To δέκατο Μουντομπάσκετ φιλοξενήθηκε στην Ισπανία και συγκεκριμένα σε 7 πόλεις ( Σαραγόσα, Φερόλ, Μάλαγα, Τενερίφη, Βαρκελώνη, Οβιέδο, Μαδρίτη). Η Εθνική έπαιξε στα προκριματικά με Πολωνία , Βουλγαρία , Γαλλία . Νίκησε μεν 2 φορές την Βουλγαρία και την Γαλλία στο κλειστό του Σπόρτιγκ αλλά οι ήττες απέναντι στους Πολωνούς εντός και εκτός έδρας την υποχρέωσαν να δώσει τον «νυν υπέρ πάντων» αγώνα στη γαλλική πόλη Εκεντρεβίλ. Στην μικρή κωμόπολη η Ελλάδα χρειάστηκε 3 παρατάσεις για να κερδίσει με το εντυπωσιακό 130-126! Ήρωας ήταν για άλλη μια φορά ο Νίκος Γκάλης με 43π. Το όνειρο της συμμετοχής σε Μουντομπάσκετ για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής μας ομάδας, έμμελε να πραγματοποιηθεί δια πυρός και σιδήρου...
Η Ελλάδα συμμετείχε στον Α' όμιλο μαζί με Παναμά , Γαλλία (είχε πάρει τη θέση των Φιλιππίνων που αδυνατούσαν να λάβουν μέρος ) ,Ισπανία, Βραζιλία, Ν.Κορέα. Από κάθε όμιλο περνούσαν οι 3 πρώτοι και η Εθνική θα πάλευε για την 3η θέση μαζί με την Γαλλία , αφού οι πρώτες θέσεις είχαν καπαρωθεί από Βραζιλία και Ισπανία. Τα προβλήματα όμως δεν έλειπαν στην στελέχωση του ρόστερ. Ο Κοκολάκης είχε κρεμάσει την φανέλα , ο Φασούλας είχε επιλεγεί στο ντραφτ από το Πόρτλαντ και κυνηγούσε το «αμερικάνικο όνειρο» ενώ ο Στεργάκος δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Η «αχίλλειος πτέρνα» της θα ήταν η φροντ λάιν όπου είχε τον Καμπούρη και τους νεαρούς Καρατζά, Φιλίππου, Ανδρίτσο. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο Κώστας Πολίτης κάλεσε για πρώτη φορά τον Φάνη Χριστοδούλου να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής.
Στις 5 Ιουλίου 1986 η Εθνική Ελλάδος ξεκίνησε εντυπωσιακά το τουρνουά. Απέναντι στους άγνωστους Παναμέζους ο Νίκος Γκάλης έδειξε γιατί θεωρείται ο μεγαλύτερος σκόρερ της Ευρώπης. Έβαλε 53 πόντους (2η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών μετά τους 62π του Κορεάτη Χουρ το ’90) οδηγώντας την στην νίκη με 110-81
Την επόμενη ημέρα έπαιζε με τους Γάλλους σε ένα ματς-κλειδί για την 3η θέση. Στο ημίχρονο ήταν μπροστά με 53-39 αλλά στην επανάληψη η άμυνα του Ντακουρί στον Γκάλη και τα 2 τρίποντα του Ντιμπουισόν (από τους μεγαλύτερους Γάλλους μπασκετμπολίστες) έκλεισαν την ψαλίδα . Τελικά η νίκη ήρθε με σκορ 87-84
Γκάλης 34π , Φάνης 11π / Ντακουρί 19π.
