RSS

Μπορούσες και καλύτερα .... Γιώργο Διαμαντόπουλε







Σε ένα μπάσκετ που άλλαζε, σε ένα μπάσκετ που έφυγε απ’τα χέρια των παικτών και πήγε στο πινακάκι του Μάλκοβιτς, του Ιωαννίδη, του Μεσίνα, του Ομπράντοβιτς, του Ίβκοβιτς , του Μπλατ κ.ο.κ , σε ένα μπάσκετ που αφαιρούσε τον αυτοσχεδιασμό, την φαντασία, το ένστικτο και αποθέωνε την τακτική, το low mistake basketball, μπασκετμπολίστες σαν τον Διαμαντόπουλο (με την ιδιοσυγκρασία αλλά και την άποψη που είχε για το παιχνίδι) έπρεπε να εξαφανιστούν.



Ως παράδειγμα προς αποφυγή.
 Για τους επόμενους.
 Πως το έλεγε ο Pat Riley?

« My way or the highway». 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ποιός αδελφός είναι ο κακός παίχτης???



(το κείμενο επιμελήθηκε ο stratos kalantzis)
Κυριακή βράδυ, έχοντας μόλις παίξει μπάσκετ, έχω πέσει μισόλιπόθυμος στον καναπέ του σπιτιού μου και έχω βάλει και χαζεύω το ζωντανό παιχνίδι του NBA που έχει πάντα αυτή την ώρα, Μέμφις εναντίον Σανς. Στην πρώτη περίοδο βαρετό το παιχνίδι και με έχει σχεδόν πάρει ο ύπνος, όταν ξαφνικά στη δεύτερη το παιχνίδι αρχίζει και ζωηρεύει καθώς κάτι κοντοπίθαροι από τον πάγκο των Σανς σουτάρουν και διεισδύουν σαν τρελλοί ανεβάζοντας τον ρυθμό. Δεν ήταν όμως τα δικά τους «τερτίπια» που με τράβηξαν από τη αγκαλιά του Μορφέα, αλλά αντιθέτως το παιχνίδι του σέντερ των Αρκούδων, ο οποίος σχεδόν μόνος του κρατούσε την ομάδα του μέσα στο παιχνίδι. Ανασηκώθηκα στον καναπέ και μονολόγησα «Άι στο διάολο...ο αδερφός του Πάου???»

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μπορούσες και καλύτερα.... Νάσο Γαλακτερό





Τι καινούργιο να γράψω για τον Γαλακτερό που να μην έχει αναφερθεί από τουτη εδώ τη γωνία;
Δεν θα πρωτοτυπήσω.
 Εξάλλου αν έχεις αφιερώσει 3-4 αναρτήσεις και καμιά δεκάδα σε σχόλια για τον Rocket Man, τι άλλο να γράψεις; Όσοι λοιπόν θυμάστε τι έχουμε κατά καιρούς γράψει, σταματήστε να διαβάζετε. Η σημερινή στήλη είναι μονάχα γα τους νέους αναγνώστες.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

RetroLegend: Karl Malone




Να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια, ο τύπος δεν ήταν από τους αγαπημένους μου παίχτες τα χρόνια εκείνα τα ωραία που παρακολουθούσα αγώνες και διάβαζα σχεδόν οτιδήποτε είχε να κάνει με την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Εξ’ ου αν θέλετε και ο ολίγον προβοκατόρικος τίτλος για το συγκεκριμένο άρθρο. Ο βασικός λόγος της «αδιαφορίας» μου ήταν η σχεδόν αφύσικη –σε βαθμό αδιαφορίας για όλους όσοι ασχολούνταν τότε με το NBA- αποτελεσματικότητα του τρόπου του παιχνιδιού του. Ενός τρόπου, ο οποίος όσο έμπλεος ουσίας ήταν άλλο τόσο φειδωλός ώς προς τη διαφορετικότητα, το θέαμα, το «κάτι ξεχωριστό», το προκλητικό, αυτό που με λίγα λόγια τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και εντυπώνεται στη μνήμη του καθενός ως κάτι ξεχωριστό. Αναφέρω τα παρακάτω παραδείγματα για να γίνω πιο κατανοητός.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μπορούσες και καλύτερα…Γιώργο Αποστολίδη



