 , Σκόλα 30 , Τζινόμπιλι 33 η ανανέωση εκ βάθρων μοιάζει επιτακτική ανάγκη.

Ο Μαρκόπουλος συνεχίζοντας την καλή παράδοση ξένων που ξεκίνησε από πέρυσι με το επιτυχημένο δίδυμο Μονρό - Γκρέγκορι , υπέγραψε εδώ και κάποιες μέρες με τον Rawle Marshall. Οι φίλοι του Ολυμπιακού θα τον θυμούνται από τις αναμετρήσεις με την Τσιμπόνα για την περίοδο 08/09.

Το 3-ponto.blogspot.com εγκαινιάζει σήμερα μια νέα κατηγορία με τίτλο "Τακτική". Σε αυτήν θα επεξηγούνται είτε γραπτώς είτε με βιντεάκια , σύγχρονα συστήματα και κανονισμοί.
Θα πρέπει να αναφέρω πως το υλικό θα προέρχεται κυρίως απο το αξιόλογο coachbasketball.gr αλλά και από άλλα sites που επεξηγούν με κατανοητό τρόπο την φιλοσοφία των προπονητών.

Αν κάτι μπορεί να εξαχθεί ως ένα από τα πολλά συμπεράσματα από το Μουντομπάσκετ, είναι το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στο σύγχρονο μπάσκετ ο προπονητής, και ο καλός και ο κακός. Κ εξηγούμαι αμέσως. Κ οι τέσσερις ομάδες οι οποίες έφτασαν να διεκδικούν μετάλια είναι ομάδες με έντονη την σφραγίδα του προπονητή τους.

Σπανιο παιχνιδι, 1991 στο ΣΕΦ το μπασκετ γιορταζει τα 100 χρόνια απο τότε που το ανακάλυψε ο Νεϊσμιθ:
Μικτη Βαλκανιων vs Μικτη Ευρωπης
Πενταδα Βαλκανιων: Γκαλης , Γιαννακης, Κουκοτς, Πασπαλιε, Ρατζα...
Επίσης παιζουν οι Χριστοδουλου, Φασουλας , Σαβιτς, Ζντοβτς,Βιγιακαμπα, Μαρτιν , Σαν Επιφανιο,Μανιφικο,Ντακουρι, Μπρουναμοντι, Μπαζαρεβιτς..

To ΣΕΦ ειναι καταμεστο..

Ο Τουντσερί πετυχαίνει το νικητήριο καλάθι εναντίον των Σέρβων και απλώνει τις γροθιές σου κοιτάζοντας την οροφή

2 ερωτηματα εχω να θεσω ''εν θερμώ'' και χωρις να εχω δει replay:

1. Δεν ειναι καλαθι και φαουλ στον Βελιτσκοβιτς στα 4''?

2. Στα 0.5'' δεν γινεται φαουλ στον Βελιτσκοβιτς ?

Περαν των παραπάνω οι Σερβοι αυτοκτονησαν οταν αφησαν τον Τουντσερι μονο του..

Ότι δεν εξελίσσεται , πεθαίνει.
Γι' αυτό και η εξέλιξη στο 3-ponto.blogspot.com είναι αυτοσκοπός μας.
Ο basketikos με την υπέροχη κατηγορία του "deja vu" έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη.
Επί τη ευκαιρία των σημερινών ημιτελικών του Mundobasket κάνει την παρθενική της εμφάνιση μια νέα κατηγορία.

Μετά την αποτυχία της Εθνικής Ελλάδος, όλοι οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονται τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ οφείλουν να δουν με πολλή μεγάλη προσοχή και προσήλωση τα υπόλοιπα παιχνίδια του Μουντομπάσκετ, προκειμένου να καταλάβουν - επί παραδείγματι - πόσο έχει αλλάξει το μπάσκετ και να το ακολουθήσουν. Ήτοι:

Τα παιχνιδια της Σερβίας με την Ισπανία και της Λιθουανίας με την Αργεντινή μας ξαναθυμισαν και μας υπενθυμισαν ποιες ειναι οι 2 μεγαλυτερες μπασκετικές σχολες στην Ευρώπη.

Τέτοια ματσάρα δεν βλέπεις! Δεν υπάρχει! Κοιμάμαι και δεν το έχω καταλάβει. Μην με ξυπνήσετε. Αφήστε με λίγο ακόμα να δω και άλλο! Επειδή είναι όνειρο, κανόνες δεν υπάρχουν. Έχει και 5ο και 6ο και 100ο δεκάλεπτο.

