Retro Legend:Ιsiah Thomas

Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός μπορώ. Δεν μου είναι εύκολο μιας και ο Τόμας είναι ο αγαπημένος μου point guard. Ο Magic είναι σαφώς καλύτερός του αλλά με τραβάνε λίγο οι κωλοχαρακτήρες , αυτοί που θα σε ρίξουν κάτω κάνοντάς σου ένα σκληρό φάουλ και δεν θα τρέξουν να σου δώσουν το χέρι να σηκωθείς (όπως κάνουν σήμερα). Μπάσκετ παίζουμε φίλε σήκω μόνος σου ή αλλιώς μείνε κάτω!

Χωρίς να το καταλάβω έγραψα το πρώτο του καλό στοιχείο. Ο Αζάια Τόμας -με μπόι 1,83 – δεν κώλωνε να τα βάλει με τον οποιονδήποτε! Έμπαινε πρώτος στις μάχες και υπερασπίζονταν πάντα τους συμπαίκτες του. Τότε το πρωτάθλημα ήταν ιδιαιτέρως σκληρό ή καλύτερα άγγιζε το αντιαθλητικό. Το hand checking επιτρεπόταν και δεν υπήρχαν τα «congratulations it was a good game» και «the better team wins». Τότε κάθε αγώνας ήταν και ένας μικρός πόλεμος. Και ο Τόμας ήταν ο αρχηγός της πιο σκληρoτράχηλης ομάδας που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη (με Λεϊμπίρ , Μαχόρν , Ρόντμαν, Σάλεϊ). Μάλλον και της πιο αντιπαθητικής....



Πρόκειται για «καθαρό» playmaker. Από τους νεότερος ο C.Paul μπορεί να θεωρηθεί και κλώνος του. Μοιάζουνε πάρα πολύ. Ήταν πασέρ , σκόρερ, με φοβερή δεξιά διείσδυση, γρήγορος, αγωνιστής, σκληρός, και ικανότατος να ξεκινάει τον αιφνιδιασμό. Είχε την θέληση να θυσιάζει τα νούμερά του για το καλό της ομάδας.



Ήταν ο καλύτερος των Pistons που έφτασαν 3 συνεχόμενες φορές σε τελικό και κέρδισαν τις 2. (Θα έπρεπε να είχαν κερδίσει και το ’88 αλλά ένα «συζητήσιμο» φάουλ στον Τζαμπάρ στον 6ο τελικό τους απέτρεψε να κάνουν το 4-2 και να τελειώσουν τη σειρά).



Σε μεγάλα παιχνίδια ήταν ασταμάτητος! Μαζί με Jordan και Kobe, o καλύτερος γκάρντ για να πάρει πάνω του την τελευταία επίθεση .



→ Σκοράρει σε 94 sec 16 pts και στέλνει το παιχνίδι σε παράταση (5ος αγώνας με Νικς 1984).


→ Βάζει 25 pts στην 3η περίοδο παίζοντας με ένα πόδι! (6ος αγώνας με Λέικερς 1988)
Γιουτθβε


Είχε βαθιά γνώση της θέσης του playmaker. Αυτό που ξεχωρίζει ένα καλό playmaker από έναν πολύ καλό είναι η ικανότητα που έχει να αξιοποιεί όλους τους συμπαίκτες του ακόμη και αν δεν υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο επίθεσης. Τι εννοώ; Οι Magic και Stocton δούλεψαν με ένα συγκεκριμένο μοντέλο παιχνιδιού. Οι Lakers στηρίχθηκαν στην γρήγορη πρώτη πάσα του Kareem στον Magic που θα έβγαζε την τελική πάσα στον Worthy και οι Jazz στο pick n roll του Stocton με τον Malone. Oι Pistons όμως στην επίθεση δεν είχαν ένα συγκεκριμένο σύστημα. Φαίνεται παράξενο αλλά έτσι ήταν. Ο Thomas είχε στην ομάδα του μονοδιάστατους σκόρερ (Dantley, Aguirre) , σουτέρ ημέρας (V.Johnson) και τους Salley, Laimbeer, Rodman, Mahorn που δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν μόνοι τους φάσεις. Όλους αυτούς τους «πάντρευε» αρμονικά παίρνοντας το 100% από κάθε έναν. Καλύτερη «προξενήτρα» δεν έχει υπάρξει…

Eντάξει πρέπει να γράψω και τα άσχημα στοιχεία του τώρα. Αν πω πως δεν έχει σίγουρα θα με ξεφωνίσετε. Κάποια – λίγα – έχει. (Η αντικοιμενικότητά μου τώρα θα κριθεί).

