Ο έλεγχος των "κόκκινων παιχτών"

Έφτασε το τέλος της μπασκετικής χρονιάς. Λυπηρό, έτσι όπως το διαβάζω τώρα, αλλά κάθε τέλος είναι και μια αρχή. Απαραίτητη προΫπόθεση και βάση για να είναι η επόμενη αρχή καλύτερη και πιο επιτυχημένη από την προηγούμενη είναι η ανασκόπηση της σαιζόν, η ανάλυση των λαθών, το "χτίσιμο" και η εξέλιξη των θετικών στοιχείων, η παρακολούθηση των εξελίξεων. Έχοντας λοιπόν αυτό στο μυαλό μου και, σίγουρα επηρεαζόμενος από τα σχολικά μου χρόνια, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να μοιράστουν οι ατομικοί έλεγχοι με τις επιδόσεις των παιχτών του ΟΣΦΠ, του προπονητικού team και κατά τη διάρκεια της σαιζόν αλλά και όπως αυτές κορυφώθηκαν στους τελικούς. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, είναι οι δικές μου προσωπικές απόψεις, όπως τις είχα υποσχθεί στους αναγνώστες του blog και φυσικά θα ακολουθήσει το ίδιο και για τον ΠΑΟ. Έχουμε και λέμε λοιπόν..


Παπαλουκάς: Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσει για να προστατέψει την τεράστια υστεροφημία του. Τα καλά του χρόνια πέρασαν και πλέον μόνο σε συγκεκριμένες καταστάσεις και βραδιές μπορεί να αποτελέσει θετικό παράγοντα για την ομάδα του (ματς ΟΑΚΑ πρώτου γύρου). Δε μπόρεσε να λειτουργήσει στο σχήμα των 3 κοντών και η απουσία του μακρινού του σουτ κοστίζει πια πολύ στο σύγχρονο μπάσκετ και αυτό φάνηκε στη σειρά με την Σιένα και τον ΠΑΟ, που τον σημάδευαν οι αντίπαλοι κόουτς να σουτάρει. Ακόμα και οι φίλοι του ΟΣΦΠ του καταλογίζουν ότι πήρε κοντά 10 εκ για 3 χρόνια και προσέφερε ελάχιστα (2 κύπελα). Χθες προσπάθησε και έκανε καλό παιχνίδι μετά από καιρό αλλά οι βολές θα τον κυνηγάνε. Μια τελευταία παράσταση με την εθνική? Ίσως.
Βαθμός: Κάτω του μετρίου

Γκόρντον: Σταθερός σε όλη τη σαιζόν σε ότι του ζητούσαν να προσφέρει. Έπαιξε πολλή και καλή άμυνα σε όλους τους αντίπαλους περιφερειακούς, κουβάλησε και την μπάλα όταν του ζητήθηκε, απέφυγε τα λάθη, σε κάποια ματς ακόμα και της Ευρωλίγκα σκόραρε, δε δημιούργησε πρόβλημα ποτέ και με κανέναν. Δεν είναι σκόρερ, δεν είναι ηγέτης, αλλά πάντα ένα θετικό στοιχείο στην ομάδα και τη λειτουργία της. Δημιούργησε προβλήματα στον Διαμαντίδη με την άμυνά του, έβαλε και μερικά jump shoot αλλά μέχρις εκεί. Είναι όμως Αμερικανός. Και παίζει στον ΟΣΦΠ. Και από τον Αμερικανό σου, σε αυτό το επίπεδο. ίσως περιμένεις σε κάποια παιχνίδια να κάνει τη διαφορά.
Βαθμός: Καλός

Σπανούλης: Μεγάλες αγωνιστικές προσδοκίες, πέραν από το επικοινωνιακό παιχνίδι που στήθηκε γύρω του. Το ά εξάμηνο πήρε την ομάδα στις πλάτες του, καθώς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη με προσωπικές ενέργειες έδωσε σημαντικές νίκες στην ομάδα του (πχ Κολοσσός εκτός). Δεν απείλησε πολύ από μακριά, καθώς τα 6.75 τον επηρέασαν, υπήρχαν φορές που "τράκαρε" με τον Τεόντοσιτς, κρατούσε πολύ τη μπάλα στην επίθεση, αλλά εν γένει έδειξε ότι ήθελε να αναλάβει τα ηνία της ομάδος του. Εξάλλου ήταν μόλις η πρώτη του χρονιά μακριά από ένα πετυχημένο σύστημα που αγωνιζόταν χρόνια. Νομίζω ότι χρειάζεται χρόνο να βρεθεί με τους λοιπούς και να στηθεί πάνω του η αγωνιστική φιλοσοφία. Τον πήγε πίσω ο τραυματισμός. Στους τελικούς μόνο ξεσπάσματα αλλά πολύ πάθος. Αναμένεται καλύτερος του χρόνου.
Βαθμός: Καλός

