Μαυροβούνιο - Ελλάδα 55 - 71... Επιτέλους τρέξανε....μετά από 14 δεκάλεπτα!

Τα χρονικά περιθώρια κατόπιν της ήττας από τα Σκόπια, μέχρι την επόμενη αναμέτρηση με το δήμιο μέχρι στιγμής των Σκοπίων - Μαυροβούνιο - 24 ώρες ακριβώς! Η αντίδραση της Ελλάδας αναμενόταν από όλους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για πρώτη φορά ίσως, με εντονότερη διάθεση για κριτική από ποτέ... Σίγουρα, όπως έχει προαναφερθεί πολλάκις πρόκειται για μιά νεανική ομάδα με προοπτική και ορίζοντα...αλλά συγχρόνως και με απειρία. Δεν ήταν όμως αυτό που της στοίχισε την ήττα με τα Σκόπια και έφτασε στο σημείο σε έναν από τους πιο βατούς ομίλους να παίζει την πρόκρισή της, τελευταία αγωνιστική με την Κροατία...Ήταν αυτό που περίμενε, ο οποιοσδήποτε, να χαρακτηρίζει και να είναι συνυφασμένο με τη φρέσκια και σίγουρα αέναα "Επίσημη Αγαπημένη"... Το πάθος, η διάθεση και η ταχύτητα...Αυτά έλλειψαν τόσο μέσα στο παρκέ, όσο και σαν επιλογές από τον πάγκο.

Μετά από 14 10λεπτα σε αυτό το Ευρωμπάσκετ...η Εθνική μας έβγαλε πάθος στο παρκέ και χωρίς να θεωρώ ότι χρησιμοποιώ αυστηρά κριτήρια...είδα για πρώτη φορά στο τρίτο δεκάλεπτο του αγώνα με το Μαυροβούνιο μία Ελλάδα να παίζει άμυνα...να κάνει block-out, να παίρνει ριμπάουντ και να βγάζει αιφνιδιασμούς πλουραλιστικά εκθέτοντας πλήρως το Μαυροβούνιο...και όλα αυτά σε ένα και μόνο 10λεπτο... Μέχρι τότε η παρουσία της Εθνικής μας δεν διέφερε σε τίποτα από την αντίστοιχη κόντρα στα Σκόπια. Τα πρώτα δύο δεκάλεπτα αναπόδραστα ανακάλεσαν τις νωπές άλλωστε μνήμες από την ήττα με τα Σκόπια. Ο Ζούρος εξακολουθούσε να πηγαίνει την ομάδα σε control επιθέσεις και οι επιλογές της Εθνικής στην επίθεση προβλέψιμες ακόμα και από τις "μπασκέτες", που συχνά παρακολουθούσαν απλά να εξαντλούνται τα 24 δεύτερα χωρίς οι αυτές να συμμετέχουν. Σουτ απελπισίας σε οριακό χρόνο...σχεδόν σύστημα από την εθνική, εξακολουθώντας με εξαιρετική ευλάβεια οι Ζήσης, Καλάθης, Ξανθόπουλος, Μπουρούσης, Φώτσης να προσπαθούν να ανοίξουν τρύπα στο παρκέ. Το ημίχρονο έκλεισε με την Εθνική να έχει βραχεία κεφαλή 30-31, ηττούμενη ωστόσο στο δεύτερο δεκάλεπτο (18-21,13-11).

