Πόσες φορές έχουμε πει : "να δεις που το έχω ξαναδεί αυτό ..." .
Όσοι είστε γονείς , βλέποντας έναν αγώνα με τον γιο σας , δεν μπορεί να μην του έχετε πει:"αγόρι μου η κίνηση που είδες ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ...."
Οι Αμερικανοί τις ονομάζουν signature moves.
Το 3-ponto.blogspot σας παρουσιάζει τις χαρακτηριστικότερες κινήσεις παλαιών και σύγχρονων αστέρων του παγκόσμιου μπάσκετ
Magic Johnson / Sarunas Jasikevicius: no look pass
Είναι τέτοιο το χάρισμα στη πάσα που δεν χρειάζεται να βλέπουν την κατεύθυνσή της. Την εξέλιξη την έχουν δει πολύ πριν συμβεί. Γιατί να τη ξαναδούν;
Ρέτζι Μίλερ : Leg - out jumpshoot
Μέγας "απατεώνας". Ένα απ' τα κολπάκια του ήταν να απλώνει τα πόδια ενώ σουτάρει. Επεδίωκε την επαφή για να κερδίσει φάουλ. Οι διαιτητές το γνώριζαν αλλά έκαναν τα στραβά μάτια... Στα καθ ' ημάς ο Αλβέρτης συνήθιζε να παίζει πολύ με τα πόδια όταν σούταρε.
Οσκαρ Ρόμπερτσον : οverpower drive
Σκεφτείτε τον LBJ καμιά 40 χρόνια πριν. Oscar Robertson το όνομά του. Ο "Big O" ήταν ο πληρέστερος αθλητής της γενιάς του. Ο πρώτος αθλητής ανάμεσα σε μπασκετμπολίστες. Για να έρθουμε και στο συγκεκριμένο: Τι σας πιάνει κάθε φορά που παρακολουθείτε τον LeBrron να ορμάει στο καλάθι; Το ίδιο πάθαιναν και οι σημερινοί 60αρηδες...
Τζορτζ Γκέρβιν : finger roll
Με διαφορά το πιο απαλό "ρολάρισμα με τα ακροδάχτυλα" όλων των εποχών. Το συγκεκριμένο σουτ ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Ενώ το finger roll συνηθίζεται να εκτελείται 2-3 μέτρα μακριά απ' το καλάθι , ο Γκέρβιν το έκανε απ' τη γραμμή του φάουλ!
Jamal Crawford : Shake and Bake
Βγαλμένη απ' τα ανοιχτά του Brooklin. Ντριμπλάρει με το αριστερό πίσω απ' τη πλάτη και άμεσως τη μαζεύει φέρνοντάς την πάλι στο αριστερό για lay up. Αν δεν το εξήγησα σωστά , το βίντεο είναι ξεκάθαρο.
Shaq : αγκώνες
Όταν ο Shaq κρατούσε τη μπάλα και με τα δυο του χέρια , λάτρευε να σηκώνει τα χέρια και να στριφογυρνάει τους αγκώνες του. Αν βρισκόσουν κοντά έφευγες με σπασμένη μύτη ή με ένα δόντι λιγότερο. Έτσι δεν είναι Dikembe;
Allen Iverson - Tim Hardaway : Crossover
Τα λόγια είναι περιττά. Αν δεν έδεναν τόσο γερά τους αστραγάλους οι φροντιστές ο A.I. και ο Hardaway θα είχαν σπάσει αρκετούς από δαύτους. Αν σας ενδιαφέρει η γνώμη μου ο Hardaway ήταν ελαφρά καλύτερος (πριν τραυματιστεί...)
Patrick Ewing: Post Catch to Turnaround Jumper
Τους μισούς πόντους τους πετύχαινε με αυτή τη κίνηση: Υποδεχόταν τη μπάλα στο low post και αμέσως γυρνούσε το κορμί του (συνήθως απ' τα δεξιά) για ένα jumpshoot. Ο συνδυασμός ύψους , ταχύτητας και επαφής με το καλάθι , το καθιστούσαν αδύνατο να αντιμετωπιστεί.
Jerry West: Pull-Up Jumper
Ο "the Logo" είχε το πιο γρήγορο release της εποχής του. Επειδή η δύναμη δεν ήταν το φόρτε του , για να επιβιώσει έπρεπε να σκαρφιστεί άλλο τρόπο να πετυχαίνει καλάθι. Τρομερά γρήγορος , πατούσε δυνατά και σούταρε σε χρόνους που ο αμυντικός δεν μπορούσε να αντιδράσει.
Dikembe Mutumbo: Finger Wag Block
Κάθε φορά που τάπωνε , κουνούσε και τον δείκτη του δαχτύλου επιδεικτικά σαν να δήλωνε "όχι τέτοια μπροστά μου". Αν σκεφτούμε πως επρόκειτο για τον καλύτερο μπλοκέρ όλων των εποχών , αναλογιστείτε πόσες φορές το έκανε...
Drazen / Ginobili : προσποίηση
Έχουν/είχαν ρεζιλέψει ουκ ολίγους αντιπάλους. Το κάνουν/έκαναν τόσο καλά που όσοι είναι στο γήπεδο "ψαρώνουν". Οι αντίπαλοι , ο προπονητής , οι θεατές , οι οι φροντιστές , οι καθαρίστριες , οι δημοσιογράφοι , οι ... , οι ... ,οι ...
