RSS

RetroMania: Πόσο χωράνε στο ΝΒΑ οι Γκάλης - Γιαννάκης


Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com απέκτησε scanner (Μαργαρίτα σου οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ) , κατέβασε προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!

Για αρχή ένα άρθρο του Κώστα Παπαδάκη (νυν επιτυχημένος μάνατζερ) απ' την στήλη "τ' Αμερικάνικα". Αναφέρεται στο αν και κατά πόσο έχουν θέση στο ΝΒΑ οι Γκάλης - Γιαννάκης. Το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε το 1989 (τότε που μεσουρανούσε το ελληνικό δίδυμο) και είχε προκαλέσει ποικίλα σχόλια.
Αναμένω με ενδιαφέρον και την δική σας άποψη πάνω στο θέμα.


πηγή: Τρίποντο , τεύχος 31
Συντάκτης : Κώστας Παπαδάκης




Αριστερά: O Γκάλης με τη φανέλα του Σίτον Χολ

Δεξιά: O Γιαννάκης με τη στολή προπόνησης των Σέλτικς


















Προσωπική γνώμη: Ο gangster (όχι ο δικός μας του μπλογκ) δεν θα στέριωνε σε καμία περίπτωση παίζοντας βασικός shooting guard σε ομάδα του ΝΒΑ για πολλούς λόγους. Χαρακτηριστικά να αναφέρω μερικούς:
α) Σε set επίθεση στον Νικ δεν άρεσε να κινείται και πολύ χωρίς τη μπάλα (οι backdoor με τον Γιαννάκη είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα). Στο ΝΒΑ -και τότε και τώρα- δεν νοείται να μένει ακίνητος ο shooting guard.
β) την κίνηση να βγαίνει από down screen και να σουτάρει δεν τον θυμάμαι ποτέ να την επιχειρεί (όπως πχ έκανε ο Μάικλ στην προ-triangle εποχή). Αντίθετα έκανε πάντοτε ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός και μετά επιχειρούσε jump shoot. Αυτό απαιτεί χώρο που στις θέσεις που συνηθίζει να κινείται το δυάρι είναι δύσκολο να βρεθούν.
γ) το ύψος του (1.83μ) θα αποτελούσε απαγορευτικό παράγοντα για την συγκεκριμένη θέση.

Καλό το isolation αλλά σε εξίσου δυνατούς αλλά περισσότερο γρήγορους αντιπάλους (όπως ήταν σχεδόν όλα τα βασικά δυάρια εκείνης της περιόδου) τα ποσοστά επιτυχίας του δεν θα ήταν το ίδιο αποδοτικά.

Σαν combo guard - scorer όμως θα τα πήγαινε μια χαρά. Θα μπορούσε να έχει ένα ρόλο αντίστοιχο με του "Microwave" Vinnie Johnson των Pistons: Γρήγορους πόντους απ' την δεύτερη πεντάδα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι μοιάζουν αρκετά. Και ο Microwave κρατούσε αρκετά τη μπάλα και ξεκινούσε την κίνησή του απ' την κορυφή του τριπόντου.Μία ακόμη ομοιότητα είναι ο τρόπος που σουτάρουν: η μπάλα σχεδόν πίσω απ' το κεφάλι.
Ο δικός μας είναι βέβαια πολύ καλύτερος πασέρ , εξίσου δυνατός με εκείνον αλλά χειρότερος αμυντικός (αν και στο ΝΒΑ θα το βελτίωνε σίγουρα). Στην ταχύτητα τους βάζω τον ίδιο βαθμό (μέτριοι έως αργοί για τα ΝΒΑ-δεδομένα). Άρα στην καλύτερη των περιπτώσεων μιλάμε για μια βελτιωμένη έκδοση του Vinnie Johnson.
Όχι άσχημα αλλά όχι και τα μεγαλεία της Ευρώπης.

Ο δράκος (όχι ο δικός μας του μπλογκ) μάλλον θα ήταν πιο χρήσιμος σε ομάδα που είχε υψηλούς στόχους. Η αυταπάρνηση ,τo πάθος, το "refuse to lose" που τον χαρακτήριζε , είναι στοιχεία που οι καλές ομάδες του ΝΒΑ πάντα τα ζητάνε. Δεν θα του ζητούσαν να βάλει πόντους (θα υπήρχαν άλλοι για αυτό) ή να γίνει πρωταγωνιστής αλλά να παίξει σκυλίσια άμυνα , να κατεβάζει τη μπάλα και να απειλεί απ' το τρίποντο. Αν σταματούσε μαχαίρι τα αψυχολόγητα σουτ και βελτίωνε το αριστερό του , δεν βλέπω γιατί να μην γινόταν ένας ακόμη Michael Cooper.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

