Δωδέκατο επεισόδιο: " Πράγματι χτύπησα τον Perdue στο πρόσωπο σε μία προπόνηση"

Το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.


«Να μην σας νοιάζει!» ήταν τα ακριβή λόγια του στους ρεπόρτερ που τον ρώτησαν γιατί δεν παρευρέθηκε στον Λευκό Οίκο μαζί με τους συμπαίκτες του.
(σημ. στο ΝΒΑ την πρωταθλήτρια ομάδα την συγχαίρει ο ίδιος ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Λευκό Οίκο).
«Δεν είμαι υποχρεωμένος να σας πω. Δεν είστε ο πατέρας μου!».

Ο Μάικλ Τζόρνταν εμφανίστηκε στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας για την νέα περίοδο σε κακή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση. Ο καλός του φίλος Magic Johnson λίγες ημέρες πριν είχε δηλώσει την αποχώρησή του απ’ το μπάσκετ εξαιτίας της ασθένειάς του.
Ο Μάικλ ήταν απ’ τους πρώτους που το έμαθαν.



Με την αποχώρηση του Magic τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω και το ΝΒΑ τον ανήγαγε σε κυρίαρχο πρόσωπο της λίγκας.



Η πίεση που ένιωθε ήταν τεράστια.
«Ίσως θα έπρεπε τα προηγούμενα χρόνια να δείξω μια αδυναμία , ώστε όλοι να καταλάβουν πως είμαι και εγώ άνθρωπος. Έπρεπε να ήμουν περισσότερο ειλικρινής για τα λάθη που έχω κάνει. Πράγματι χτύπησα τον Perdue στο πρόσωπο σε μία προπόνηση. Ήταν λάθος και έπρεπε να βγω να το πω πιο νωρίς» και συνεχίζει: «Ανυπομονώ να παίξω και πάλι μπάσκετ. Μόνο στο γήπεδο βρίσκω την ηρεμία μου. Κανείς δεν μου ζητάει αυτόγραφο , κανείς δεν με παίρνει κάθε λίγο τηλέφωνο για να μου πει μια επιχειρηματική του ιδέα. Οι τέσσερις γωνίες του γηπέδου είναι το καταφύγιό μου».

Ο Τζόρνταν δεν είχε δουλέψει όλο το καλοκαίρι. Έπαιζε γκολφ και προσπαθούσε να αποφύγει τα μίντια. «Σίγουρα δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του» συμφωνούσε ο Jackson.

Άρχισε να κλείνεται περισσότερο στον εαυτό του. Σπάνια έβγαινε εκτός ξενοδοχείου. Η αγάπη του πλήθους είχε γίνει θηλιά στο λαιμό του. Όταν δε βγήκε στα ράφια και το βιβλίο “The Jordan’s Rules” τότε κλείστηκε ακόμη περισσότερο στον εαυτό του.









Οι Chicago Bulls είχαν σαν στόχο το repeat. Το ρόστερ τους δεν αλλάξε, ο Pippen συμπεριλαμβάνονταν πλέον στους 10 καλύτερους του ΝΒΑ , ενώ ο Grant ήταν υποψήφιος All-Star.



Οι ομάδες που μονοπώλησαν τους τίτλους την προηγούμενη δεκαετία (Lakers , Pistons , Celtics) είχαν κάνει τον κύκλο τους και ξεκινούσαν το «rebuilding». Μόνο η New York έδειχνε ικανή να μπορεί να αμφισβητήσει τα πρωτεία τους.

O Τζόρνταν όποτε χρειαζόταν έδειχνε το αστείρευτο ταλέντο του.



Όμως πλέον δεν χρειαζόταν να κουβαλάει την ομάδα στις πλάτες του κάθε βράδυ. Υπήρχε το «supporting cast» να τον ξεκουράζει.




Μετά απ’ το απίστευτο σε φινάλε παιχνίδι ο Thomas μίλησε με τον Μάικλ και του εξήγησε πως κάποιοι άλλοι βάζουν λόγια εναντίων τους και πως οι ίδιοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.
«Isiah συμφωνώ μαζί σου. Η βεντέτα μας θεωρείτε λήξαν».
To ίδιο βράδυ μάλιστα βγήκαν οι δυό τους έξω για φαγητό.



Λίγες ημέρες πριν το All Star Game, αγόρασε τα δικαιώματα χρησιμοποίησης του ονόματός του και συνάμα απαγόρεψε στο ΝΒΑ να χρησιμοποιεί το όνομα Jordan για εμπορικούς λόγους. O Stern έγινε έξαλλος και κίνησε γη και ουρανό για να κουβεντιάσουν. Ο Jordan όμως ήταν ανένδοτος.
«Δεν θα ξαναφήσω να βγάλουν άλλοι λεφτά με το δικό μου όνομα. Τέλος!».

