Γιατί να είναι έκπληξη η ανάδειξη του Φάνη ως μέλους της β' καλύτερης πεντάδας όλων των εποχών στο ευρωπαικό μπάσκετ?? Ειλικρινά νομίζω ότι όσον αφορά το αμιγώς - εκ φύσεως διδόμενο - πηγαίο μπασκετικό ταλέντο, ο Φάνης ανήκει στην ίδια κατηγορία με Σαμπόνις-Ντράζεν. Δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ ΚΑΤΙ στο γήπεδο που ο τύπος δεν μπόρεσε να κάνει, τουλάχιστον πάνω από τον μέσο όρο (ίσως extra προπόνηση!!!) και χωρίς να χρειάστηκε ποτέ να δουλέψει για να βελτιώσει ή να εξελίξει κάποια από τα προτερήματά του. Είχε μια μοναδική ικανότητα να κάνει τους συμπαίχτες του να φαίνονται καλύτεροι είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση. Ο ίδιος ο Ράτζα είπε ότι η μία χρονιά στον ΠΑΟ που ήταν συμπαίχτες, ήταν η πιο εύκολη και ξεκούραστη της καριέρας του!!! Νομίζω ότι αδίκησε κατάφωρα τον εαυτό του με το να μην δει ποτέ το μπάσκετ ως τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι που του επέτρεπε να περνάει καλά -ειδικά στην εθνική με Φασούλα - και να του πληρώνει τις μαυροδάφνες και τα μπιφτέκια του. Μαζί με τον Κούκοτς ήταν οι πιονιέροι των μετέπειτα εμφανιζόμενων "πολυ-φόργουορντ" που μπορούσαν να κάνουν περισσότερα από ένα πράγματα μέσα στο παρκέ. Για να φέρω ένα γλαφυρό παράδειγμα, ο Διαμαντίδης του σήμερα κάνει πολύ λιγότερα πράγματα και με λιγότερη ποιότητα από τον Φάνη των σχεδόν 15 ετών πίσω. Κ κάτι ακόμα: Στα τελευταία 10-15 χρόνια έχουμε δει πολύ καλούς και περιφερειακούς παίχτες και 4-5άρια κοντά στο καλάθι. Μπορεί ένας να θυμηθεί κάποιον που να μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά σχεδόν το ίδιο καλά?? Έλληνα παίχτη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Συμφώνω 101% μαζί σου. Απλά για να συμπληρώσω σε όσα γράφεις ο Ράτζα τον χαρακτήρισε ως τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ!
Και ο Ντίνο είχε δίπλα του μεγαθήρια....
Δημοσίευση σχολίου