Στις 8 Ιουλίου η Ισπανία ήταν ο επόμενος αντίπαλος. Με κοντρόλ μπάσκετ , λίγα λάθη και συγκέντρωση σταματήσαμε τους ισπανικούς αιφνιδιασμούς (που ήταν το μεγάλο τους όπλο) . Η ισχυρή φροντ λάιν τους με Χιμένεθ , Αν.Μαρτίν , Κόστα, Ρομάι, Σιμπίλιο δεν έκανε πάρτι (όπως αναμενόταν) απέναντι στους δικούς μας ψηλούς. Καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού το σκορ ήταν κλειστό. Η ατυχής επιλογή του Ντίαθ να παίξει ζώνη έδωσε την ευκαιρία σε Γκάλη- Γιαννάκη να κάνουν πάρτι. Δευτερόλεπτα πρι το τέλος οι Ισπανοί ήταν μπροστά με 87-86 και ο Γιαννάκης σηκώνοταν για τρίποντο...Αν είχε ευστοχήσει θα μιλάγαμε για την μεγαλύτερη έκπληξη του Μουντομπάσκετ....
Γκάλης 23π (4τρ) , Γιαννάκης 23π (4τρ) / Έπι 24π, Αν.Μαρτίν 17π
Η Βραζιλία δεν ήταν για τα δόντια μας. Έχοντας χάσει από την Γαλλία, ο Οσκάρ και η παρέα του μπήκαν από την αρχή δυνατά. Οι δικοί μας κουρασμένοι από την υπερπροσπάθεια του προηγούμενου αγώνα δεν αντιστάθηκαν και η ήττα ήρθε δίκαια με 95-115. Ο Οσκάρ δεν πιανόταν σε εκείνο το ματς (ο Φάνης πήρε ένα από τα πρώτα του μαθήματα σε τέτοιο επίππεδο) έχοντας 8/10 τρίποντα!
Γιαννάκης 32π (5τρ) / Οσκάρ 40π
Στην τελευταία αγωνιστική η Ελλάδα χρειαζόταν ένα συνδιασμό αποτελεσμάτων για να προκριθεί. Η νίκη απέναντι στην Ν.Κορέα (με 98-90 / Γκάλης 43π) σε συνδιασμό με την νίκη της Βραζιλίας έναντι των Ισπανών μας έδωσε την πολυπόθητη 3η θέση. Οι Γάλλοι για 2η φορά μέσα σε έναν χρόνο αποχωρούσαν με σκυφτό το κεφάλι...
Στους άλλους ομίλους τα φαβορί (Σοβιετική Ένωση, Γιουγκοσλαβία, ΗΠΑ) συνέχιζαν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Στην Β’ φάση η Εθνική ηττήθηκε και στα 3 παιχνίδια που έδωσε. Από Σοβ.Ένωση με 93-105 (Γκάλης 32π / Τιχονένκο 26π) , από το Ισραήλ με 79-82 (Γιαννάκης 20π με 5τρ/ Μπέργκοβιτς 27π , Μέρσερ 24π, Τζάμσι 19π) και τέλος από την Κούβα με 66-74 (Γκάλης 18π).
Στους αγώνες κατάταξης που έγιναν στη Μαδρίτη η Ελλάδα ξεπέρασε εύκολα την Αργεντινή με 102-88 (Γκάλης 40π) και έπαιξε για της θέσεις 9-10 με την Κίνα. Η ήττα με 112-111 (Γκάλης 49π) δεν μείωσε σε τίποτα την επιτυχία της Εθνική Ελλάδος να καταλάβει την 10η θέση στον κόσμο! 
Ο ημιτελικός μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβ. Ένωσης θεωρείται στις μέρες μας ως ο καλύτερος αγώνας μπάσκετ που έχει γίνει ποτέ! 