Στο All Star Game του Orlando , οι πάντες τίμησαν τον Magic Johnson. Αν και τυπικά δεν είχε το δικαίωμα να αγωνιστεί (μιας και δεν αγωνιζόταν σε καμία ομάδα) , ο Tim Hardaway – προς τιμήν του- προσφέρθηκε να του παραχωρήσει τη θέση του. Τελικά δεν χρειάστηκε μιας και το ΝΒΑ τον κάλεσε να αγωνιστεί – σαν guest star- με τους καλύτερους.

Προς το τέλος του αγώνα οι Thomas και Jordan τον προκάλεσαν σε one on one μονομαχία. Toυς κέρδισε και τους δύο παίρνοντας και το βραβείο του MVP.



Τις 70 νίκες δεν τις έφτασαν αλλά και το 67-15 ήταν τρομερό ρεκόρ (το καλύτερο της έως τότε ιστορίας της ομάδας). Η διαφορά απ’ τις υπόλοιπες ομάδες ήταν χαοτική. Το Portland (Νο1 στη Δύση) απείχε 10 ολόκληρες νίκες (57-25) ενώ η Βοστόνη και η Νέα Υόρκη (Νο2 στην Ανατολή) είχαν 16 νίκες λιγότερες! Μόνο ο κακός τους εαυτός θα μπορούσε –και αυτός υπό προϋποθέσεις- να τους στερήσει τον τίτλο.

Ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του πλανήτη , αν και με ελαφρώς πεσμένα νούμερα σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά ,ανακηρύχτηκε για 2η συνεχόμενη χρονιά MVP.

Οι εφημερίδες όμως δεν περιορίζονταν στις αγωνιστικές του επιτυχίες. Λίγες ημέρες πριν την έναρξη της postseason , μία εφημερίδα της Νότιας Καρολίνας ανέφερε πως ο Τζόρνταν έδωσε 108,000$ στον Εddie Dow, έναν τραπεζίτη που βρίσκονταν ελεύθερος με αναστολή εξαιτίας μιας τραπεζικής απάτης που είχε κάνει 2 χρόνια πριν. Ο Τζόρνταν εξερράγη: «Έχω το δικαίωμα να συναναστρέφομαι με όποιον θέλω. Σας το είπα και πριν κάποιους μήνες . Να μην σας νοιάζει!».
Λίγο αργότερα στα γραφεία της 5ης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης ο Stern του έκανε συστάσεις να προσέχει με ποιους συναναστρέφεται γιατί αμαυρώνει την εικόνα του ΝΒΑ με την συμπεριφορά του. Βγαίνοντας απ’ τα γραφεία ο Τζόρνταν θα κάνει δηλώσεις:
«Κανένας δεν είναι τέλειος. Ο Μάικλ Τζόρνταν , εσείς , κανένας. Καμιά φορά ξεχνάς ότι είσαι δημόσιο πρόσωπο».

Ο Τζόρνταν και οι Βulls άφησαν το ατυχές περιστατικό πίσω τους και προετοιμάστηκαν για τον πρώτο γύρο. Αντίπαλός τους οι Miami Heat των Rice – Seikaly. O πρώτος προπονητής του Τζόρνταν στο ΝΒΑ , Kevin Loughery , δεν έβαλε δεύτερο παίκτη πάνω στον MJ , και ο ίδιος ξεσάλωσε. Βάζοντας 46 , 33 , και 56 πόντους έστειλε τους Ηeat από νωρίς για μπάνια στις υπέροχες παραλίες του Miami.



Οι New York Knicks του Pat Riley είχαν αντικαταστήσει τους Pistons ως οι επόμενοι Bad Boys του πρωταθλήματος. Διέθεταν την σκληράδα , το ύψος , αλλά όχι και την ποιότητα των περιφερειακών των Pistons (Μark Jackson – Starks – G.Wilkins).
Οι «παλιοί» υποκλίθηκαν στους «νέους» και οι Bulls έβρισκαν και πάλι «κακά παιδιά» στο δρόμο τους…






Αν σε κάτι υπερτερούσαν έναντι των Bulls ήταν στη δύναμη και στα rebounds (Ewing – Oakley – McDaniel – Mason).

