Κάθε Τετάρτη το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα και ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες για πρώτη φορά ο υπόλοιπος κόσμος είδε τον Μάικλ Τζόρνταν να αγωνίζεται. Πήρε το πρώτο του χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και αναδείχθηκε αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Ο τότε προπονητής της Εθνικής Ισπανίας Μιγκέλ Ντίαζ δήλωνε μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Αυτός είναι άνθρωπος-λάστιχο!».

Πίσω στο Σικάγο τον περίμενε η πρώτη του σεζόν. Είχε υπογράψει το 3^ο μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του ΝΒΑ για ρούκι (πίσω απ’ του Ολάζουον και του Σάμπσον) και οι προσδοκίες όλων ήταν μεγάλες. Στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου σαν παίκτης των Μπουλς , σε ερώτηση αν είναι ευχαριστημένος με την αγωνιστική ποιότητα των συμπαικτών απάντησε διπλωματικά: «μου φαίνεται πως οι Μπουλς δεν θα τερματίσουν στην κανονική περίοδο αήττητοι». Όλοι γέλασαν με το αστείο του. Είχε ένα έμφυτο ταλέντο στον χειρισμό των μίντια που κάθε χρόνο το βελτίωνε…

Στην πρώτη του γνωριμία με το προπονητικό τιμ αυτό που τους έκανε εντύπωση ήταν το τεράστιο μέγεθος των χεριών του. Χειριζόταν την μπάλα σαν να έπιανε μπαλάκι του τένις και αυτό του έδινε ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπολοίπους. Η ευκολία που την κρατούσε ενώ ο ίδιος βρισκόταν στον αέρα του έδινε τα περιθώρια να δοκιμάζει κινήσεις που «υπό κανονικές συνθήκες» απλά δεν γίνονται. Κάτι ακόμη που ξάφνιασε τους προπονητές ήταν το πόσο δυνατός ήταν. Αν και δεν του φαινόταν τότε διότι ήταν πολύ αδύνατος

ο Bobby Knight έλεγε : «Όταν σε παίζει πλάτη και με το χέρι του ακουμπά το πόδι σου είναι σαν να υπάρχει μια τανάλια που δεν σε αφήνει να κουνηθείς».

Μοναδική παραφωνία ήταν το σουτ του. Μπορεί ο μηχανισμός να ήταν καλός αλλά η καμπύλη που έδινε στη μπάλα ήταν πιο οριζόντια απ’ όσο θα έπρεπε. Ο ίδιος όμως ήταν πρόθυμος να το βελτιώσει και πήγαινε κάθε μέρα πιο νωρίς στην προπόνηση δουλεύοντας την τεχνική και τη καμπύλη του σουτ. Έπαιζαν το HORSE (κάτι σαν το δικό μας ρολόι) με τον Loughery (σπουδαίος σουτέρ στα νιάτα του) βάζοντας στοιχήματα για τον νικητή. Τις περισσότερες φορές έχανε και αυτό τον πείσμωνε ακόμη περισσότερο.

Στις προπονήσεις φυσικά κυριαρχούσε και η πλευρά του πάντα κέρδιζε στα διπλά. Μια φορά ενώ η ομάδα του κέρδιζε 8-0 ο Loughery τον μετέφερε στην αντίπαλη. Κανένα πρόβλημα. Ο Τζόρνταν έβαλε και τα δέκα καλάθια βγαίνοντας νικητής με 10-8!

Όλοι στην ομάδα στοιχημάτιζαν πως ο ρούκι Τζόρνταν δεν θα άντεχε στους εξοντωτικούς ρυθμούς του ΝΒΑ. Τα 82 παιχνίδια , τα 24’’ , οι δυνατές μονομαχίες στο παρκέ θα επηρέαζαν την απόδοσή του . Σε όλους τους ρούκι συμβαίνει από τη μέση της σεζόν και μετά.

Στο ντεμπούτο του η «τύχη» τον έφερε να αντιμετωπίζει την Washington των υπερβολικά σκληρών Μαχόρν και Ρούλαντ. Σε ένα drive που κάνει στην καρδιά της ρακέτας δέχεται ένα πολύ σκληρό φάουλ που τον «κατεβάζει» με δύναμη στο παρκέ. Οι διαιτητές δίνουν ένα απλό φάουλ και ο Μαχόρν πηγαίνει στον ξαπλωμένο Τζόρνταν ουρλιάζοντας : «Καλώς ήρθες στον κόσμο των μεγάλων , ρούκι!». Στην επόμενη επίθεση ο Τζόρνταν ξαναόρμησε στη ρακέτα. Ο Μαχόρν γύρισε προς τον πάγκο των Μπουλς και φώναξε : «είναι τρελός!!!».