Έχοντας χάσει κάθε διάθεση να παρακολουθήσω το δύο ρακετών μονό....ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο....η Εθνική...αλλάζει χρώμα, αποκτά ρυθμό και επιτέλους για πρώτη φορά σε αυτό το Eurobasket με έκανε να σηκωθώ από τον καναπέ και να πανηγυρίσω...όχι γιατί νικάγαμε αλλά γιατί επιτέλους είδα αυτό που τόσο πολύ περίμενα από αυτά τα παιδιά...αλλά κυρίως από τον Ηλία Ζούρο. Η Εθνική με ηγέτες τους Καλάθη, Κουφό, Βασιλειάδη και Μπράμο, χωρίς να υστερεί ωστόσο κανείς, έπαιξαν άμυνα, μπλόκαραν στα ριμπάουντ και με έναυσμα που δόθηκε από Καλάθη-Φώτση σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό ξεκίνησαν ένα σερί που έφτασε στο 19-0!!! Ο Βασιλειάδης, μένοντας στο παρκέ, απέκτησε εμπιστοσύνη στο σουτ του και με επιθέσεις που ολοκληρώνονταν σωστά έφτασε τους 11 πόντους με 3/6 3π. και 1/1 2π. στα 14 λεπτά που αγωνίστηκε. Εμφατική η συνεισφορά του ωστόσο τόσο στην άμυνα αλλά και στην ορθολογική ολοκλήρωση των αιφνιδιασμών, τελειώνοντας το παιγνίδι επίσης με 2 ασίστ, δύο ριμπάουν, 1 κλέψιμο, αλλά και 2 λάθη. Δεν ήταν μόνο αυτό όμως το κέρδος από την παρουσία του...οι Μουροβούνιοι φοβού το Βασιλειάδη και νιώθοντας πλέον την απειλή από τα 6.75...άνοιξαν την άμυνα τους και βρέθηκαν χώροι τόσο μέσα στη ρακέτα όσο και εκτός για την εκδήλωση πιο ορθολογικών επιθέσεων. Οι Φώτσης - Κουφός, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνισή τους για φέτος έδωσαν στην Εθνική 33 πόντους (!!) με το Φώτση να έχει το απόλυτο - 3/3 2π., 2/2 3π., 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 μπλοκ και 0 λάθη!! - τελείωσε το παιγνίδι με 14 πόντους στα 26 λεπτά που αγωνίστηκε, ενώ ο Κουφός, κάνοντας τα πάντα σε άμυνα και επίθεση τελείωσε το παιγνίδι με 19π. αγωνιζόμενος 28 λεπτά!. Ο Καλάθης, που βρήκε ρήγματα και έτρεξε την Εθνική στο τρίτο 10λεπτο, τελείωσε το παιγνίδι με 12 πόντους, αλλά και 6 ασίστ, περιορίζοντας τα λάθη του, μόλις σε 2. Τελος, ο Iron Mike, πήρε τον περισσότερο χρόνο από όλους τους διεθνείς (32 λεπτά) και παρά το γεγονός ότι η επιθετική του συνδρομή περιορίστηκε στους 4π. ήταν ο πρώτος ριμπάουντερ (9Rb.) , που σε συνδυασμό με τα 3 κλεψίματά του, βοήθησε πολύ την Εθνική να τρέξει και να βρει το ρυθμό της. Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν αρκετό, όχι μόνο για να επικρατήσει η Εθνική μας απέναντι στο Μαυροβούνιο, αλλά πολύ περισσότερο, για να καταδείξει τι δεν έκανε μέχρι σήμερα και για ποιους λόγους τα αντίπαλα καλάθια φάνταζαν τόσο μικρά μέχρι τότε. Σκορ 10λέπτου 10-26!!!

Το τελευταίο 10λεπτο είχε διαδικαστικό και μόνο χαρακτήρα. Ο Ζούρος έδωσε χρόνο σε όλα τα παιδιά και απλά κράτησε τη διαφορά σε υψηλά επίπεδα, χωρίς να επιχειρήσει να την ανοίξει άλλο. Αξίζει ωστόσο να επισημανθεί, η μέτρια εμφάνιση των Ξανθόπουλο-Καϊμακόγλου-Μπουρούση (που για άλλη μια φορά σε μεγάλη διοργανωση αγωνίζεται με πυρετό), ενώ ο Ζήσης κινήθηκε επίσης σε οριακά μέτρια επίπεδα, με βιαστικές επιλογές στα σουτ και ταλαιπωρώντας πολύ την μπάλα. Μεστή, για άλλη μια φορά, η εμφάνιση του Παπανικολάου, που αν και του έλλειψαν οι προσπάθειες και συνακόλουθα το σκορ (1/2 2π. 1/2 β.), είχε πάθος και ρυθμό στα 11 λεπτά που αγωνίστηκε. Τέλος, με την ελπίδα ότι το τρίτο 10λεπτο της Εθνικής δεν θα αποτελέσει την εξαίρεση του τουρνουά....και θα δείξει το δρόμο για το σημερινό - και όχι μόνο - παιγνίδι δίχως αύριο με τους Κροάτες, εύχομαι η "Επίσημη Αγαπημένη" να καθαρίσει την πρόκρισή της το απόγευμα, χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα των Σκοπίων με τη Βοσνία...που μόνο προβλέψιμο δεν είναι τόσο αγωνιστικά, όσο και από τακτικής αμφότερων...