Τον παλιό καλό καιρό που το μπλογκ ενημερωνόταν σχεδόν καθημερινά υπήρχαν αρκετά αφιερώματα που γράφηκαν μετά από ιδέες των αναγνωστών του. Η νέα στήλη «Μπορούσες και καλύτερα…» γεννήθηκε μετά από πρόταση φίλου του μπλογκ.
Σε αυτή θα παρελάσουν πάρα πολλοί μπασκετμπολίστες (γνωστοί και λιγότεροι γνωστοί)  που δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες που είχαμε για αυτούς και όχι μόνο η Αγία Πεντάδα των: Μπακατσιά-Διαμαντόπουλου-Ταπούτου-Παπανικολάου-Ρεντζιά.
Κάθε ανάρτηση θα περιέχει έναν αθλητή για να μας δίνεται πιο εύκολα η δυνατότητα να κάνουμε κουβέντα επι του συγκεκριμένου.
Όρεξη να έχετε να διαβάζετε αλλά το πιο σημαντικό να σχολιάζετε.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Π.Γιαννακόπουλος: Παίρνω το κεφάλι του Γκάλη

 Το τελευταίο  RetroGame ξαναέβγαλε στη κουβέντα τη ρήξη Πολίτη – Γκάλη. Εμείς απο αυτο το βήμα έπρεπε να το είχαμε κάνει καιρό πριν. Εξάλλου το συγκεκριμένο blog του αρέσει να καταπιάνεται με retro θέματα και λίγο με την επικαιρότητα. Και τι ποιο retro must απ’την επαναφορά στο προσκήνιο της σχέσης Γκάλη – Πολίτη – Π.Γιαννακόπουλο.

Σας το χρωστάμε καιρό τώρα.
Πάμε να ξαναθυμηθούμε τι συνέβη ένα απόγευμα του 1994 στους Αμπελόκηπους και τι επακολούθησε, όπως τα έγραψε το περιοδικό Τρίποντο:

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μπορούσες και καλύτερα…Nτίνο Αγγελίδη




Τον παλιό καλό καιρό που το μπλογκ ενημερωνόταν σχεδόν καθημερινά υπήρχαν αρκετά αφιερώματα που γράφηκαν μετά από ιδέες των αναγνωστών του. Η νέα στήλη «Μπορούσες και καλύτερα…» γεννήθηκε μετά από πρόταση φίλου του μπλογκ.
Σε αυτή θα παρελάσουν πάρα πολλοί μπασκετμπολίστες (γνωστοί και λιγότεροι γνωστοί)  που δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες που είχαμε για αυτούς και όχι μόνο η Αγία Πεντάδα των: Μπακατσιά-Διαμαντόπουλου-Ταπούτου-Παπανικολάου-Ρεντζιά.
Κάθε ανάρτηση θα περιέχει έναν αθλητή για να μας δίνεται πιο εύκολα η δυνατότητα να κάνουμε κουβέντα επι του συγκεκριμένου.
Όρεξη να έχετε να διαβάζετε αλλά το πιο σημαντικό να σχολιάζετε.