1. Ωραίος ο Παπαδάκης. Υποθετική ανάλυση που τεκμαίρεται ως εύστοχη κατευθείαν απ'τη δεύτερη παράγραφο όταν και προβλέπει ο εμβριθής γνώστης ότι αν τυχόν πάει ο Πέτροβιτς στο ΝΒΑ δεν θα είναι παρά κομπάρσος. Μπράβο Παπαδάκη
2. Συνδυαστικά Παπαδάκης-Συντάκτης τριπόντου. Ο μεν Παπαδάκης αγνοεί το όλον των αντιπάλων, δηλαδή τους δεκάδες πολύ υψηλού επιπέδου αμυντικούς που μάρκαραν τον Γκάλη και δεν τα κατάφεραν και πιάνει τον εξής ένα Μπάρλοου για να βγάλει συμπέρασμα. Ας πούμε ο Μαρτσουλιόνις που έκανε σούπερ καριέρα στο ΝΒΑ ως αμυντικός και μνημόνευε το Γκάλη μου'ρχεται κατευθείαν στο μυαλό γι'απάντηση. Ο δε σημερινός αναλυτής, στέκεται σε 2-3 κινήσεις κι αγνοεί το όλον του ρεπερτορίου, της ευστοχίας και της αποτελεσματικότητας του Γκάλη. Άσε που κι αυτά τα κριτήρια ελέγχονται. Δηλαδή τί κίνηση έκανε ο κορυφαίος Τζόρνταν στο σετ παιχνίδι? Ποστάρισμα-φέρε μπάλα-ρούφα καλάθι. Κάποιος έλεγε μάλιστα ότι από άποψη κούρασης ο Μάηκλ ήταν ο πιο εύκολος να μαρκάρεις γιατί δεν κινείτο σχεδόν καθόλου. Τώρα γιατί από όλες τις πιθανές κινήσεις θα έπρεπε να χρειάζεται να βγαίνει από ντάουν σκριν και να σουτάρει και γιατί με 8 ώρες προπόνηση, που έκανε στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς,δεν θα το μάθαινε κι αυτό αγνοώ. Ούτε γιατί το ύψος του θα ήταν απαγορευτικό στην Αμερική λες και δεν τον έχουν κατά καιρούς μαρκάρει διάφοροι αθλητικότατοι Αμερικανοί για να'χουμε σύγκριση. Γενικώς το όλο θέμα είναι σε τελείως λάθος βάση. Για παίχτες αυτές της αξίας, δηλαδή στο κορυφαίο επίπεδο το σημαντικό δεν είναι ούτε τα 1-2 χαρακτηριστικά, ούτε οι όποιες αδυναμίες, ούτε το στυλ τους αλλά το γεγονός ότι στοχεύουν στην κορυφή μέχρι να την πετύχουν. Μ'αυτό το δεδομένο ξεπερνάνε τα όποια εμπόδια.
Και για να το διευρύνω,
1.αν κάποιος ανέλυε το Τζόρνταν προ 87-88 ή ακόμα καλύτερα στο κολλέγιο θα έλεγε ότι αποκλείεται αυτός ο παίχτης να γίνει θρύλος γιατί δεν έχει σουτ από μέση απόσταση, αμυντική ικανότητα και ομαδική νοοτροπία. Δηλαδή όλα αυτά που ο παίχτης απέκτησε και τον έκαναν τον κορυφαίο έβερ.
2. Αν δεν είχε πάει ο Ντράζεν στο ΝΒΑ πόσα τέτοια άρθρα θα διαβάζαμε ότι δεν θα κανε και πολλά γιατί ήταν αργός, αδύναμος και δεν ξέρω τί άλλο
3. Αν το 1979 ρωτούσε κάποιος τί θα κάνει ο Γκάλης στην Ευρώπη, ποιός θα μάντευε τί συνέχεια?
Ξαναλέω ότι το μυστικό αυτών των αθλητών, είναι η θέληση, η ευφυία και η δυνατότητα βελτίωσης. Στο ΝΒΑ ο Γκάλης θα ήταν απ'τους τοπ παίχτες. Όπως ήταν και στα 18 χρόνια της επαγγελματικής και κολλεγιακής καριέρας του.

Gangster είπε...

Συμφωνω και εγω με το φιλο ανωνυμο, ο Μπαρλοου ας μην ξεχναμε οτι δεν περιόρισε μόνος του τον Γκάλη αλλα πάντα υπήρχε συνδυασμένη άμυνα , που τότε στο ΝΒΑ απαγορευόταν. Επιπλεον ο Μπαρλοου και οι λοιποί Κουκοτς τον μαρκαραν στα 31-34 χρονια του οπου ειχε αρχισει να πεφτει σωματικα.Δεν νομιζω οτι θα ειχαν τυχη στο Ευρωμπασκετ του 87 όπου κανενας δεν τα καταφερε..
Ο Νικ άργησε να φτασει στην κορυφή , βελτιώθηκε σιγα σιγά , και εχασε πολλά χρονια κυριαρχίας στην Ευρώπη, απο το γεγονός ότι το επίπεδο του Ελληνικου πρωταθλήματος ήταν πολύ χαμηλό και έτσι από τα 22 του χρόνια εως τα 30 του - την πιο καλη ηλικία σωματικα- την περασε ουσιαστικά στην αφάνεια της Ευρωπης σκοράροντας 40άρες στην Ελλάδα.Αντιθετα ο Ντραζεν που επαιζε σε ανωτερο επίπεδο και με καλυτερους συμπαικτες (Αλεξαντερ, Τσουτουρα,Τσβετιτσιανιν κλπ) μεχρι το 1986 ειχε στα 22 του ήδη 2 Ευρωπαικα...
Εαν ο Γκάλης πηγαινε στο ΝΒΑ θα αναγκαζόταν να βελτιωθεί πιο γρηγορα σε όλους τους τομείς , εάν βεβαια εβρισκε ομάδα που θα ήθελε να τον εμπιστεφθεί, γιατι τις εποχές εκείνες οι Ευρωπαίοι ήταν πολύ δυσκολο να παιξουν στο ΝΒΑ.

