Όπως είχε προλεχθεί, το χθεσινοβραδυνό αποτέλεσμα δεν είναι καταδικαστκό για την Ελληνική αποστολή στη Λιθουανία. Η νίκη των Σκοπίων επί των Σλοβένων λίγο νωρίτερα είχε αποσαφηνίσει, τρόπο τινά, την εικόνα σχετικά με την κατάταξη των Ελλήνων. Ακόμα και με νίκη επί των Ρώσων, η μεγαλύτερη πιθανότητα θα ήταν να τερματίσουμε τρίτοι (λόγω της εκτενούς ήττας μας, -14 από τα Σκόπια), ενώ, επιπρόσθετα, το ενδεχόμενο κατάκτησης της δεύτερης θέσης, πιθανότατα, θα μας έφερνε αντιμέτωπους με τους οικοδεσπότες της διοργάνωσης, Λιθουανούς, που προσωπικά πιστεύω θα ήταν απευκταίο.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, αυτή τη φορά δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα και αναλυτικά. Όχι γιατί δεν υπάρχουν πράγματα που αξίζει κανείς να παρατηρήσει, αλλά γιατί όπως αναλύθηκε στη χθεσινή ανάρτηση, το ζητούμενο πλέον είναι η Εθνική, να διαχειριστεί τη χθεσινή ήττα και να βγει πιο δυνατή διεκδικώντας ό,τι καλύτερο μπορεί από αυτό το Ευρωμπάσκετ. Για δύο δεκάλεπτα, η "Επίσημη Αγαπημένη", έδειχνε ότι μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι στους Ρώσους, ενώ σε αρκετούς άρχισαν να τριγυρνούν οι σκέψεις πρωτιάς στον όμιλο, καθώς δεν φάνταζε ανέφικτο - λόγω της δαιμονιώδους ευστοχίας των διεθνών από τα 6.75 m - η κατάκτηση της επιθυμητής διαφοράς, που θα έδινε ελπίδες να αποδιώξουμε την ήττα από τα Σκόπια, που όπως φαίνεται μας στοίχειωσε στη διοργάνωση. Τα δύο πρώτα δεκάλεπτα είχαν αφήσει το στίγμα τους με κυριότερα σημεία, την απρόσμενη ευστοχία στα τρίποντα για την Ελληνική ομάδα (5/6) και την προφανή ανωτερότητα των Ρώσων στο ριμπάουντ που τους έδινε σωρεία δεύτερων ευκαιριών στην επίθεση αν και ήταν εξαιρετικά άστοχοι. Συγχρόνως, είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται ότι αν και όταν θα σταματούσαν οι διεθνείς να τα "βάζουν όλα", δεν πρόκειται να τους έδιναν το δικαίωμα οι Ρώσοι να ξαναπροσπαθήσουν. Η Εθνική, στο πρώτο ημίχρονο χωρίς να τρέξει ιδιαίτερα - και πώς να τρέξει χωρίς ριμπάουντ - δεν είχε άσχημο ρυθμό, αλλά λόγω της εκπληκτικής ευστοχίας μας από τα 6.75, οι ψηλοί μας έμειναν εκτός ρυθμού σε άμυνα και επίθεση. Θα σχολιάσω μόνο την αρνητική, για άλλη μια φορά, παρουσία του Καϊμακόγλου, που με την μπάλα στα χέρια φαίνεται να αισθάνεται τρομοκρατημένος, κάνοντας το εύκολο λάθος (3 λάθη σε 26 λεπτά που αγωνίστηκε είναι πολλά για ψηλό, 5π., 2Rb.) και την εμμονή του Ζούρου στη χρησιμοποίησή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι Μπουρούσης (14λεπτά, 5π.) και Κουφός (18 λεπτά, 15 π.) αγωνίστηκαν αθροιστικά 32 λεπτά, πέτυχαν 20π., πήραν 6 ριμπάουντ (από 3 ο καθένας) και έκαναν σύνολο 2 λάθη (επίσης από ένα). Ίσως είναι μερικά από τα πράγματα που ο Ζούρος πρέπει να αλλάξει και έχει την πολυτέλεια να το κάνει, καθώς η επόμενη αγωνιστική -Γεωργία- αποτελεί ένα δώρο προετοιμασίας της Εθνικής, εν όψει της κρίσιμης φάσης των '8'. Το ημίχρονο τελείωσε με την Ρωσία να προηγείται 3 πόντους (39-42), αλλά σχεδόν με όλους τους εκτός χορού, να προσμένουμε με ανησυχία την παρουσία μας στο "καταραμένο", όπως έχει αποδειχθεί για την Εθνική φέτος, τρίτο δεκάλεπτο. Δεν ξέρω τι γίνεται στα αποδυτήρια, δεν ξέρω τι τους λέει ο Ζούρος, αλλά μέχρι τώρα ψάχνω να βρω ένα καλό τρίτο δεκάλεπτο....