Αναζητώντας τον χαμένο Μίλος....

Στα 23 του θεωρείται ήδη ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίχτες, που παίζουν αυτή την στιγμή μπάσκετ στην Ευρωλίγκα και δη ίσως ο επικρατέστερος να αναδειχθεί καλύτερος play-maker εκτός NBA τα επόμενα χρόνια, καθώς δεν νομίζω ότι ευσταθεί καμία σύγκριση με τον ελαφρώς υπερ-τιμημένο Ρούμπιο της Μπαρτσελόνα. Πέρισυ ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας του οδηγώντας την στον τελικό του Παρισιού, κατακτώντας το Κύπελο Ελλάδος και παίζοντας στους τελικούς της Α1 έχοντας ως βαρυσήμαντο και ζηλευτό λάφυρο την ανάδειξή του ως MVP της Ευρωλίγκας. Το καλοκαίρι ήταν ο μπροστάρης στην Εθνική Σερβίας χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές μπασκετικής ομορφιάς (buzzet-beater vs Spain) και οδηγώντας τους συμπαίχτες του μέχρι τα ημιτελικά όπου αδίκως και αποκλείστηκαν από τους διοργανωτές.

Με την έλευση του Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, ο οποίος πίστεψε στο ταλέντο του και του έδωσε τα κλειδιά της εθνικής ομάδας, όλοι περίμεναν μια χρονιά ακόμα καλύτερη και εντυπωσιακότερη από την περσινή, καθώς πλάι του βρέθηκε και ο μέχρι πρότινος αντίπαλος του Σπανούλης, δημιουργώντας ένα από τα καλύτερα δίδυμα στη θέση 1-2 στην Ευρώπη. Εξάλλου οι αγωνιστικές του ικανότητές του είναι αυτές που τόσο πολύ σπανίζουν και τον έχουν κατατάξει στην αφρόκρεμα της ευρωπαικής μπασκετικής ελίτ, καθώς η ευχέρειά του στο μακρινό σουτ και ο τρόπος που μπορεί να πασάρει είναι παροιμιώδης και σχεδόν "φοβιστικός" για ένα παίχτη αυτής της ηλικίας. Πόσες φορές πέρισυ ο Μίλος δεν ανέλαβε την ευθύνη των τελευταίων λεπτών πολλών αγώνων του ΟΣΠΦ και είτε με μακρινά σουτ είτε μοιράζοντας την μπάλα με ακρίβεια και ταχύτητα δεν χάριζε την νίκη στην ομάδα του? Νομίζω ότι και στο Μουντομπάσκετ ακόμα, πέραν του στιγμιότυπου εναντίον των Ισπανών, υπήρξαν παιχνίδια που σχετικά άκοπα ξεπέρασε τους 20 πόντους ή ακόμα και τις 10 ασσίστ. Επαναλαμβάνω, ότι μιλάμε για έναν αθλητή 23-24 ετών, ο οποίος παίζει σε μια θέση όπου η γνώση και τα μυστικά της αποκαλύπτονται σταδιακά και μέσω πολλών βιωματικών στο γήπεδο εμπειριών και συχνά συνάδουν με την ωρίμανση του κάθε αθλητή έως και σε προσωπικό επίπεδο (δες Παπαλουκά-Διαμαντίδη). Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε και το αγωνιστικό θράσος που κατέχει τον εν λόγω παίχτη, η σχεδόν τυφλή εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και η αποδοχή κάθε πρόκλησης, νομίζω θα συμφωνήσουμε ότι πρόκειται για έναν franchise player με τρομερές προοπτικές εξέλιξης.

Και όμως.....

Μέχρι τώρα οι προοπτικές αυτές δεν έχουν μετουσιωθεί σε -έστω περιοδικές στιγμές- μπασκετικής πραγματικότητας, αλλά αντιθέτως ακόμα και τα κεκτημένα αυτού του παίχτη φαίνονται να αμφισβητούνται. Η φετινή χρονιά του ταλαντούχου κ. Μίλος απέχει παρασάγγας από τα περσινά στάνταρ που μας είχε συνηθίσει. Εκνευριστικά άστοχος, προκλητικός σε βεβιασμένες επιλογές, χωρίς καθαρό μυαλό, συχνά ακούγοντας με βλέμμα απλανές τον προπονητή του να του εξηγεί τι έκανε λάθος μέχρι να πιάσει την μπάλα στα χέρια του και να κάνει έως το εντελώς αντίθετο, ατομιστής και επιρρεπής σε αγωνιστική ανυπακοή, δημιουργεί εν τέλει περισσότερα προβλήματα από όσα θα έπρεπε να λύνει. Δικαιολογίες σίγουρα υπάρχουν και είναι ισχυρές, π.χ. κουρασμένος από την περσινή χρονιά που κουβάλησε ΟΣΠΦ και Εθνική Σερβίας ή μπερδεμένος από το παιχνίδι του Σπανούλη που του πήρε πρωτοβουλίες, αλλά και πάλι μοιάζει έως αδύνατο να αναζητήσουμε μόνο εκεί τις αιτίες της αγωνιστικής του καθίζησης. Κ νομίζω ότι το αυτό που ενοχλεί περισσότερο δεν είναι τόσο το ντεφορμάρισμα όσο μια υφέρπουσα συμπεριφορά που ακροθιγώς αγγίζει τα όρια του βεντετισμού και της πλήρους αδιαφορίας, όπως αυτή εκφράζεται κυρίως μέσα από τον παντελώς άναρχο τρόπο παιχνιδιού του. Πολύ περισσότερο σε μια ομάδα που έχει έναν προπονητή που δεν ανέχεται και δεν διδάσκει καμία μορφή άναρχου μπάσκετ.