Λιγότερο από ένα λεπτό πριν τη λήξη του αγώνα ο Τσούτουρα βάζει σουτ από τη γωνία από τα 6 μέτρα περίπου διαμορφώνοντας το 85-76 για τη Γιουγκοσλαβία. Ο Φ.Συρίγος αναφωνεί το σκορ και λέει “και καλάθι για τη Γιουγκοσλαβία που δεν χάνει πλέον το ματς με τίποτα …….η Γιουγκοσλαβία είναι ήδη στον τελικό”. Πάνω που το λέει αυτό ο Φ. Συρίγος ο Σαμπόνις βάζει τρίποντο με ταμπλό ο Σαμπόνις από την κορυφή(85-79)! Αμέσως μετά το αουτ των Γιουγκοσλάβων οι παίκτες της Ε.Σ.Σ.Δ. κλέβουν την μπάλα έπειτα από παρέμβαση του Χομίτσιους. Η μπάλα καταλήγει στον Τιχονένκο ο οποίος βάζει τρίποντο (85-82) και ο σπικερ του αγώνα λέει: “85-82 και ακόμα δεν έχει κριθεί τίποτα, 41 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα, εδώ όλο το μεγαλείο του μπάσκετ…..”!! Όλος ο κόσμος στο γήπεδο είναι με το μέρος της Σοβετικής Ένωσης και οι Γιουγκοσλάβοι κερδίζουν φάουλ αλλά δεν πάνε στη γραμμή για 1+1 και κάνουν άουτ. Οι Γιουγκοσλάβοι γυρίζουν τη μπάλα με τους αφους Πέτροβιτς και τον Ράντοβιτς και ο Χομίτσιους κάνει φάουλ (τον παρατηρεί ο Κουρτινάιτις για το λάθος του) στα 26 δευτερα και 9 δέκατα, δίνοντας τη δυνατότητα στην ομάδα του Τσόσιτς να κρατήσει την μπάλα μεχρι το τέλος(οι επιθέσεις ήταν μέχρι τα 30 τότε). Στα 16 δεύτερα κάνει φάουλ ο Σοκ και στην επαναφορά ο Τσούτουρα δίνει την μπάλα στον αμούστακο Ντίβατς ο οποίος αρχίζει τις τρίπλες και υπο την πίεση 2 Σοβιετικών (ο ένας ο Σοκ) κάνει διπλή τρίπλα!
Οι Σοβιετικοί κάνουν την επαναφορά και ο Βάλτερς κατεβάζει την μπάλα υπο την διακριτική παρακολούθηση του Πέτροβιτς. Γίνεται ένα πικ με την πλάτη από τον Σαμπόνις και ο Βάλτερς ανενόχλητος βάζει το τρίποντο της ισοφάρισης(85-85) 6 δεύτερα πριν το τέλος και το παιχνίδι οδεύει σε παράταση. Ο Ντίβατς αντι να βγει δυναμικά και να αλλάξει ή να κάνει χεντς αουτ στον Βάλτερς μέχρι να έρθει ο Πέτροβιτς αρκείται με κατεβασμένα τα χέρια να κάνει πως θα σηκωθεί να κόψει τον κακο μέχρι εκείνο το σημείο Βάλτερς.Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έκαναν φάουλ οι Γιουγκοσλάβοι παρά αρκέστηκαν στην άμυνα. Όλα αυτά με τον Ίβκοβιτς βοηθό! Ο Φ.Συρίγος φωνάζει μεταξύ άλλων δικαιολογημένα: “….είναι εκπληκτικό…δεν έχει ξαναγίνει ποτέ… οι Γιουγκοσλάβοι κλαίνε…” Οι περισσότεροι Γιουγκοσλάβοι συμπαραστεκονται στον Ντίβατς που κλαίει έπειτα από την ισοφάριση των Σοβιετικών με τον Αράποβιτς να τον πηγαίνει στον πάγκο. Στην παράταση αναλαμβάνει ο Σαμπόνις που ελλείψη του Βράνκοβιτς παίζει συνέχεια με πλάτη τον Ντίβατς κερδίζοντας συνέχεια φάουλ.
