Δέκατo τρίτο επεισόδιο: -«Πρέπει κάθε φορά να νικάς;» - «Προσπαθώ να μου γίνει συνήθεια».

Το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.


H εξάντληση απ’ τους περίπου 200 αγώνες που είχε αγωνιστεί τα 2 τελευταία χρόνια έκανε τον καλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών παρ’ ολίγον να μην συμμετάσχει με την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Το να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης , θα στερούσε απ’ τον Τζόρνταν πολύτιμο χρόνο ξεκούρασης και ανάρρωσης που το σώμα του ζητούσε. Οι χορηγοί , ο David Stern και το επιτελείο του δεν τολμούσαν να σκεφτούν καν την απουσία του. Το «όχι» δεν ήταν επιλογή. Με βαριά καρδιά και υπό την ασφυκτική πίεση που δέχθηκε από τους χορηγούς του (Gatorade , McDonalds) είπε το πολυπόθητο «ναι».

Το είχε όμως ξεκαθαρίσει απ’ την αρχή.
«Θα πάω σιγά. Θα αφήσω τους άλλους να οδηγήσουν την ομάδα. Αισθάνομαι κουρασμένος» απαντά σε σχετική ερώτηση του διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων Brian McIntyre.
«Δηλαδή δεν θέλεις να αναλάβεις την αρχηγία;»
«Άσε τους δύο γέρους (Μπερντ – Ματζικ) να είναι οι αρχηγοί».


Βέβαια ο εγωιστής - ανταγωνιστής Μάικλ είχε τις «στιγμές» του.
Στο προπονητικό διπλό δεν σταματούσε να πειράζει τον Ντρέξλερ.
«Καλά πάλι εσύ εδώ; Δεν σου φτάνει όσα σου έκανα τον Ιούνιο. Θέλεις και άλλο;». Και έχει και συνέχεια….
«Νομίζεις πως μπορείς να με σταματήσεις; Kαλύτερα να προσέχεις το τρίποντό μου. Θυμάσαι Clyde;».



Ο Barkley διαισθανόμενος πως το κλίμα της ομάδας θα χαλούσε με την εγωιστική συμπεριφορά του κολλητού του ,του προτείνει να σταματήσει το trash talking. «Είμαστε στην ίδια ομάδα τώρα. Tι έχεις πάθει;»
Αλλά και ο Ντρέξλερ του έδινε αφορμές για πείραγμα...
Μια φορά εμφανίστηκε στην προπόνηση με 2 παπούτσια του … ίδιου ποδιού. Όταν το κατάλαβε ήταν αργά. Επειδή δεν ήθελε να φανεί στους άλλους προπονήθηκε φορώντας τα κανονικά.
Σκέφτηκε πως κανείς δεν θα το πρόσεχε.
Αλλά ο Τζόρνταν – για κακή του τύχη – το πρόσεξε. Και από τότε όποτε τύχαινε να παίζουνε αντίπαλοι δεν σταματούσε να του το υπενθυμίζει.
"Γιατί δεν φοράς τα παπούτσια του καλοκαιριού; Σου πήγαιναν φίλε μου"
(σημ. τον είχε καταστρέψει «ψυχολογικά». Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάθε φορά που συναντούσε τους Μπουλς , ο Ντρέξλερ -έως το τέλος της καριέρας του- δεν κατάφερε σε κανέναν αγώνα να ξεπεράσει τους 23 πόντους…)

Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας τους στην California κανονίστηκε να παίξουν αντίπαλοι με μία ομάδα που θα απαρτιζόταν απ’ τους πιο ταλαντούχους μπασκετμπολίστες των κολλεγίων του NCAA . Την επίλεκτη ομάδα αποτελούσαν μεταξύ άλλων και οι : Γουέμπερ , Μάσμπερν , Πένι Χαρνταγουέι , Άλαν Χιούστον , Ρόντνεϊ Ρότζερς. Οι Dream Teamers το πήγαν χαλαρά το διπλό και έχασαν με 58-52 , με τον Houston να βάζει 7 τρίποντα! Πάνω στον ενθουσιασμό τους (και λόγω του νεαρού της ηλικίας τους) άρχισαν να "πικάρουν" (trash talking) τους superstars.
«Καλό παιχνίδι , παιδιά» έλεγε ο ένας.
«Μην σας ρίξει ψυχολογικά αυτή η ήττα» έλεγε ο άλλος.

Ο Daly αργότερα προσπάθησε να απολογηθεί στους αστέρες του για την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά των νεαρών. «Μην ανησυχείς κόουτς , το θέμα θα το τακτοποιήσουμε αύριο» του απάντησε ο Μάικλ.
Την επόμενη ημέρα , λίγο πριν το τζάμπολ , ο Μάικλ έδειξε με το δάχτυλό του τον Houston.
«Αυτός είναι δικός μου!
Τα τρίποντα τελείωσαν για σένα!!!»
(σημ.το παιχνίδι έληξε με την Dream Team να κερδίζει με 56 πόντους διαφορά και τον Houston να μην ακουμπά την μπάλα απ’ το overplay του MJ)

O επίσημος χορηγός της Ομάδας – Όνειρο ήταν η Reebok. Έτσι υποχρεωτικά όλοι έπρεπε να φοράνε τα προϊόντα της. Ακόμη και οι παίκτες της ΝΙΚΕ (Jordan , Barkley , Pippen). Αυτό όμως στον σκληρό κόσμο των αθλητικών εταιριών ήταν μέχρι και αιτία πολέμου.
«Έχω 2 εκατομμύρια λόγους για να μην φορέσω Reebok» εξήγησε ο Barkley.
Αλλά και ο MJ δεν πήγαινε πίσω. «Νομίζω πως δεν έχετε καταλάβει πόσο πιστός είμαι».
Τελικά λύση βρέθηκε. Θα φόραγαν όλοι τα παπούτσια της Reebok αλλά οι της ΝΙΚΕ θα τους επιτρέπονταν να καλύψουν το σήμα του χορηγού στην φόρμα τους με μία σημαία.



Τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν μεταξύ των συμπαικτών:
-«Ξέρεις Larry , βλέποντας όλα αυτά τα banners στην οροφή του Garden θλίβομαι που ξέρω πως δεν θα ανέβει κανένα άλλο».
-«Μάικλ , ας μιλήσουμε για banners όταν αποκτήσεις και εσύ ένα τρίτο» του απάντησε ο Βird.
-«Δεν ξέρω Larry. Παλιά ήσουν τόσο σπουδαίος παίκτης. Πλέον έχεις καταντήσει σαν τον M.L.Carr. Συνέχεια στον πάγκο είσαι!».

Αλλά και τον Magic δεν τον άφηνε σε ησυχία.
«Τα παιχνίδια πλέον στο Forum δεν είναι και τόσο διασκεδαστικά. Δεν ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος απ’ τους θεατές. Τώρα που το ξανασκέφτομαι μπορώ μέχρι και τους γιούς μου να φέρω για να κοιμηθούν. Αλλά αν επιστρέψεις , τότε σαν ένδειξη σεβασμού θα φέρω μόνο τον έναν».
Ο Μάτζικ τον προκάλεσε να διαγωνιστούν σε μονό.
«Είσαι τρελός;» τον ρωτάει ο Μπερντ.

Στο Monte Carlo πραγματοποιήθηκε ο καλύτερος αγώνας μπάσκετ στην ιστορία του αθλήματος. Χωρίς την παρουσία θεατών , δημοσιογράφων , ατζέντηδων , μάνατζερ. Γραμματεία δεν υπήρχε για να κρατήσει το ακριβές σκορ. Όλες οι πόρτες ήταν κλειστές για το κοινό. Αν περνούσες απ’ έξω δεν θα καταλάβαινες πως μέσα στο γήπεδο έπαιζαν μπάσκετ. Το σκηνικό έμοιαζε σαν μια μυσταγωγία.
Από καιρό οι παίκτες ήθελαν να κάνουν μια δυνατή προπόνηση. Αλλά ο Daly φοβόταν μην τυχόν και τραυματιστούν και δεν έδινε το οκέι. Ο Μάτζικ όμως πήρε τον λόγο: «Κόουτς , θέλουμε να παίξουμε μπάσκετ. Βαρεθήκαμε με τις ασκήσεις . Να ξεσκουριάσουμε και λιγάκι».

Οι δύο ομάδες χωρίστηκαν σε “Magic – Team: Mullin – Barkley-Robinson-Drexler” και “Jordan- Team: Stocton – Pippen – Malone - Ewing”.
Ο αγώνας είχε την ένταση ενός 7ου τελικού. Στην αρχή η ομάδα του Μάτζικ πήρε το προβάδισμα. Και τότε έγινε το μέγα σφάλμα. Ο Barkley άρχισε το trash talking στον Μάικλ.
«Σταμάτα. Δεν τον μαρκάρεις εσύ» φέρεται να του είπε ο Μάτζικ.
«Το παιχνίδι έγινε ωμό και σκληρό. Καταστροφικό» θυμόταν αργότερα ένας απ’ τους τυχερούς που το παρακολούθησαν , ο Josh Rosenfeld.
Ο Μάικλ έδωσε τον τόνο. Μάρκαρε λυσσασμένα τον Μάτζικ και φώναζε σε συμπαίκτες και αντιπάλους. Κάποια στιγμή έβαλε 12 συνεχόμενους πόντους (σημ. άλλοι λένε πως έβαλε 16). Σε ένα φάουλ που του σφύριξε ο Kryzewski (έκανε τον διαιτητή) , ο Μάτζικ εξεράγει: «Tι είναι εδώ; Το Chicago Stadium;»
«Θα σου πω τι είναι. Είναι τα 90’s και όχι τα ‘80’s» τον αποστόμωσε ο Τζόρνταν.
Το παιχνίδι κόντευε να χαθεί από κάθε έλεγχο και ο Daly έδωσε εντολή να το λήξουν. Η ομάδα του Τζόρνταν ήταν νικήτρια με 36-30.
Ο Jan Ηubbard (σημ. δημοσιογράφος) κατευθύνεται κοντά στον Μάικλ.
-«Πρέπει κάθε φορά να νικάς;»
-«Προσπαθώ να μου γίνει συνήθεια».



- To θέαμα που μας παρουσίασαν οι 11 αστέρες δεν φτάνουν όλα τα βιντεάκια του κόσμου να μας το δείξουν.
(σημ. Μα , νομίζω πως δεν χρειάζεται αφού κανένας μας δεν το ξέχασε…...)


- Η «ομάδα όνειρο» μπήκε στο Hall of Fame το 2009






Bonus material:


Eξώφυλλα:


Eπόμενο επεισόδιο:To three-peat και το όνειρο του πατέρα του.