«Αν οι διαιτητές μας αφήσουν να παίξουμε αντρίκιο μπάσκετ , μπορούμε να τους κερδίσουμε» τόνιζε ο Χavier McDaniel.
Και πράγματι οι διαιτητές τους άφησαν, και οι ίδιοι κέρδισαν σπάζοντας την έδρα των Bulls και σοκάροντας το Chicago. Στον ρόλο του Rodman , ο Χ-man (McDaniel) δεν σταματούσε να προκαλεί τον Pippen. Μέχρι και οι συμπαίκτες του είχαν αρχίσει να ανησυχούν για την συμπεριφορά του.



Οι Bulls ξαναπήραν το αβαντάζ στον 3ο αγώνα με τον Tζόρνταν να ξεσπάει απέναντι σε Ewing και «X» μετά από ένα βάναυσο φάουλ που του έγινε.



Χρειάστηκε να φτάσουν στο 7ο παιχνίδι για να λύσουν τις διαφορές τους οι δύο ομάδες.
Η παράδοση δεν ήταν με το μέρος των Bulls.
Ο Jordan δεν είχε νικηφόρο 7ο παιχνίδι ακόμη στην καριέρα του…
«Δεν έχουμε την ίδια «πείνα» με πέρυσι και αυτό είναι πρόβλημα» συμπέρανε ο super star των Bulls.
Οι Νικς είχαν κοπιάρει την άμυνα των Πίστονς , της έβαλαν ακόμη περισσότερη σκληράδα , και στους 6 αγώνες που είχαν προηγηθεί υπερτερούσαν των Bulls σε ριμπάουντ , ασσίστ και ποσοστά ευστοχίας.


Tα παιχνίδια μυαλού των 2 κορυφαίων προπονητών έδιναν και έπαιρναν: Ο Πατ Ράιλι έκανε λόγο για την ανάγκη των παικτών του να «καθορίσουν την πραγματικότητα της καταστάσεως». O Τζάκσον πρότεινε στους δικούς του να νοικιάσουν την ταινία Hanto Yo , η οποία εξιστορεί τις περιπέτειες ενός Ινδιάνου πολεμιστή. Λίγες ώρες πριν τον αγώνα το ΝΒΑ τιμώρησε τους Μπουλς για τις δηλώσεις που έκανε ο πρώην New Yorker Phill Jackson σχετικά με τους Νικς: «Αυτοί δεν παίζουν μπάσκετ αλλά κατς. Αν το ήξερα θα είχα στην ομάδα μου τον Χαλκ Χόγκαν!








Το κλειδί των προηγουμένων 6 παιχνιδιών ήταν η άμυνα των Gerald Wilkins και John Starks στον Air. To 46,7 % του Τζόρνταν αποτελούσε παράσημο για εκείνους.



Ο George Karl υποστήριζε πως οι Μπουλς είναι κουρασμένοι γιατί στην προσπάθειά τους να φτάσουν τις 70 νίκες , οι Τζόρνταν – Πίππεν – Γκραντ βρίσκονταν στο παρκέ για παραπάνω από 39’. Ο αναπληρωματικός Σκοτ Γουίλιαμς έριξε την σπόντα του:«Αν παίζεις λίγα λεπτά είναι φυσικό να μην μπορείς να βρεις ρυθμό».

Ο «Χ» , απ’ την αρχή του παιχνιδιού, ήταν εριστικός απέναντι στον Pippen , προσπαθώντας να τον «σπάσει» προς όφελος της ομάδας του. O Τζόρνταν έτρεξε αμέσως να τον υπερασπιστεί:



«Είναι σαν να είσαι στο σχολείο και κάποιος πειράζει τον μικρό σου αδερφό. Πρέπει να επέμβεις»

Οι Knicks δεν αντεπεξήλθαν στην κρισιμότητα του αγώνα και λύγισαν με 110-81. Ο Jordan μπορεί να έβαλε 42 πόντους αλλά δεν ήταν μόνος του . Ο Πίππεν τελείωσε τον αγώνα με triple double (17 pts , 11 reb , 11 as) κλείνοντας τα στόματα όσων υποστήριζαν πως καταρρέει ψυχολογικά σε 7α παιχνίδια (πχ το ’90 με τους Πίστονς). Η φράση «8 more» γράφτηκε στον πίνακα των αποδυτηρίων μετά το τέλος του αγώνα θυμίζοντας πόσο ακόμη απέχουν απ' τον στόχο τους...



Το Cleveland ξεπερνώντας το εμπόδιο των Celtics (στην τελευταία εμφάνιση του Larry Legend) έφτασε στον τελικό της Ανατολής .