Ερώτηση: Δηλαδη με βάση τον Παπαδάκη, ο Βινι Τζονσον εαν ερχοταν στην Ευρώπη θα ήταν καλύτερος από το Γκάλη?

Drazen είπε...

@ανώνυμος
έγραψα για έναν Γκάλη όπως τον βλέπαμε να παίζει (με τα καλά και τα ελάχιστα άσχημά του) και όχι σε τι θα μπορούσε να μεταμορφωθεί αν αγωνιζόταν για κάποια χρόνια εκεί.

Γράφεις για "δεκάδες πολύ υψηλού επιπέδου αμυντικούς που μάρκαραν τον Γκάλη και δεν τα κατάφεραν". Εκτός του Γιαννάκη, του Σοκ και 1-2 που ξεχνάω , ουδείς άλλος δεν χαμήλωνε το σώμα του για να παίξει μια σοβαρή άμυνα. Εδώ στην Ελλάδα λέγαμε για τον Πεδουλάκη οτι είναι καλός αμυντικός. Σκέψου επίπεδο και σύγκρινε...
Η "εποχή της Λιμόζ" απείχε κάποια χρόνια ακόμη...

Ξέρω μία κορυφή που ο αγαπημένος μου Γκάλης δεν κατέκτησε. Δεν φταίει μόνο αυτός αλλά ένα μερίδιο ευθύνης όσο να είναι το έχει. Δεν θυμάμαι σε κανέναν ημιτελικό final four απ' τους 4 που έχει αγωνιστεί να έπαιξε σαν Γκάλης.

Τον Μάικλ στατικό δεν τον λες. Ήξερε να παιζεί και με και χωρίς τη μπάλα. Σουτ δεν είχε, ατομιστής έγινε (στο κολέγιο ο Ντιν Σμιθ δεν άφηνε τέτοια) αλλά την αμυντικήμ του ικανότητα δεν την απώλεσε ποτέ.

Για τον μέγιστο Ντράζεν τώρα αν δεν είχαν βρέθει οι Νετς και ο Ντέιλι να τον πιστέψουν, με καταρρακωμένη τη ψυχολογία του (εξαιτίας του 1,5 χρόνου στο πάγκο του Πόρτλαντ) δεν ξέρω αν είχε το ψυχικό σθένος να κάτσει και άλλο στην Αμερική. Αν δεν τον έδιναν οι Μπλέιζερς , το δίδυμο Πόρτερ-Ντρέξλερ δεν θα το "έσπαγε".
Ευτυχώς όλα πήγαν κατ'ευχήν και ο Ντράζεν μάγεψε και τους Αμερικανούς.

@gangster
Αν ο Βίνι Τζόνσον ερχόταν στην Ευρώπη , όχι δεν θα ήταν καλύτερος του Γκάλη , αλλά κάτι Σαν Επιφάνειο και Τζάμσι θα τους έκανε μια χαψιά.
(Σε 116 παιχνίδια playoff είχε 12ppg , 2,6apg, 3 rpg με 45% ).

levingston είπε...

θα συμφωνήσω με τον ανωνυμο και εγώ!
θα ήθελα και εγώ πολύ να δω έλληνες παίχτες να στεριώνουν στο nba γιατί πιστευώ ότι το άξιζαν...τώρα διαφορές συγκυρίες?περναν καλύτερα λεφτα στην ελλάδα?τεμπελιά?? δεν μας έχει επιτρέψει πέρα του "πέτζα" να δούμε κάτι αντίστοιχο!