Επαναπαύτηκε ίσως από τα περσινά κλέη δόξης που απεκόμισε και νόμισε ότι τα λοιπά θα ακολουθήσουν νομοτελειακά?? Ένιωσε απόλυτη σιγουριά γνωρίζοντας ότι ο μέντοράς του θα είναι και ο καθημερινός προπονητής του και άρα όλο το παιχνίδι της ομάδας του θα περνάει από τα χέρια του?? Μπορεί να είναι η συμπεριφορά αυτή έμμεση ένδειξη διαμαρτυρίας προς την διοίκηση σε σχέση με τις οικονομικές απολαβές του (συγκρίνοντας πχ εαυτόν με Σπανούλη ή Παπαλουκα)?? Όποιος και να είναι ο λόγος της μεταμόρφωσης της εικόνας του Μίλος προς το χειρότερο, το σημαντικό είναι ότι στερεί από την ομάδα του ίσως το πιο σημαντικό γρανάζι της, δημιουργεί αγωνιστικές αρρυθμίες και συχνά προκαλεί πλέον την μήνιν όχι μόνο των φιλάθλων αλλά ακόμα και αυτών των συμπαιχτών του. Θα περίμενε κανείς,ιδίως μετά από μια τόσο καλή περσινή χρόνιά, να συγκεντρωθεί στις αδυναμίες του και να προσπαθήσει να τις βελτιώσει προκειμένου να εμφανιστεί ακόμα καλύτερος. Δεν είναι κρυφό μυστικό ότι ο Μίλος δεν είναι ούτε δυνατός ούτε γρήγορος ούτε εκρηκτικός στο βαθμό που χρειάζεται στο σύγχρονο μπάσκετ και αυτά όλα τα μειονεκτήματα μπορούν να διορθωθούν μόνο μέσω συστηματικής δουλειάς. Στους ρυθμούς που παίζεται πλέον το μπάσκετ η ταχυδύναμη και η καλή φυσική κατάσταση αποτελεί απαραίτητη βάση για κάθε πρωτοκλασάτο αθλητή. Επίσης η προσήλωση του στην άμυνα είτε την προσωπική είτε την ομαδική είναι μηδενική σχεδόν με αποτέλεσμα συχνά οι αντίπαλοι προπονητές να τον σημαδεύουν ως τον αδύναμο κρίκο. Το "διάβασμα" της αντίπαλης άμυνας και ο εντοπισμός των αδυναμιών της, η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των συμπαιχτών του, η πιο εναργής συμμετοχή του στην ομαδική άμυνα, η απουσία βιαστικών και συχνά αψυχολόγητων σουτ υπό πίεση ή στην αρχή της επίθεσης, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που ο Μίλος θα μπορούσε να δουλέψει, προκειμένου να τα βελτιώσει και ανεβάσει το παιχνίδι του στο επόμενο επίπεδο.

Ενθυμούμενος λίγο την περσινή χρονιά αναφέρω μόνο το εξής, που ίσως να δώσει λίγο φως στο όλο θέμα. Όταν στην αρχή της σαιζόν ρωτούσαν τον Γιαννάκη πως είναι δυνατόν να έστω διαπραγματεύεται την περίπτωση ο Μίλος να εγκαταλείψει το λιμάνι για άλλες πολιτείες, ο "δράκος" -που φταίει για πολλά άλλα ίσως όχι για όλα τα λάθη που έγιναν-δεν ανέφερε ΠΟΤΕ ως λόγο κάποια αγωνιστική αδυναμία του συγκεκριμένου παίχτη, αλλά άφηνε να εννοηθεί ότι όλα είχαν να κάνουν με τον κάπως "περίεργο-sui generis" χαρακτήρα του. Όπως και να έχει είναι ευτύχημα για τον συγκεκριμένο παίχτη ότι στην ομάδα βρίσκεται ως προπονητής ένας άνθρωπος που τον πιστεύει, έχει τεράστια εμπειρία, έχει αναδείξει τρομερές μπασκετικές φυσιογνωμίες και που έχει την διάθεση να δουλέψει μαζί του. Αναρωτιέμαι μόνο αν ο Τεόντοσιτς έχει διάθεση να δουλέψει με τον εαυτό του....