εις μάτην. Κάτι πρέπει να γίνει με αυτο το θέμα και πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Για λόγους που δεν καταλαβαίνω...τα παιδιά βγαίνουν πάντοτε στο γήπεδο σαστισμένα. Καμία συγκέντρωση και αδύναμοι να διαχειριστούν το μέχρι στιγμής απότέλεσμα, όποιο και να είναι αυτό. Ψυχολογία? τακτική? ικανότητα? δεν ξέρω, αλλά ο Ζούρος πρέπει να βρει απαντήσεις και κατά τον γράφοντα, αυτό θα πρέπει να αποτελέσει το πρωτόλειο πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Ζούρος.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο...η Εθνική άρχισε να δείχνει δείγματα ανάκαμψης...5:30 λεπτά πρίν το τέλος δε, πλησίασε στους 5 πόντους (4 ομαδικά η Ρωσία σε αυτό το σημείο) και ενω οι Ρώσοι συνεχιζαν να είναι σχετικά άστοχοι - με εξαίρεση τους Σβεντ που έκανε ό,τι ήθελε 15 π. και το Mozgov 19 π. (δέχθηκε, αν μέτρησα καλά 6 ασίστ (!!) από Bykov-Kirilenko- τα επιθετικά τους ριμπάουντ τους επέτρεψαν να μην νιώσουν την ανάσα της Εθνικής σε κανένα σημείο! Οι Ρώσοι πήραν σύνολο 35 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα 12 επιθετικά (!!), με την Ελλάδα να έχει επιδείξει στην αντίστοιχη κατηγορία το ισχνό 22 ριμπάουντ σύνολο με 16 αμυντικά....Ο Κουφός έκανε ό,τι μπορούσε και ό,τι τόση ώρα δεν έκαναν οι υπόλοιποι ψηλοί!...Κάπως έτσι και χωρίς η Εθνική να μπορέσει να αποκτήσει δικαίωμα βολών, παρά μόνο 1 λεπτό πριν λήξει το ματς (Μπράμος-θετική εμφάνιση), παραδόθηκε στις βουλές των Ρώσων...καταστρέφοντας το 5/6 τρ. του 1ου ημιχρόνου και μετατρέποντάς το στο πενιχρό 6/21(!!)....Μέχρι εκεί όμως!
Η Εθνική γυρίζει σελίδα από την ήττα, ως υποχρεούται να πράξει και κοιτάει μπροστά. Ανώδυνη και εκπαιδευτική ήττα με πολλά στοιχεία για να δουλέψει ο Ζούρος στο "φιλικό" ματς με τη Γεωργία....κρυφοκοιτάζοντας απόψε στον πρόωρο τελικό (Ισπανία - Γαλλία), για το ποιον θα έχει να αντιμετωπίσει στη φάση των 8. Προτίμηση?? Φυσικά τους Γάλλους. Μετά από πολύ καιρό νομίζω, θα ταχθώ υπέρ της σίγουρα μεγάλης (αλλά λίγο αντιπαθητικής) ομάδας της Ισπανίας και θα προσμένω την υλοποίηση της αρχικής μου ευχής. Μακρυά από Ισπανούς-Λιθουανούς-Σέρβους, στη φάση των 8. Ήδη, εχει πραγματοποιηθεί κατά τα 2/3...Ελπίζω σήμερα το βράδυ, η Ελληνίς, να ολοκληρώσει το έργο της και στη συνέχεια η Εθνική μας να διεκδικήσει με περίσσειο σθένος και λιγότερα λάθη, ό,τι καλύτερο μπορεί να κατακτήσει από το Eurobasket του 2011.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω, ότι πέρα από την αυστηρή κριτική, τόσο στα παιδιά όσο και στο τεχνικό τμήμα αξίζουν συγχαρητήρια για τα μέχρι ώρας κεκτημένα (παρά τις γνωστές αντιξοότητες, που όπως είπε ο Gangster θα αναλυθούν μετά το πέρας της διοργάνωσης), αλλά πάντα θέλουμε περισσότερα, γιατί απλά πιστεύουμε!!!
Καλή επιτυχία και με τη θεά τύχη στο πλευρό μας αυτή τη φορά!