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι μετά από πολύ καιρό ένα κειμενάκι με ''νευριάζει''κ με ''βγάζει έξω από τα ρούχα μου''!!!Νομίζω είναι ΕΦΑΜΙΛΛΟ,αν όχι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ''από τη σύγκριση Διαμαντίδη με Γκάλη!!
Θα προσπαθήσω να αναλύσω τα επιμέρους σημεία καθώς κ να σχολιάσω τις απόψεις σχολιαστών(κ να υπερθεματίσω κιόλας καθώς με τα περισσότερα που ειπώθηκαν συμφωνώ!).
1)Όσον αφορά την κίνηση με την μπάλα νομίζω ότι ΜΟΝΟ το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ντέρμπι που έπαιξε το Σεπτέμβριο του 1994(κλεισμένα 37 είναι τότε...)εναντίον του ΟΣΦΠ(των Σιγάλα,Λημνιάτη,Τόμιτς αντιπάλων...)αρκεί για να δούμε αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εκινείτο ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ την μπάλα κ τί κύκλους κάνει παίρνωντας τα σκρίν από Βράνκοβιτς,Πετσάρσκι,κ.λ.π στο τρίποντο για να απελευθερωθεί οπότε η άποψη ότι κρατάει πολύ την μπάλα(σωστή άλλωστε...τί να κάνει να την έδινε στον...Δοξάκη-όταν δεν οργάνωνε ο Γιαννάκης την επίθεση-??)ισχύει αλλά ΟΧΙ κ το ότι δεν κινείται χωρίς αυτή!!Χαρακτηριστικά μπορείτε να δείτε αγώνες Άρη κυρίως σε Ευρώπη με πιο δύσκολους αντιπάλους τι ξύλο πέφτει για να ξεμαρκαριστεί!!
2)Τι με νοιάζει αν κάνει ''down screen'' το τόπι μπαίνει στο καλάθι???Οι άμυνες ΔΕΝ ήταν οι ίδιες κ όπως πολύ είπε ένας αναγνώστης πιο πάνω ''άμυνες ζώνης δεν υπήρχαν''στο ΝΒΑ κ όλοι ξέρουμε ότι ο Νικ προσάρμοζε το παιχνίδι του στην εκάστοτε άμυνα!!
3)Για το ύψος τί να πώ??Προφανώς ο...Σπάντ Γουέμπ(1.65)κ ο Μάγκσι Μπόγκς(1.59)που έκαναν καριέρα στο ΝΒΑ(ο 1ος μάλιστε κέρδισε σε ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΡΦΩΜΑΤΩΝ)έχουν άλλη άποψη για το ύψος....δεν ξέρω αλλά φαντάζομαι κ ο Νίκ του....1.83(με άλμα ένα μέτρο)θα είχε κ άλλη εκτίμηση..!!
4)Συγγνώμη αλλά τί εννοείς όταν λές ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΥΣ αντιπάλους???Αν δεν κάνω λάθος ο Ιωαννίδης κ ο Ραμπότας έχουν πεί ότι έκανε''ημικαθίσματα''στα πόδια...370 κιλά!!!!!!Τα κιλά αυτά ακόμα κ τώρα τα κάνουν 3πλουνίστες κ αρσιβαρίστες(!!!!)κ τα κιλά που σήκωνε θα ήταν για Ολυμπιάδα!!
5)Με ποιό κριτήριο θα ήταν ο Γιαννάκης ΥΠΕΡ-ΠΑΙΧΤΌΥΡΑ κ δε θα μπορούσε να παίξει ο Νικ πλει-μεικερ όταν ΟΛΟΙ του οι προπονητές έχουν πεί ότι
ήταν ΕΞΙΣΟΥ καλός σε αυτή τη θέση(κ κλάσης ανώτερης μπασκετικής ευφυίας οι ασσίστ του από του Γιαννάκη)??Το...''χειρόφρενο''ο Γιαννάκης το είχε στα 6.25 κ όχι στα 7.25 όσο για τις επιλογές του''τρέχω...χειρόφρενο..3ποντο''ακόμα κ στο ΝΒΑ του δεν ξέρω αν θα έπιαναν!!Επίσης είναι αργός ο Γκάλης(να το δεχτώ για επίπεδο ΝΒΑ κ όσον αφορά την ταχύτητα κ όχι την εκρηκτικότητα!!)κ δεν είναι ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ????ΠΩΣ-ΘΑ-ΕΠΑΙΖΕ-ΧΑΜΗΛΗ-ΑΜΥΝΑ-ΜΕ-ΤΑ-ΠΟΔΙΑ-Ο-ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ-ΑΠΕΝΑΝΤΙ-ΣΕ-ΙΣΟΥΨΕΙΣ(ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ)-ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ-Κ-ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ-ΠΙΟ-ΓΡΗΓΟΡΟΥΣ?????Ειλικρινά νοιώθω ότι απαντάω στο...Συρίγο κ όχι στον Γκάνγκστερ με αυτά που διαβάζω!!

Ανώνυμος είπε...

