RSS

Retro Legends : David Ancrum



Νιώθω όπως νιώθει ένα μικρό παιδάκι όταν του χαρίσουν μια σοκολάτα. Απέραντη χαρά. Ενθουσιασμό και λαχτάρα. Το σημερινό Retro Legend με γυρνάει πολλά χρόνια πίσω. Στα χρόνια της αθωότητας, στα χρόνια των ηρώων. Στα χρόνια του David Ancrum.

Ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ (το ξέρω πως δεν προφέρετε έτσι αλλά εμείς έτσι τον μάθαμε , έτσι τον αγαπήσαμε) γεννήθηκε μια ζεστή ημέρα καλοκαιριού του ’58 , στη Νέα Υόρκη. Ο αστικός μύθος λέει πως όταν γεννήθηκε , ο James Naismith απ’ τον ουρανό που βρισκόταν τον περιέλουσε με μπασκετόσκονη για να μαγεύει όταν μεγαλώσει τα πλήθη.

Στα μόλις 2 χρόνια που φοίτησε στο Utica College του Jim Spartano έβαλε φαρδιά πλατιά το σημάδι του στην ιστορία του ιδιωτικού κολεγίου. Κατέχει έως στις μέρες μας τα ρεκόρ: μεγαλύτερου μ.ο. πόντων (23,1 ppg) , μεγαλύτερο μ.ο. πόντων σε μία σεζόν (24ppg το 1980-81) , ενώ βρίσκεται στην 7η θέση των σκόρερ όλων των εποχών με 1084 πόντους σε 47 μόλις αγώνες (κανένας άλλος δεν έχει βάλει περισσότερους από 1000 πόντους σε λιγότερο από 4 χρόνια).



Για 3 χρόνια περιπλανήθηκε στο CBA. Μάλιστα αγωνίστηκε και υπό τις οδηγίες του Phil Jackson στην ομάδα των Albany Patroons! Από εκεί τον ψάρεψε ο βοηθός προπονητή του Ηρακλή Μάκης Καλανταρίδης και τον έφερε στη Θεσσαλονίκη. «Θα αφήσει εποχή , είναι ισάξιος του Γκάλη» έλεγε στον νεαρό Σούλη Μαρκόπουλο , τον τότε προπονητή του Ηρακλή. Την περίοδο 1987-88 αγωνίστηκε μόνο στην Ευρώπη αφού στο Ελληνικό Πρωτάθλημα δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή ξένων παικτών. Τα πρώτα δείγματα γραφής έκαναν λόγο για έναν εξαιρετικό σκόρερ αλλά ο αριθμός των αγώνων ήταν μικρός για να υπάρξουν σαφή συμπεράματα .

Την επόμενη χρονιά ο Ηρακλής με τον Ίνγκραμ στη σύνθεσή του ξεκινά το πρωτάθλημα με στόχο την εξάδα. Κερδίζει την ΑΕΚ με 79-70 με τον Ίνγκραμ να τους νικάει μόνος του (39π , 13/17 σουτ). Ο Τσόσιτς ό,τι και να δοκίμαζε έπεφτε στον τοίχο του Αμερικανού. Οι 35 αρες ήταν σε εβδομαδιαία βάση , με τις «Γριές» να παραμιλούν , με όσα βλέπουν, απ’ τη κερκίδα. Με πεντάδα τους Κακιούση –Ίνγκραμ – Παπαδόπουλο –Παναγιωτίδη- Γκιουζέλη περνάει στα playoff και βρίσκει απέναντί του τον Πανιώνιο. Ο νικητής θα περνούσε στην τετράδα. Με το 0-2 όμως στην πλάτη του (τότε τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου μεταφέρονταν και στα playoffs) τα πράγματα ήταν εξαιρετικά δύσκολα. Είχε προηγηθεί λίγες ημέρες πριν η εντός έδρας ήττα με 77-78 (Ίνγκραμ 36π , 11/21) για το πρωτάθλημα , και οι ελπίδες δεν ήταν πολλές.
Στη Νέα Σμύρνη η εμφάνιση του Ίνγκραμ δεν αρκεί (30 πόντους με 11/22 διπ, 7ριμπ). Ο Λάντσεμπεργκ έκανε την διαφορά κάτω απ’ τα καλάθια με 25π και 19 ριμπ και η ήττα με 91-83 είναι γεγονός. Ο Ηρακλής τελικά κερδίζει την 5η θέση έχοντας πρώτα αποκλείσει τον Ολυμπιακό του Σκάρι και την ΑΕΚ των Γκέκο – Παταβούκα. Ο Ίνγκραμ έχει σπάσει τα κοντέρ βγαίνοντας 2ος σκόρερ με 30.6 ppg (ο Γκάλης είχε 37,7 ppg) και ψηφίστηκε στην 2η καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος μαζί με τους Κόρφα – Πρέλεβιτς – Πέτγουεϊ – Φασούλα.