Στο αγωνιστικό κομμάτι, αυτή τη φορά δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα και αναλυτικά. Όχι γιατί δεν υπάρχουν πράγματα που αξίζει κανείς να παρατηρήσει, αλλά γιατί όπως αναλύθηκε στη χθεσινή ανάρτηση, το ζητούμενο πλέον είναι η Εθνική, να διαχειριστεί τη χθεσινή ήττα και να βγει πιο δυνατή διεκδικώντας ό,τι καλύτερο μπορεί από αυτό το Ευρωμπάσκετ. Για δύο δεκάλεπτα, η "Επίσημη Αγαπημένη", έδειχνε ότι μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι στους Ρώσους, ενώ σε αρκετούς άρχισαν να τριγυρνούν οι σκέψεις πρωτιάς στον όμιλο, καθώς δεν φάνταζε ανέφικτο - λόγω της δαιμονιώδους ευστοχίας των διεθνών από τα 6.75 m - η κατάκτηση της επιθυμητής διαφοράς, που θα έδινε ελπίδες να αποδιώξουμε την ήττα από τα Σκόπια, που όπως φαίνεται μας στοίχειωσε στη διοργάνωση. Τα δύο πρώτα δεκάλεπτα είχαν αφήσει το στίγμα τους με κυριότερα σημεία, την απρόσμενη ευστοχία στα τρίποντα για την Ελληνική ομάδα (5/6) και την προφανή ανωτερότητα των Ρώσων στο ριμπάουντ που τους έδινε σωρεία δεύτερων ευκαιριών στην επίθεση αν και ήταν εξαιρετικά άστοχοι. Συγχρόνως, είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται ότι αν και όταν θα σταματούσαν οι διεθνείς να τα "βάζουν όλα", δεν πρόκειται να τους έδιναν το δικαίωμα οι Ρώσοι να ξαναπροσπαθήσουν. Η Εθνική, στο πρώτο ημίχρονο χωρίς να τρέξει ιδιαίτερα - και πώς να τρέξει χωρίς ριμπάουντ - δεν είχε άσχημο ρυθμό, αλλά λόγω της εκπληκτικής ευστοχίας μας από τα 6.75, οι ψηλοί μας έμειναν εκτός ρυθμού σε άμυνα και επίθεση. Θα σχολιάσω μόνο την αρνητική, για άλλη μια φορά, παρουσία του Καϊμακόγλου, που με την μπάλα στα χέρια φαίνεται να αισθάνεται τρομοκρατημένος, κάνοντας το εύκολο λάθος (3 λάθη σε 26 λεπτά που αγωνίστηκε είναι πολλά για ψηλό, 5π., 2Rb.) και την εμμονή του Ζούρου στη χρησιμοποίησή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι Μπουρούσης (14λεπτά, 5π.) και Κουφός (18 λεπτά, 15 π.) αγωνίστηκαν αθροιστικά 32 λεπτά, πέτυχαν 20π., πήραν 6 ριμπάουντ (από 3 ο καθένας) και έκαναν σύνολο 2 λάθη (επίσης από ένα). Ίσως είναι μερικά από τα πράγματα που ο Ζούρος πρέπει να αλλάξει και έχει την πολυτέλεια να το κάνει, καθώς η επόμενη αγωνιστική -Γεωργία- αποτελεί ένα δώρο προετοιμασίας της Εθνικής, εν όψει της κρίσιμης φάσης των '8'. Το ημίχρονο τελείωσε με την Ρωσία να προηγείται 3 πόντους (39-42), αλλά σχεδόν με όλους τους εκτός χορού, να προσμένουμε με ανησυχία την παρουσία μας στο "καταραμένο", όπως έχει αποδειχθεί για την Εθνική φέτος, τρίτο δεκάλεπτο. Δεν ξέρω τι γίνεται στα αποδυτήρια, δεν ξέρω τι τους λέει ο Ζούρος, αλλά μέχρι τώρα ψάχνω να βρω ένα καλό τρίτο δεκάλεπτο....εις μάτην. Κάτι πρέπει να γίνει με αυτο το θέμα και πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Για λόγους που δεν καταλαβαίνω...τα παιδιά βγαίνουν πάντοτε στο γήπεδο σαστισμένα. Καμία συγκέντρωση και αδύναμοι να διαχειριστούν το μέχρι στιγμής απότέλεσμα, όποιο και να είναι αυτό. Ψυχολογία? τακτική? ικανότητα? δεν ξέρω, αλλά ο Ζούρος πρέπει να βρει απαντήσεις και κατά τον γράφοντα, αυτό θα πρέπει να αποτελέσει το πρωτόλειο πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Ζούρος.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο...η Εθνική άρχισε να δείχνει δείγματα ανάκαμψης...5:30 λεπτά πρίν το τέλος δε, πλησίασε στους 5 πόντους (4 ομαδικά η Ρωσία σε αυτό το σημείο) και ενω οι Ρώσοι συνεχιζαν να είναι σχετικά άστοχοι - με εξαίρεση τους Σβεντ που έκανε ό,τι ήθελε 15 π. και το Mozgov 19 π. (δέχθηκε, αν μέτρησα καλά 6 ασίστ (!!) από Bykov-Kirilenko- τα επιθετικά τους ριμπάουντ τους επέτρεψαν να μην νιώσουν την ανάσα της Εθνικής σε κανένα σημείο! Οι Ρώσοι πήραν σύνολο 35 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα 12 επιθετικά (!!), με την Ελλάδα να έχει επιδείξει στην αντίστοιχη κατηγορία το ισχνό 22 ριμπάουντ σύνολο με 16 αμυντικά....Ο Κουφός έκανε ό,τι μπορούσε και ό,τι τόση ώρα δεν έκαναν οι υπόλοιποι ψηλοί!...Κάπως έτσι και χωρίς η Εθνική να μπορέσει να αποκτήσει δικαίωμα βολών, παρά μόνο 1 λεπτό πριν λήξει το ματς (Μπράμος-θετική εμφάνιση), παραδόθηκε στις βουλές των Ρώσων...καταστρέφοντας το 5/6 τρ. του 1ου ημιχρόνου και μετατρέποντάς το στο πενιχρό 6/21(!!)....Μέχρι εκεί όμως!