• Η διαιτησία των Ρίτσαρτσον, Μορίγιο ήταν κακή και με πολλά λάθη και για τις δύο πλευρές. Κάποιες ειδικά φάσεις έβγαζαν μάτια και είχαν κάνει τον Φ.Συρίγο να ωρύεται για αυτά που έβλεπε (δικαιολογημένα τις περισσότερες φορές αλλά όχι και όλες). Επίσης δεν έλειψαν και οι σκληρές μάχες ανάμεσα σε Μπελοστένι και Πετράνοβιτς (ακόμη θα θυμάται την αγκωνιά)...
• Ο Σαμπόνις καθ όλη την διάρκεια του κανονικού αγώνα δεν εκμεταλεύεται τον όγκο του προτιμώντας τα σουτάκια! Στην παράταση όμως άλλαξε λογική και ήρθε η νίκη.
• Η Γιουγκοσλαβία είχε ένα απλό –αλλά αποτελεσματικό- play για τον Ντράζεν. Τον απομόνωνε στη δεξιά πλευρά για να παίξει ένας εναντίον ενός με τον Χομίτσιους ή τον Βάλτερς. Η θανατηφόρα ντρίπλα κάτω απ τα πόδια με την απότομη αλλαγή κατεύθυνσης δεν σταματιόταν. Όποτε ερχόταν βοήθεια έδινε έτοιμα καλάθια με την εξαιρετική πάσα που είχε.
• Δείτε την «φιγούρα» του Σαμπόνις στον διαιτητή 90΄΄ πριν το τέλος. Όταν φοβήθηκε πως θα χρεωθεί τεχνική ποινή έκανε μια χορευτική φιγούρα αλα Μάικλ Τζάκσον !!!
O τελικός δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι Αμερικανοί είχαν πάρει από νωρίς μια ασφαλή διαφορά από την αρχή του αγώνα. Οι Σοβιετικοί έκαναν μια ύστατη προσπάθεια και μείωσαν στο καλάθι αλλά το lay up του Κ.Σμιθ δευτερόλεπτα πριν το τέλος έδωσε το χρυσό μετάλλιο στην ομάδα του μετά από 32 χρόνια!
• Και κάτι για το Μουντομπάσκετ. Ήταν η πρώτη (και τελευταία ) φορά που οι 3 μεγαλύτεροι σκόρερ των Ευρωπαϊκών γηπέδων θα έπαιζαν στο ίδιο τουρνουά. Μιλάω φυσικά για τους Γκάλη, Πέτροβιτς, Οσκάρ.
Mundobasket '86 Espagna
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
Από σήμερα το blog ξεκινά τα αφιερώματα στα Μουντομπάσκετ του παρελθόντος. Την ιδέα την έβαλε ο basketikos στο τραπέζι και την βρήκα θαυμάσια! Θα προσπαθήσω να καλύψω όλα τα προηγούμενα Μουντομπάσκετ πριν την έναρξη της Τουρκίας. Επειδή όμως είναι και καλοκαιράκι δεν εγγυώμαι πως θα προλάβω. Βέβαια κάθε βοήθεια είναι καλοδεχούμενη. Ειδικά αν κάποιος φίλος έχει τον ημιτελικό Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία του '98 θα με βοηθούσε απίστευτα.
Τώρα για το Μουντομπάσκετ του '86 δεν θυμάμαι τίποτα. Βλέποντας μερικούς αγώνες όμως (για τις ανάγκες του αφιερώματος) διαπιστώνω πως οι Ντράζεν, Γκάλης, Σαμπόνις θα μπορούσαν ΑΝΕΤΑ να παίζουν και 24 χρόνια μετά. Είναι παίκτες κάθε εποχής. Οι Οσκάρ, Ρίβα, Τιχονένκο , Έπι σήμερα θα έπαιζαν μερικά λεπτά όταν η ομάδα θα χρειάζοταν τρίποντα. Στην εποχή τους όμως , που το μπάσκετ ήταν διαφορετικό, μεσουρανούσαν.
Ο μοναδικός που χαμήλωνε το σώμα του για να παίξει άμυνα ήταν ο Σοκ! Επίσης το πολυδιάστατο παιχνίδι του Βολκόφ πρέπει ,την εποχή εκείνη , να ήταν πρωτοποριακό. όλοι οι Αμερικάνοι έκαναν αξιοπρόσεκτη καριέρα , με κορυφαίο τον Ναύαρχο.
Αν οι "έμπειροι" συμπαίκτες του blog θυμούνται γεγονότα απο εκείνο το Μουντομπάσκετ ας τα μοιραστούν μαζί μας!
Oι Ταρακάνοφ , Τσατσένκο , Ντράζεν και Μπελοστένι (νομίζω) δεν βρίσκονται εν ζωή.
*Για μένα το Μουντομπάσκετ του 1986 είναι η αρχή της μεγάλης πορείας του ελληνικού μπάσκετ.Είδαμε ότι μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τις μεγάλες δυνάμεις του παγκοσμίου μπάσκετ παίζοντας ουσιαστικά χωρίς σέντερ.
*Το εκπληκτικό με το Γκάλη στο παιχνίδι με τον Παναμά δεν ήταν μόνο οι 53 πόντοι, αλλά και το 75% εντός πεδιάς! Φοβερός ο Γκάνγκστερ πρώτος σκόρερ σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετείχε. Πάντως και ο Γιαννάκης έκανε πολύ καλο τουρνουά.
*Η ανατροπή των Σοβιετικών στον ημιτελικό είναι μοναδική αν αναλογιστούμε ότι τότε δεν μπορούσες να σταματήσεις το χρονόμετρο με φάουλ αφού οι αντίπαλοι είχαν την επιλογή να παίξουν την μπάλα απ' έξω αντί να πάνε στις βολές.Πήγαν να κάνουν και στον τελικό το ίδιο αλλά δεν τα κατάφεραν...
*Ο Ντιβατς μπροστά στο Σαμπόνις έμοιαζε με παιδάκι.Πραγματικό θαύμα της φύσης ο Λιθουανός!
Φιλε Drazen μπραβο πολυ καλη δουλεια!Το '86 ήμουν 12 χρονών , και ακόμη δεν ειχα ασχοληθεί με το μπασκετ.. επαιζα ποδοσφαιρο εκεινη την εποχη.. Ομως θυμαμαι χαρακτηριστικα τους 53π του Γκαλη , αλλα μου εχουν μεινει χαραγμενοι στη μνημη και οι προκλητικοί πανηγυρισμοι του Drazen στο κεντρο του γηπεδου και μπροστα στους θεατες οταν προηγουνταν της Ρωσίας με 9π στο τελος - τοτε εμαθα τον Drazen για 1η φορα..
**Ταρακανοφ και Τσατσενκο ζουν και βασιλευουν ρε συ !!! Ο Πανκρανσκιν δεν ειναι εν ζωή ..και ο Γκομποροφ που εκανε το φαουλ (λεμε τωρα) στον Καμπουρη το 1987..
Τους "πέθανες" όλους ρε Drazen...
Ευτυχώς που έχω καλούς συμπαίκτες που διορθώνουν τα λάθη μου! Παιδιά γράψτε λάθος. την επόμενη φορά θα είμαι πιο προσεχτικός...
Στη ομαδα τοτε δεν ηταν & ο Δημακοπουλος?
Ναι ήταν και ο Δημακόπουλος:
http://archive.fiba.com/pages/eng/fa/team/p/sid/2911/tid/291/_/1986_World_Championship_for_Men/index.html
Σε έσβησα γιατί μπορούσες να εκφράσεις τον αρνητισμό σου προς το πρόσωπό μου με κόσμιο τρόπο.
Το Μουντομπάσκετ του 1986 ήταν η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με το διεθνές μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο. Άλλωστε η ελληνική τηλεόραση δεν άφηνε και πολλά περιθώρια αφού το ποδόσφαιρο ήταν ο μονοκράτορας της μικρής οθόνης.