*συνέχεια...
Για να κλείσω κ επειδή μπορεί να έχω αφήσει κάποια κενά σχετικά με την εποχή που έπαιξε ο Νικ,το τί αντιπάλους είχε στην Ελλάδα κ.λ.π να πώ επιγραμματικά κάποια πράγματα
1)Είχε ποσοστό καριέρας 60% στα χιλιάδες δίποντα που επιχείρησε κ όπως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ έχει πεί ο Ιωαννίδης(σε συνέντευξη που έδωσε ο Νικ στο Χατζηνικολάου πριν από χρόνια κ μίλησε γι'αυτόν ο καθ'ύλην αρμόδιος)''σημασία έχει ΠΟΣΑ σουτ ΚΑΝΕΙΣ κ ΠΟΣΑ βάζεις''κ για να μην ξεχνιόμαστε...
2)τα έβαλε εναντίον ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ αντιπάλων είτε σε συλλογικό επίπεδο στην Ευρώπη είτε στην Εθνική βγαινοντας 1ος σκόρερ στην Ευρωλίγκα ακόμα κ με τον ΠΑΟ το 1993-94(25.1 πόντοι κ 36-37 ετών παρακαλώ...)με ανταγωνιστές παιχταράδες όπως Μάικλ Γιάνγκ,Τάρπλει κ.λ.π ενώ τελείωσε την καριέρα του στην Εθνική με 30.4 πόντους μέσο όρο!!
Για να μην αναφέρω ΟΛΕΣ του τις διακρίσεις κ ξημερώσουμε νομίζω ότι με δεδομένο ότι έπαιζε μονος εναντίον όλων ποοοολύ συχνά(κ πίστεψέ με όσο χάλια κ να ήταν οι άμυνες τότε..όταν σε μαρκάρουν 3 κ 4 παίχτες κ ξέρουν ότι εσύ θα πάρεις την επίθεση κ παρ'ολα αυτά το βάζεις,την ίδια ώρα που ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΕΙ το έργο σου η ανικανότητα των συμπαιχτών σου όχι να απειλήσουν από μακρυά-κ να διασπάσουν τη ρημαδιασμένη κλειστή άμυνα-αλλά πολλές φορές ακόμα ακόμα κ να ''καταλάβουν'' τις πάσες του Νικ-οι δημοσιογράφοι της εποχής τα λένε αυτά,όχι εγώ!!)
,ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ αυτά τα ποσοστά σε ΕΛΛΑΔΑ-ΕΥΡΩΠΗ(Άρης-Πάο-Εθνική) κ ΚΥΡΙΩΣ η παραδοχή κ αποδοχή της αξίας του από τους αντιπάλους του-ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ-είναι που τον κάνει ΜΕΓΑΛΟ!!!
Εκτός κ αν παίχτες (α)παγκοσμίου βεληνεκούς(που έκανα καριέρα στο ΝΒΑ)όπως ενδεικτικά αναφέρω Πέτροβιτς,Κούκοτς(μίλησε κ για τη δουλειά του Ραμπότα!!),Σαμπόνις(β)πανευρωπαικής εμβέλειας όπως Τζάμσι,Ντακουρί(ήταν κ αυτός από τους εύκολους αμυντικούς όπως...ο Πεδουλάκης?),Τζόρτζεβιτς,Ντίβατς,Μαρτσουλιόνις(αυτός κ αν ήταν...''εύκολος''αντίπαλος)κ.λ.π,(γ)προπονητές(ΟΛΟΙ σε Ελλάδα κ Ευρώπη)κ (δ)προπονητές,μάνατζερ,πρόεδροι(Ρεντ Άουερμπαχ,Τζακ Μακκλόσκι ενδεικτικά)κ.λ.π που τον παραδέχτηκαν είναι ΑΜΕΛΗΤΕΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ κ δε μασ αγγίζει η κριτική τους αλλάαααα...καριέρα θα έκανε ο ΓΙΑΝΝΑΚ-ΑΡΟΣ στο ΝΒΑ!!!!
Κλείνω λέγοντας(κ συμφωνόντας απόλυτα με έναν γράφοντα πιο πάνω)ότι θεωρητικά όλοι ωραία τα λέμε όπως μας έλεγε(ΛΟΓΙΚΟ βέβαια μην κοροιδεύομαστε)ο Γεωργίου ότι θα διασυρθούμε το 2004 στο Euro κ το πήραμε κ όπως άλλοι έχουν πεί ότι δε θα κάνει ακριέραα ο Τζόρνταν,ο Πέτροβιτς κ.λ.π όμως η ΣΥΝΕΠΕΙΑ,η ΣΥΝΕΧΕΙΑ,η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ,η ΔΙΑΡΚΕΙΑ είναι αυτά που χαρακτηρίζουν έναν αθλητή κ νομίζω ότι η 15χρονη παρουσία του στα γήπεδα της Ευρώπης είναι αυτή που αποτελεί''παρακαταθήκη''για εμάς(επειδή είμαστε Γκαλιστές κ επειδή θέλουμε κ έχουμε ανάγκη-ειδικά σε τέτοιες εποχές που ζούμε-από ήρωες)για να υποστηρίζω(ουμε)ότι θα έκανε μια ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗ καριέρα στο ΝΒΑ...!!!!
Κωνσταντίνος Μανωλάκος.

Ανώνυμος είπε...