Αλλά αφού οι Cavs δεν μπορούσαν να τους κερδίσουν στα χρόνια που ο Michael ήταν μόνος του , τώρα που οι συμπαίκτες του είχαν βελτιώσει κατακόρυφα τις επιδόσεις του , δεν υπήρχε αμφιβολία ποιος θα περνούσε στους τελικούς του ΝΒΑ. Το μοναδικό ερώτημα ήταν πόσους αγώνες θα έπρεπε να δώσουν μέχρι να τα καταφέρουν. Έκαναν το «λάθος» να κερδίσουν το 2ο παιχνίδι μέσα στο Σικάγο , με τον Αir να …προσγειώνεται άτσαλα στη γη (20 π , 7/22 fg).
«Είδατε πως είναι μόνο άνθρωπος; Αν δουλέψουμε ομαδικά μπορούμε να κάνουμε την έκπληξη. Εγώ προσωπικά το πιστεύω!» θα πει ο Lenny Wilkens.



O Τζόρνταν απάντησε στην πρόκληση που έψαχνε για τη σειρά , τους έβαλε 36π ξαναπαίρνοντας το αβαντάζ έδρας , και μέσα σε 6 ημέρες τους έστειλε στα ... σπίτια τους.

Τους Portland Trail Blazers θα έβρισκαν σαν τελευταίο εμπόδιο πριν το repeat. Επρόκειτο για μια εξαιρετικά ταλαντούχα ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο , με προικισμένους σε αθλητικά προσόντα μπασκετμπολίστες.
Το ζευγάρι Bulls - Blazers προσέλκυσε το ενδιαφέρον ακόμη και των ουδέτερων εξαιτίας της μονομαχίας Τζόρνταν – Ντρέξλερ.



Ορισμένοι αναλυτές έγραφαν στις στήλες τους στις εφημερίδες πως ο Ντρέξλερ έπρεπε να βγει MVP (κατετάγη 2ος στη σχετική ψηφοφορία). Αλλά εξαιτίας της μικρής αγοράς του Portland , δεν ήταν δυνατόν να συμβεί. O Drexler , ένας εκ της φύσης του πράος και αδιάφορος για προβολή άνθρωπος, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων τόνιζε : «Προσωπικά προτιμώ να απέχω απ’ τα παιχνίδια των μίντια».
Υποστήριζαν πως ήταν καλύτερος ριμπάουντερ , καλύτερος πασέρ και είχε καλύτερο σουτ απ’ τα 7,25μ. (σημ. 27/100 ο MJ , 114/338 ο "Clyde the Glide").

Ο Τζόρνταν , που λάτρευε να του λένε οι άλλοι τι δεν μπορεί να κάνει , είπε όλα τα «σωστά» , πως δηλαδή δεν ήταν ένας αγώνας μεταξύ του ίδιου και του Drexler , αλλά μεταξύ των ομάδων. Χαλιναγωγούσε τον Τύπο με τον τρόπο που μόνο ο ίδιος ήξερε , και ήταν προσεκτικός ώστε να μην αναφέρει κάτι που θα δώσει ένα επιπλέον κίνητρο στον "Jordan της Δύσης". Για τον ίδιο όμως δεν ίσχυε αυτό. Στο κάτω κάτω ο μεγάλος του αντίπαλος ήταν ο λόγος που δεν επιλέγει στο Νο2 του ντραφτ (το Portland στράφηκε στον center Bowie γιατί στα γκαρντ υπήρχε ο Ντρέξλερ).
Κάποιος έπρεπε να πληρώσει γι’ αυτό…

Ανήμερα του πρώτου αγώνα , ο Τζόρνταν χωρίς την παρουσία άλλων εξασκούνταν στο τρίποντο. Είχε διαισθανθεί πως ο Drexler για να υπερκεράσει το χάντικαπ της αμυντικής του αδυναμίας θα του «έδινε» το τρίποντο. Και στο πρώτο ημίχρονο , όπως σωστά τόνισε ο Ainge , ο Τζόρνταν φέρθηκε «απάνθρωπα». Με 6 τρίποντα και 36 πόντους , δεν χρειάστηκε να ξαναμπεί να παίξει για παραπάνω από 10 λεπτά.
(σημ. μετά την επίτευξη του 6ου τριπόντου , γυρίζει προς το μέρος που βρίσκεται ο Magic - ήταν ο σχολιαστής τω τελικών- και σηκώνει τα χέρια του σαν να λέει: Όλα μπαίνουν σήμερα , τι να κάνω!!!



Καθ’ όλη την διάρκεια των τελικών ο Τζόρνταν αμυνόταν σαν λυσσασμένο σκυλί απέναντι στον Ντρέξλερ. Δεν τον άφηνε ούτε τη μπάλα να ακουμπήσει! Αρκετές φορές τον έπαιζε over play και ας μην είχε δώσει τέτοια εντολή ο Jackson. «Ήταν σαν να κοιτάζεις έναν επαγγελματία δολοφόνο να σε σκοτώνει και έπειτα σου βγάζει και την καρδιά» θα πει ο φίλος του Danny Ainge.

