Ξεψαχνίζοντας το αρχείο μου , ξαναθυμήθηκα μια ωραία ιστορία που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία του Άρη να κατακτήσει το «Έβερεστ» ή τελωσπάντων να βρεθεί μόλις 40’ μακριά του;
Οι περισσότεροι θα πουν πως στο Μόναχο και στον καυγά Μαγκί – Γιαννάκη κομματιάστηκαν οι ελπίδες των Αρειανών για το πολυπόθητο τρόπαιο. Προσωπικά όμως είμαι πεπεισμένος πως η πρόκριση στον τελικό χάθηκε λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο Πέζαρο.
Εξηγούμαι: O Άρης είχε το προνόμιο να «διαλέξει» την ομάδα που θα συναντούσε στον ημιτελικό. Έχοντας ήδη προκριθεί -ανεξαρτήτου αποτελέσματος- στο φάιναλ φορ , ταξίδευε στην Ιταλία με ένα ερώτημα: Να κερδίσει και να πέσει πάνω στη Μπαρτσελόνα ή να μην ζοριστεί και να αναμετρηθεί με τη Μακάμπι; Ο Ιωαννίδης- με τη σύμφωνη γνώμη των παικτών του- επιλέγει την δεύτερη λύση.
Η απόφαση ήταν πέρα για πέρα παράλογη! Δεν θα κρίνω εκ του αποτελέσματος και γι’ αυτό δεν θα συμπεριλάβω το αποτέλεσμα του ημιτελικού υπ’ όψιν . Έστω οτι ο δράκος είχε συγκρατήσει τα νεύρα του και ο Άρης είχε περάσει στο τελικό (που για μένα δεν ήταν αυτός ο λόγος που έχασε αλλά δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο). Ακόμα και έτσι η απόφαση που πάρθηκε στο ημίχρονο του αγώνα Σκαβολίνι – Άρης πάλι λανθασμένη θα ήταν.
Κύριε Ιωαννίδη εξηγήστε μου παρακαλώ πως γίνεται να προτιμήσετε τη Μακάμπι η οποία:
· Σας είχε κερδίσει και στα δύο παιχνίδια του ομίλου και μάλιστα εύκολα (90-102 εντός, 77-97 εκτός)
· Είχε στη σύνθεσή της τον Μαγκί (οι νεότεροι ας φανταστούν έναν Σακίλ με ύψος 2.05μ) που απέναντι σε Φιλίππου και Γουίλτζερ κάνει φανταστικές εμφανίσεις (29π 11ρ / 38π, 19ρ)
· Είχε την – μακράν του δεύτερου- καλύτερη frontline της Ευρώπης (Μπάρλοου- Μαγκί- Μέρσερ). Το ντεσαβανταζ γιγαντώνεται αν υπολογίσουμε πως το μεγάλο μειονέκτημα της ομάδας του Άρη ήταν η απουσία ενός ποιοτικού ψηλού! Ο ένας είχε τους καλύτερους ψηλούς του φάιναλ φορ και ο άλλος τους χειρότερους! (Και όμως ο Ιωαννίδης επέλεξε τη Μακάμπι!!!)
· Ο Μπάρλοου είχε καλή παράδοση όσον αφορά το μαρκάρισμα του Γκάλη (εξάλλου για αυτό και τον πήρε ο ΠΑΟΚ λίγους μήνες αργότερα)
Κύριε Ιωαννίδη εξηγήστε μου παρακαλώ πως γίνεται να ΜΗΝ προτιμήσετε τη Μπαρτσελόνα η οποία:
- Στο Αλεξάνδρειο έχασε και μάλιστα καθαρά (90-84)
- Μπορεί να ξεκίνησε θαυμάσια τη σεζόν (με 8 συνεχόμενες νίκες) αλλά η συνέχεια του τουρνουά δεν την βρίσκει και στα καλύτερά της με την απόδοσή της να κάνει κοιλιά
- Είχε τον Σιμπίλιο τσακωμένο με τον Ρενέσες και ήταν αδιάφορος και πολύ μακριά απ’ τον καλό του εαυτό!
- Έχοντας στερηθεί για καιρό τις υπηρεσίες του Νόρις εξαιτίας ενός τραυματισμού , τώρα που επέστρεψε δεν τον είχε σε καλή κατάσταση και πάλευε να τον ενσωματώσει στην ομάδα
- Ήξερε πως ο «παράγοντας Έπι» με τον Γιαννάκη απέναντι δεν θα ήταν το ίδιο παραγωγικός
- Last but not least , ήταν - τότε- η πιο λούζερ ομάδα της Ευρώπης!
Υ.Γ. Τον κύριο Ιωαννίδη δεν τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση ούτε όσον αφορά τις προπονητικές του ικανότητες (έστω και αν έφερε στην ομάδα που υποστηρίζω αρκετούς τίτλους) , ούτε –φυσικά- όσον αφορά τις πολιτικές του ικανότητες (εδώ γελάνε). Λαοπλάνος, λαϊκιστής και δημοσιοσχεσίτης με ουρές δημοσιογραφίσκων να τον υπηρετούν.