Υ.Γ:ο Νικ όντως δεν έπαιξε καλά(για τα δεδομένα του)σε κανέναν από τους 4 ημιτελικούς αλλά θα συμφωνήσω για τους 2 από αυτούς!!Το 1988 στη Γάνδη που είναι στο''πικ''της καριέρας του κ το 1990 στη Βαρκελώνη.Όμως στους άλλους 2,στο μεν Μόναχο(1989)είναι άρρωστος με ίωση κ το ξέρει μόνο ο Ιωαννίδης κ ο Ραμπότας στο δε Τελ-Αβιβ(1994)αφενός είναι 37 ετών,αφετέρου έχει πεθάνει ο πατέρας του(!!!)κ επίσης όλοι οι προπονητές έχουν κράξει άσχημα τον Πολίτη για την τακτική ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ''15/30 δευτερόλεπτα κουβαλάει την μπάλα ο Νικ κ μετά αλλάζουμε 2-3 πάσες κ ο Θεός βοηθός''
Υ.Γ2:Συμφωνώ για το ''Μαικρογουειβ''....αλλά μήπως ο Γκάλης ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ μια χαψιά το Σαν Επιφάνιο κ τον Τζάμσι???
Κωνσταντίνος Μανωλάκος.

Ανώνυμος είπε...

Είναι ίσως η πρώτη φορά που δεν συμφωνώ σε μεγάλο ποσοστό με κάτι που διαβάζω εδώ
Αναλυτικότερα: Στο μυαλό μου ο Γκάλης στο ΝΒΑ θα ήταν ένας τρομερός άσος των 15/20 πόντων -10 ασίστ με σκυλίσια άμυνα πάνω στο αντίπαλο point- κάτι σε στυλ Isiah περισσότερο από Stockton ΚΑΙ ΟΧΙ SHOOTING GUARD .Άμυνα θα έπαιζε ΣΙΓΟΥΡΑ, δεν θα ήταν το πρώτο βιολί στην επίθεση αλλά θα ήταν εξίσου καταλυτικός γιατί θα μοίραζε μπάλα και οσοι γράφουμε εδώ ξέρουμε τι γινόταν όταν ο Γκάλης ΠΑΣΑΡΕ και όσοι δεν τον θυμούνται να παίζει άμυνα ας θυμηθούν το Challenge Round στην Πόλη. Προσωπικά θα ήθελα να τον έβλεπα σε αυτόν τον πιο ολοκληρωμένο ρόλο΄: οι σαραντάρες στην Ευρώπη ήταν πιο εύκολες για τον τρισμέγιστο Νικ που έπαιζε μόνο επίθεση. Τέλος διαφωνώ στην άποψη ότι οι πόντοι του Γκάλη ήταν απόρροια της κακής άμυνας πάνω του: ο άνθρωπος έβαζε 2 στα 3 και τα έβαζε και με κακούς και με καλύτερους αμυντικούς. Αν ήταν νέος στα 90's πάλι τα ίδια θα έβαζε αλλά με περισσοτερες βολές :-)
Για τον Γιαννάκη από την άλλη πλευρά κανείς δεν ανέφερε κάτι προφανές για εμένα: Ας το σκεφτούμε.. Κοιτώντας την πεντάδα της καλύτερης ομάδας των Celtics όλων των εποχών (1986) υπάρχει κανείς από εμάς που να θεωρεί το Δράκο χειρότερο του Αinge? Έλεος δηλαδή! Ο Γιαννάκης στο ΝΒΑ θα έπαιζε ακριβώς το ρόλο του αχώνευτου αυτού τύπου αλλά 3 φορές καλύτερα. Κατά την άποψη μου θα μπορούσε να γίνει, μιλώντας για Ευρωπαίους, ο Schremf της περιφέρειας γιατί ήταν τόσο δουλευταράς και πολυδιάστατος (άμυνα,σκορ, πάσα ρυθμός)όσο και ο Γερμανός(άμυνα,σκορ,πάσα,ρημπάουντ).Τα αψυχολόγητα θα τα έκοβε μαχαίρι και στις βραδιές που θα απαιτούνταν θα ήταν ο -δωσμου μάτια να τον βλέπω- Γιαννάκης της Αργεντινής.
Θα ήθελα επίσης να πω ότι κατά τη γνώμη μου και οι 2 θα δικαιούνταν να είναι στην αρχική πεντάδα.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την καταπληκτική προσπάθεια και για τη διάθεση σας να ακούσετε τη γνωμη μου. Θα παρακαλόυσα έαν είναι εφικτό να αλλάξετε λιγο τη διάρθρωση του blog καθώς το κάνει αργό στην πλοήγηση και κουράζει.

Φιλικά
&lavrian

Ντίνος Αγγελίδης είπε...

Φίλοι μου γράψτε: Galis and Larry Bird (Pizza Hut All American Game 1979) στη μηχανή αναζήτησης του youtube ή πληκτρολογέιστε http://www.youtube.com/watch?v=PUdOiTjIcxo

basketikos είπε...