Ο Ίνγκραμ θεωρείτε μία απ’ τις ατραξιόν του νέου πρωταθλήματος και στο Ιβανώφειο γίνεται το αδιαχώρητο. Ο Ηρακλής μετέχει σε όμιλο του Κυπέλου Κόρατς μαζί με τις : Φονόλα του Οσκάρ (περσινή φιναλίστ του Κυπέλου Κυπελλούχων ) , Μπόσνα του Ζράντκο Ραντούλοβιτς και τέλος την ΤΣΣΚΑ του Τσατσένκο. Φυσιολογικά δεν περνάει στην επόμενη φάση αλλά κανείς φίλαθλος του Ηρακλή δεν θα ξεχάσει τον συγκλονιστικό αγώνα που πραγματοποιήθηκε στο Ιβανώφειο με αντίπαλο την ιταλική Φονόλα Καζέρτα. Αν και ηττήθηκε με 74-82 (με καταλυτικό σημείο την άμυνα ζον πρες με την μορφή του σταυρού που εφάρμοσε ο Μαρτσελέτι) όσοι τυχεροί βρέθηκαν στο Ιβανώφειο παρακολούθησαν 2 πολύ μεγάλους σκόρερ να χαρίζουν ανεπανάληπτες στιγμές (Ίνγκραμ 28π – Οσκάρ 29π). Για το ελληνικό πρωτάθλημα ο Ηρακλής πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία που διεκόπη απ’ τον μεγάλο Άρη. Ο Ίνγκραμ μπορεί να κέρδισε στην μεταξύ τους μονομαχία τον Γκάλη (έβαλε 48 π με 12/19 διπ και 5/6 τριπ ) αλλά ο Άρης γέλασε τελευταίος (ήττα με 104-114). Έκανε όμως ένα βήμα παραπάνω κατακτώντας την 4η θέση (με 3ο τον Πανιώνιο των Φάνη – Μπένατσεκ) με τον Ίνγκραμ να βγαίνει ξανά δεύτερος σκόρερ με 34,1 πόντους και 56% δίποντα.




Η σεζόν 1990-1991 ήταν και η καλύτερη της καριέρας του. Σε αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος πέτυχε 57 πόντους (14/21 διπ , 4/8 τρ) απέναντι στον κακό τους δαίμονα , τον Πανιώνιο , παίρνοντας μια μικρή ρεβάνς για τους 2 σερί αποκλεισμούς τους τις προηγούμενες χρονιές. Στο Κόρατς αντιμετώπισε την πανίσχυρη Μπανταλόνα (των Βιγιακάμπα – αδελφών Γιοφρέσα – Πρέσλι – Τόμπσον) , τη Μιλούζ και την ιταλική Βαρέζε (του Στέφανο Ρουσκόνι). Αν και πέτυχε μεγάλη εντός έδρας νίκη απέναντι στη Βαρέζε (ο Ίνγκραμ πέτυχε 29 πόντους και κατέβασε 11ριμπάουντ) τελικά η γαλλική Μιλούζ έκανε την έκπληξη και πήρε τη δεύτερη θέση. Για το ελληνικό πρωτάθλημα ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ πετυχαίνοντας 40 πόντους με 16/20 δίποντα κέρδισε μόνος του τον Ολυμπιακό και δίκαια θεωρούνταν μέσα στις 4 καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος.

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για το «ποιος είναι καλύτερος εσύ ή ο Γκάλης» απαντούσε με χιούμορ: «Καλός είναι και ο Γκάλης και εγώ. Αλλά καλύτερος είναι ο Τζόρνταν».

Με 36,1 πόντους , 59% στα δίποντα , 87% στις βολές δικαιούται να κάνει όσο πλάκα θέλει…

Την επόμενη σεζόν (’91-’92) το ελληνικό πρωτάθλημα είχε δυναμώσει αρκετά .Ο Ολυμπιακός είχε πάρει τον Πάσπαλι ο Παναθηναϊκός είχαν δώσει ένα κάρο λεφτά για τους Μυριούνη και Οικονόμου (έχοντας σταρ τον Αντόνιο Ντέιβις) ενώ ο Άρης με τον ΠΑΟΚ παρέμεναν πανίσχυροι. Ο Ηρακλής είχε αφήσει μόνο του τον Ίνγκραμ να βγάζει λαγούς απ’ το καπέλο του. Έστω και έτσι όμως στα playoffs κέρδισε μόνος του Πανιώνιο (50 πόντους με 13/15 διπ) και ΠΑΟ (42 πόντους) και ο Ηρακλής τερμάτισε στην 6η θέση. Ο Ίνγκραμ ξαναβγήκε δεύτερος σκόρερ με 30,1 πόντους πίσω απ’ τον Πάσπαλι που είχε 33ppg.