Τεόντοσιτς: Κάποιος τον μάτιασε, δεν εξηγείται αλλιώς. Εκτός ρυθμού από την αρχή της σαιζόν, ζούσε και έπαιζε μπάσκετ σε ένα κόσμο δικό του. Νομίζω είχα σηκώσει κ μια σχετική ανάρτηση που τον "αναζητούσε". Παρόλο που είχε τον Ντούντα στον πάγκο ήταν μονίμως μέσα στα νεύρα και με βλέμμα είτε έξαλλο είτε απλανές. Δε βρήκε ποτέ χημεία με Σπανούλη-Παπ, δεν βελτίωσε την άμυνά του, δε δυνάμωσε το κορμί του, καμία εξέλιξη στα 23 του χρόνια και συνήθως αυτά τα πισωγυρίσματα μετράνει διπλά. Να αισθανόταν πιο άνετα στο πιο άναρχο επιθετικά παιχνίδι των προηγουμένων ετών? Να ένιωσε απειλημένος από την έλευση του Σπανούλη? Μεγάλο ερωτηματικό για του χρόνου. Άφαντος στους τελικούς, πολύ καλός στο Κύπελο όμως κυρίως με τις πάσες του.
Βαθμός: Κακός

Παπανικολάου: Πήρε πολύ χρόνο συμμετοχής, ακόμα και πενταδάτος, και αυτό από μόνο του είναι το πιο σημαντικό. Έχει πολλά προσόντα, αλλά ακόμα αδούλευτα για τόσο υψηλό επίπεδο, εντούτοις νομίζω ότι μπορεί να γίνει το επόμενο βασικό 3άρι της εθνικής τα επόμενα χρόνια. Φέτος του ζήτησαν να συστηθεί με το όνομά του στο μπασκετικό στερέωμα. Του χρόνου θα του ζητηθεί να αναλάβει ευθύνες. Αυστηρή κριτική το ότι θα μπορούσε σε ένα μεγάλο ματς τουλάχιστον να αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα.
Βαθμός: Μέτριος (λόγω προσδοκιών)

Κέσελι: Μηδέν οξέα μηδέν λιπαρά. Στο Παγκόσμιο τρίβαμε τα μάτια μας, τη φετινή σαιζόν ψάχναμε να τον βρούμε. Καμία συνεισφορά στη ομάδα σχεδόν σε κανένα παιχνίδι. Δεν έδειξε έτοιμος να παίξει στον ΟΣΠΦ.
Βαθμός: Κακός

Πελεκάνος: "Ήσυχη" σαιζόν, βοήθησε πολύ στις......προπονήσεις!!! Εκτός από το τρίτο ματς του τελικού, δεν τον θυμάμαι. Φταίει αυτός? Δεν ξέρω. Πάντως σε μια ομάδα με εμφανή αδυναμία στο 3, ίσως θα μπορούσε να διεκδικήσει λίγο χρόνο παραπάνω.
Βαθμός: "Αδιάφορος"

Νίλσεν: Αποκτήθηκε ώς φιλότιμος εργάτης, να παίξει άμυνα, να σπρώξει, να πάρει ριμπάουντ, να βοηθήσει στην ομαδική λειτουργία, να σουτάρει από μέση απόσταση, καθώς αυτά έκανε την προηγούμενη σαιζόν. Δεν τον θυμάμαι να κάνει κάτι από όλα αυτά, παρά μόνο σποραδικά. Πρωταγωνίστησε στις αλλαγές των παιχτών που έκανε ο Ντούντα και αυτό κάτι λέει από μόνο του. Και είναι πάνω από 32.
Βαθμός: Κακός

Μαυροκεφαλίδης: Τεχνικά άρτιος με πλάτη στο καλάθι, πολύ καλή επαφή με hook και με τα δύο χέρια και ένα πολυ αξιόπιστο σουτάκι από μέση απόσταση. Ο ίδιος ο Ίβκοβιτς μετά από ένα ματς Ευρωλίγκα το εκθείασε για τα αγωνιστικά του προσόντα. Ο Λουκάς ήταν μία από τις κολώνες του ΟΣΠΦ καθ΄ όλη τη χρονιά καθώς στο επιθετικό κομμάτι σχεδόν πάντα ήταν παρών. Μεγάλη αυτοσυγκέντρωση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ψυχραιμία και ηρεμία στο παιχνίδι του, το επόμενο βασικό 4άρι της Εθνικής. ΠΡΕΠΕΙ να παίξει καλύτερη άμυνα και να βάλει το κορμί του στη μάχη των ριμπάουντ. Εξαιρετικός στον τελικό του Κυπέλου και παρών στις μεγάλες εκτός έδρας νίκες. Υποθήκη για το μέλλον.
Βαθμός: Πολύ Καλός

