Ο "πράσινος" πάγκος κατά τη διάρκεια της χρονιάς

Ο ίδιος ο Ζοτς δήλωσε ότι από τα 10 χρόνια που είναι στην Ελλάδα, τα φετινά επιτεύγματα, παρόλο τα 2 triple crown, τα απόλαυσε περισσότερο. Ίσως γιατί περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά η "ζαριά" που έπαιξε ήταν μάλλον εναντίον του, οι επικριτές του περισσότεροι, η αμφισβήτηση πιο έντονη και το φάσμα και διακύβευμα της ολοκληρωτικής αποτυχίας πιο κοντά από ποτέ. Δικαίως κατά τη γνώμη μου βρέθηκε στο επίκεντρο καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, καθώς η ομάδα ήταν αποκλειστικά δική του επιλογή, δικαιότερα μπορεί τώρα να αισθάνεται ότι αυτός ξέρει καλύτερα.


Πέτυχε: Το 9ο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Την 8η προσωπική του Ευρωλίγκα και 6η της ομάδος του. Να αποκλείσει με μειονέκτημα έδρας το μεγάλο φαβορί και κάτοχο με ρεσιτάλ προπονητικής ευφυίας. Να παρουσιάσει την ομάδα του έτοιμη στο Final-4 να διαχειριστεί τον τίτλο του φαβορί. Να ανανεώσει την ομάδα του με παίχτες που θα αποτελέσουν βάση για το μέλλον (Καλάθης-Σάτο-Βουγιούκας-Μάριτς-Καιμακόγλου). Να έχει υπομονή και επιμονή και να δικαιωθεί στο τέλος για τον Καλάθη. Να αξιοποιήσει στο έπακρο το όποιο επιθετικό ταλέντο του Διαμαντίδη. Να κρατήσει φρέσκο τον Μπατίστ στο τέλος. Να φορτσάρει την ομάδα του τις χρονικές περιόδους που χρειαζόταν. Να διαχειριστεί την απουσία του Μάριτς για 4 μήνες. Να εμπνεύσει την ομάδα του να πιστέψει στις δυνατότητές της ανεξαρτήτως αντιπάλου και συνθηκών. Να προσθέσει καινούρια στοιχεία στην επίθεση και άμυνα της ομάδος του. Να κερδίσει Πασκουάλ-Πιανιτζιάνι-Μπλατ-Ίβκοβιτς (ο Μεσίνα ήταν ήδη διακοπές) σε δύσκολες παρτίδες σκάκι. Να διδάσκει, έστω και με φωνές γινόμενος μελιτζανί, τους μικρούς της ομάδος του και να αναγνωρίζει τους μεγάλους.

Απέτυχε: Να....πάρει το κύπελλο. Να καταλάβει ότι το πείραμα Τέπιτς δεν λειτουργούσε όσο και αν το πίστευε. Να δει πιο νωρίς την ανάγκη αποφόρτισης του Διαμαντίδη. Να "διαβάσει" άμεσα τον τρόπο παιχνιδιού του ΟΣΦΠ και τα κόλπα του κουμπάρου του.

Το μέλλον: "Ο δικός μου προσωπικός στόχος είναι να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε τα 8 ευρωπαϊκά της Ρεάλ".