Η Εθνική γυρίζει σελίδα από την ήττα, ως υποχρεούται να πράξει και κοιτάει μπροστά. Ανώδυνη και εκπαιδευτική ήττα με πολλά στοιχεία για να δουλέψει ο Ζούρος στο "φιλικό" ματς με τη Γεωργία....κρυφοκοιτάζοντας απόψε στον πρόωρο τελικό (Ισπανία - Γαλλία), για το ποιον θα έχει να αντιμετωπίσει στη φάση των 8. Προτίμηση?? Φυσικά τους Γάλλους. Μετά από πολύ καιρό νομίζω, θα ταχθώ υπέρ της σίγουρα μεγάλης (αλλά λίγο αντιπαθητικής) ομάδας της Ισπανίας και θα προσμένω την υλοποίηση της αρχικής μου ευχής. Μακρυά από Ισπανούς-Λιθουανούς-Σέρβους, στη φάση των 8. Ήδη, εχει πραγματοποιηθεί κατά τα 2/3...Ελπίζω σήμερα το βράδυ, η Ελληνίς, να ολοκληρώσει το έργο της και στη συνέχεια η Εθνική μας να διεκδικήσει με περίσσειο σθένος και λιγότερα λάθη, ό,τι καλύτερο μπορεί να κατακτήσει από το Eurobasket του 2011.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω, ότι πέρα από την αυστηρή κριτική, τόσο στα παιδιά όσο και στο τεχνικό τμήμα αξίζουν συγχαρητήρια για τα μέχρι ώρας κεκτημένα (παρά τις γνωστές αντιξοότητες, που όπως είπε ο Gangster θα αναλυθούν μετά το πέρας της διοργάνωσης), αλλά πάντα θέλουμε περισσότερα, γιατί απλά πιστεύουμε!!!
Καλή επιτυχία και με τη θεά τύχη στο πλευρό μας αυτή τη φορά!
1 σχόλια:
Φίλε isiah το χθεσινό παιχνίδι δεν είχε καμία βαθμολογική σημασία (με την παραδοχή ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε τη Ρωσία με πάνω από 2-3 πόντους) και νομίζω ότι ο Ζούρος το αντιμετώπισε σαν μια δυνατή προπόνηση (και καλά έκανε για μένα). Αυτό ίσως εξηγεί την περιορισμένη συμμετοχή του Μπουρούση και του Κουφού και απαντά κάποια από τα υπόλοιπα ερωτήματά σου σχετικά με την τακτική που ακολουθήσαμε.
Από την άλλη οι Ρώσοι έκαναν το καλύτερό τους παιχνίδι στη διοργάνωση (γι' αυτό και τα χαμόγελα του Μπλατ), καθώς είχαν εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας (67% διπ, 40% τρ) και έπαιξαν άμυνα για σεμινάριο. Όσο για τα ριμπάουντ με τόσο ψηλά κορμιά είναι λογικό να υπάρχει τέτοια διαφορά. Οι Ρώσοι με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή μπορούν να φτάσουν μέχρι και την κατάκτηση του χρυσού.
Τώρα αφού ξεκαθάρισαν τα πράγματα στον άλλο όμιλο, θεωρώ ότι η "Ελληνίς" που λες κι εσύ μας ευνόησε ιδιαίτερα καθώς μας έστειλε για αντίπαλο στα προημιτελικά την ομάδα που θεωρητικά μας ταιριάζει περισσότερο, τη Γαλλία. Αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι για μας πλέον καθώς με νίκη η ομάδα αυτή θα έχει κάνει μια μεγάλη υπέρβαση. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο...
Δημοσίευση σχολίου