(είπα να το κάνω χιουμοριστικό για να γελάσει και εμάς λίγο το χειλάκι μας).

Nικ Καλάθης (PG): Χειρότερος από το περσινό Ευρωμπάσκετ. Αν δεν μάθει να σουτάρει δεν θα κάνει καριέρα. Το πολύ πολύ να γίνει ένας νέος Μπακατσιάς. Αν αυτό είναι το όνειρό του , εγώ είμαι μαζί του. Αν θέλει μάλιστα του στέλνω και dvd του Ευθύμη για να δει πόσο ακίνδυνος μπορεί να είναι ένας point guard.

Προσπαθώντας να κάνω έναν ψύχραιμο απολογισμό των πεπραγμένων και μη της εθνικής ομάδας στο Μουντομπάσκετ, καταλήγω στα κάτωθι συμπεράσματα, για τα οποία θα εκτιμούσα την γνώμη οποιουδήποτε θα είχε κάτι να προσθέσει και να σχολιάσει:

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για τον δεύτερο πιο ολοκληρωμένο Έλληνα μπασκετμπολίστα όλων των εποχών (μετά τον Φάνη) , που εγώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα καινούργιο.
Η επιλογή του είναι σεβαστή αλλά ένα πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω: πως δέχθηκε να αποσυρθεί αυτός ο μεγάλος νικητής μην έχοντας κερδίσει ποτέ στην καριέρα του τους Ισπανούς....

Ακούγοντας την ανακοίνωση της αποφασης του Διαμαντίδη να αποχωρήσει από την Εθνικη, στεναχωρήθηκα περισσότερο και από τον αποκλεισμό της .Το 1ο πραγμα που σκεφτηκα ηταν : Και τωρα τι? Ποιος θα παιξει?

Η εθνική βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι. Είτε θα διάλεγε τον δρόμο της νίκης με την Ρωσσία και στη συνέχεια θα έπεφτε πιθανότατα στην Ισπανία και θα κατέληγε στις ΗΠΑ, είτε θα διάλεγε αυτόν της ήττας και να το πάει όσο πιο μακριά γίνεται.
Κατά την γνώμη μου διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο.

Συγχαρητήρια για την εμφάνιση της ομάδας μας. Για το υψηλό ηθικό, για την αγωνιστικότητα της, την πίστη στη νίκη και την διατήρηση της αξιοπρέπειάς της!!! Νομίζω όλοι καταλάβαμε χθες την παρωδία που λάμβανε χώρα στο γήπεδο αρχόμενης από τον πάγκο και το προπονητικό επιτελείο και συνεχιζόμενης εντός παρκέ από τους παίχτες.

Φιλοι μου,

Με την αγωνιστική κατασταση που βρισκεται η Εθνικη δεν υπαρχει περιπτωση νε κερδισει την Ισπανια και τις ΗΠΑ...και αυτό το ξερουν και οι ιδιοι οι διεθνεις - εκτος και εαν θελουμε να πεταμε στα συνεφα ..

Μπορούσαμε να τους πετάξουμε έξω από την φάση των "16"

Την απάντησή μας για τα θεατρινίστικα του '07 πότε θα την δώσουμε;;;

Τότε παίξαμε καλά το θέατρό μας.....



............ σήμερα δεν κρατήσαμε ούτε τα προσχήματα

Στην όλη παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί εν σχέσει με το σημερινό παιχνίδι με την Ρωσία και τα πιθανά "δισταυρώματα" από τους άλλους ομίλους, νομίζω ότι η εθνική μας οφείλει να απαντήσει με μια εμφάνιση - ανεξαρτήτως αποτελέσματος καθώς αυτό δεν προδικάζεται- η οποία με τρόπο εμφατικό και ξεκάθαρο θα πιστοποιήσει την πιο βασική αρχή που πρέπει να διέπει κάθε ομάδα σε κάθε σπορ, είτε αυτός είναι στη Γ' ΕΣΚΑ είτε στον τελικό του Mundobasket:

Όπως μάλλον οι περισσότεροι που είδαν το χθεσινό ματς, έχω μια αίσθηση ότι αρμενίζουμε στράβα στο φετινό Mundobasket. Το πιο ανησυχητικο δείγμα είναι ότι δεν έχουμε καμία σταθερά να στηριχτούμε, πέραν της όποιας αδιαμφισβήτητης κλάσης και προσωπικότητας κάποιων εκ των παιχτών μας. Κ εξηγούμαι: