Η Εθνική μας επικράτησε εν μέρει κατα κράτος των Σέρβων και πλέον βρίσκεται ήδη σε πτήση προς το Λονδίνο με ενδιάμεση ανταπόκριση το Σαν Χουαν του Πουέρτο Ρίκο. Όπως είχα γράψει και σε άλλο άρθρο μου προ ημερών, η Εθνική έπρεπε να κερδίσει έναν εκ των δύο τελικών που είχε να δώσει και τα κατάφερε στον πιο ρεαλιστικό δρόμο προς την επιτυχία.
Προσωπικά επιμένω ότι η ομάδα μας τακτικά ήταν αλλοπρόσαλλη κάτι που κατέδειξε και η σημερινή 1η περίοδος, όταν και για πρώτη φορά στο Τουρνουά πήγαμε επίμονα στο pick'n'roll και σε split out έπειτα από διείσδυση με αποτέλεσμα να κάνουμε το μαγικό +24 !! Στη συνέχεια του αγώνα κάναμε πολλά λάθη - τακτικά και μη - αλλά οι Σέρβοι ήταν ήδη κλινικά νεκροί, δίχως αναπνοή και δίχως ελπίδα.
Πέραν όμως από προσωπικές απόψεις, διαφωνίες ή οτιδήποτε άλλο αυτή η ομάδα - επομένως και ο προπονητής και οι παίχτες και όλο το επιτελείο- είναι ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ. Χωρίς να πραγματοποιήσει την νίκη - υπέρβαση, εκμεταλλευόμενοι την κλήρωση και τις διασταυρώσεις πέτυχε το στόχο της και εξασφάλισε το ΧΡΥΣΟ εισιτήριο για το Προολυμπιακό Τουρνουά του Σαν Χουάν - εκτός και αν οι Ρώσσοι πετάξουν εκτός Τελικού τους Γάλλους - όπου εκεί μαζί με τους αυριανούς αντιπάλους μας Λιθουανούς θα είναι τα 2 ακλόνητα φαβορί για πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
Όσον αφορά τον σημερινό αγώνα οφείλουμε να κάνουμε ειδική μνεία στους Μπουρούση που πραγματοποίησε μακράν την καλύτερή του εμφάνιση με την Γαλανόλευκη, στον Καλάθη που είναι ο καθοδηγητής αλλά συνάμα και ο αμυντικός εξολοθρευτής αυτής της ομάδας και βέβαια στον πιο σταθερό παίχτη αυτής της ομάδας στον μεγάλο αρχηγό τον Αντώνη Φώτση.
Η επιτυχία αυτή εξασφαλίζει τη συνέχεια αυτής της νέας γενιάς του Ελληνικού Μπάσκετ και ανοίγει τους ορίζοντες των επιτυχιών για τα επόμενα, τουλάχιστον, 5 χρόνια.
Μιας και το Τουρνουά έχει φτάσει στο τέλος του - την ώρα που γράφω οι Ισπανοί περιμένουν τον αντίπαλό τους στον Τελικό - ας δούμε σε σχέση με αυτά που είχαμε γράψει πριν την έναρξή του που προβλέψαμε σωστά και που ... κουβαδιαστήκαμε! Ας όψεται η καλύτερη - από άποψη τακτικής, πάθους, επιτυχίας και ατομικής και ομαδικής υπέρβασης - ομάδα του Τουρνουά που δεν είναι άλλη από αυτή της ΦΥΡΟΜ, που μας διέλυσε τις προβλέψεις και κυρίως έσπασε την ακλόνητη, όπως έδειχνε, τριάδα των Ισπανία, Γαλλία, Λιθουανία. Πράγματι η ομάδα της ΦΥΡΟΜ εντυπωσίασε και είναι μακράν της δεύτερης η μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη του Τουρνουά. Από εκεί και μετά εντυπωσιάσανε και κάνανε την υπέρβαση η Φινλανδία και η Εθνική μας ομάδα. Στην αντίπερα όχθη του Ρουβίκωνα βρίσκονται οι Κροάτες - αλήθεια πότε θα ανακάμψει αυτή η τεράστια σχολή του Μπάσκετ - οι Τούρκοι που αποδεικνύουν ότι μακριά από τη χώρα τους δεν μπορούν να αποδώσουν και οι Σέρβοι - αν και κατά τη γνώμη μου ήτανε αναμενόμενη η πορεία τους - που μετά τις επιτυχίες της τελευταίας 3ετίας έμειναν εκτός ακόμα και από την πρόκριση στο Προολυμπιακό.
