Mundobasket 1990

Επιστροφή στις ρίζες θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ανάθεση του 11ου Μουντομπάσκετ στην Αργεντινή. Εκεί που «γεννήθηκε» η διοργάνωση. Δυστυχώς ελάχιστα είχαν αλλάξει από τότε. Πληθωρισμός και φτώχεια ήταν τα προβλήματά τους και το 1950 και το 1990. Ακόμη και σήμερα η κατάσταση δεν έχει αλλάξει σε τίποτα , αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα…
Η χώρα μας για δεύτερη συνεχόμενη φορά έπαιρνε μέρος στη διοργάνωση. Όχι σαν κομπάρσος αυτή τη φορά αλλά σαν πρωταγωνιστής. Είχαν μεσολαβήσει οι επιτυχίες του ’87 και ’89 και ο στόχος ήταν η τετράδα!
Όλα αυτά μέχρι την ημέρα που θα ταξίδευε η Εθνική μας στο Μπουένος Άιρες. Εκείνη την μέρα ο Νίκος Γκάλης αποφάσισε να μην μπεί στο αεροπλάνο. Είχε μεσολαβήσει ένας τραυματισμός σε μια προπόνηση στη Γλυφάδα και προτίμησε ο γκάνγκστερ (όχι του blog , ο original…) να μην ρισκάρει. Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν τα οποία ακόμη και σήμερα δεν έχουν αποσαφηνιστεί. Ο Γ.Ραμπότας στο βιβλίο του αναφέρει :ο Γκάλης βρισκόταν στο πιο ψηλό σημείο της καριέρας του . Έβγαζε πρόγραμμα που δεν είχε βγάλει ποτέ, ακολουθούσε ρυθμούς που παλιά δεν άντεχε. Σε ταχύτητες, σε άλματα, σε έκρηξη. «Γιώργο θα πάρουμε μετάλλιο σίγουρα. Θα τους πατήσω!» δήλωνε. Στην προπόνηση τραυματίστηκε στην ποδοκνημική. Είχε πεταχτεί ένα κοκαλάκι και δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει. Τόσο τρελαμένο δεν τον είχα δει ποτέ μου. Είχε πάθει παράκρουση που θα έχανε το τουρνουά! Ανέβηκε άρον άρον στη Θεσσαλονίκη για να ξεκινήσει αμέσως θεραπεία μήπως και προλάβει την Αργεντινή. Όταν τον επισκέφτηκε ο Κώστας Παρίσης (διακεκριμένος γιατρός) ο Νίκος του λέει . «Βρε συ Κώστα δεν μπορώ να πατήσω καλά το πόδι μου , που να πάω;» . «Νίκο η Εθνική σε χρειάζεται. Πρέπει να βοηθήσεις». Ο Νίκος του το ξέκοψε. «Κώστα όταν σου λέω δε μπορώ, δε μπορώ. Ξέρεις ότι το μυστικό μου ως μπασκετμπολίστα είναι το δυνατό πάτημα. Δεν πρόκειται να είμαι ο Γκάλης που ξέρετε , άρα δεν ωφελεί να έρθω». Έτσι η Εθνική ταξίδευε χωρίς τον μεγάλο της αστέρα…
Ο αγώνας Ελλάδα – ΗΠΑ άνοιξε την αυλαία της διοργάνωσης. Απέναντι στους Λέτνερ , Μούρνινγκ, Κ.Άντερσον , η Εθνική μας κάνει μεγαλειώδη εμφάνιση που όμως εξαιτίας των διαιτητών δεν συνοδεύεται από νίκη. Ήττα με 95-103 στην παράταση. (Γιαννάκης 23π , Φάνης 21π / Όουενς 33π )