Στο Κύπελο Κόρατς έβαζε 22,9 ppg αλλά ο Ηρακλής δεν έκανε νίκη. Το highlight της σεζόν για τον Ηρακλή ήταν όταν αντιμετώπισε εντός έδρας την Φόρουμ Βαγιαδολίθ του Άρβιντας Σαμπόνις. Κάνοντας το καλύτερό του παιχνίδι ο Ηρακλής έχασε δύσκολα στο Ιβανώφειο με 89-95 (Κακιούσης 33π , Ίνγκραμ 29π – Σαμπόνις 23π ,19ριπ).

Βαδίζοντας στα 34 ο Ίνγκραμ ήθελε βοήθεια για να δώσει στον αγαπημένο του Ηρακλή όσα ονειρευόταν . Το καλοκαίρι του 1992 επιτράπηκε η συμμετοχή και δεύτερου ξένου στην Α1 και ο Ηρακλής «έψαχνε» τον τρόπο να τον «κάνει» Έλληνα. Με 2 ξένους και τον Ίνγκραμ σαν «Έλληνα» ο Ηρακλής ανέβαινε αυτομάτως επίπεδο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονταν καλά . Η διαδικασία ελληνοποίησής του ήταν χρονοβόρα και μάλλον ανέφικτη. «Αν ήμασταν μία ομάδα απ’ την Αθήνα , όλα θα ήταν πιο εύκολα» θα πει ο Ίνγκραμ. Ο νέος προπονητής του Ηρακλή Θοδωρής Ροδόπουλος επέλεξε τους Ίνγκραμ – Μπάτλερ να ξεκινήσουν τη σεζόν. Αλλά λίγες ώρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος τους άλλαξε με τους Στηβ Μπαρτ (σημ. super scorer που μας τον στέρησε το «χόρτο») και Τζον Σάσκι. Ο μεγαλύτερος θεωρητικός του μπάσκετ στην Ελλάδα ήθελε να προχωρήσει σε ανανέωση του έμψυχου υλικού και τα σχέδια του δεν περιελάμβαναν τον Ντέιβιντ. O Ίνγκραμ έμαθε απ’ τον φίλο του Κένεθ Μπάρλοου τα δυσάρεστα. «Δε σε πιστεύω. Σε λίγη ώρα πετάω για Θεσσαλονίκη και κανείς δεν μου έχει πει το παραμικρό απ’ την ομάδα».

Δυστυχώς για τους φίλους του Ηρακλή ο αγαπημένος τους Ντέιβιντ αποτελούσε παρελθόν μετά από 5 χρόνια. Πέτυχε συνολικά 3502 πόντους σε 104 παιχνίδια πρωταθλήματος με μέσο όρο 33,7 πόντων ανά παιχνίδι. 51 απ’ τους πιο σημαντικούς του πόντους τους πέτυχε κόντρα στον Άρη στην ιστορική νίκη της περιόδου 1991-92 όπου και έσπασε μια παράδοση 11 χρόνων. Ρεκόρ πόντων σε ένα αγώνα οι 59 απέναντι στο Περιστέρι το 1991 , που έδωσαν το πλεονέκτημα σε ισοβαθμία κόντρα στο Περιστέρι και την είσοδο στην τετράδα. Επίσης πέτυχε 1000 πόντους σε 33 Ευρωπαϊκούς αγώνες (30,3 ppg). Οι 53 πόντοι που έβαλε απέναντι στη Ρίγα αποτελούν το Ευρωπαϊκό του ρεκόρ. Είναι έως και σήμερα ο πρώτος σκόρερ του Ηρακλή στην Ευρώπη.

Η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και τον έκανε δικό της. Για πρώτη φορά στην καριέρα του θα είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί εκεί που πραγματικά ανήκει. Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα , να μετράει τις δυνάμεις του απέναντι στους καλύτερους. Η Μακάμπι με τους Τζάμσι , Χένεφελντ στη σύνθεσή της κληρώθηκε με : ΠΑΟΚ , Κίντερ , Λιμόζ , Σκαβολίνι , Μπανταλόνα , Τσιμπόνα. Φοβερά δύσκολος όμιλος για να περάσει στον επόμενο γύρο. Ο Ίνγκραμ στην πρεμιέρα οδήγησε σε νίκη απέναντι στην Μπανταλόνα βάζοντας 27 πόντους με 11/16 δίποντα .





