To 3-ponto.blogspot.com θυμάται τη παράσταση του Νίκου Γκάλη και την μεγαλειώδη νίκη του Άρη μέσα στο Παλαού Μπλαουγκράνα.
Η Μπαρτσελόνα των Έπι ,Νόρις, Σιμπίλιο, Χιμένεθ υποκλίνεται στον αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ και πιο συγκεκριμένα στον άνθρωπο που έβαλε το μπάσκετ στις καρδιές μας.
"ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ Γ.....ΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙ!!"
(συγχωρέστε με για την αγοραία έκφραση αλλά δεν μπορούσα να μην το γράψω)
Σκέψεις…
- Ο τεράστιος Νίκος Γκάλης μας πρόσφερε μία απ’ τις καλύτερες ευρωπαϊκές του παραστάσεις: 45πόντοι με 19/27 δίποντα , 0/1 τρίποντα και 7/7 βολές με σίγουρα 7-8 ασσίστ. Έβαλε με λίγα λόγια το 50% της επιθετικής συγκομιδής της ομάδας του.
- Aιφνιδίασε τακτικά ο Άρης χτυπώντας με το παραδοσιακό όπλο των Ισπανών : τον αιφνιδιασμό. Στο πρώτο μέρος έβαλε 18 πόντους και έκανε τους Ισπανούς να χάσουν τα αυγά και τα καλάθια. Στο δεύτερο η Μπαρτσελόνα ανασκουμπώθηκε , δεν κυνήγησε το επιθετικό και φύλαξε περισσότερο τα νώτα της.
- Οι Ρωμανίδης (7π) και Φιλίππου (9π, 6ρ) αποτέλεσαν τους x-factors της αναμέτρησης.
- Ακολούθησαν το παράδειγμα της Μακάμπι (Σιμς-Μπάρλοου) και έβαλαν πρώτα κοντό (Σολοθάμπαλ) για να τον κουράσει και μετά ψηλό (Χιμένεθ) για να του περιορίζει την ακτίνα δράσης στα σουτ που έκανε. Πιάνεται όμως με τέτοια «φτηνά» κόλπα ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του 1987;
- Οι Γκάλης – Γιαννάκης άλλαξαν φανέλα στο ημίχρονο (αν προσέξετε δεν αναγράφεται το όνομά τους στη φανέλα).
- Ο Έπι μέχρι το 28’ είναι άποντος. Στα εναπομείναντα 12’ πετυχαίνει 11 πόντους…
- Με το σύστημα «Ευρωμπάσκετ ‘87» ο Γκάλης έπαιρνε τη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου και οι υπόλοιποι πήγαιναν στις γωνίες. Τουλάχιστον δύο φορές τον είδα να φωνάζει «φύγε – φύγε» σε συμπαίκτη του
- Οι Γιαννάκης – Σούμποτιτς είναι άφαντοι επιθετικά σε ολόκληρο το παιχνίδι. Το μπάσκετ όμως είναι απρόβλεπτο παιχνίδι. Με το σκορ 86-81 υπέρ της γηπεδούχου , οι δύο σταρ πετυχαίνουν με προσωπικές ενέργειες δύο συνεχόμενα τρίποντα και αλλάζουν το momentum του αγώνα (86-87).
- Με το σκορ 86-87 ο Έπι κάνει – αμφισβητούμενο- αμυντικό φάουλ στον Γκάλη. Στο time out ο Ρενέσες δίνει εντολή να αλλάξει το μαρκάρισμα και να ξαναπάει ο Σολοθάμπαλ πάνω του. Αυτό που θα επακολουθήσει είναι ένα χάρμα ιδέσθαι του καλύτερου Ευρωπαίου μπασκετμπολίστα σε one on one κατάσταση : Διώχνει τον Γουίλτζερ που πάει να τον βοηθήσει με ένα screen και χορεύοντας πότε απ’ τα δεξιά και πότε απ’ τα αριστερά τον κακόμοιρο Σολοθάμπαλ με ραχιαία ντρίμπλα , τον ξεφορτώνεται και πατάει απ’ τη βολή για δίποντο. Η κατάληξη γνωστή…(1:08:55)
- «Είναι κλοπή , είναι κλοπή, ωωωωωω» παραμιλάει ο Συρίγος σε ένα – δίκαιο είναι η αλήθεια γιατί φωνάζει; – φάουλ του Σούμποτιτς.
- Αν ο Άρης είχε έναν ψηλό σαν τον Νόρις (22π , 9ρ) , πόσα Ευρωπαϊκά θα είχε;
# και κάτι που δεν ενδιαφέρει κανέναν: τη φανέλα με χορηγό τη SATO και πίσω να αναγράφει το όνομα Galis την είχα για πολλά χρόνια στη ντουλάπα μου. Δυστυχώς όμως τα χρόνια πέρασαν και η φανέλα χάθηκε...
7 σχόλια:
Το ματς έγινε το Δεκέβριο του 1987 -οχι το 1988
Ο Γκάλης βραβεύτηκε ως κορυφαίος του 87 και όχι του 1988. (Η βραβευση έγινε αργότερα στον αγώνα με την Τρεϊσερ στη Θεσσαλονίκη,
http://www.youtube.com/watch?v=a9dBn72HRn8&feature=related
Αγαπητέ Drazen διαφωνώ μαζί σου σχετικά με το φάουλ του Σούμποτιτς το οποίο είναι μια πολύ καλή βουτιά του Σιμπίλιο - αν βλέπω καλά . Το δε καλύτερο σφύριγμα είναι στο 1:10:56 οπου ο Σουμποτιτς δεν ακουμπά ΚΑΘΟΛΟΥ τον Ισπανό . κανονικό σπρωξιμο στη Μπαρτσελόνα και στις 2 φάσεις.