σε προλάβαμε Ντίνο:

http://3-ponto.blogspot.gr/2010/06/galis-and-larry-bird-pizza-hut-all.html

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς φίλε! Όσοι δούν αυτό το βίντεο θα καταλάβουν οτι ο Γκάλης μπορούσε να προσαρμοστεί σε ότι θα του ζητούσε ένας προπονητής. Απλά, όπως είχε πει και το παλικάρι, Στηβ Γιατζόγλου, όταν παραχώρησε τη θέση του στον Νίκ στην εθνική ομάδα:''είναι δυνατόν να αφήσεις έξω ένα καθαρόαιμο;''. Ο Νίκ χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα σαν καθαρός σουτέρ, μόνο και μόνο γιατί οι αντίπαλοι αμυντικοί ήταν χαμηλού επιπέδου και θα μπορούσε να γίνει μια μηχανή παραγωγής καλαθιών, όπως και έγινε. Ο Νικ θα γινόταν ένας άριστος κόμπο γκαρντ, πότε βάζοντας καλάθια και πότε κάνοντας τις τρομερές ασίστ του, σαν πλέι μέικερ. Οπωσδήποτε στο ΝΒΑ θα ήταν ένας βασικός με καθοριστική συμβολή στη πορεία των ομάδων που θα έπαιζε, σε μια μικρομεσαία ομάδα.

Panagos είπε...

Νομίζω πως υπάρχουν κάποια δεδομένα που σχεδόν με σχετική ασφάλεια στο συμπέρασμα πως ο Γκάλης θα τα κατάφερνε άνετα στο ΝΒΑ.

Έβαλε στα καλάθια όλες τις άμυνες και αμυντικούς του κόσμου με τρομερή συνέπεια και σε όλα τα επίπεδα (συλλογικό και εθνικό) από το χαμηλότερο μέχρι το ανώτερο, με μόνη εξαίρεση τις ΗΠΑ, αφού οι Αμερικανοί τότε κατεβάζανε κολεγιόπαιδες. Με ατομική άμυνα απλά δε παιζόταν και αυτό το αποδεικνύουν άπειροι αγώνες. Στο ΝΒΑ με τις κατά κανόνα ατομικές άμυνες, την απουσία ζώνης και τους μεγαλύτερους χώρους για να διεισδύσει ή να πασάρει (εξαιρετικός χειριστής, διαστημικός πασέρ) δε βλέπω τι θα τον εμπόδιζε να σκοράρει αξιόπιστα πάνω από 10 πόντους και να δίνει πάνω από 5 ασίστ με μόνο μειονέκτημα το ύψος του που ίσως λόγω περιορισμών στην άμυνα να περιόριζε το χρόνο του στο παρκέ αν και άπόψή μου είναι πως πέρα από ένα κορυφαίο 10-15%, το ΝΒΑ δε βρίθει σούπερ άσων που ο Γκάλης δε θα μπορούσε να αντιμετωπίσει. Έχοντας δει και απομυθοποιήσει πια το ΝΒΑ, νομίζω πως θα τα κατάφερνε πολύ καλά πέρα από τον Ατλαντικό.

Όσο για το Γιαννάκη τα είπε όλα ο &lavrian παραπάνω...αφού τα κατάφερε ο Ainge, δε μπορούσε ο Γιαννάκης; Και αδικώ το Γιαννάκη, χρησιμοποιώντας τον Ainge ως ταβάνι ή μέτρο σύγκρισης.

Τότε ήταν απείρως δυσκολότερο να πάνε Ευρωπαίοι στο ΝΒΑ και δε πήραν την ευκαιρία που τους άξιζε, την οποία ίσως δε πολυθέλανε κιόλας από ένα σημείο και μετά (δική μου αυθαίρετη υπόθεση).

ΥΓ Η μόδα των τελευταίων ετών (που ξεκίνησε από το Συρίγο μάλλον) για σύγκριση του Γκάλη με το Διαμαντίδη είναι απλώς για γέλια, όπως είπε και ο Κωνσταντίνος λίγο πιο πάνω...

Ανώνυμος είπε...

Ποιος έγραψε αυτό το άκυρο άρθρο; Καταρχάς οι Νετς έδιναν 2.5 εκατομμύρια στον Γκάλη το καλοκαίρι του 1987, όταν ο Τζόρνταν έπαιρνε κάπου 4. Ξέρετε πόσοι παίκτες στο ΝΒΑ έπαιρναν τόσα χρήματα εκείνη την εποχή; Λιγότεροι από όσες ομάδες ήταν στο ΝΒΑ. Δηλαδή ο Γκάλης εκτιμήθηκε από τους Νετς ως κατάλληλος για να γίνει το 1ο, άντε 2ο, άντε βαριά βαριά 3ο βιολί της ομάδας. Μιλάμε για το 1987, 2 ολόκληρα χρόνια πριν το άρθρο.