Ακολούθησε μία ήττα σοκ εντός έδρας απ΄τη Τσιμπόνα παρά τους 27 πόντους με 13/13 δίποντα! (ο Ραντούλοβιτς είχε 35 με 6/10 τριπ). Στη συνέχεια πέτυχε μεγάλη νίκη απέναντι στον ΠΑΟΚ με 85-81 (Ίνγκραμ 20π – Λέβινγστον 18π). Στο Πέζαρο κόντρα στην πανίσχυρη Σκαβολίνι (των Κάρλτον Μάγιερς , Πιτ Μάγιερς , Μανίφικο , Γουόρκμαν , Κόστα , Μπόνι ) προκλήθηκε επεισόδιο μεταξύ του Αμερικανού (27 πόντους με 11/18 διπ) και του Τζάμσι (7 πόντους ) μετά το τέλος του αγώνα. Στον Ντόρον Τζάμσι δεν άρεσε καθόλου που δεν ήταν το πρώτο βιολί και ξεκαθάρισε τη θέση του: «Ή εγώ ή αυτός!». O Μιζράχι δεν χάλασε το χατίρι του κακομαθημένου Ισραηλινού και ο Ίνγκραμ αγωνιζόταν όλο και λιγότερο στην υπόλοιπη χρονιά. Στα εναπομείναντα παιχνίδια δεν ξεπέρασε σε κανένα τους 20 πόντους και σαν career low είχε τους 4π στον τελευταίο αγώνα απέναντι στη Λιμόζ. Η Μακάμπιι τερμάτισε τελευταία στον όμιλο με πρώτο της σκόρερ τον Τζάμσι με 19.2 ppg…

Τα τελευταία του ένσημα τα συμπλήρωσε παίζοντας στην Χάποελ Αφούλα. Σήμερα ζει στο Σακραμέντο διευθύνοντας ένα πρόγραμμα μπάσκετ για παιδιά.

Τι να γράψω τώρα για τις αρετές του.
Ότι έβαζε την μπάλα με 1000+1 τρόπους στο καλάθι; Θα τον αδικήσω.
Ότι το jump shoot του ήταν για σεμινάριο; Θα τον αδικήσω.
Ότι καλύτερος αριστερόχειρα σκόρερ δεν έχουν δει τα ελληνικά γήπεδα; Θα τον αδικήσω.
Ότι παραμένει ,17 χρόνια μετά , στις καρδιές όλων των Ελλήνων φιλάθλων; Δεν θα τον αδικήσω.



Θέλω να ζητήσω συγνώμη που δεν μπόρεσα να βρω περισσότερα βιντεάκια και φωτογραφίες . Ούτε το youtube ούτε η προσωπική μου συλλογή έχει τα «αποτυπώματα» του Ντέιβιντ. Πώς να πείσω τον μικρότερο ανιψιό μου όταν μου λέει πως οι Marcus Brown , McIntyre , και Navaro είναι καλύτεροι scorer από αυτόν.
Του δείχνω κάτι παλιά Τρίποντα αλλά δεν το πείθω. Αυτόν όχι. Αλλά εγώ ξαναθυμάμαι…

Πως το έλεγαν οι Active Member το τραγούδι;
«Άντε πες του για μπάσκετ αφού δεν πρόλαβε τον Γκάλη
Θα νομίζει τώρα η μπάλα ότι είναι πιο μεγάλη»
Αν στην θέση του Γκάλη βάλουμε τον Ίνγκραμ θα χάσει ο στίχος το νόημά του;
(το τραγούδι έχει τίτλο "στου αιώνα το φευγιό")