7 σχόλια:
Αγαπώ τον Γιάννη Ιωαννίδη καθώς τον έχω συνδέσει με τα χρυσά χρόνια του Θρύλου. Είναι πάντως απορίας άξιο, πως ο Άρης με τέτοια περιφέρεια, δεν είχε σχεδόν ποτέ ανάλογης αξίας ψηλούς (με εξαίρεση τον Βράνκοβιτς). Μήπως αυτή η παράξενη επιλογή, είχε να κάνει με τις εσωτερικές ισορροπίες;
Κοιτόντας τους πίνακας με τα στατιστικά, βλέπουμε πως ο Άρης ουσιαστικά έπαιζε με 5 μόνο παίκτες!
Το θυμάμαι πιστιρικάς τότε το όλο θέμα. Όλοι αυτό έλεγαν πως καλυτερος αντίπαλος ήταν για τον ημιτελικό η Μπαρτσελόνα παρά ή Μακάμπι και τελικά τα ίδια τα αποτελέσματα του final4 δικαίωσαν αυτή την αμφιβολία. Όπως επίσης θυμάμαι τη σύσωμη υποστήριξη που είχε στον τελικό η Γιουγκοπλάστικα παρά το γεγονός ότι κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσε να πάρει το κύπελλο στον τελικό. Τώρα δεν ξέρω τι θα γινόταν σε ένα τελικό Άρη Γιουγκοπλάστικα και αν θα μπορούσε να το είχε σηκώσει ο Άρης αλλά η ιστορία ευτυχώς ή δυστυχώς δεν γράφεται με αν.
Για την χαμένη ευκαιρία του Άρη εγώ θα συμφωνήσω με την προηγούμενή σας ανάρτηση ότι ήταν η Γάνδη το '88 και ο ημιτελικός με την Τρέισερ. Αφενός ο Άρης είχε τερματίσει δεύτερος στον όμιλο και ήταν φαβορί στον ημιτελικό και αφετέρου αυτός χάθηκε με μικρή, διαφορά ναι μεν είχε ο Άρης το προβάδισμα με τη Μακάμπι αλλά όταν βρήκαν ρυθμό οι ισραηλινοί δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί.
Αργύρης.
Το να γράψεις ότι δεν έχεις σε μεγάλη εκτίμηση τις προπονητικές ικανότητες ενός προπονητή που δυνάστευσε ελλάδα και ευρώπη (6 φάηναλ φορ) επί 15 χρόνια με 3 διαφορετικές ομάδες, 50 διαφορετικούς παίχτες, 10 διαφορετικά στυλ μπάσκετ κι όλα αυτά υπό διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες θέλει γερή ελληνική μπασκετικότητα. Και δεν το λέω για να σε προσβάλλω. Το λέω γιατί το πιστεύω. Τόση λατρεία έχει ο Έλληνας "μπασκετικός" στη συστηματολογία και την τακτικολογία που αγνοεί το μείζον για το έλασσον, ήτοι το συνολικό τελικό αποτέλεσμα. Επειδή δηλαδή ο Ιωαννίδης, προερχόμενος από μια ψιλουπανάπτυκτη μπασκετική σχολή εν σχέσει με τις πρώτες, δεν ξεχώριζε όντως για την ποικιλία και τη φαντασία των συστημάτων του δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός απ'το μέσο Έλληνα επιτελικό της καλαθόσφαιρας. Οι επιτυχίες του και το ότι κάθε μια απ'τις ομάδες που ανέλαβε σημείωσε ανεπανάληπτες κορυφές που ακόμα τις στοιχειώνουν τόσα χρόνια μετά είναι γεγονότα. Δεδομένα που δεν έχουν να κάνουν με την ευμενή αντιμετώπισή του απ'το σύστημα επικοινωνίας. Όπως δεδομένο είναι και το ότι έπασχε στο φίνις της Ευρώπης. Όπως δεδομένο είναι, και συστηματικά παραμελημένο, ότι η μεγαλύτερη προσφορά του στο Ελληνικό μπάσκετ είναι η χημεία μεταξύ Γκάλη-Γιαννάκη. Άθλος Ηράκλειος.
Προσωπικα και εμενα ο Ιωαννιδης αντιπαθης μου ηταν και μου ειναι, τωρα βεβαια λιγοτερο. Ασφαλως βεβαια δε θα λεγα οτι ηταν κακος προπονητης και για να ειμαι ακριβοδικαιος πιστευω πως η ιστορια του στερησε εναν ευρωπαικο τιτλο που θα μπορουσε να ειχε παρει (κυριως με τον Αρη και λιγοτερο με το γαβρο) αν κρινει καποιος πως πολυ χειροτεροι προπονητες απο τον Ιωαννιδη τον πηραν.
Για τον Ιωαννίδη ως πολιτικο , θα χρησιμοποιησω μια εκφραση του Μεγαλου Φιλιπου Συριγου "...Μα ειναι για να γελαει κανεις". Το απολυτο μηδεν, μαζι με αλλα 299 μηδενικα μαζεμανα!!
Το ματς αυτό εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=LfJJmV9ev0A
Το ματς αυτό εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=LfJJmV9ev0A
Σε ευχαριστούμε όχι μόνο για το συγκεκριμένο αλλά γενικά για την προσφορά μέσω του καναλιού σου στο youtube
Δημοσίευση σχολίου