Δίκαιη η κόκκινη επικράτηση στο πρώτο crash test της χρονιάς

Μια εβδομάδα σχεδόν μετά από το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς μεταξύ πράσινων και κόκκινων και μακριά από φανατισμένες ακρότητες είτε κόκκινης είτε πράσινης απόχρωσης, μερικά συμπεράσματα -έστω πρώιμα και βασιζόμενα στο συγκεκριμένο παιχνίδι-που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αναμένοντας τα όποια σχόλιά σας.

Πανθομολογουμένως, η νίκη των φιλοξενούμενων ήταν πέρα για πέρα δίκαιη, ακόμα και αν δεν το στηρίξει κανείς στη στείρα γλώσσα των αριθμών, βάσει των οποίων ο ΟΣΦΠ κέρδισε τα 2 επιμέρους 10λεπτα έστω και οριακά ενώ στα άλλα δύο οι ομάδες αναδείχτηκαν ισόπαλες. Η αίσθηση που μεταδόθηκε ήταν ότι η ομάδα του λιμανιού είχε δύο σαφή προτερήματα που τελικά έκαναν την διαφορά: Αφ'ενός υπήρχε συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο το οποίο ακολουθήθηκε μέχρι τέλους (Master Cher o Duda) και αφετέρου η συγκέντρωση και η ψυχολογική προετοιμασία των παιχτών ήταν εξαιρετική. Ήτοι...

Ο Ντούντα θέλησε από το πρώτο λεπτό να κρατήσει τον ρυθμό του αγώνα σε χαμηλό τέμπο και εντελώς ελεγχόμενο προκειμένου να μην δώσει ευκαιρίες για πρωτεύοντα ή/και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό στον αντίπαλό του. Ήξερε ότι στην προκειμένη περίπτωση αυτό που θα του έδινε αβαντάζ θα ήταν να καταφέρει να απομονώσει τον Διαμαντίδη από την οργάνωση και δημιουργία του επιθετικού παιχνιδιού του ΠΑΟ. Βοηθήθηκε βέβαια από το γεγονός ότι ο αρχηγός του ΠΑΟ ήταν και άρρωστος και απροπόνητος, εντούτοις το σχέδιό του ήταν θεμελιωδώς σωστό, καθώς γνώριζε ότι ουδείς άλλος θα μπορούσε να αναλάβει το κουμάντο του ΠΑΟ και να μπορέσει να δημιουργήσει και να εκτελέσει τα επιθετικά plays της ομάδας του. Απότοκος αυτής της στρατηγικής το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ για τον Παναθηναικό νούμερο των 4(!!!) ασίστ σε όλο το παιχνίδι, καθώς μιλάμε για μια ομάδα που "παίζει" τις αποστάσεις στην επίθεση καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη. Ο Ντούντα κατάλαβε ότι θα έπρεπε να σταματήσει το δημιουργικό παιχνίδι του ΠΑΟ με το να πάρει την μπάλα από τα χέρια του αρχηγού του. Επιπλέον, έχοντας πάντα ένα ψηλό κορμί στην ρακέτα αντιμετώπισε όλες τις προσπάθειες για miss-match του ΠΑΟ με σαφή εντολή ο επιθετικός να γυρίζει προς την base-line όπου ο σέντερ της ομάδας θα του φράξει τον δρόμο και θα του δυσκολέψει την πάσα. Με παρόντα τον-ημιέτοιμο- Μπατίστ και απόντα τον Μάριτς κατάλαβε ότι αυτό που διακινδύνευε ίσως ήταν κάποια σουτάκια από 4-5 μέτρα και όχι κάθετη κίνηση κοντά στο καλάθι για να δεχτεί την πάσα από τον περιφερειακό που έβαζε πλάτη. Κάποιες φορές έβλεπες 5 φανέλες να περιφέρονται στο μισό του γηπέδου περιμένοντας κάποιον να τους βάλει στη σωστή σειρά και στις κατάλληλες θέσεις είτε μιλώντας τους είτε υποδεικνύοντάς τους τι δεν κάνουν σωστά. Στο τέλος έβαλε στον αγώνα και τον Βασιλόπουλο σχεδόν σαν σύρτη μεταξύ τριπόντου και καλαθιού για να ελέγξει/τσεκάρει όλες τις διεισδύσεις που θα επιχειρούσαν οι περιφερειακοί του ΠΑΟ ή έστω τις κάθετες πάσες με συνέπεια στα τελευταία 2 λεπτά οι αντίπαλοι να σουτάρουν μόνο τρίποντα και αυτά υπό πίεση χρόνου.