Σε ατομικό επίπεδο εντυπωσίασε δίχως άλλο ο Μακάλεμπ, ενώ ευχάριστη έκπληξη είναι και ο νεαρός Γερμανός Μπένζινγκ που δείχνει στοιχεία πολύ μοντέρνου 3αριου και αν προσέξει και προσεχθεί μπορεί να κάνει σπουδαία καριέρα. Αντίθετα απογοήτευσαν οι Νοβίτζκι - λόγω των τεραστίων προσδοκιών που όλοι τρέφαμε - Τούρκογλου, Ιλιασόβα, Τόμιτς.
Κάνοντας την ανακεφαλαίωση αυτού του Τουρνουά που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία τόσο οργανωτικά όσο και από επίτευξη των στόχων της δικής μας ομάδας ας αναδείξουμε και τους κορυφαίους της διοργάνωσης.
Καλύτερος Προπονητής: Χωρίς καμμία αμφιβολία μακράν των υπολοίπων ο προπονητής της ΦΥΡΟΜ Μάριν Ντοκουζόφσκι.
Αμυντική 5αδα: Σάσα Ιλιέφσκι, Νικ Καλάθης, Αντρέι Κιριλένκο, Γιοακίμ Νοα, Σερζ Ιμπάκα.
Κλείνοντας θα απονήμω ξανά τα εύσημα στην ομάδα μας και στο τεχνικό επιτελείο και πλέον με προσμονή αναμένουμε το ερχόμενο καλοκαίρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Καλές πτήσεις !!!!!
7 σχόλια:
Όμορφη η εικόνα στο τέλος του αγώνα με τους χαμογελαστούς παίκτες της Εθνικής, τον Φώτση πρώτη φορά τον είδα να γελάει και μάλιστα διάπλατα.
Νομίζω ότι πάντα ο Φώτσης ήταν χαλαρός και ευδιάθετος στο τέλος του αγώνα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την συνέντευξή του με το τέλος του ημιτελικού της Σαϊτάμα όταν και σχολιάζοντας το παιχνίδι γυρνά προς τον Σόφο και του λέει"Έλα εδώ μικρούλι!!". Επίσης μαγική η εικόνα του εφέτος στους Πανηγυρισμούς της Ευρολίγκας όντας φασκιωμένος με το Κύπελλο στα χέρια.
Respect στον Μακ Γκάλεμπ. Τι παιχτούρα είναι αυτός ρε παιδιά.
...παιδιά ''έφυγε'' ο Φαίδωνας Ματθαίου...είναι μέρα θλίψης για όλους τους μπασκετικούς της χώρας...νομίζω του αξίζει να του κάνουμε ένα ωραίο αφιέρωμα...
Σωστά φίλε F.AN...Παναθλητής με αστείρευτη αγάπη για τον αθλητισμό εν γένει και για την καλαθοσφαίριση ιδιάιτερα, με διακρίσεις Πανευρωπαϊκου βεληνεκούς. Θα επιληφθούμε.
Στα της εξαιρετικής ανάρτησης-ανασκόπησης (μέχρι τώρα) του p@p@donk, Ο Νοβίτσκι φάνηκε κουρασμένος και μόμος με αξαίρεση τoν Kaman, που προσωπικά πιστέυω ότι με 5 double-double αξιζει μια θέση αν όχι στην πρώτη, σίγουρα στη δεύτερη πεντάδα. Αντίστοιχα πιστεύω μια θέση ίσως διεκδικεί με αξιώσεις ο Μπουρούσης που νίκησε κατα κράτος οποιονδήποτε ψηλό βρήκε μπροστά του, συμπεριλαμβανομένου και του Νοα.
@isiah
O Μπουρούσης είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην αποδοσή του. Ο Κειμαν ίσως να είχε θέση στην 2η αλλά ο Νοα είναι αυτός που κάνει όλες τις δουλειές στην άμυνα της Γαλλίας.
Ο Κέιμαν με double double μέσο όρο (15.5π-10ρ. (1ος ριμπάουντερ)) , 1.8 τάπες ανά παιχνίδι (2ος στο τουρνουά) και όντας πολύ ψηλά στην κατάταξη σε πολλές στατιστικές κατηγορίες δεν μπορεί να λείπει από την πρώτη δεκάδα.
Όσο για το Νοά είναι ένας πολύ καλός αμυντικός που αγωνίζεται με πολύ πάθος, αλλά στην επίθεση δεν απειλεί. Εκτός από το Γερμανό και ο Μαρκ Γκασόλ έκανε καλύτερο τουρνουά από το Γάλλο.
Τέλος συμφωνώ με τον isiah ότι και ο Μπουρούσης, εφόσον τον νίκησε κατά κράτος στην προσωπική τους μονομαχία, δικαιούται να λέει οτι ήταν καλύτερος.
Δημοσίευση σχολίου