(σ.σ. πλάκα πλάκα μπορείτε να μαντέψετε ποιός κάνει τη καλύτερη προσποίηση στην Ευρώπη σήμερα; Πέιτε το μη ντρέπεστε.... Ο Πέρο Άντιτς! )
Payton to Kemp: Alley-Oop
Αν οι Stockton - Malone στιγμάτησαν το pick 'n roll , οι δύο Sonics χαρακτήρισαν τη συγκεκριμένη κίνηση. Κάθε αιφνιδιασμός τελείωνε με ένα αεροπλανικό κάρφωμα απ΄τον Kemp. Τυχεροί οι φίλαθλοι του Seattle.
Dominique Wilkins: Tomahawk Dunk
Δεν τον έλεγαν "human highlight reel" για το τίποτα. Τρομακτικά αθλητικά προσόντα. Το tomahawk κάρφωμα με τα δύο χέρια είναι για πάντα δικό του.
Kevin McHale :Up and Under fake
Στο οπλοστάσιο του είχε μετρημένες 12 κινήσεις όταν βρισκόταν στο low post. Ναι καλά διαβάσατε . Δώδεκα! Στηυ συγκεκριμένη σήκωνε τη μπάλα ψηλά για να "ψαρώσει" τον αμυντικό πως θα σουτάρει , την κατέβαζε αμέσως και μετά πάλι τα ίδια. Μία , δυο , τρεις κάποτε ο αμυντικός "τσιμπούσε" και την έτρωγε τη προσποίηση. Μαζί και το καλάθι. Στην Ευρώπη ο Σάβιτς την έκανε αρκετά συχνά.
Stockton to Malone / Diamantidis to Batiste Pick-and-Roll
Kαι στους τέσσερις άλλαξε τη ζωή τους η κίνηση αυτή. Προς το - πολύ - καλύτερο...
Michael Jordan : η γλώσσα
Κάθε κάρφωμα συνοδευόταν και από γλώσσα που την έδειχνε επιδεικτικά. Πως κάτι τόσο αποκρουστικό το έκανε να μοιάζει τόσο πανέμορφο , μόνο ο Jordan ξέρει...
Hakeem: Dream Shake
"When the point guard throws me the ball, I jump to get the ball. But this jump is the set-up for the second move, the baseline move. I call it the 'touch landing.' The defender is waiting for me to come down because I jumped but I’m gone before I land. Defenders say 'Wow, he’s quick,' but they don’t know that where I’m going is predetermined. He’s basing it on quickness, but the jump is to set him up. Before I come down, I make my move. When you jump, you turn as you land. Boom! The defender can’t react because he’s waiting for you to come down to defend you. Now, the first time when you showed that quickness, he has to react to that quickness, so you can fake baseline and go the other way with your jump hook. All this is part of the Dream Shake. The Dream Shake is you dribble and then you jump; now you don’t have a pivot foot. When I dribble I move it so when I come here, I jump. By jumping, I don’t have a pivot foot now. I dribble so now I can use either foot. I can go this way or this way. So he’s frozen, he doesn’t know which way I’m going to go. That is the shake. You put him in the mix and you jump stop and now you have choice of pivot foot. He doesn’t know where you’re gonna turn and when".
Kareem: Sky Hook
τα έχουμε πει στο δικό του retroLegend. Για περισσότερα δείτε το αυτό
Μπέρι: κάτι σαν σουτ
Ο Στράτος τα έγραψε όλα. Δε μένει να συμπληρώσω κάτι απ' τη μεριά μου...
Πρίντεζης : Πεταχτάρι
Το δουλεύει απ' τα 17 του. Το τελειοποίησε το προηγούμενο καλοκαίρι. Τον αντάμειψε στη Πόλη.
(σ.σ. ο δημοσιογράφος επαναλαμβάνει τη λέξη destiny. Οι φανατικοί της σειράς Lost καταλαβαίνουν απόλυτα τι σημαίνει...)
2 σχόλια:
Καταπληκτικό αφιέρωμα!!!!! Για τον Ρέτζι μόνο να συμπληρώσω ότι ο τρόπος που σούταρε ήταν τέτοιος που συχνά τα χέρια διασταυρώνοντας μεταξύ τους και χτυπόυσαν με συνέπεια οι διαιτητές να καταλογίζουν φάουλ στους αντίπάλους αμυντικούς.
Πάρα πολύ καλό αφιέρωμα (όλα τα μέρη του). Απλά μια παρατήρηση εντελώς φιλικά. Καταλαβαίνω πως γίνεται τηρουμένων των αναλογιών, όμως το να είναι στην signature move ο Διαμαντίδης και ο Batiste με τους Stockton-Malone και ακόμα χειρότερα ο Saras με τον MAGIC, ε δεν είναι κι ότι καλύτερο. Άλλωστε εξ' ορισμού αυτο το αφιέρωμα αφορά αυτούς που το έκαναν πρώτοι, η τέλος πάντων το έκαναν με τον τελειότερο τρόπο ως τώρα!! Συνεχίστε την καλή δουλειά και με περισσότερο ΝΒΑ. (και μια προσωπική επιθυμία για αφιέρωμα στον τιτάνα Wilt Chamberlain)
Δημοσίευση σχολίου