Το μεγάλο παιχνίδι ήταν με την Ισπανία. Οι Βιγιακάμπα, αδελφοί Γιοφρέσα, Μαρτίνεθ , Μοντέρο, δεν κατάφεραν να αντισταθούν στη μαγική βραδιά του Φάνη και τον οίστρο του Γιαννάκη. Νίκη με 102-93 (Φάνης 32π με 6τρ , Γιαννάκης 31π / Βιγιακάμπα 32π).
Την επόμενη μέρα ο αγώνας ρουτίνας με τους Κορεάτες επισημοποίησε την πρόκριση στους «8». Νίκη με 119-76 (Παπαδόπουλος 18π , Λυπηρίδης 17π ).
Στους άλλους ομίλους πέρασαν : η Γιουγκοσλαβία που φαινόταν ασυναγώνιστη (έστω και χωρίς τον Ράτζα) , το Πουέρτο Ρίκο με σκληρή άμυνα και τους Ρίβας, Ορτίθ, Μίνσι , η Βραζιλία , η Αυστραλία (με Γκέιζ και Λόνγκλεϊ) , η Σοβ. Ένωση (που αγωνιζόταν χωρίς τους Λιθουανούς που δεν δέχτηκαν να την εκπροσωπήσουν ) και η οικοδέσποινα Αργεντινή (με τον μεγάλο Έκτορ Καμπάνα στις τάξεις της).
Στη β’ φάση η Εθνική μας ξεκίνησε με μια ήττα από τη Σοβ. Ένωση και ενώ στο ημίχρονο ήταν μπροστά με 40-37. Αλλά ένα μπλακαουτ στο δεύτερο ημίχρονο έφερε τα πάνω κάτω. Σκορ 57-75 (Γιαννάκης 22π / Βολκόφ 23π). Απέναντι στη Βραζιλία ο Γιαννάκης κάνει το παιχνίδι της ζωής του και οδηγεί την Εθνική σε νίκη με 103-88 (Γιαννάκης 38π με 5τρ / Οσκάρ 35 π).



Στον επόμενο αγώνα η Γιουγκοσλαβία απλά δεν παιζόταν (67-77 Φασούλας και Περάσοβιτς είχαν από 17 π.).



Στα παιχνίδια κατάταξης για τις θέσεις 5-8 ξεκινήσαμε εντυπωσιακά επί των Αργεντίνων (81-78). Ο Γιαννάκης έδωσε μια ακόμη παράσταση στο Λούνα Πάρκ και με 36 πόντους ανάγκασε ένα ολόκληρο γήπεδο να τον χειροκροτεί! Τελικά ,όπως έγραψε σε παλαιότερο post του ο basketikos και εγώ απλά το υπενθυμίζω , στη Γη του Πυρός ξέρουν να εκτιμούν καλύτερα τους «δράκους»…




Την επομένη ο Οσκάρ ήταν ασταμάτητος (έβαλε 44π) και η Ελλάδα ηττάται με 94-97 (Γιαννάκης 30 π).



Κατακτά την 6η θέση στον κόσμο. Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία αν αναλογιστούμε και την απουσία του Νίκου Γκάλη.







Στους ημιτελικούς ο Ντράζεν -ενοχλημένος από τον παραγκωνισμό του στο Πόρτλαντ –έπαιξε εναντίον των Αμερικανών σαν αφιονισμένος. «Αφήστε με να τους κερδίσω μόνος μου» είπε και το έκανε!



Οι Σοβιετικοί - στον άλλο ημιτελικό - πέρασαν άνετα τον σκόπελο των Πορτορικάνων .



Ο τελικός ήταν παράσταση για έναν ρόλο. Η Γιουγκοσλαβία παίρνει την εκδίκησή της για τον ημιτελικό του ’86 κερδίζοντας εύκολα την Σοβ. Ένωση που έδειχνε «χορτασμένοι» με την παρουσία της στον τελικό.








Σημειώσεις για το Μουντομπάσκετ
• Και οι δύο ομάδες δεν υφίστανται σήμερα σαν έθνη. Εκείνος ήταν ο τελευταίος τελικός Γιουγκοσλαβίας – Σοβ. Ένωσης στην ιστορία του μπάσκετ.
• Ο Γιαννάκης έφτασε στο τουρνουά αυτό στην κορύφωση της καριέρας του.
• Οι εμφανίσεις του Κούκοτς ξετρέλαναν τον Κράουζε . Όταν γύρισε στην Αμερική είπε στον πρόεδρο των Μπουλς : «Βρήκαμε τον δικό μας Μάτζικ!». (αυτά άκουγε ο Πίππεν και έβγαζε σπυράκια).
• Ο Χ.Γουίλιαμς των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο γνωστός αριστερόχειρας σούτινγκ γκάρντ της Μπενετόν με το φοβερό παρατσούκλι «ο δολοφόνος με το ευαγγέλιο». Στους φίλους του Άρη και του Παναθηναϊκού θα έχει μείνει αξέχαστος με το τρομερό σουτ εν κινήσει και το άλμα που είχε.