Ξημέρωμα Τρίτης, το μάτι πάει αυτόματα στο κάτω δεξιά μέρος του laptop αφού η ώρα είναι μάλλον περασμένη κι έχω πρωινό ξύπνημα. Τι μέρα είναι σήμερα; Τρίτη 7 Ιουνίου του 2011. Η ημερομηνία δεν αφήνει πολλά περιθώρια και αντανακλαστικά το μυαλό γυρίζει 18 χρόνια πίσω. Τότε ήταν Δευτέρα, το θυμάμαι σαν τώρα, ετοιμαζόμουν να πάω να γράψω εξετάσεις στο γυμνάσιο, όταν άνοιξα την τηλεόραση και πληροφορήθηκα τη θλιβερή είδηση. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς, ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών είχε βρει τραγικό θάνατο μετά από τροχαίο σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας σε ηλικία 29 ετών.
Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στους μπασκετικούς κύκλους κι έγινε το πρώτο θέμα παντού, από το μικρόκοσμο του σχολείου μου μέχρι τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία του κόσμου. Ο αθλητής που ήταν συνώνυμος του θάρρους και του θράσους, ο άνθρωπος που ξεπερνούσε όλα τα εμπόδια με ατελείωτες ώρες προπόνησης προκειμένου να προχωρήσει και να αποδείξει την αξία του , ο παίκτης που κοιτούσε στα μάτια χωρίς φόβο το Μάικλ Τζόρνταν, ο Ευρωπαίος που κατέκτησε το ΝΒΑ, είχε νικηθεί από το Μολώχ της ασφάλτου.
Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν πραγματικά συγκινητικές. Οι συμπαίκτες του στην Εθνική Κροατίας, που είχαν ταξιδέψει με αεροπλανο, όταν έμαθαν το συμβάν ξέσπασαν σε λυγμούς, ο κολλητός του, Στόγιαν Βράνκοβιτς, έσπασε το χέρι του χτυπώντας τον τοίχο, ο αδερφός του Άτσα ήταν απαρηγόρητος. Χιλιάδες κόσμου τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο Μιρογκόι, μπροστά στα άδεια μάτια της μητέρας του Μπιζέρκα, η οποία κατέρρεε ανήμπορη να αντέξει το θάνατο του γιού της.
Με το θάνατό του ο Ντράζεν Πέτροβιτς έγινε ένας θρύλος, καθώς τα τεράστια κατορθώματά του στα παρκέ εξυμνήθηκαν από Ευρωπαίους κι Αμερικάνους με αποκορύφωμα την απόσυρση της φανέλας με το Νο 3 από τους Νιου Τζέρσει Νετς. Η καριέρα του, αν και διεκόπη πρόωρα, επίσης τεράστια, από πιτσιρικάς και ηγέτης της Σιμπένκα, μέχρι την καθιέρωση στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, με πλήθος τίτλων και ατομικών διακρίσεων σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο με τη φανέλα πρώτα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας κι έπειτα της Κροατίας.
Ο "γιός του διαβόλου", όπως ονομάστηκε λόγω της απαράμιλλης επιθετικότητας και αποφασιστικότητας, αλλά και αποτελεσματικότητας που διέθετε στις 4 γραμμές του γηπέδου, μπορεί να έφυγε από τη ζωή πριν από 18 χρόνια, θα μνημονεύεται όμως σίγουρα, τουλάχιστον για τα επόμενα 20, από τους απανταχού μπασκετικούς σαν ελάχιστος φόρος τιμής για τις σπάνιες παραστάσεις που μας χάρισε.
ΥΓ: Αξίζει να θυμηθούμε το περσινό αφιέρωμα του δικού μας Drazen στο ίνδαλμά του, καθώς και τα άρθρα του αυθεντικού "Τρίποντου" για το μεγάλο Κροάτη:
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/blog-post_1695.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/drazen-petrovic.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/blog-post_06.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/drazen-petrovic-patr-1.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/drazen-petrovic-part-2.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/drazen-petrovic-part-3.html
http://3-ponto.blogspot.com/2010/07/drazen-petrovic-part-4.html
10 σχόλια:
Κάθε μέρα σαν τη σημερινή....η ίδια ακριβώς αίσθηση.....ΚΕΝΟ..........Δεν νομίζω να ξεχαστεί ποτέ...θα ζήσει σαν θρύλος και θα μνημονεύεται ες αεί. "Εσύ του έδωσες ζωή, αλλά τώρα ανήκει σε όλους μας"................................
Υπάρχει μια ωραία θεωρία που λέει πως ένα γεγονός είναι πραγματικά σημαντικό και μας έχει σημαδέψει, αν θυμόμαστε πού ακριβώς ήμασταν και τι κάναμε όταν το μάθαμε.
Έτσι ακριβώς και με τον Μότσαρτ. Θυμάμαι ακριβώς το σκηνικό: να βλέπω νυχτερινό δελτίο ειδήσεων καθισμένος στην άκρη του κρεβατιού, με τα φώτα σβηστά. Και στο άκουσμα της είδησης, το μόνο που αναφώνησα ήταν ένα ξερό "Τι;;"
Πραγματικό σοκ εκείνη την εποχή για όλους. Ο Πέτροβιτς ήταν ο επί χρόνια αδιαμφισβήτητος ηγέτης τόσο της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, όσο και της Κροατίας. Μάλιστα για την τελευταία ήταν κάτι περισσότερο. Ήταν πραγματικός εθνικός ήρωας, ειδικά αν σκεφτούμε την κατάσταση που βρίσκονταν εκείνο τον καιρό αυτές οι χώρες (λόγω του εμφυλίου).