Σαν επίλογο θα χρησιμοποιήσω τα δικά του λόγια
«Ένας τίτλος φίλε , ένας τίτλος , τον θέλω τόσο πολύ. Θαυμάζω και ζηλεύω τον Κεν Μπάρλοου γιατί σε όποια χώρα και σε όποια ομάδα και να έπαιξε ήταν απ’ τις κορυφαίες και κατάφερνε να κατακτά κάποιον τίτλο ή να παίζει σε τελικούς. Ο πολύς κόσμος πιστεύει πως το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να βάζω 50 πόντους , αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Θέλω μόνο να κερδίζω τα παιχνίδια και τους τίτλους και γι’ αυτό μερικές φορές επωμίζομαι περισσότερες ευθύνες στην ομάδα για να τα καταφέρω και ίσως αυτό να μου δημιουργεί προβλήματα. Το μόνο πράγμα που μετανιώνω και μου λείπει είναι ένας τίτλος , να παίζεις ολο τον κόσμο σε έναν αγώνα , κι αυτό το συναίσθημα δυστυχώς δεν το ένιωσα ποτέ. Γι’ αυτό το λόγο σηκώνεσαι το πρωί για προπόνηση , γι’ αυτό μένεις μέχρι αργά το βράδυ στο γυμναστήριο, για να βρεις μια τέτοια ευκαιρία , να παίξεις ένα παιχνίδι σαν και αυτό…».

Bonus material:

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

16 σχόλια:

kareem είπε...

Megolos scorer o Ancrum file Drazen kai bravo pou ton thumithikes!! Egrapses pali!! Apo tous ksenous scorer pou exoun perasei apo tin Ellada mono me ton Alphonso Ford tha mporousa na ton sugkrino!!

Gangster είπε...

Επειδη πραγματι δεν υπαρχει τιποτα στο you tube απo Ingram, οποιος φιλος εχει κατι απο Ingram σε βιντεο ας το ανεβασει στο You tube!

Nasos είπε...

Από τον Ίνγκραμ (έτσι τον έμαθα, τι να κάνουμε...) θυμάμαι 4-5 πράγματα, τα οποια πραγματικά δεν θα ξεχάσω ποτέ:

1) Όταν ο Καλανταρίδης τον είχε φέρει στην Ελλάδα, είχε πει στη διοίκηση του Ηρακλή "θα σας φέρω ξένο των 50 πόντων με 50.000 δολάρια". Φυσικά δεν τον πίστεψε κανένας...

2) Τον είχα δει 2 φορές εναντίον του Παπάγου στο Σαλούν. Την πρώτη φορά έκανε τόσο κρύο (αφού κλιματισμός δεν υπήρχε ούτε για αστείο) που ο Ίνγκραμ είχε πραγματικά ξυλιάσει και στο ζέσταμα τσιμπιόταν σε όλο του το σώμα για να συνέλθει.

3) Τη δεύτερη φορά θυμάμαι ότι μας έβαλε 50 πόντους και τελείωσε η υπόθεση από νωρίς. Καθόμουν πίσω από τη μπασκέτα και πραγματικά είχα βαρεθεί να τον βλέπω να σκοράρει. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ τέτοιο πράγμα στη ζωή μου, ούτε και ξαναείδα (από κοντά τουλάχιστον).

4) Θυμάμαι μια περίοδο που ο Ηρακλής με πρωτάθλημα, Κόρατς κλπ. πρέπει να είχε παίξει γύρω στα 5 ματς μέσα σε 10 μέρες. Ο τύπος είχε ξεσαλώσει και είχε βάλει συνολικά γύρω στους 250 πόντους, μέχρι που στον έκτο αγώνα πραγματικά "έσκασε" και έμεινε στους 20 ή κάτι τέτοιο.

5) Θυμάμαι όταν έφυγε... νύχτα από την Ηρακλή που ο Καλανταρίδης (νομίζω) τον ξεπροβόδισε με δάκρυα στα μάτια και του υποσχέθηκε ότι τη φανέλα με το νούμερο 6 δεν θα τη ξαναφόραγε ποτέ κανένας στον Ηρακλή. Πολλοί διοικούντες τον Ηρακλή τον ξέχασαν γρήγορα, όμως εμείς τον θυμόμαστε ακόμα. Έπρεπε να είχε μείνει στην Ελλάδα...

Drazen είπε...

@Kareem
μην ξεχνάς και τον Μίτσελ Γουίγκινς. Η τριάδα Ίνγκραμ - Γουίγκινς - Φορντ είναι μάλλον το καλύτερο τριο ξένων καλαθομηχανών στην ιστορία της Α1.
Για εμένα, αν και το δείγμα γραφής είναι μικρό , ο Steve Bart θα μπορούσε να απειλήσει τον Φορντ και να μπει σφήνα στην τριάδα. Στην Ιταλία ,όπου πέρασε αρκετά χρόνια, κάνουλ λόγο για εξαιρετικό σκόρερ και το ταλέντο του το παρομοιάζουν με του Οσκάρ.

@Νασο
σε ζηλεύω που τον ειδες από κοντά...

badanaman είπε...

