RSS

Οι "ειδικές καταστάσεις" του Μνημονίου

(Οι βουλευτές παρακολουθούν το αγώνα μπάσκετ Ολυμπιακού-ΠΑΟ, αντί για τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο που καθορίζει τη ζωή της χώρας τα επόμενα 50 χρόνια.)


Τα κόκκινα χθες είχαν τη τιμητική τους. Κόκκινη βάφτηκε η Αθήνα χθες , κόκκινος και ο Πειραιάς. Για τα της Αθήνας προτιμώ να σιωπήσω. Αυτό που είδα ήταν κάποιοι να βάζουν στο περιθώριο τους πολίτες που ήθελαν να διαδηλώσουν ειρηνικά έξω απ' το πάλαι ποτέ σύμβολο της Δημοκρατίας , για να παίξουν πετροπόλεμο με τους συναδέλφους τους!
Αυτή τη φορά είπαν να διευρύνουν το "πεδίο" του παιχνιδιού τους ξεκινώντας απ' τη Σόλωνος και την Ακαδημίας, έως την Ομόνοια, τη Σταδίου, τη Χρήστου Λαδά, τη Βουκουρεστίου, την Αμερικής, την Οθωνος, την Ερμού, την Αθηνάς, την Ευριπίδου.
"Aδελφές ψυχές μας" καλό το κόλπο , πιάνει (ακόμη) αλλά σας πήραμε χαμπάρι. Που θα πάει , θα μάθουμε και να το αντιμετωπίζουμε κάποτε.

Στον Ολυμπιακό ένα αντίστοιχο κόλπο (pick 'n 'roll) , προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν μία δεκαετία τώρα και λύση - μόνιμη- δεν βρήκαν! Εκτός και αν ο απ' το πουθενά ερχόμενος Ντόρσεϊ είναι το γιατρικό. Ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δείξει....

Μόλις τελείωσε το παιχνίδι θυμήθηκα τις δηλώσεις του Αγγέλου λίγο πριν το ντέρμπι: "Με τον ενθουσιασμό και την ενέργειά μας ελπίζουμε να ισοσκελίσουμε το χάντικαπ της εμπειρίας του Παναθηναϊκού".
Και τελικά κάπως έτσι κύλησε το ματς. Ο ΟΣΦΠ έβγαλε τρομερή ενέργεια απ΄τα πρώτα λεπτά , έκλεψε μπάλες, κέρδισε τις 50-50 μάχες , βγήκε στον αιφνιδιασμό και η ψυχολογία χτύπησε limit up. Στη κλειστή άμυνα του ΠΑΟ (με τον Διαμαντίδη σε ρόλο help defender) απάντησε με εύστοχα τρίποντα και μέχρι το 32' ήταν όλο χαμόγελα και μπράβο.

Αλλά.... όταν η κλεψύδρα άρχισε να τελειώνει , η νίκη να πλησιάζει και η μπάλα να ζυγίζει 100 κιλά , μίλησε η καρδιά του πρωταθλητή. O ΠΑΟ έβαλε όλα τα μεγάλα σουτ , ο Ομπράντοβιτς σημάδεψε τον Χάινς στέλνοντάς τον στις βολές (ευθύνη του Ίβκοβιτς η συγκεκριμένη επιλογή) , οι επαναφορές του ΟΣΦΠ θόλωσαν απ' την αριστουργιματική άμυνα των πρασίνων στο αράουτ.
Τα παραπάνω συνετέλεσαν το -19 να γίνει -2 και τον Μπατίστ για μερικά εκατοστά να μην στέλνει το παιχνίδι στη παράταση.
Και φτάνουμε στο θέμα που θέλω να θίξω: Με το χρονόμετρο να δείχνει < 24 sec και τη διαφορά στο +3 για σένα κάνεις φάουλ ή όχι;

Με το basketiko που το βλέπαμε μαζί διαφωνήσαμε σε αυτό. Εκείνος υποστήριζε σαφώς την επιλογή του φάουλ εγώ πάλι όχι. Τον αφήνω να μας εξηγήσει το σκεπτικό του και αναλύω το δικό μου.