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μπορούσες και καλύτερα…Δημήτρη Αβδάλα


Δημήτρης Αβδάλας 


Τον παλιό καλό καιρό που το μπλογκ ενημερωνόταν σχεδόν καθημερινά υπήρχαν αρκετά αφιερώματα που γράφηκαν μετά από ιδέες των αναγνωστών του. Η νέα στήλη «Μπορούσες και καλύτερα…» γεννήθηκε μετά από πρόταση φίλου του μπλογκ.
Σε αυτή θα παρελάσουν πάρα πολλοί μπασκετμπολίστες (γνωστοί και λιγότεροι γνωστοί)  που δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες που είχαμε για αυτούς και όχι μόνο η Αγία Πεντάδα των: Μπακατσιά-Διαμαντόπουλου-Ταπούτου-Παπανικολάου-Ρεντζιά.
Κάθε ανάρτηση θα περιέχει έναν αθλητή για να μας δίνεται πιο εύκολα η δυνατότητα να κάνουμε κουβέντα επι του συγκεκριμένου.
Όρεξη να έχετε να διαβάζετε αλλά το πιο σημαντικό να σχολιάζετε.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Retro Games: Badalona - Panathinaikos (1993/94)



Την πρώτη πενταετία των ‘90s η Μπανταλόνα ήταν η πιο επιτυχημένη Ισπανική ομάδα. Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα παρακολουθούσαν την ομάδα του Βιγιακάμπα να παίζει το καλύτερο μπάσκετ της Ευρώπης (ξεκάθαρα τη σεζόν 91-92) και να στέφεται Πρωταθλήτρια το ’94 (αυτοκτονία του Ξανθού).

Ο Νίκος Γκάλης επισκέπτεται τη Μπανταλόνα όχι για να κάνει τα μπάνια του αλλά για να μας θυμήσει ποιος ήταν ο μεγαλύτερος combo guard για μια δεκαετία.

Επειδή τα ματσάκια της Ευρωλίγκας δεν είναι ακόμη σημαντικά, φτιάξτε καφέ (ή ποτό αν το δείτε βράδυ) και πατήστε play…


“..“Aντε πες του για μπάσκετ αφού δε πρόλαβε τον Γκάλη, θα νομίζει τώρα η μπάλα ότι είναι πιο μεγάλη”

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ένας Χάκετ που δεν είναι Σλούκας αλλά θέλει να γίνει Λο




Η «μουρμούρα» του ALPHA είναι ένα συμπαθητικό σήριαλ που παίρνει τα πάνω του όταν η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου απλά κινείται μπροστά στη κάμερα.
Η μουρμούρα των Ολυμπιακών πάλι μόνο συμπαθητική δεν είναι. Και δεν υπάρχει και  «Ιωάννα» να την βλέπεις και να ξεγελιέσαι…

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

O τραυματισμός του Γκάλη λίγο πριν το Mundobasket ‘90


Oι εξωγήινες εμφανίσεις του μύθου Γκάσολ παρακίνησαν τον basketiko και εμένα να θυμηθούμε πότε ένας μπασκετμπολίστας με παραστάσεις σαν του σταρ των Μπουλς σήκωσε Ευρωμπάσκετ.
Εδώ δεν μιλάμε για δύο ή τρία παιχνίδια που έπαιξε φοβερά κάποιος ή για ένα καταπληκτικό τελικό που έπαιξε (σαν τον Τζόρτζεβιτς το 1995). Μιλάμε για συνεχόμενους αγώνες από την αρχή έως το τέλος του τουρνουά. Και στο τέλος κέρδισε η ομάδα του (γι’αυτό αποκλείεται από την συζήτηση ο Ντιρκ το 2005).

Εμείς πήγαμε πολύ πίσω στα χρόνια του 1987 και στον Νίκο Γκάλη. Τότε που όλοι θυμόμαστε / μάθαμε τι πέτυχε.
Αν πάλι θέλουμε  να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που ένας Έλληνας στιγμάτισε με τις εμφανίσεις του ένα τουρνουά (έστω και αν δεν ανέβηκε στο πρώτο βάθρο) πρέπει να πάμε – πάλι – πολύ πίσω.
Έχει εξήγηση γιατί πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στο μακρινό παρελθόν. Το μπάσκετ άλλαξε, ο ρυθμός ανέβηκε και ένα παιχνίδι που τελείωνε με 4 παίκτες να παίζουν πάνω από 30’ λεπτά μας τελείωσε.
(σημ. εκτός και αν είσαι Κατσικάρης και επιλέγεις να παίξεις προημιτελικό με τέσσερις να αγωνίζονται , το 2015, για παραπάνω από 30 λεπτά…)