Είδα τον Ίνγκραμ μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα και πριν κάνει τα κατορθώματά του στο πρωτάθλημα. Ήταν καλοκαίρι του '88 και εγώ ένας πιτσιρικάς σε καλοκαιρινό καμπ στον Ανατόλια Θεσσαλονίκης. Ήρθε ο άνθρωπος και μας έκανε μία μικρή επίδειξη των δυνατοτήτων του και 100-150 παιδάκια τον κοιτούσαν λες και έβλεπαν τον Τζόρνταν. Τεράστιος παίκτης, πολύ υψηλών προδιαγραφών. Πολύ προσιτός και ευγενικός και με χαμόγελο επιπέδου Μάτζικ. Αν και ΠΑΟΚ πάντα φθονούσα τον Ηρακλή για τον Ινγκραμ και καταριόμουνα την ώρα που δεν μπορούσαμε να βρούμε ένα παίκτη σαν και αυτόν. Αν έπαιζε σε άλλη ομάδα θα έκανε παπάδες. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν μπήκε στο ΝΒΑ και γιατί έπαιζε σε μια τόσο μικρή ομάδα (για τα δικά του δεδομένα). Αν έπαιζε σε μία άλλη ομάδα θα εξυμνούσαμε και τις αμυντικές του δυνατότητες που ήταν μεγάλες. Απίστευτο χειρισμό της μπάλας, ταχύτητα, πολύ καλό σουτ και σωστός επαγγελματίας. Θυμάμαι που είχε πει ότι για κάθε χαμένη βολή τιμωρεί τον εαυτό του με χίλιες βολές στην προπόνηση. Μάλιστα είχε πει ότι θα έδινε κάποιο ποσό σε φιλανθρωπία για κάθε χαμένη βολή. Δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα για σχόλια. Παίκτης-πρότυπο.

kareem είπε...

Exeis dikio Drazen. Ton eixa ksexasei!!!

Nasos είπε...

Μπράβο, αυτό με τη φιλανθρωπία για τις χαμένες βολές το θυμάμαι. Όπως και τις προπονήσεις που έκανε φορώντας... μαύρα γυαλιά για να βελτιώσει την ντρίπλα του.

Unknown είπε...

Ο τύπος ήταν υπερπαίκτης και απο τους καλυτερους που ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα. Αν και Αρειανός χαιρόμουν να βλεπω τον Ινγκραμ (και γω έτσι τον έμαθα), ήταν το αντίπαλο δέος του Γκάγκστερ!!! Να σαι καλά φίλε που μας τον θύμισες, πάντα τέτοια!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο, σωστά τα θυμάσαι, αν και Αθηναίος απ' ότι καταλαβαίνω.

Εδώ ένα βιντεάκι μ' ένα ελάχιστο δείγμα του ταλέντου του Ίνγκραμ, έτσι για να έχεις κάτι να δείξεις στον ανιψιό σου ;)

Μία ...γριά

Drazen είπε...

"Γρία"
δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω! Όχι μόνο εγώ αλλά όλο το blog!!
Respect !!!!!!

Υ.Γ. Για να δω τι θα πεί τώρα το ανιψάκι μου;;;; (Ανυπομονώ να του το δείξω!!!)

Ανώνυμος είπε...

