Ο ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ???

Το πιο σοβαρό τεστ από όσα έδωσε η Εθνική ήταν αναμφισβήτητα με την Σερβία. Ανεξαρτήτως του πόσο άσχημα τελείωσε ο αγώνας, νομίζω ότι ο Ντούντα έδειξε τον δρόμο στις υπόλοιπες -καλές διεκδικήτριες μεταλλίων - ομάδες πως να μας δημιουργήσουν πρόβλημα. Κατάλαβε πως ελλείψει αξιόπιστου μακρινού κλασσικού σουτέρ -βγαίνω από το σκριν και "πυροβολώ"- έπρεπε να μας κόψει τον αιφνιδιασμό, ιδίως όταν ο Καλάθης είναι στο παρκέ, και να ρίξει πολλές βοήθειες στους ικανότατους ψηλούς μας (Σόφο-Τσαρτσα-Μπουρούσης όταν παίξει). Αποτέλεσμα: Ενώ η μπάλα κυκλοφόρησε καλά, βγήκε ο....Πρίντεζης να σουτάρει τρίποντο από την γωνία ή ο Καλάθης από την περιφέρεια. Ο Διαμαντίδης σουτάρει καλά όταν παίζει άσσος, μετά από σκριν και όχι ως καθαρόαιμο 3άρι. Ο Περπέρογλου δεν είναι αξιόπιστος μακρινός σουτέρ και στην συζήτηση δεν βάζω καν Καιμακόγλου-Πρίντεζη.

Άρα: Νομίζω ότι 10 λεπτά ανήκουν στο Βασιλειάδη, προκειμένου να δουλέψει η ομάδα και να του βγάλει 3-4 καλά, "πατημένα", μακρινά σουτ τα οποία και θα δώσουν εύκολους πόντους, αλλά κυρίως θα ανοίξουν την άμυνα και θα διευκολύνει την δουλειά των ψηλών. Σύμφωνοι, ο εν λόγω δεν μπορεί να κάνει πολλά άλλα πράγματα (διείσδυση-πάσα - άμυνα), αλλά αυτό που κάνει καλά σε μια ομάδα που το στερείται τόσο πολύ, νομίζω είναι απαραίτητο. Επίρρωση αυτού αποτελεί το αξιόπιστο μακρινό σουτ του Φώτση, ιδίως όταν ο Σόφο είναι στο παρκέ, το οποίο εύκολα και ξεκούραστα συχνά τον φέρνει ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ της ομάδας, αλλά επιτρέπει και στον "χοντρό" να "δέρνει" κάθε φορά έναν αντίπαλο ψηλό και όχι 3-4.