 |
| όταν η ζωή μιμήθηκε τη τέχνη! |
1935 , Φυλακές Cold Mountain
O Tζον
Κόφι (Μάιλ Ντάνκαν) ακουμπώντας τα αχαμνά του δεσμοφύλακα Πολ Έιτζκομπ (Πωλ Χάνκς) τον
γιατρεύει απ’ την ουρολοίμωξη που τον ταλαιπωρούσε τις προηγούμενες ημέρες. Λίγες
στιγμές μετά , ψυχολογικά κουρασμένος , γονατίζει στο δάπεδο και ανοίγει το στόμα βγάζοντας μια άναρθρη κραυγή.
Ξαφνικά ξεπροβάλλουν απ’ το στόμα του Τζον μικρά μικρά
σταγονίδια που μοιάζουν με την μόλυνση του δεσμοφύλακα.
Η αρρώστια έφυγε.
2012 , Μεταμόρφωση, Aθήνα
Λίγα δευτερόλεπτα μετά το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη ένας
31χρονος μπασκετόφιλος γονατίζει. Είναι ψυχολογικά εξουθενωμένος , το σώμα του δεν μπορεί να αντιληφθεί όσα το μυαλό του καταγράφει, τα πόδια δεν τον βαστούν. Ανοίγει το στόμα όσο
πιο πολύ μπορεί βγάζοντας μια άναρθρη κραυγή. Οι φίλοι του (ορκίστηκαν πως) είδαν απ’ το
στόμα να ξετρυπώνουν θαμπές, μαυρόασπρες εικόνες χαμένες στο χωροχρόνο: τον Πάσπαλι να πατάει γραμμή
, τον Σαμπόνις , τον 24χρονο Γιασικεβίτσιους να πανηγυρίζει μετά το 7ο
εύστοχο τρίποντο , τον Κόμαζετς να κοιτάει γεμάτος έκπληξη τον Έντνι , τον Μπένο
Ούντριχ να σοκάρει το ΣΕΦ , τον Μποντιρόγκα να ποστάρει τον Χαρίση στο κλειστό
του Κορυδαλλού , τον Παπαμακάριο να χάνει το τρίποντο , τον Μπουρούση να αστοχεί
στο Βερολίνο , τους Κλέιζα – Τεόντοσιτς να τσακώνονται στο Παρίσι. Λίγο πριν
κλείσει το στόμα και σταματήσει ο εκκωφαντικός ήχος (που όμως δεν άκουγε όπως αργότερα παραδέχθηκε ο ήρωάς μας) , ξεπετάχτηκε τελευταία (σαν να προσπαθούσε να γατζωθεί και να μην αποκαλυφθεί στο φως) η εικόνα του Κορνίλιους Τόμπσον να πατάει για τρίποντο.
Η αρρώστια έφυγε.
Υ.Γ. Δύο ήταν τα αθλητικά γεγονότα που θυμάμαι με κάθε κάθε λεπτομέρεια τι έκανα και πως ένιωσα. Το Euro της Εθνικής και ο ημιτελικός της Σαϊτάμα. Χθες προστέθηκε ακόμη μία.
2 σχόλια:
Κάτι μέσα σε όλους εμάς που είχαμε παρακολουθήσει την φετινή προσπάθεια του Ολυμπιακού από το Σεπτέμβρη, δεν μας άφηνε να χάσουμε την ελπίδα μας ότι κάτι καλό θα έβγαινε από την ομάδα στην τελευταία περίοδο του τελικού... Το είχε ξανακάνει... με Γαλατά... με Σιένα... Και όμως αυτό που παρακολουθήσαμε ξεπέρασε και την πιο αισιόδοξη σκέψη μας... μας ανέβασε στον 7ο ουρανό. Μετά το καλάθι του Πρίντεζη είναι η αλήθεια ότι μας πήρε κάποια δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσουμε ότι ναι... αυτά τα παλικάρια έφεραν στον Πειραιά το 2ο Πρωτάθλημα Ευρώπης! Αυτά τα παλικάρια με ψυχή λεόντων και καρδιά πρωταθλητή μας έκαναν για άλλη μία φορά υπερήφανους που στο πίσω μέρος αυτής της ένδοξης ερυθρόλευκης φανέλας γράφει "Pireaus"!!!
Καταπληκτικό στην σύλληψη και στην έκφραση το κείμενό σου Drazen... ανατριχιαστικό!
Ανατρίχιασα με τη τελευταία σου πρόταση μεγάλε έστω και αν τη διάβασα μήνες μετά το γεγονός...έγραψες
Δημοσίευση σχολίου