Στην επίθεση ανέδειξε ως κύριους εκφραστές τους ψηλούς της ομάδας του. Συνέπεια αυτού ήταν να λάβει 35 από τους συνολικά 65 πόντους από Έρτσεγκ (10 πόντοι)- Μπουρούση (8 πόντοι) και φυσικά τον Νεστέροβιτς (17 πόντοι), ήτοι πόντους σαφέστατα πιο σίγουρους και άμεσους από τα πολλά μακρινά και κάποια τραβηγμένα τρίποντα των Τεόντοσιτς -κυρίως- και Σπανούλη, φορτώνοντας με φάουλ και τους αντίπαλους ψηλούς ταυτόχρονα (αν δεν κάνω λάθος ο Τσαρτσαρής χρεώθηκε πολύ νωρίς με φάουλ και βγήκε εκτός ρυθμού αγώνα). Οι κόκκινοι ψηλοί έχοντας απέναντί τους τον άπειρο Βουγιούκα, τον αδύναμο να ανταποκριθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα Μπατίστ και τον "βαφτιζόμενο σέντερ" Τσαρτσαρή ήταν λογικό κ επόμενο να σκοράρουν την πλειονότητα των πόντων της ομάδας τους. Αν μάλιστα τα ελεύθερα σουτ που πήρε ο Παπαλουκάς στο τέλος ήταν εύστοχα η σεμνή τελετή θα είχε λάβει τέλος προ πολλού και πιο εύκολα. Παράλειψη να μην αναφερθεί το γεγονός ότι στο τέλος του παιχνιδιού και γνωρίζοντας την ψυχραιμία και εμπειρία που απαιτούνται σε τέτοιες καταστάσεις, κράτησε τον Παπαλουκά στο παιχνίδι -παρά τα άστοχά του σουτ- ποντάροντας στην κλάση και την αξία του και φυσικά ο Παπ του το ανταπόδωσε με μια κάθετη ασίστ στο καλάθι στον Ράσκο που έφερε καλάθι και φάουλ και τρεις διεισδύσεις που κατέληξαν σε εύκολα lay up.

Το δεύτερο πολύ σημαντικό προτέρημα του ΟΣΦΠ ήταν η συγκέντρωσή και η ψυχολογική προετοιμασία των παιχτών του. Πόσες και πόσες φορές τα προηγούμενα χρόνια όταν το παιχνίδι ήταν στην κόψη του ξυραφιού, ο Τεόντοσιτς, ο Έρτσεγκ, ο Βασιλόπουλος, ο Μπουρούσης δεν αντιδρούσαν σπασμωδικά και χωρίς ψυχραιμία, επιδίδοντο σε απονενοημένα μπασκετικά διαβήματα δίνοντας την ευκαιρία στον ΠΑΟ όχι μόνο να πάρει το παιχνίδι αλλά και μεγάλες διαφορές? Φέτος ίσως για πρώτη φορά δινόταν η αίσθηση μιας ομάδας που πίστευε στις δυνάμεις της, δεν φοβόταν να διεκδικήσει την νίκη, που πίστευε στον ευατό της και ΕΠ' ΟΥΔΕΝΙ δεν παρασύρθηκε είτε από σφυρίγματα διαιτητών είτε από την ατμόσφαιρα του γηπέδου. Πανηγύριζαν με ένταση και πάθος κάθε καλή άμυνα, αλληλοσυγχαίρονταν σε κάθε καλάθι και ήταν όλοι τους συγκεντρωμένοι και πειστοί στο εκπονηθέν αγωνιστικό πλάνο. Το πιο σημαντικό όλων είναι οι δηλώσεις που άκουσα μετά στις οποίες απουσίαζε εντελώς η αμετροέπεια, καθώς όλοι αναγνώρισαν την σημασία της νίκης και το πρόβαδισμα που παίρνουν από αυτήν, αλλά επίσης δήλωσαν ότι είναι μόνο μία νίκη σε αγώνα κανονικής περιόδου και τίποτα άλλο.

Και ο Παναθηναικός?? Ενδιαφέρουσα ερώτηση, στην οποία θα προσπαθήσω να απαντήσω ως εξής: Ήταν εξαιρετικά κακός και ανέτοιμος αγωνιστικά, ηττήθηκε σε επίπεδο τακτικής κατά κράτος, είχε τον ηγέτη του εκτός παιχνιδιού, τον Μπατίστ ανέτοιμο, τον Περπέρογλου να παίζει με ένεση, τον Νίκολας να βάζει πάγο στη μέση στα time-out, τον μονίμως απόντα Μάριτς και παρέμεινε μέσα στο παιχνίδι της διεκδίκησης της νίκης μέχρι το 39ο λεπτό περίπου. Πόσο συχνά θα εμφανιστού ξανά όλα αυτά τα προβλήματα μαζεμένα σε ένα παιχνίδι εναντίον του ΟΣΦΠ?? Όπως και να έχει η αντίδραση της πράσινης ομάδας αναμένεται καθώς για πρώτη φορά βρίσκεται στο καναβάτσο από έναν αντίπαλο που και μοιάζει και είναι αν όχι καλύτερος, τουλάχιστον ισοδύναμος. Και σίγουρα πιο διψασμένος!!! Θα καταφέρει ο Ζοτς να ανατρέψει την διαμορφωθείσα κατάσταση?

Οψόμεθα...