Όχι γιατί:
- Ο Διαμαντίδης είναι λίρα εκατό και οι πιθανότητες έλεγαν πως θα τις έβαζε. Μετά θα ακολουθούσε νέο φάουλ για να σταματήσει ο χρόνος και όλοι (πλην του Σλούκα) έδειχναν με την αστοχία τους (18/30) πως κάθε άλλο παρά σιγουριά απέπνεαν απ' τη γραμμή της φιλανθρωπίας. Μέχρι και ο Σπανούλης έχασε 2 συνεχόμενες βολές από προηγούμενη τεχνική ποινή. Άρα ο ΟΣΦΠ κινδύνευε σοβαρά να αμύνεται στη επόμενη επίθεση υπερασπίζοντας ένα -2 ή -1 και το τρίποντο πλέον θα έφερνε το ροζ φύλλο στους φιλοξενούμενους και δεν θα τους οδηγούσε στη παράταση.
- Ίσως ο Ίβκοβιτς ήθελε να μην γίνει αμέσως το φάουλ και να ξοδέψουν λίγο χρόνο ακόμη. Αν καταλάβαινε η άμυνα πως βρισκόταν σε δύσκολη θέση τότε να γινόταν αμέσως το φάουλ.
Συμφωνώ μαζί του 100%.
Όταν έγινε αλλαγή στα μαρκαρίσματα και ο Χάινς βρέθηκε πάνω στον Διαμαντίδη, ο Αμερικανός (με τις χερούκλες του) έπαιξε σπουδαία άμυνα πάνω στη ντρίμπλα του Διαμαντίδη. Χώρο να εκτελέσει δε βρήκε (η άμυνα διατηρούσε ακόμα το πλεονέκτημα άρα δεν υπήρχε ανάγκη για φάουλ) , επιχείρησε ένα μπάσιμο " και ο,τι βγει". Η βοήθεια του Πρίντεζη ((κατ' εμε περιττη αφού και χρόνος είχε σπαταληθεί εως τότε και το πολύ πολύ να έβαζε δίποντο ο Διαμαντίδης) ανάγκασε η extra πάσα να δοθεί στον Μπατίστ.
Το σύστημα του Ομπράντοβιτς δε βγήκε.
ΣΑΦΩΣ και οι οδηγίες του Ομπράντοβιτς δεν έλεγαν να πάρει τη μπάλα ο Μπατίστ απ' τα 7μ...
Το φάουλ με το χρονόμετρο να δείχνει 2 και τον Μπατίστ στο τρίποντο δεν χρειαζόταν και καλώς δεν έγινε.
Φυσικά ο Μάικ το μπουμπούνησε αλλά αυτό δεν αναιρεί πως η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν πολύ καλή.
Και όπως λέει και ο Μαγουλάς : η καλύτερη άμυνα πάντα χάνει απ' την καλύτερη επίθεση.

Προσωπικά εμπιστεύομαι πάντα σε τέτοιες καταστάσεις την άμυνα. Θεωρώ πως αν απομένουν λίγα δευτερόλεπτα , με τους σφυγμούς στους 180 , το μυαλό κουρασμένο και το γήπεδο να "μικραίνει" , γιατί να τους δώσεις βολές;
Μπορεί "η καλύτερη άμυνα πάντα να χάνει απ' την καλύτερη επίθεση" αλλά καλές επιθέσεις σε τόσο λίγο χρόνο θυμάμαι λίγες.

Φυσικά και υπάρχουν παραδείγματα που δεν με δικαιώνουν. Πρόχειρα θυμάμαι αυτό.

Υ.Γ. Aν η διαφορά είναι στο -2 και το χρονόμετρο δείχνει <24 sec?
Η γνώμη μου δεν αλλάζει αν και ο Λόλο Σάινθ σίγουτα διαφωνεί μαζί μου...