Επίσης ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που "έπιασε" στο ΝΒΑ και έδειξε το δρόμο (προφανώς κάτι Schrempf κλπ. δεν μετράνε). Πάρα πολύ σημαντικό για την εποχή και για το κύρος του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αν σκεφτείτε ότι οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι παίχτες πήγαιναν στο ΝΒΑ και σκούπιζαν τους πάγκους.
Και φυσικά η 7η Ιουνίου του '93 ήταν από εκείνες τις φορές που πραγματικά σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι ουδείς άτρωτος. Αν μπορεί να το πάθει αυτός, τότε μπορούν να το πάθουν όλοι. Τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο που είχε γίνει με τον Magic 2 χρόνια πριν (τότε που λίγοι πίστευαν ότι θα τη γλιτώσει).
Συγκινητικότατο το βιντεάκι που διάλεξες...
http://www.youtube.com/watch?v=3hOst_NExGI
Ντοκιμαντέρ του ESPN για τη σχέση Divac-Petrovic. Πολύ συγκινητικό. Το Link είναι το πρώτο μέρος αλλά θα βρείτε και τις συνέχειες στο Youtube.
Πολύ καλά τα αφιερώματα σας!!
Πολύ καλή η πρότασή σου BlackBee, έχει γίνει σχετική ανάρτηση από το blog παλιότερα:
http://3-ponto.blogspot.com/2010/10/espn-once-brothers-vlade-drazen.html
Τι μου θύμησες, 17 χρονών ήμουν τότε, ο κορυφαίος παίκτης από την απίστευτη ομάδα της Γιουγκοσλαβίας εκείνης της εποχής.
Το ντοκιμαντέρ του ESPN, το είδα σήμερα είναι πράγματι πολύ καλό και συγκινητικό.
Έχετε κάποια σχέση με το περιοδικό "Τρίποντο";
Θυμάμαι ότι είχα κρατήσει όλα τα τεύχη του περιοδικού, ήμουν φανατικός αναγνώστης από τα πρώτα τεύχη και τα είχα όλα μέχρι και πριν λίγα χρόνια, αλλά επειδή τα είχα αφήσει στο πατρικό μου δυστυχώς τα πέταξαν χωρίς να το γνωρίζω....
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού πότε κυκλοφόρησε;
Ξεκίνησα να βλέπω το ντοκιμαντέρ του ESPN και είναι πράγματι καταπληκτικό.
Μάλιστα ήταν ΤΟΣΟ καλό που βρήκα όλη τη σειρά ESPN 30 for 30
(ΟΚ, όχι ακριβώς όλη αλλά μόνο ότι έχει σχέση με μπάσκετ, δηλαδή 6 επεισόδια).
Ο Γιος του Διαβόλου, ο Μότσαρτ, ο Petro ή απλά ο Drazen. Μόνο και μόνο αυτό δείχνει την αξία αυτού του αθλητή, ότι έμεινε στη Ιστορία και στις θύμισες όλων μόνο με το μικρό του όνομα. Ο άνθρωπος που σκόραρε τους περισσότερους πόντους σ' ενα παιχνίδι στην ιστορία του αθλήματος - 112 !!! ναι 112 δεν είναι λάθος κόντρα στη Σμελτ Ολύμπια για το Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα - που έγινε στέλεχος των Πλάβι από 16 ετών που σε όποια ομάδα επαιξε (Σιμπένκα - Τσιμπόνα- Ρεαλ Μαδρίτης) πήρε τίτλους και συμμετείχε σε Ευρωπαϊκούς Τελικούς. Πέρα απ' όλα αυτά όμως η αγάπη του κόσμου προς αυτόν τον άνθρωπο είναι μοναδική. Σε μια χώρα - εργοστάσιο μεγάλων αθλητών και δη παιχτών μπάσκετ ο Drazen λατρεύτηκε, όχι μόνο από Κροάτες αλλά και από Σέρβους, Σλοβένους και όλους τους μπασκετικούς Ευρωπαίους. Όποιος είχε την τιμή να επισκεφθεί τη Σάλα Ντραζεν Πετροβιτς στο Ζάγκρεμπ μπορεί να καταλάβει πλήρως τη εννοώ. Έχω κάνει ένα αφιέρωμα στην καριέρα του Ντράζεν αλλά λόγω μεγέθους δεν μπορώ να τη δημοσιεύσω ως σχόλιο. Όποιος ενδιαφέρεται να τη δει μπορεί εδώ
http://jogasportivo.blogspot.com/2011/05/point-guard-drazen-vs-diamantidis.html
Ο καλυτερος ευρωπαιος ολων των εποχων κατα την αποψη μου!!!!
Θα ηθελα μια ημερα να επισκεφθω τη Σάλα Ντραζεν Πετροβιτς!!!!
Δημοσίευση σχολίου