Πριν έρθει στη χώρα μας ο David Ancrum, πέρασε μέχρι κι από το πρωτάθλημα του Εκουαδόρ! Ήρθε στην Ελλάδα το 1987-1988 παίζοντας μόνο στο Κύπελλο Κόρατς, μαζί με κάποιον ... Ben Johnson. Στον 1o γύρo ο Ηρακλής απέκλεισε μία ομάδα από τη Βουλγαρία, αλλά μετά έπεσε πάνω στην Εστουντιάντες (με John Pinone και David Russell) και ενώ κέρδισε στη Θεσσαλονίκη με 2 πόντους διαφορά, έχασε στην Ισπανία με 101-67, αν δεν κάνω λάθος.
Μετά έπαιξε για 4 σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο Κύπελλο Κόρατς. Θυμίζω κάποια επιτεύγματά του:
α) 2ος σκόρερ σε όλες αυτές τις περιόδους πίσω από τον Γκάλη (τις 3 πρώτες) και τον Πάσπαλιε (την τελευταία).
β) ο πρώτος που πέρασε τον Γκάλη σε κάποιοι τίτλο σκοραρίσματος (είχε καλύτερο μ.ο. πόντων στα play-off, αν δεν κάνω λάθος).
γ) Ρεκόρ πόντων στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, όπως αναφέρθηκε οι 59 πόντοι το 90-91 σε εντός έδρας αγώνα με το Περιστέρι.
δ) Ρεκόρ πόντων στο Κύπελλο Ελλάδας 58 πόντοι το 89-90 σε εκτός έδρας αγώνα εναντίον του Εσπέρου Καλλιθέας (ο Ηρακλής έχασε και αποκλείστηκε).
ε) Ρεκόρ πόντων στο Κύπελλο Κόρατς, 53 πόντοι εναντίον της Ρίγα Λετονίας, εντός έδρας το 90-91.
στ) Στον αγώνα εναντίον του Παπάγου που αναφέρει ο Nasos, ήμουν κι εγώ παρών, ήταν κατά τη διάρκεια της απεργίας το 1991, και μάλιστα ο Παπάγος είχε κερδίσει, παρά τους 41(?) πόντους του Ίνγκραμ. Αξίζει να αναφέρω την συνήθεια του Ίνγκραμ να πριν από κάθε αγώνα να ‘’ζητάει’’ βοήθεια από κάποιο παιδάκι, για να κάνει σουτάκια πολύ πριν βγουν οι ομάδες για ζέσταμα. Σ’ εκείνο το παιχνίδι, λοιπόν, με ‘’επέλεξε’’ για να του δίνω την μπάλα! Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου!!!
ζ) Προς αποκατάσταση της αλήθειας, ο άνθρωπος που ξεπροβόδισε τον Ίνγκραμ στο αεροδρόμιο τη μέρα της αποχώρησής του από την Ελλάδα, ήταν ο φροντιστής του Ηρακλή Κυριάκος Ακσεκέρογλου.
η) Αμέσως μετά την ‘’αποχώρηση’’ του Ίνγκραμ από τον Ηρακλή, η διοίκηση του συλλόγου κρέμασε τη φανέλα με το Νο 6 στο ταβάνι του Ιβανώφειου. Βέβαια, μετά από λίγο καιρό την …κατέβασε!!

Ανώνυμος είπε...

Πριν έρθει στη χώρα μας ο David Ancrum, πέρασε μέχρι κι από το πρωτάθλημα του Εκουαδόρ! Ήρθε στην Ελλάδα το 1987-1988 παίζοντας μόνο στο Κύπελλο Κόρατς, μαζί με κάποιον ... Ben Johnson. Στον 1o γύρo ο Ηρακλής απέκλεισε μία ομάδα από τη Βουλγαρία, αλλά μετά έπεσε πάνω στην Εστουντιάντες (με John Pinone και David Russell) και ενώ κέρδισε στη Θεσσαλονίκη με 2 πόντους διαφορά, έχασε στην Ισπανία με 101-67, αν δεν κάνω λάθος.
Μετά έπαιξε για 4 σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο Κύπελλο Κόρατς. Θυμίζω κάποια επιτεύγματά του:
α) 2ος σκόρερ σε όλες αυτές τις περιόδους πίσω από τον Γκάλη (τις 3 πρώτες) και τον Πάσπαλιε (την τελευταία).
β) ο πρώτος που πέρασε τον Γκάλη σε κάποιοι τίτλο σκοραρίσματος (είχε καλύτερο μ.ο. πόντων στα play-off, αν δεν κάνω λάθος).
γ) Ρεκόρ πόντων στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, όπως αναφέρθηκε οι 59 πόντοι το 90-91 σε εντός έδρας αγώνα με το Περιστέρι.
δ) Ρεκόρ πόντων στο Κύπελλο Ελλάδας 58 πόντοι το 89-90 σε εκτός έδρας αγώνα εναντίον του Εσπέρου Καλλιθέας (ο Ηρακλής έχασε και αποκλείστηκε).
ε) Ρεκόρ πόντων στο Κύπελλο Κόρατς, 53 πόντοι εναντίον της Ρίγα Λετονίας, εντός έδρας το 90-91.
στ) Στον αγώνα εναντίον του Παπάγου που αναφέρει ο Nasos, ήμουν κι εγώ παρών, ήταν κατά τη διάρκεια της απεργίας το 1991, και μάλιστα ο Παπάγος είχε κερδίσει, παρά τους 41(?) πόντους του Ίνγκραμ. Αξίζει να αναφέρω την συνήθεια του Ίνγκραμ να πριν από κάθε αγώνα να ‘’ζητάει’’ βοήθεια από κάποιο παιδάκι, για να κάνει σουτάκια πολύ πριν βγουν οι ομάδες για ζέσταμα. Σ’ εκείνο το παιχνίδι, λοιπόν, με ‘’επέλεξε’’ για να του δίνω την μπάλα! Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου!!!
ζ) Προς αποκατάσταση της αλήθειας, ο άνθρωπος που ξεπροβόδισε τον Ίνγκραμ στο αεροδρόμιο τη μέρα της αποχώρησής του από την Ελλάδα, ήταν ο φροντιστής του Ηρακλή Κυριάκος Ακσεκέρογλου.
η) Αμέσως μετά την ‘’αποχώρηση’’ του Ίνγκραμ από τον Ηρακλή, η διοίκηση του συλλόγου κρέμασε τη φανέλα με το Νο 6 στο ταβάνι του Ιβανώφειου. Βέβαια, μετά από λίγο καιρό την …κατέβασε!!