Στην πρώτη του επίσκεψη στο MSG (έχει δηλώσει πως πρόκειται για ένα ξεχωριστό γήπεδο και πως απολαμβάνει να αγωνίζεται εκεί) στην μονομαχία του με τον «βασιλιά» Μπέρναρντ Κινγκ οι Bulls κερδίζουν με 121-106 με τον ίδιο να βάζει 33 pts (o King είχε 34pts)

Από τη μέση της σεζόν η Michaelmania είχε κυριεύσει την «πόλη των ανέμων». Τα εισιτήρια είχαν διπλασιαστεί και όλοι του ζητούσαν μια συνέντευξη . Το μπέιζμπολ και το φούτμπολ έρχονταν πλέον δεύτερα στις προτιμήσεις των κατοίκων. Η μανία επεκτεινόταν και εκτός Σικάγο. Ο «Legend Larry» χωρίς να τον ρωτήσει κανένας την γνώμη του για τον Μάικλ στήθηκε στα μικρόφωνα και παραδέχθηκε πως αυτά που κάνει ο Τζόρνταν στην πρώτη του σεζόν ο ίδιος δεν μπορούσε ούτε καν να τα σκεφτεί. (σημ. απλά να θυμίσω πως ο Μπερντ στο τέλος εκείνης της σεζόν θα παρελάμβανε το δεύτερο συνεχόμενο MVP του. Βρίσκονταν στα prime του και όμως έμενε εντυπωσιασμένος από αυτά που έβλεπε από έναν ρούκι). Ο Τζέρι Γουέστ (η φιγούρα του οποίου είναι το σήμα του ΝΒΑ) μιλώντας στο CBS εκθείαζε τον Τζόρνταν λέγοντάς που του θυμίζει τον εαυτό του. Ακόμη και ο Τζακ Νίκολσον έκανετο αδιανόητο να μην πάει στο Φόρουμ για να τον παρακολουθήσει από κοντά.

Οι πρώτες αναμετρήσεις με Μάτζικ και Μπερντ καλύφθηκαν απ’ το εθνικό δίκτυο και έπαιξαν σε ώρα prime time

Όμως η προβολή που είχε δεν άρεσε σε όλους τους super star. Ένιωθαν πως την απέκτησε πολύ νωρίς. Καλά καλά δεν είχε 6 μήνες στο επαγγελματικό μπάσκετ και η συνήθειά του να βγάζει τη γλώσσα του ενοχλούσε («την συνήθεια αυτή» , δήλωνε ο Τζόρνταν , «την πήρα απ’ τον πατέρα μου που το έκανε όταν εργαζόταν»). Στο All-Star Game (όπου ο Τζόρνταν – αν και ρούκι- ψηφίστηκε να ξεκινήσει τον αγώνα) οι Thomas- Gervin – Magic οργάνωσαν ένα μποϋκοτάζ! Συνεννοήθηκαν με τους πιο παλιούς να μην πασάρουν τη μπάλα στον Μάικλ για να μην κάνει καλή εμφάνιση. Σε 22’ έβαλε μόλις 7 πόντους παίρνοντας όλες και όλες 9 προσπάθειες. Η ιστορία έγινε γνωστή κατά λάθος. Ο Dr Τucker που ήξερε όλο το παρασκήνιο το εκμηστηρεύτηκε «off the record» σε κάποιους δημοσιογράφους , οι οποίοι φυσικά και το έβγαλαν στον αέρα.

Γενικά το πρώτο του All Star Weekend δεν θα το θυμάται με ιδιαίτερη νοσταλγία. Συμμετείχε και στον διαγωνισμό καρφωμάτων κάνοντας ορισμένα ομολογουμένως αξιοθαύμαστα καρφώματα. Αλλά ο Ντόμινικ Γουίλκινς έκανε πιο θεαματικά παίρνοντας δίκαια το βραβείο.

Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι συναντήσεις Μάικλ – Ντομινίκ ήταν απ’ τα κορυφαία γεγονότα της λίγκας. Την «κόντρα» που είχαν μεταξύ τους την έδειχναν στο παρκέ όπου συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλον σε θέαμα και σκορ.

Δύο ημέρες μετά το All Star Game το Σικάγο αντιμετώπιζε το Ντιτρόιτ. Ο Τζόρνταν , εκνευρισμένος από το freeze out του Τόμας , τους διέλυσε βάζοντάς τους 49 πόντους…

Μετά το τέλος του αγώνα ο Τόμας μιλώντας στα μικρόφωνα τόνιζε : «Αυτός έτσι όπως παίζει θα ανακαλύψει νέα θέση στο μπάσκετ».

(σημ. η σχέση Τζόρνταν και Τόμας δεν διορθώθηκε ποτέ φτάνοντας στο σημείο να απαιτεί -και να πετύχει εντέλει - ο «Air» τον αποκλεισμό του Τόμας απ’ την Dream Team).