Γνώριζα βέβαια τον τεράστιο Ντράζεν που ήταν ο βασιλιάς της Ευρώπης με τα δύο συνεχόμενα πρωταθλητριών με την Τσιμπόνα αλλά είχα παρακολουθήσει και δύο φιλικούς αγώνες της ΕΣΣΔ με την εθνική μας (το Μάιο του 1986) θαυμάζοντας το Σαμπόνις.
Λίγες ημέρες πριν την έναρξη του Μουντομπάσκετ, στις 29 Ιουνίου, είχε τελειώσει το Μουντιάλ του Μεξικού με τον αξεπέραστο Ντιέγκο Μαραντόνα να ανακηρύσσεται και επισήμως ως μύθος. Έτσι περίμενα να ξεκινήσει το Μουντομπάσκετ της Ισπανίας το οποίο με ενθουσίασε.
Οι αναμνήσεις πολλές αλλά θα αναφέρω ελάχιστες για να μην καταχραστώ την υπομονή σας. Το βασικότερο που θυμάμαι από την εθνική μας ήταν ο ασύγκριτος Νίκος Γκάλης που μάγεψε στους περισσότερους αγώνες αλλά και η απουσία του Φασούλα αφού είχε συζητηθεί εντόνως. Στον άτυχο αγώνα με τη διοργανώτρια Ισπανία χαράχθηκε έντονα στη μνήμη μου το αψυχολόγητο σουτ του Γιαννάκη. Ακόμα και με δίποντο θα κερδίζαμε αλλά ο αρχηγός είχε διαφορετική άποψη και λανθασμένη επιλογή.
Σε ολόκληρη τη διοργάνωση ήταν εντυπωσιακός ο μέγας Ντράζεν και τρομερός ο Όσκαρ τον οποίο γνώρισα σε εκείνους τους αγώνες. Σαν μακρινό όνειρο έχω την εικόνα του νεαρού Φάνη να κυνηγά απεγνωσμένα τον ασταμάτητο Όσκαρ που μάς βομβάρδιζε ανηλεώς. Εννοείται πως θεωρώ άστοχη την άποψη ότι ο Όσκαρ δεν θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εποχή μας. Ένας τέτοιος κορυφαίος σκόρερ με το αστείρευτο ταλέντο του θα μπορούσε να κάνει θαύματα πολύ άνετα και τώρα.
Όσον αφορά το μεγάλο ημιτελικό, τον είχα παρακολουθήσει ολόκληρο αλλά την επόμενη ημέρα ήταν δύσκολο να βρω κάποιον για να συζητήσω αυτά τα "σημεία και τέρατα" που συνέβησαν αφού κανείς φίλος μου δεν είχε δει τον αγώνα. Επιγραμματικά αναφέρω ότι είχα εντυπωσιαστεί από την εμφάνιση του Ντράζεν ο οποίος όμως ήταν κάπως άστοχος στις βολές(!!).
Όταν ξεκίνησε το ματς είχα αποφασίσει να υποστηρίζω τη Σοβιετική Ένωση(στο παιδικό μου μυαλό ήταν η αδύνατη ομάδα αφού ο Ντράζεν ήταν ο γνωστότερος ξένος παίκτης και φάνταζε ανίκητος) αλλά το θαυμάσιο παιχνίδι των Γιούγκων, η μαγεία του Ντράζεν και η περιγραφή του Συρίγου (μεγάλος θαυμαστής των Σοβιετικών και του Σαμπόνις και εχθρός του Πέτροβιτς) με έκαναν να υποστηρίξω τελικά τους γείτονές μας.
Επίσης, ήταν εξαιρετικός ο Βαλερί Τιχονένκο. Με είχε θαμπώσει η ευστοχία του τρίποντα αν και περίπου 2,06. Το θαύμα της φύσης, ο Σαμπόνις, πέτυχε 4 τρίποντα με εκπληκτικά ποσοστά αλλά στα δίποντα ήταν απλώς τραγικός. Σε αυτό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό ο φοβερός Στόγιαν Βράνκοβιτς τον οποίο θεωρώ ως τον καλύτερο αμυντικά ψηλό στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Στόικο είχε φιλοδωρήσει με τάπα το Σαμπόνις ο οποίος αναλωνόταν σε σουτ από μακρινή απόσταση. Για το Σαμπόνις θεωρώ ότι έπαιζε εντελώς λανθασμένα και σε αυτό ευθύνεται κυρίως ο προπονητής του. Πιθανότατα ποτέ δεν υπήρξε καλαθοσφαιριστής με τόσο μεγάλη μπασκετική ευφυΐα και, ταυτόχρονα, τόσο χαζή συμπεριφορά. Αν αξιοποιούσε τα αθλητικά και τεχνικά του προσόντα θα έπρεπε να παίζει κοντά στο καλάθι και όχι να σουτάρει κυρίως από μέση και μακρινή απόσταση.
Πιστεύω ότι συνολικά οι Γιουγκοσλάβοι ήταν καλύτεροι αλλά τα τραγικά λάθη των τελευταίων δευτερολέπτων οδήγησαν στον γνωστό αποτέλεσμα.
Πριν το μεγάλο ημιτελικό, η Γιουγκοσλαβία είχε αντιμετωπίσει στα πλαίσια της δεύτερης φάσης τις ΗΠΑ. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση η αποτελεσματική άμυνα του κοντοπίθαρου και ευκίνητου Τάιρον Μπογκς (1,59) απέναντι στον Ντράζεν ο οποίος είχε μείνει στους 12 μόλις πόντους. Πιστεύω πως η κακή εμφάνιση του Ντράζεν στον αγώνα αυτό οφειλόταν περισσότερο στο ξάφνιασμα αφού για πρώτη φορά τον μάρκαρε ένας τόσο κοντός και γρήγορος παίκτης.
Στον τελικό υποστήριζα βέβαια τη Σοβιετική Ένωση αλλά έπαιξαν εντελώς λανθασμένα με τους περιφερειακούς να είναι πολύ άστοχοι και το Σαμπόνις να θυμάται σε ελάχιστες περιπτώσεις ότι αγωνιζόταν σε τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Και κάτι τελευταίο... Ο Ντέηβιντ Ρόμπινσον ήταν ήδη μέγας ριμπάουντερ και εξαιρετικός αμυντικός αλλά κακός σουτέρ. Αυτό είχε επισημανθεί και από τους σχολιαστές των αγώνων. Αργότερα, στο ΝΒΑ, ο Ναύαρχος βελτίωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό το σουτ του και αυτό απέδειξε ότι η σκληρή δουλειά φέρνει θεαματικά αποτελέσματα.
Ζητώ συγγνώμη για τη μακροσκελή δημοσίευση αλλά οι αναμνήσεις ήταν πολλές και έντονες και δεν κατάφερα να τηρήσω αυτό που
και δεν κατάφερα να τηρήσω αυτό που έγραψα στην αρχή της ανάρτησης
Παρακαλώ θα ήθελα να ρωτήσω όλους τους φίλους αλλά και τους διαχειριστές, μήπως έχει κανείς σε βίντεο τον προκριματικό αγώνα με τη Βουλγαρία 111-81 στο ΣΕΦ? Αλλά και όποιον άλλον από τους προκριματικούς εκείνης της διοργάνωσης?Ενδιαφέρομαι πολύ να τον αποκτήσω, αναλαμβάνω και το όποιο κόστος. Επικοινωνήστε μαζί μου στο basketgamescollector@hotmail.com Ευχαριστώ πολύ!
Απουσιάζει, όπως βλέπω,ο Δημήτρης Δημακόπουλος
Δημοσίευση σχολίου