Ο Michael σηκώνει το δεύτερο συνεχόμενο κύπελλο πρωταθλητή και αυτήν την φορά είναι πιο άνετος. Έχοντας «περπατήσει» από πέρυσι τον δρόμο της κορυφής , μπορούσε να διαχειριστεί πιο εύκολα τα συναισθήματά του. Καταλάβαινε πως ήταν πλέον στο «Πάνθεον των Μεγάλων». Αλλά πριν καλά καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί , έβαζε πλώρη για μια νέα σειρά επιτυχιών. Δεν του έφτανε η «συγκατοίκηση» με τους καλύτερους όλων των εποχών.
Ήθελε την μοναξιά της κορυφής….







Οι μικρές λεπτομέρειες των τελικών :

- O Τerry Porter , στον δρόμο για τους τελικούς , είχε επικρατήσει κατακράτος των K.Johnson και J.Stocton. Οι επιδόσεις του ήταν εξαιρετικές. Απέναντι στον σαφώς χειρότερο J.Paxson όλοι λέγανε πως δεν θα είχε πρόβλημα. Όλοι κάνανε λάθος. Ο Paxson έβγαλε πάθος , τσαμπουκά , θέληση και σε συνδυασμό με το εξαιρετικό αμυντικό πλάνο της ομάδας του , βγήκε ο ίδιος νικητής περιορίζοντάς του αισθητά τις διεισδύσεις.
- Η άμυνα του Σικάγο ήταν με λίγα λόγια εξαιρετική. Μπροστά της ακόμη και ο Μάλκοβιτς (σημ. εγωιστής όσο δεν πάει) θα υποκλινόταν. Οι Big 3 (MJ-Pip-Grant) μπορούσαν να αλλάζουν σε κάθε screen χωρίς να δημιουργείται ουσιαστικό mismatch. Επίσης ήταν τόσο γρήγορες οι περιστροφές όλης της ομάδας που καθιστούσαν τις βοήθειες που έδιναν ασυναγώνιστες.
- Εκτός απ’ τις περιστροφές , οι επιστροφές τους στην άμυνα ήταν χάρμα οφθαλμών. Το επιθετικό transition των Blazers (σημ. το μεγάλο τους προσόν) ακυρώθηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Bonus material:



Διακρίσεις: ΜVP NBA , 1ος σκόρερ (30,1 ppg) , 1st All NBA TEAM , 1st DEFENSIVE TEAM , 1ος στο PER (27,7 με δεύτερο τον D.Robinson με 27,5)

Στατιστική ανάλυση της χρονιάς: Είχε τον μικρότερο μ.ο. πόντων της καριέρας του στους Bulls . Ξαναέπεσε κάτω απ’ το 30% στα τρίποντα (27%). Για πρώτη φορά στην καριέρα του οι προσπάθειες των ελευθέρων βολών ήταν κάτω από 8 (7.4). Eμπιστεύτηκε τους συμπαίκτες του (6,1 asg , ο 3ος καλύτερος μ.ο. της καριέρα του) ενώ η αναλογία assist/TO ήταν 2,45 (η 2η καλύτερη της καριέρα του). Αν με μία λέξη έπρεπε να περιγραφεί η χρονιά που πραγματοποίησε θα ήταν η εξής: Ωριμότητα. Άφησε περισσότερες ελευθερίες στους συμπαίκτες του και ο ίδιος αναλάμβανε μόνο στο 4ο δωδεκάλεπτο. Με συνολικό ρεκόρ 67-15 (ρεκόρ για τους Bulls ) δικαιώθηκε για αυτήν του την επιλογή.

Εξώφυλλα:





Καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς:
13 Ιουνίου 1992
Bulls – Blazers = 122-89
1ος τελικός ΝΒΑ
(39 pts , 6/10 τριπ , 11 αs , 34’)


«O μόνος τρόπος για να περιορίσεις τον Μάικλ Τζόρνταν είναι να τον βγάλεις εκτός γηπέδου» (Cliff Robinson)
«I was " in the zone". Το τρίποντο έμοιαζε με ελεύθερη βολή». (MJ)


Eπόμενο επεισόδιο: To παρεάκι της Dream Team.
(Θα αναρτηθεί την επόμενη Τετάρτη στις 19/1. Το Σάββατο η στήλη της Τακτικής θα αναλύσει την άμυνα των Knicks του P.Riley απέναντι στον Michael Jordan)