Ο Γκάλης έπαιζε κακή άμυνα στα Ευρωμπάσκετ, αλλά τι άλλο να έκανε; Όταν έχεις μπροστά σου 8 σαραντάλεπτα να χοροπηδάς και να σουτάρεις συνεχώς αντιμέτωπος με τριπλ τιμ μέσα σε 10 μέρες, ε από κάπου πρέπει να κάνεις οικονομία δυνάμεων. Δεν είναι και θεός. Όχι άνθρωπος, αλλά ούτε ζώο θα άντεχε 8 σαραντάλεπτα σε 10 μέρες + άμυνα. Στα ματς με τον ΠΑΟΚ και στην Ευρώπη με τον Άρη έκανε φάουλ, κυνηγούσε φάσεις. Θυμάμαι ένα ματς με την Κίνγκστον που το είχε πάρει προσωπικά με τον αντίπαλο PG. Βέβαια ως αμυντικός ήταν καλός μόνο στα νιάτα του, αργότερα μετατράπηκε σε επιθετικό τανκ αλλά στο ΝΒΑ θα μπορούσε ίσως να χειριστεί καλύτερα αυτή τη λεπτή ισορροπία. Άλλωστε, δε θα ένιωθε τόσο απελπιστικά αναντικατάστατος όσο στον Άρη και την Εθνική ώστε να μη ρισκάρει φάουλ.
Με άνεση είχε όχι 20 αλλά 25 PPG τουλάχιστον για κάποιες χρονιές. Όσο για ασίστ, στον ΠΑΟ έδινε πάρα πολλές ασίστ αλλά είχε και συμπαίκτες να τις πάρουν. Εδώ έδινε ασίστ στον Λυπηρίδη και τον Φιλίππου! Στο κολέγιο χτύπησε κάπου 60% στα δίποντα και όσο ωρίμαζε γινόταν και πιο τρομερός στην ευστοχία. πέστε μου, σε ποια άλλη ομάδα ο Λυπηρίδης θα πήγαινε final 4;

Ο Γιαννάκης θα μπορούσε να χτυπήσει έως και 10-15 PPG κατά καιρούς στο ΝΒΑ, καθώς είχε σωματοδομή (πολύ μακριά χέρια πχ) και στερούταν αδυναμιών. Πάσες, ντρίπλα, άμυνα, διεκδικήσεις, ακόμη και από καμιά τάπα έδινε. Στην επίθεση ήταν μια χαρά και από μέσα και από έξω.

Ωστόσο, όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι δεν αντιμετώπιζαν δυσμένεια, καθώς στο ΝΒΑ τότε δεν αρκούσε να ξέρεις μπάσκετ, αλλά έπρεπε να μπορείς να μπεις και σε καλούπι. Σκεφτείτε πόσο εύκολα απαξιώθηκε ο Γκάλης λίγους μήνες αφότου χρίστηκε 1ος στην Ευρώπη σε πόντους, ασίστ ΚΑΙ ευστοχία. Λίγο κάτι να μην πήγαινε καλά στο ΝΒΑ, θα εξοβελιζόταν και ο Γκάλης. Αν δεν πουλούσε πχ, αν δεν έπειθε κάποιους οπαδούς ή οτιδήποτε άλλο. Ή ο Γιαννάκης, δεδομένου ότι εκεί δεν συμπαθούσαν τότε τους περιφερειακούς σουτέρ (τους θεωρούσαν φλώρους, ακόμη κι ο Λάρι έριχνε μόνο το 1/5 από τα 7.25).

Ο Φασούλας είχε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σωματικά στοιχεία. Έπαιζε ιδιότυπη άμυνα αλλά εύκολα θα μπορούσε να καθιερωθεί ως καλός αμυντικός στο ΝΒΑ. Ήταν καλύτερος από τον Βράνκοβιτς. Στην επίθεση, πάλι, ήταν καραγκιόζης. Στη νοοτροπία ήταν καρνάβαλος. Αν πειθόταν να αλλάξει νοοτροπία τότε εύκολα θα γυμναζόταν αρκετά για να γίνει επιθετικός της προκοπής. Η εναέρια άμυνά του ήταν φαινόμενο, αλλά στο ΝΒΑ πρέπει να έχεις όλο το πακέτο.

Ο Φάνης δεν θα σταδιοδρομούσε. Όλες οι κινήσεις του ήταν αντίγραφα άλλων. Καλά αντίγραφα, αλλά εκτός από την περιστροφή από το low post σε απόσταση, ήταν σε όλα τα άλλα άστοχος. Αδύναμα γόνατα, κακή άμυνα ψηλά, ανεπαρκής στα ριμπάουντ. Θα άντεχε 82 ματς το χρόνο υπέρβαρος και καπνιστής; Θα άλλαζε νοοτροπία; Ο Φασούλας άλλαξε νοοτροπία κάποια στιγμή, αλλά δεν είναι για όλους το ίδιο εύκολο.

Κατά τα άλλα, το 89 ίσως ήταν αρκετά νωρίς για αμφισβητήσεις. 5 χρόνια αργότερα τα στοιχεία ήταν ήδη αρκετά για να συγκλίνει κανείς στην άποψή μου. Όμως μην παραβλέπουμε το ενδιαφέρον των Νετς. Ο Γκάλης αντιμετώπισε και νίκησε Όλους τους κορυφαίους αμυντικούς της Ευρώπης και με συνδυασμένες άμυνες. Έχεις 30 πόντους μια χρονιά, μπράβο. Έχεις 30 πόντους 2 χρονιές, ουάου. Αλλά άμα έχεις 35 με 40 πόντους για 10 χρόνια και με καλά ποσοστά, τότε τα λόγια είναι περιττά. Αμάν πια. 37 χρονών βγήκε πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη ΚΑΙ πρώτος σε ασίστ. Ο Ουίλκινς τα έκανε αυτά;

Δημοσίευση σχολίου