Όσο η σεζόν προχωρούσε τόσο ο ίδιος βελτιωνόταν. Τα επιδοκιμαστικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν:

«Δεν μένει ποτέ στατικός στην επίθεση. Οι παγίδες που του έβαζαν στο κολέγιο ,τον έμαθαν να διαβάζει τις άμυνες. Θέλω να ευχαριστήσω τον Dean Smith και το επιτελείο του. Κάνουν το έργο μου πολύ πιο εύκολο». (Kevin Loughery)

«Δεν ξέρω αν το πρώτο βήμα που κάνει είναι κανονικό. Βλέπετε δεν προλαβαίνω να το δω» . (Jim Thomas των Pacers)

O Τζόρνταν στην πρώτη του επίσκεψη στο Portland αποδοκιμάστηκε έντονα. Ο ίδιος προσπαθώντας να δικαιολογήσει την επιλογή των Blazers να μην τον επιλέξουν είπε: «Ο Μπούι ταιριάζει καλύτερα από εμένα στο Portland. Με τόσους αξιόλογους περιφερειακούς (J.Paxson, Drexler, Vandeweghe) που βρίσκονται εδώ εγώ δεν χρειάζομoυν».

Το τέλος της κανονικής περιόδου τον βρήκε με το βραβείο του Ρούκι της Χρονιάς και με ένα σωρό πρωτιές στην ομάδα του. Οι εξωγηπεδικές του ασχολίες πήγαιναν ακόμα καλύτερα! Οι πωλήσεις των Αιr Jordan είχαν χτυπήσει κόκκινο και τα κέρδη της ΝΙΚΕ έφτασαν τα 130 εκ $!!!

(Το πρώτο του διαφημιστικό για τα Air Jordan)

Τελείωσε τη χρονιά ως 3^ος καλύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος και οι Bulls βελτίωσαν το ρεκόρ τους κατά 11 νίκες. Πέρασαν στα playoffs μετά από 4 χρόνια αλλά οι Bucks σαν καλύτερη ομάδα που ήταν (με Cummings – Moncrief) τους απέκλεισαν με 3-1.

Στο τέλος της σεζόν ο Τζόρνταν έκανε την αυτοκριτική του: «Eρχόμενος σε μία άγνωστη σε εμένα κατάσταση μου δόθηκε ελευθερία απ’ τον προπονητή μου Kevin Loughery. Αυτό μου τόνωσε την αυτοπεποίθησή και συνολικά βελτίωσε τα προσόντα μου. Η αμυντική συνέπεια είναι τώρα ο Νο1 στόχος μου. Θέλω να μπορώ να περιορίζω τον καλύτερο αμυντικό της αντίπαλης ομάδας κάθε βράδυ. Αυτό βέβαια θα πάρει χρόνο».

Ο συμπαίκτης του Sidney Green έγραψε τον ιδανικό επίλογο:

«Michael Jordan is the truth , the whole truth , and nothing but the truth, so help us God».

Bonus material:

Διακρίσεις: Rookie of the year

Πρώτος στο ΙΒΜ (κάτι σαν το ΤΕNDEX το δικό μας)

Πρώτος στην ομάδα του σε : πόντους (28,2) / ριμπάουντ (6,5) / ασίστ (5,9) / κλεψ (2,4) / μπλοκ (0,8)

Στατιστική ανάλυση της χρονιάς του: Έπαιρνε 19,8 προσπάθειες με ποσοστό ευστοχίας 51,5% . Πολύ καλό ποσοστό για το σύνολο προσπαθειών που είχε. Αν και του αναλογούσε το 31% των τριπόντων που σούταραν οι Μπουλς , είχε ποσοστό ευστοχίας μόλις 17,3%. Οι Μπουλς πίστεψαν στο σουτ του αλλά ο ίδιος δεν τους δικαίωσε. Λόγω απειρίας έκανε 3,5 λάθη (5ος στο ΝΒΑ). Ήταν ο 4ος καλύτερος "κλέφτης" του πρωταθλήματος . Οι διαιτητές , αν και ρούκι, τον προστάτεψαν βγάζοντάς τον 2ο σε σύνολο ελεύθερων βολών (με πρώτο τον M.Malone) .

Ο αριθμός των κλεψιμάτων του ήταν το 31,5% του συνόλου των Μπουλς.

Πηδούσε στα επιθετικά ριμπάουντ με την μεγαλύτερη συχνότητα της καριέρας του. (15,5% των Μπουλς).

Eξώφυλλα:

H καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς:

29 Οκτωβρίου 1984

Chicago Bulls - Milwaukee Bucks = 116-110

(37 pts , 13/24 FG , 5 reb , 4 as , 34’)

(στο 2^ο του παιχνίδι σαν Bull)

«Ήταν εκπληκτικός. Του βάλαμε και δεύτερο παίκτη και αυτός πετούσε από πάνω του» (Don Nelson)

«Γιατί βρίσκομαι στο Σικάγο; Για τον ίδιο λόγο που βρίσκεστε όλοι σας». (David Stern)

(πηγή: Jordan’s 50 greatest games / Bob Condor)

Στο επόμενο επεισόδιο: Ο τραυματισμός , ο καυγάς Τζόρνταν - Κράουζε και οι 63 πόντοι στο Garden