Aν το σκορ είναι ισόπαλο και το χρονόμετρο δείχνει <24 sec?
Στη πράξη οι Ομπράντοβιτς και Γιαννάκης έχουν αποδείξει πως κάνουν φάουλ για να ορίσουν εκείνοι την τύχη του παιχνιδού.
Καταλαβαίνω το σκεπτικό τους αλλά και πάλι τάσομαι υπέρ της άμυνας.

Θα ήθελα να ακούσω και τη δική σας γνώμη για αυτές τις "ειδικές καταστάσεις".

Όλη η αλήθεια σε 26 δευτερόλεπτα

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

6 σχόλια:

stratos kalantzis είπε...

Δε διαφωνώ ως προς την επιλογή του να παίξεις άμυνα ιδίως αν περιμένεις την αλλαγή στο σκριν και έχεις έναν ψηλό με γοργά ποδάρια (Πρίντεζη-Φώτση) που θα μπορέσει να ακολουθήσει τον αντίπαλο περιφερειακό.

Όπως και να έχει όμως αφήνεις την επιλογή στον αντίπαλο, την δράση, την πρώτη κίνηση και σε περίπτωση επιτυχίας της τελευταίας επίθεσης, του προσφέρεις και ένα τεράστιο ψυχολογικό αβαντάζ. Ιδίως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια τόσο έμπειρη ομάδα με παίχτες που έχουν πάρει πολλά τέτοια σουτ, νομίζω ότι πρέπει να μειώσεις τα ρίσκα όσο περισσότερο γίνεται.

Κάνεις φάουλ στα 4-5 δεύτερα, ώστε να μείνει ελάχιστος χρόνος για την τελευταία επίθεση του αντιπάλου μετά τις αναμενόμενες βολές της ομάδος σου.

giorgios papadopoulos είπε...

Στην προτελευταία φάση του τρίτου αγώνα των τελικών του πρωταθλήματος του 1991 ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν έκανε φάουλ αλλά ούτε καν έπαιξε άμυνα για να καθυστερήσει την επίθεση του Άρη.
Στον αγώνα του Ολυμπιακού με την Ταού φέτος προτιμάει ο Ίβκοβιτς να μη κάνει φάουλ στην τελευταία επίθεση ενώ το σκορ είναι ισόπαλο και προσδοκά να μην ευστοχήσει ο αντίπαλος για να προσπαθήσει να κερδίσει το παιχνίδι σε 5 επιπλέον λεπτά αντί να το κλέψει την τελευταία στιγμή.

Gangster είπε...

Φαντασου drazen , με την εκπληκτικη αμυνα του Πριντεζη που λες , ο Μπατιστ να μην πατουσε γραμμη και να επαιρνε και φαουλ... Το σεναριο αυτο θα μπορουσε να συμβει πολυ ευκολα.Κατα τη γνωμη μου ο Πριντεζης βλεποντας το χρονο να τελειωνει(2-3 sec) και τον Μπατιστ να τριπλαρει στη γωνια επρεπε ή να του δωσει ελευθερα το μπάσιμο ή να του κάνει φαουλ πριν το σουτ για να τον παει στις βολές .Ετσι ο Ολυμπιακός απλά θα επρεπε να παρει το αμυντικό ριμπαουντ με ενα καλο μπλοκ αουτ (εαν ο ΠΑΟ εχανε επίτηδες τη 2η βολή) ή να αφησει 2-3 sec στον ΠΑΟ για επίθεση μετα τις δικές του βολές , και ετσι η νικη να εξαρταται από αυτόν και όχι από το τι θα κάνει ο ΠΑΟ. Συγνωμη αλλα το ιδιο εκανε ο Ιβκοβιτς και με τον Βουγιασιτς στην Ευρολιγκα και παραλίγο να χασει το παιχνιδι πάλι...
Μηπως εχει αρχισει να τα χανει λιγο ο σοφος..??

giorgios papadopoulos είπε...