Οι Ισπανοι δεν ακολούθησαν το παράδειγμα της Μακάμπι γιατί το πρωτο ματς του Άρη με τους Ισραηλινούς έγινε στο Τελ Αβίβ μία εβδομάδα αργότερα από τη νίκη του στην Βαρκελώνη- 10/12/1987 αν πιστεψουμε το βιντεο που υπάρχει στο youtube.(Για την ιστορία ο Άρης έχασε οριακά 95 -91 και ο Γκάλης οργίασε πάλι με 44 πόντους. O Γερμανός προπονητής της Mακάμπι ονόματι Κλάιν ήταν ο πρώτος που είχε το Θράσος να δηλώσει ότι θα σταματήσει τον Νικ.)
Αξίζει να ειπωθεί ότι στη Θεσσαλονίκη η Μπαρτσελόνα κέρδισε άνετα στον β γύρο τον Άρη παίζοντας για μεγάλο διάστημα ζώνη και βραχυκυκλώνοντας τον επιθετικά. Την επόμενη εβδομάδα ο Άρης φιλοξενούσε την Μακάμπι. O Κλάιν πήγε να παίξει -καλά το μαντέψατε- ζώνη. Ο ξανθος το είχε δεί το έργο και είχε φτιάξει ένα σύστημα που έβγαζε 9 στις 10 το Γκάλη μόνο του και με τη μπάλα στα χέρια μέσα στη ρακέτα 1 βήμα πιο μπροστά από τη γραμμή του φάουλ- ασιστ από Γιαννάκη . Ο Άρης πήρε άνετα σχετικά το ματς. και έχω την εντύπωση ότι η φωτό του Γκάλη στο άρθρο έιναι από αυτό το μάτς
Γκάλης και Γιαννάκης τη χρονιά 1987-88 που o Άρης φορούσε diadora άλλαζαν πάντα φανέλα στο ημίχρονο για γούρι.
Συμφωνώ απόλυτα ότι με το Νόρις ο Άρης θα άλλαζε επίπεδο. Το ερώτημα βέβαια είναι πότε δέχθηκε ο Γκάλης συμπάικτης του να έχει πάνω από 20 πόντους μέσο όρο. Επειδή δεν θυμάμαι ας ρωτήσουμε τον Μάικ Τζόουνς και τον Γουόλτερ Μπέρι.
Φιλικά
&lavrian
Ο Γιουγκοσλάβος είναι μόνο για το παλαί ντε σπορ και για τους αγώνες του πρωταθλήματος.
Ο αιώνιος απολαυστικός Συρίγος
@lavrian
Σωστές οι παρατηρήσεις σου , διορθώθηκαν αμέσως.
Απολαυστικότατες και οι πληροφορίες που μας έγραψες.
@giorgospapadopoulos
Ο Συρίγος είναι απ' τους αγαπημένους μου, όσο και αν τις περισσότερες φορές διαφωνώ μαζί του. Του αναγνωρίζω πως δεν μασάει τα λόγια του, δεν καλοπιάνει , δεν γλύφει.
Ότι σκεφτεί θα το πει.
http://www.youtube.com/watch?v=ONgFKUM0OGw
http://www.youtube.com/watch?v=W66GoAof6UY&feature=related
Τεράστια νίκη απέναντι και σε μια τεράστια για την εποχή ομάδα. Αν ο Άρης είχε έναν σέντερ της προκοπής σίγουρα θα είχε πάρει τουλάχιστον ένα ευρωπαϊκό. Δεν το συζητώ. Και γράφω προκοπής, διότι αν είχε ένα σέντερ επιπέδου Νόρις (παιχταράς) δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι η ομάδα θα πήγαινε καλά αγωιστικά -ίσα ίσα μάλλον θα υπήρχαν εξωαγωνιστικά προβλήματα. Ένα σέντερ ήθελε που να αποτελεί το φόβητρο μέσα στο καλάθι, να πκυριαρχεί στον αέρα, να σκοράρει με κανά χουκ ή μετά από επιθετικό και να είναι σχετικά γρήγορος. Αν, όμως, ο Άρης είχε έναν Νόρις με την ομάδα να μην επηρεάζεται από την ποιότητά του, τότε, ναι, θα μιλούσαμε για πολλά ευρωπαϊκά.
Και μένα ήταν ο αγαπημένος μου μαζί με τον Διακογιάννη στο ποδόσφαιρο. Καθαρή φωνή, περιγραφή χωρίς να πλεονάζουν λέξεις και με τις απαραίτητες παύσεις στο λόγο για να μη ζαλίζεσαι όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τον Χατζηγεωργίου-ειρήσθω εν παρόδω ήταν καλύτερα που παρακολουθούσαμε τους αγώνες μπάσκετ χωρίς περιγραφή λόγω απεργιών και ακούγαμε τους παίκτες και τους προπονητές-. Παραμένει ξινός όπως ήταν πάντα, ακόμα και στο σκετσάκι με τον Χάρυ Κλυν δεν σκάει ούτε ένα χαμόγελο. http://youtu.be/vfDoPTxZj1Q
Είναι τουλάχιστον κρίμα να λερώνουμε ένα τέτοιο θέμα με κάτι τόσο βρώμικο όσο ο Συρίγος...
Υ.Γ. Thanks for the memories...
Η φωτο ειναι απο το Αρης-Παρτιζαν 92-86
Ο Αρης ΕΝΑ Ευρωπαικο θα μπορουσε να παρει και ετσι,ας οψονται οι εμμονες του Ιωαννιδη που δεν ηθελε να παιζει ζωνη....
Συνεχιστε την καλη δουλεια στο-μακραν απο το δευτερο-καλυτερο μπασκετικο σαιτ
Δημοσίευση σχολίου