Το 2007 ήταν η Ομάδα που πετύχαινε τις ανατροπές, το ’05 ο Παπαλουκάς μέχρι τον προημιτελικό δεν βλεπόταν και μετά ντύθηκε Jason Kidd, το ’98 ήταν πότε ο Κορωνιός πότε ο Αλβέρτης πότε ο Κορωνιός, το ’95 ο Φάνης με τον Οικονόμου.

Ταξιδεύουμε 25 χρόνια πίσω και φτάνουμε στην Αργεντινή. Τότε που ο Παναγιώτης Γιαννάκης έκανε σε κάθε του εμφάνιση όλο το γήπεδο να τον χειροκροτεί. Τότε που, απόντος του Γκάλη, άλλαξε ο ρόλος του και έγινε σουτινγκ γκαρντ – σκόρερ.

Στόχος αυτής της ανάρτησης είναι να ξαναθυμηθούμε τον τραυματισμό του Γκάλη, την απουσία του από το Παγκόσμιο αλλά και να ανοίξει μία παρελθοντολαγνική κουβέντα:
Με τον Γκάλη στη σύνθεσή μας πόσο μακρυά θα πηγαίναμε;
Θα φτάναμε στα μετάλλια;

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Eurobasket 2015: Απολογισμός



Λίγες ημέρες πριν βουτήξουμε σε μία άκρως ενδιαφέρουσα για αρκετές ομάδες, μετά από χρόνια είναι αλήθεια, μπασκετική χρονιά και λίγες ημέρες μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ , διαπιστώνω πως αρκετά αυτάκια διεθνών  χαϊδεύτηκαν σε sites, blogs, εφημερίδες, ραδιόφωνα.


Οι πικρές αλήθειες δεν ειπώθηκαν.
Χωρίς να θέλω να μπω στα παπούτσια του Μάρτι Μπλέικ (οι παλαιότεροι του ΝΒΑ καταλάβατε ήδη) ή του Σκιπ Μπέιλες, θα προσπαθήσω να πνίξω τον πόνο της επίσημης αγαπημένης γράφοντάς τον.
Ίσως έτσι ξορκιστούν και τα δαιμόνια…

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Η μεγάλη αδικία στον LBJ. (... πως άλλαξε ο κόσμος και βρέθηκα να τον υποστηρίζω...)


Νιώθω πως τις τελευταίες ημέρες όλοι εμείς οι μασόνοι έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Καλά κάνουμε και εκθειάζουμε τους νέους πρωταθλητές ΝΒΑ, ίσως την πρώτη τόσο ξεκάθαρα jump shoot team που φοράει δαχτυλίδι, αλλά πάντα νόμιζα πως βλέπαμε και κάτι παραπάνω. Κάτι που με γυμνό μάτι ίσως δεν φαίνεται. Αλλά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτό που θέλω να γράψω βγάζει μάτια! Γιατί δεν το βλέπετε;

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Βίντεο: Η σχέση Άρης - Γκάλης

Έχουμε αναφερθεί πολλάκις στην εκρηκτική σχέση μεταξύ του Άρη και του Νίκου Γκάλη. Απ' τη στήλη του RetroMania υπάρχουν αρκετές αναφορές που δείχνουν τι έλεγε πότε η μία και πότε η άλλη πλευρά.
Επειδή όμως όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός : "μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις" , στο youtube και συγκεκριμένα στο κανάλι του Γιάννη Πέγκου ανέβηκαν δυο βίντεο με συνεντεύξεις του Νικ.
Στο πρώτο μας μιλάει για τη θέλησή του να μην φύγει απ' τον Άρη (είναι η τελευταία του συνέντευξη ως παίκτης του Άρη)  , και στο δεύτερο για τις φήμες που τον ήθελαν το '96 να επιστρέψει (αφήνοντας ξεκάθαρες υπόνοιες για τον ρόλο του Σούμποτιτς).
Πάμε να τα δούμε και να τα σχολιάσουμε.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Retro Legends : Roy Tarpley