•O Ίβκοβιτς είναι πολύ καλός στο να προετοιμάζει τις ομάδες του για τα παιχνίδια αλλά είναι στατικός προπονητής σε αντίθεση με το δίδυμο Ομπράντοβιτς-Ιτούδης. Αν ο αντίπαλος προπονητής βρει απαντήσεις στα προβλήματα που του βάζει και θέσει τα δικά του τότε ο Ίβκοβιτς πελαγοδρομεί, δεν ξέρει τι να κάνει, θυμηθείτε τις ήρεμες κινήσεις του στις στιγμές που πλησίαζε η αποτυχία για τις ομάδες που προπονούσε, Μόσχα 2005 με την ΤΣΣΚΑ, Αθήνα 1993 με τον ΠΑΟΚ, 1998 στον τελευταίο αγώνα του Ολυμπιακού στα ημιτελικά με τον ΠΑΟΚ, γαλήνιος και ατάραχος αυτός που γίνεται έξω φρενών για ασήμαντους λόγους, για στραβοκοιτάγματα που λέει ο λόγος.
•Που τελειώνει ο Ομπράντοβιτς καιπου αρχίζει ο Ιτούδης;
•O ΠΑΟ μετά τη φυγή του Σπανούλη έχει γίνει ακόμα καλύτερος καθώς είναι απρόβλεπτος στο ποιος θα εκδηλώσει τις επιθέσεις του, ο κάθε ένας από τους παίκτες του μπορεί να γίνει ο ήρωας της ημέρας στην επίθεση, για την άμυνα ούτε κουβέντα να γίνεται. Ακόμα και με την Μπαρτσελόνα να πέσει στην προημιτελική φάση θεωρώ ότι είναι φαβορί απέναντι σε αυτήν την Μπαρτσελόνα των μετρημένων και ζυγιασμένων επιθέσεων. Με τακτική καμιά ομάδα της Ευρώπης δε μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΟ, εξαιρείται η ΤΣΣΚΑ λόγω των καλών υψηλών αμυντικών που έχει με τα Σλάβικα κορμιά.
•Ο Σπανούλης χώρια από τα λάθη που κάνει οδηγεί και τους συμπαίκτες του να κάνουν λάθος με τον τρόπο και στο σημείο που τους δίνει την πάσα, επιπλέον καταδικάζει σε αποτυχία πολλές φορές την εκδήλωση της επίθεσης καθώς κρατώντας πολύ ώρα την μπάλα στα χέρια του αυτή πραγματοποιείται στο τέλος του χρόνου βεβιασμένα και υπό πίεση. Πρέπει να απαλλαγεί από την Γκαλίτιδα και να μη σουτάρει για τρίποντο σε αντεπίθεση για παράδειγμα, και 5 πόντους να βάλει άμα παίξει για την ομάδα εμείς αυτός θα πούμε ότι είναι ο κορυφαίος καθώς αυτός είναι ο βασικός πυλώνας της ομάδας. Αυτά τα καταραμένα τα παιχνίδια του μυαλού…Ξέφυγα από το θέμα του άρθρου αλλά δεν πειράζει

stratos kalantzis είπε...

Εγώ πάντως αν είχα πάθει από τον Στογιάκοβιτς ό,τι ο Ντούντα μέσα στο σπίτι μου κιόλας -και ας μην ήταν ίδιες οι καταστάσεις ως προς τη διαφορά πόντων- φάουλ και πάλι φάουλ, για να έχω την κατοχή και την τύχη στα χέρια μου. Να χάσω ή να κερδίσω από δική μου πρωτοβουλία και όχι από τα χέρια ενός -ικανού???- επιθετικού κάθε φορά.

Πόσες φορές δεν το βλέπουμε αυτό στο ΝΒΑ και δεν το στηλιτεύουμε όταν το επιλέγουν οι αμερικανοί προπονητές?

Ανώνυμος είπε...

Αγαπάμε Drazen κ εμείς κ ο σέρβος βιαστής :P:P:P

χαχαχαχα

V

Δημοσίευση σχολίου