Πολύ κακός έξω από τα 7,25μ. Με ποσοστό καριέρας μόλις 29% κάνει μέχρι και τον Παπαλουκά να φαίνεται καλύτερός του. Για να τον δικαιολογήσω θα πω πως το τρίποντο μπήκε σαν βασικό όπλο στην επίθεση κάθε ομάδας στα τέλη των ‘80s. Πριν, οι ομάδες δεν σούταραν πολύ απ το τρίποντο. Η αλήθεια όμως –όσες δικαιολογίες και να βρώ – δεν κρύβεται. Ήταν ακίνδυνος απ’ το τρίποντο…

Από τα μεγαλύτερα «καλόπαιδα» και εκτός γηπέδου. Για τον Bird έχει δηλώσει «αν δεν ήταν λευκός θα ήταν ένας ακόμη καλός μπασκετμπολίστας» . Όλο το ΝΒΑ αναστατώθηκε με αυτές του τις δηλώσεις και ο ίδιος «αναγκάστηκε» να τα πάρει πίσω λέγοντας πως «επρόκειτο για μια κακόγουστη φάρσα».

(Η "κωλοτούμπα" του Τόμας μετά τις πιέσεις που δέχτηκε από το ΝΒΑ)


Στο πρώτο all star Game του Jordan (το 1985) ενοχλημένος από την προβολή που λάμβανε ο -ρούκι τότε- MJ , συνεννοήθηκε μαζί με τους Bird, J.Erving, M.Malone ώστε να μην του δίνουν την μπάλα. Ο «Αέρινος» πήγαινε πάνω κάτω χωρίς να ακουμπάει την μπάλα! Σε 22’ πήρε 9 προσπάθειες βάζοντας 7 πόντους! (Την εκδίκησή του την πήρε ο Jordan λίγα χρόνια αργότερα όταν έθεσε σαν όρο για να αγωνιστεί στη Βαρκελώνη , να μην είναι συμπαίκτης μαζί του).

Λίγα δευτερόλεπτα πριν το 4-0 των Bulls το ’91 ο Thomas αποχωρεί απ το πάγκο χωρίς να δώσει το χέρι του στους νικητές! Δεν μπορούσε να βλέπει την ομάδα του να χάνει από τους μισητούς αντιπάλους και σηκώθηκε και έφυγε παροτρύνοντας και τους άλλους να κάνουν το ίδιο! (Θεωρήθηκε από τα μεγαλύτερα unfair στο ΝΒΑ που σε κάτι τέτοια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο).



Πριν από 1 χρόνο το ESPN σε μια εκπομπή που τον είχε καλεσμένο , δείχνει τα τελευταία δευτερόλεπτα του 5ου τελικού Ανατολής του 1987 με τους Σέλτικς. Ο Thomas βλέποντας την λάθος πάσα που είχε κάνει ξεσπάει σε κλάματα μπροστά στην κάμερα! Ομολογεί πως ακόμη δεν το έχει ξεπεράσει! Το λάθος αυτό κόστισε στους Pistons την ευκαιρία να παίξουν στους τελικούς . (σημ. Αυτό που κάνει πιο τραγικό το λάθος είναι πως ο Daly του φώναζε να πάρει timε out αφού είχε απομείνει ακόμη ένα).



Και για τα το τέλος λίγο από «Τατιάνα». Τα φιλάκια με τον Magic λίγο πριν τα τζάμπολ στους τελικούς του ’88 και ’89 ομολογουμένως – 21 χρόνια μετά- ξενίζουν .



Μετά από όλα αυτά ένα συμπέρασμα έβγαλα. Το νούμερο 12 της φανέλας της Dream Team λάθος άτομο την φορούσε…