Ανώνυμος είπε...

Πριν έρθει στη χώρα μας ο David Ancrum, πέρασε μέχρι κι από το πρωτάθλημα του Εκουαδόρ! Ήρθε στην Ελλάδα το 1987-1988 παίζοντας μόνο στο Κύπελλο Κόρατς, μαζί με κάποιον ... Ben Johnson. Στον 1o γύρo ο Ηρακλής απέκλεισε μία ομάδα από τη Βουλγαρία, αλλά μετά έπεσε πάνω στην Εστουντιάντες (με John Pinone και David Russell) και ενώ κέρδισε στη Θεσσαλονίκη με 2 πόντους διαφορά, έχασε στην Ισπανία με 101-67, αν δεν κάνω λάθος.
Μετά έπαιξε για 4 σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο Κύπελλο Κόρατς. Θυμίζω κάποια επιτεύγματά του:
α) 2ος σκόρερ σε όλες αυτές τις περιόδους πίσω από τον Γκάλη (τις 3 πρώτες) και τον Πάσπαλιε (την τελευταία).
β) ο πρώτος που πέρασε τον Γκάλη σε κάποιοι τίτλο σκοραρίσματος (είχε καλύτερο μ.ο. πόντων στα play-off, αν δεν κάνω λάθος).
γ) Ρεκόρ πόντων στο Κύπελλο Ελλάδας 58 πόντοι το 89-90 σε εκτός έδρας αγώνα εναντίον του Εσπέρου Καλλιθέας (ο Ηρακλής έχασε και αποκλείστηκε).
δ) Στον αγώνα εναντίον του Παπάγου που αναφέρει ο Nasos, ήμουν κι εγώ παρών, ήταν κατά τη διάρκεια της απεργίας το 1991, και μάλιστα ο Παπάγος είχε κερδίσει, παρά τους 41(?) πόντους του Ίνγκραμ. Αξίζει να αναφέρω την συνήθεια του Ίνγκραμ να πριν από κάθε αγώνα να ‘’ζητάει’’ βοήθεια από κάποιο παιδάκι, για να κάνει σουτάκια πολύ πριν βγουν οι ομάδες για ζέσταμα. Σ’ εκείνο το παιχνίδι, λοιπόν, με ‘’επέλεξε’’ για να του δίνω την μπάλα! Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου!!!
ε) Προς αποκατάσταση της αλήθειας, ο άνθρωπος που ξεπροβόδισε τον Ίνγκραμ στο αεροδρόμιο τη μέρα της αποχώρησής του από την Ελλάδα, ήταν ο φροντιστής του Ηρακλή Κυριάκος Ακσεκέρογλου.
στ) Αμέσως μετά την ‘’αποχώρηση’’ του Ίνγκραμ από τον Ηρακλή, η διοίκηση του συλλόγου κρέμασε τη φανέλα με το Νο 6 στο ταβάνι του Ιβανώφειου. Βέβαια, μετά από λίγο καιρό την …κατέβασε!!

Ανώνυμος είπε...

γεια σου Ντραζεν θα ηθελα να κανεις αφιερωμα στον Μαρκ Πετγουει στην καριερα του και το τραγικο του τελος

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο παιδιά το καλύτερο αφιέρωμα που έχετε κάνει πιστεύω σε αυτό εδώ. Κυριολεκτικά σε επαναφέρει στην εποχή της αθωότητας με τον χαρακτηριστικότερο παίκτη εκείνης της περιόδου (τέλη '80-αρχές '90). Ο Ίνγκραμ μαζί με τους Γουίγκινς και Φορντ είναι οι κορυφαίοι ξένοι σκόρερσ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.

Αργύρης.

Ανώνυμος είπε...

Και ένα πολύ καλό αφιέρωμα από το sentragoal

http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=26638&subid=2&pubid=129018479

Αργύρης

Δημοσίευση σχολίου