(Η θλιβερή είδηση του χαμού του Ρόι Τάρπλεϊ μας φέρνει στη δυσάρεστη θέση να ανασύρουμε ένα προ 4ετιας RetroLegend που έγραψε ο basketikos. Του το αφιερώνουμε και θέλουμε να ξέρει πως ένα μεγάλο μέρος της τρέλας μας με το μπάσκετ οφείλεται σε όσα θαυμαστά έκανε στα μέρη μας.

Καλό ταξίδι φίλε. 
Θα σε θυμόμαστε).

Αμετανόητος; Αδύναμος; Επιθετικός; Νευρικός; Επιπόλαιος; Ανόητος; Αυτοκαταστροφικός; Για όλα αυτά μπορείς να κατηγορήσεις το Ρόι Τάρπλεϊ. Το μόνο που δεν μπορείς να του προσάψεις είναι ότι ήταν ατάλαντος.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Η δίψα έσβησε...


Μπορεί να ακούγεται απόλυτο ή απλώς μια ριψοκίνδυνη προσέγγιση, αλλά με το κοντό μου μυαλό κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι. Η πείνα κορέστηκε. Η δίψα έσβησε. Η φλόγα δεν είναι πια τόσο ισχυρή. «Τι εννοείς ρε Στράτο, θα μας εξηγήσεις ή θα μας αφήσεις να προσπαθούμε να αναλύσουμε το «χρησμό της Πυθίας» που μετά από τόσο καιρό απουσίας αποφάσισες στα ξαφνικά να μας ξεφουρνίσεις?» είναι μάλλον μια εύλογη ερώτηση. Έχετε δίκιο και εξηγούμαι αμέσως.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

X-Files: Τέρι Μιλς και Ράντι Ουάιτ στον ΠΑΟΚ





Ο Τέρι Μιλς και ο Ράντι Ουάιτ ξυπνούν νοσταλγικές μνήμες στους απανταχού Παοκτζήδες.
"Τι θα γινόταν αν ο Ουάιτ έμενε τελικά Θεσσαλονίκη; Ποιοι μπορούσαν να τα βάλουν με το αχτύπητο δίδυμο Φασούλας - Ουάιτ;"
"Αν ο Αρλάουκας με το inside-outside game δυνάστευσε για μια τριετία την Ευρώπη, ο Μιλς που ήταν και καλύτερος  φανταζόμαστε τι θα έκανε";

Για να γυρίσουμε και λίγο στην πραγματικότητα ο Ρ.Ουάιτ έπαιξε στην Ευρωλίγκα με τα χρώματα της Μακάμπι (δίδυμο με Μπακ Τζόνσον) χωρίς ποτέ να κάνει την διαφορά. Είχε τα προσόντα αλλά του έλειπε η διάθεση να δουλέψει. Επαναπαύτηκε στα χρήματα που του δόθηκαν σε μικρή ηλικία και κάθε χρόνο εμφανίζονταν και χειρότερος.

Ο Τέρι Μιλς δεν νοιάστηκε να γνωρίσει τις ομορφιές της Ευρώπης. Με άρμα το γλυκό σουτάκι έβαλε στα χρόνια που έπαιξε 16 εκ $ και ούτε που ασχολήθηκε με τα καθ' υμάς.

Πάμε να θυμηθούμε τις ιστορίες μέσα απ' τα ρεπορτάζ του Τριπόντου.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS