Όπως όταν πριν το φάιναλ φορ του Μονάχου και ενώ ο Άρης είχε
ήδη προκριθεί , την τελευταία αγωνιστική όφειλε να ταξιδέψει στο Πέζαρο . Ο
Ιωαννίδης με τη σύμφωνη γνώμη των παικτών αποφάσισαν να μην αγωνιστούν για τη νίκη
και επίτηδες να πάρουν τη τέταρτη θέση του ομίλου. Ήθελαν να διασταυρωθούν με τη Μακάμπι
και όχι με τη Μπαρτσελόνα . Το τι συνέβη μετά το ξέρουμε πια όλοι...
Δύο χρόνια μετά καλούνται να νικήσουν στο Πέζαρο για να περάσουν
σε ένα ακόμη φάιναλ φορ (το 4ο συνεχόμενο). Στο Αλεξάνδρειο νίκησαν μόλις για ένα πόντο
και στην Ιταλία έπρεπε να κερδίσουν. Σε ισοβαθμία (δηλ αν έχαναν με έναν πόντο , δεν περνούσαν λόγω διαφοράς συνολικών πόντων).
Το πρόβλημα ήταν πως και η Σκαβολίνι ήθελε
τη νίκη για να περάσει στο φάιναλ φορ (εκτός και αν έχανε η Μακάμπι απ’ την
Λεβερκούζεν στο Τελ Αβίβ , κάτι σχεδόν αδύνατο).
Το σημερινό RetroGames θυμάται
τον αγώνα «ζωής ή θανάτου» μεταξύ της Σκαβολίνι και του Άρη.
- Oι Ιταλοί άνοιξαν απ’ την αρχή τον ρυθμό – όπως έκαναν όλοι όσοι έπαιζαν εναντίον του Άρη- και επιβραβεύτηκαν. Μόλις στο 11ο λεπτό βρέθηκαν μπροστά με 31-15. Μετά αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να ροκανίζουν τον χρόνο. Αργές επιθέσεις , σίγουρη κυκλοφορία και όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη. Το ημίχρονο έκλεισε με 57-41 και η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη για τον Άρη.
- Οι Γκράτσις και Κουκ έπαιξαν πολύ καλά τον Γκάλη. Στο 1ο ημίχρονο τον είχε ο Γκράτσις (4/12 σουτ εντός παιδιάς) . Στο 2ο τον έπιασε ο Κουκ Μονάχα στο τέλος του παιχνιδιού μπόρεσε με ορισμένα σλάλομ ο Νικ (38π , 10/21) να φορτώσει το καλάθι , αλλά ήταν αργά.
- Ο «ξιφίας» έκανε μαγικό πρώτο 20λεπτο (19π / πήρε και 4 φάουλ απ’ τον Σόμπιν). Τραυματίστηκε στη μέση στο 22’ και έχασε την ευκαιρία να πετύχει μια άνετη 35αρα.
- Μιάς και έγραψα για Σόμπιν. Φαινόταν απ’ την αρχή του παιχνιδιού πολύ νευρικός. Ανόητα φάουλ , καμία βοήθεια στα ριμπάουντ και μια διαρκής μουρμούρα στους διαιτητές. Ήξερε πως έπαιζε το τελευταίο του παιχνίδι με τα χρώματα του Άρη. Συνολικά μιλώντας , άστοχη η επιλογή Σόμπιν για δεύτερο ξένο. Ο Ουίλτζερ παλαιότερα πολλά περισσότερα πρόσφερε...
- Ο Κυρίτσης ξεκίνησε με τον Σέλερς πάνω στον Ντέι (σωστή απόφαση , τα μακριά άκρα του Μπραντ έκρυβαν το καλάθι στον συμπατριώτη του) .
- Δέχθηκαν ουκ ολίγους πόντους στο transition διότι ο Γκάλης δεν γυρνούσε πίσω... Με το man to man δεν έβγαζε άκρη και έψαξε στη ζώνη να βρει γιατρειά. Εν μέρει τα κατάφερε. Και η 2-3 και η 2-1 (Λυπηρίδης) -2 του απέφεραν θετικό πρόσημο. Απλά η αρχική διαφορά ήταν πολύ μεγάλη για να ισοσκελιστεί.
- Ο Γιαννάκης ώρες ώρες έπαιζε άμυνα για 4. Αποσόβησε μόνος του τουλάχιστον 3 αιφνιδιασμούς ενώ έπαιξε 2 συνεχόμενες αμυνάρες που αν τις έκανε κάποιος σήμερα θα παραμιλάγαμε (συνολικά 6 κλεψίματα)... Του μπήκαν και τα τρίποντα (5/11 τρ / ειδικά ένα «σκοτωμένο» απ’ τη γωνία δεν μπαίνει: 42’55’’). Την αντεπίθεση αυτός τη σήμανε με 6 συνεχόμενους πόντους. Ο καλύτερος του Άρη με διαφορά.
- Κεφάλαιο διαιτησία: Ξεκάθαρα υπερ της Σκαβολίνι. Ο Άρης απλά δεν έφευγε με το ροζ φύλλο αγώνα. Παραδείγματα: α) πάνω που άρχιζε να μειώνει τη διαφορά , μία τεχνική και ένα εσκεμμένο στον Λυπηρίδη (σε 2 συνεχόμενες φάσεις παρακαλώ...) εκτόξευσαν τη διαφορά και πάλι στο -18. β) στο τέλος και όταν πάλι ο Άρης έκανε την αντεπίθεσή του και πήγε να μειώσει κάτω απ’ τους 10 , τεχνική στον Σέλερς...Οι Αρειανοί δικαίως και είχαν παράπονα αλλά αν τα πράγματα ήταν αντίστροφα και η Σκαβολίνι έπαιζε τη πρόκριση στη Θεσσαλονίκη δεν θα γίνονταν τα ίδια; Aς φρόντιζαν να μην έχαναν στην Αγγλία ή να υπερασπίζονταν το +12 στο Τελ Αβίβ και τότε θα έκαναν ταξιδάκι αναψυχής στο Πέζαρο...
- 102 κατοχές η Σκαβολίνι / 88 ο Άρης. Η διαφορά - σε τέτοιο επίπεδο - είναι απαγορευτική για να συνέβαινε το θαύμα...
3 σχόλια:
Τα πρώτα σημάδια της παρακμής του Άρη είχαν αρχίσει ήδη να κάνουν την εμφάνιση τους. Μάλιστα και στην Ελλάδα πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ άξιζε το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά μιας και είχε σαφώς καλύτερη ομάδα, άσχετα που στο τέλος λόγω απίστευτης γκαντεμιάς δε το πήρε.
Πολύ καλή η στήλη, θα ήθελα μιας και πιάσατε σπάνιους αγώνες να δημοσιεύσετε (αν υπάρχει) και τον γκραν-γκινιόλ ημιτελικό του 1991 Δυναμό Μόσχας-ΠΑΟΚ με την πρόκριση στον τελικό της Γενεύης στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Δε το βρίσκω πουθενά..
Μήτσος
Όντως η ομάδα του Άρη είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια κορεσμού σε σχέση με πριν και πλήρωσε την αδυναμία που είχε να νικήσει εκτος έδρας, μόλις μια νίκη με τη Λιμόζ την προτελευταία αγωνιστική. Αν και ο Σέλερς ήταν σαφώς καλύτερος επιθετικά πιστεύω ότι έλειψε ο ογκόλιθος Βράνκοβιτς, όπως πιστεύω ότι έλειψε και η παρουσία του Ιωαννίδη στον πάγκο.
Επίσης δεν ξέρω κατά πόσον η επιλογή του δεύτερου ξένου με τον Σόμπιν ήταν ορθολογική καθώς στην ίδια θέση έιχε τους Φιλίππου και Αγγελίδη. Ένα άλλο γεγονός που πλήρωσε ο Άρης ήταν ότι είχε διαφορετικό ρόστερ για την Ελλάδα (Σούμποτιτς, Μισούνοφ) και διαφοερτικό για την Ευρώπη (Σόμπιν)
Αργύρης.
krima gia to telos mia megalhs aytokratorias pou mporei toulaiston s eeyropaiko epipedo na mh phre titlo sta tria sunexomena final four alla gemise to kosmo me elpida estepse akoma perissotera paidia sto basket akoma kai oi gynaikes blepane kai sas to leei ayto enas vazelos vamo areianara vamos pao
Δημοσίευση σχολίου