Έρτσεγκ: Πολλά σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια της σαιζόν. Ανέβηκε πολύ με τη δυναμική του εμφάνιση στην εκτός έδρας νίκη στο ΟΑΚΑ και για ένα διάστημα από εκεί και πέρα έδωσε αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια και ένταση κάτω από τα καλάθια. Η καλή του περίοδος κυρίως στο πρώτο μισό της σαιζόν, καθώς μετά είχε καθοδική πορεία και φαινόταν χωρίς δυνάμεις ή έμπνευση. Τρομερή εμφάνιση με 5 τρίποντα στη νίκη με την Φενέρ. Πολλές δυνατότητες, νόμίζω άδικο που το καλοκαίρι τον είχαν για δανεισμό και ιδίως σε τέτοια ηλικία. Στους τελικούς δεν τον θυμάμαι.
Βαθμός: Μέτριος προς καλός

Νεστέροβιτς: Εξαιρετικά ποιοτικός παίχτης, τεράστια εμπειρία, πολύτιμος για την ομάδα του σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Ο Ράσο, μετά από ένα υποτονικό ξεκίνημα, πήρε μπρος και έκανε το ένα καλό παιχνίδι πίσω από το άλλο, είτε εντός είτε εκτός. Πολυ οικονομικός στις προσπάθειές του είτε μόνος του είτε αξιοποιώντας τις ασσίστ προσέφερε μεγάλη σιγουριά στους συμπαίχτες του. Πάλευε σε όλα τα ριμπάουντ, κυρίως επιθετικά, πάσαρε γρήγορα και σωστά και σε όλες τις μεγάλες νίκες του ΟΣΠΦ ήταν μπροστάρης. Χάθηκε και αυτός μόνο στη σειρά με την Σιένα. ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ο τραυματισμός του ίσως άλλαζε τον ρου των τελικών. Πολύ ύπουλος τραυματισμός για του χρόνου...
Βαθμός: Πολύ καλός

Μπουρούσης: Και όμως δεν έκανε την περσινή τρομερή του χρονιά από την αρχή έως το τέλος. Η έλευση του Ράσο, ως λογικό, του πήρε χρόνο συμμετοχής και ευθύνες, εντούτοις παραμένει το αδιαφιλονίκητο σημείο αναφοράς σε άμυνα και επίθεση. Φέτος έπαιξε ακόμα περισσότερο με πλάτη, ελάττωσε τα τρίποντα και προσπάθησε πιο πολύ στην άμυνα από κάθε άλλη φορά, κυνηγώντας αντίπαλους κοντούς μέχρι το τρίποντο. Μελανό σημέιο η κόντρα του με τον Ντούντα, σε συνδυασμό με τον τραυματισμό στο χέρι του, του στέρησαν αγωνιστικό ρυθμό, πράγμα που ο ΟΣΦΠ το πλήρωσε με τους Ιταλούς. Όταν βλέπει "πράσινο" σεληνιάζεται και αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τον ΠΑΟ, καθώς απέναντί του κάνει τα καλύτερα του παιχνίδια. Χρειάζεται περισσότερη καλή τροφοδότηση από τους περιφερειακούς του κ λιγότερα νεύρα. ΥΠΕΡ-ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ σε εθνική κ Ολυμπιακό.
Βαθμός: Καλός προς πολύ καλός

Γλυνιαδάκης: Δεν πήρε πολλές ευκαιρίες. Δεν του ζητήσαν πολλά πράγματα. Δε δημιούργησε προβλήματα στην ομάδα και σίγουρα έδωσε πολύ "ξύλο" στις προπονήσεις στους άλλους δύο ψηλούς, εντούτοις τις φορές που πάτησε παρκέ νομίζω προσέφερε ίσως και περισσότερα από όσα του ζήτησαν.
Βαθμός: Καλός

Χαλπερίν: Δε μπόρεσε να βρει ρόλο μέσα στην ομάδα σε σταθερή βάση, χωρίς αυτό να είναι απόλυτα δική του ευθύνη, καθώς δεν υπήρξε σαφής επιθετικός προσανατολισμός να εκμεταλλευτούν το καλό του σουτ. Προσπάθησε στην άμυνα χωρίς να είναι φύσει αμυντικός παίχτης, αλλά το κύριο μειονέκτημά του είναι ότι δε μπορούσε να βάλει την μπάλα στο παρκέ για να δημιουργήσει για τον εαυτό του ή τους συμπαίχτες του. Highlight η εμφάνισή του στο β' αγώνα εναντίον του ΠΑΟ με 20+ πόντους και 6 τρίποντα, αλλά φτάνει αυτό για ένα νέο συμβόλαιο? Πιο φτηνός, πιο νέος, ακόμα καλύτερος σουτέρ και Έλληνας και παίζει στη Μπιλμπάο...
Βαθμός: Μέτριος προς καλός


Επανέρχομαι για τον Ντούντα σε επόμενη ανάρτηση.