Retro Legend:Peja Stojakovic

Στο τηλέφωνο κομπιάζαμε και οι δυο. Θέλαμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας απ’ όλα τα ΜΜΕ αλλά κάτι μας φρέναρε. Η σκέψη που σίγουρα πέρασε απ’ το μυαλό και των δυο μας ήταν μήπως το μυαλό κάνει λάθος. Μήπως η δική μας άποψή μας είναι εσφαλμένη. Εφημερίδες , blogs, sites, στήνουν ανδριάντα στον Πέτζα λίγες ώρες πριν το τηλεφώνημά μας. Διαφωνούμε με τον Τύπο , συμφωνούμε μεταξύ μας αλλά ακόμη δεν το ξέρουμε.
Είμαστε από παιδιά φίλοι αλλά κανένας μας δεν παίρνει το θάρρος να πει αυτό που πραγματικά πιστεύει.
Τελικά ο basketikos δεν αντέχει άλλο και εκδηλώνεται: «Αμάν με το Πέτζα! Αν δεν ξεκινούσε απ’ τη Θεσσαλονίκη κανένας Έλληνας δεν θα ασχολιόταν! Το παρακάνανε με την υπερπροβολή του!».
«Να ‘γιάσει το στόμα σου» , του απαντώ.



H καριέρα του: (το κείμενο για την καριέρα του λήφθηκε απ'το paokbc.gr)
O Πέτζα Στογιάκοβιτς γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1977 στην Slavonska Pozega της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ξεκίνησε το μπάσκετ από τα τμήματα υποδομής του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου και το καλοκαίρι του 1993 ήρθε με μεταγραφή (που κόστισε 800.000 δολάρια) στον ΠΑΟΚ, ύστερα από σχετική εισήγηση του τότε προπονητή Dusan Ivkovic και συντονισμένες κινήσεις του τότε προέδρου Απόστολου Οικονομίδη. Μαζί του ήρθαν στην Θεσσαλονίκη και οι Milan Relic και Rasho Nesterovic, που απέκτησαν και αυτοί ελληνικά διαβατήρια, αλλά ο μεν Relic αγωνίστηκε ελάχιστα στον ΠΑΟΚ, ο δε Nesterovic δεν έπαιξε ποτέ με τον ΠΑΟΚ. Και ο Στογιάκοβιτς ωστόσο χρειάστηκε να περιμένει έναν χρόνο για να αγωνιστεί. Αν και ήταν μικρός, σε ηλικία μόλις 17 ετών, έπαιξε με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ (την περίοδο 1994-95) στην Ευρωλίγκα. «Ακόμη θυμάμαι εκείνο το πρώτο σουτ που έκανα στο Tel Aviv σε επίσημο παιχνίδι με την Maccabi και με κορόιδευε ο Savic γιατί ήταν "air-ball", αλλά αυτό είναι μία πολύ μακρινή και διασκεδαστική ανάμνηση», είχε πει σε συνέντευξή του μετά από χρόνια, για το ντεμπούτο του με την φανέλα του ΠΑΟΚ. Αυτό ήταν και το μοναδικό σουτ που πρόλαβε να κάνει στα πρώτα πέντε λεπτά της συμμετοχής του με την φανέλα του ΠΑΟΚ. Ηταν 27 Οκτωβρίου του 1994 και ήταν η αρχή μίας σπουδαίας καριέρας...

Την πρώτη του σεζόν στον ΠΑΟΚ αγωνίστηκε σε 13 αγώνες της Ευρωλίγκα, πέτυχε 130 πόντους, σε 22 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Εξαιρετικοί αριθμοί για έναν 17χρονο, αν και τα ποσοστά του στα τρίποντα (18,2% με 4/22) δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που θα επακολουθούσε..

Την σεζόν 1995-96, έπαιξε και πάλι στην Ευρώπη. Και πάλι 13 παιχνίδια πρόλαβε να παίξει (καθώς είχε προηγηθεί ένας τραυματισμός στις 31/8 σε φιλικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ στη Λάρισα), με εντυπωσιακό μέσο όρο πόντων (19,1 ανά αγώνα και συνολικά 258 πόντους), ενώ με 90,3% ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης στο Κύπελλο Σαπόρτα. Εφτασε ως τον τελικό με τον ΠΑΟΚ κι έμεινε απλά με την συμμετοχή στον πρώτο και μοναδικό ευρωπαϊκό τελικό με τον ΠΑΟΚ, τον Μάρτιο του 1996 στη Βιτόρια. Στο εκτός έδρας παιχνίδι των ομίλων του Σαπόρτα με την Anwil στην Πολωνία, πέτυχε 37 πόντους, επίδοση που είναι η καλύτερη προσωπική του σε ευρωπαϊκό ματς του ΠΑΟΚ.

Στις 18 Νοεμβρίου του 1995 ο Στογιάκοβιτς κάνει το ντεμπούτο του και στην Α1. Αν και πετυχαίνει 24 πόντους, ο ΠΑΟΚ χάνει από τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο με 79-87. Ως το τέλος της σεζόν έπαιξε σε 31 παιχνίδια πρωταθλήματος και σημείωσε 523 πόντους και ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον Πρέλεβιτς.

Δύσκολη ήταν και η επόμενη σεζόν (1996-97) για τον Στογιάκοβιτς που ξεκίνησε με την επιλογή του στο νούμερο 14 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Sacramento Kings, ενώ συμμετείχε από την αρχή στις εκδηλώσεις της ομάδας, αλλά δεν τελείωσε την σεζόν, λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού, που τον άφησε εκτός αγώνων για έξι μήνες. Επαιξε σε 10 παιχνίδια του Κυπέλλου Κόρατς με τον εντυπωσιακό μέσο όρο των 21,9 πόντων ανά αγώνα, ενώ στο πρωτάθλημα συμμετείχε σε 16 αγώνες και πέτυχε 324 πόντους! Όλα τα παιχνίδια ήταν για την κανονική περίοδο, καθώς ο σοβαρός τραυματισμός του (διπλό κάταγμα κνήμης και περόνης) στο Περιστέρι στις 8 Μαρτίου 1997. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Στογιάκοβιτς είχε τραυματιστεί στον αγώνα του ΠΑΟΚ στο Treviso με την Benetton στις 22 Ιανουαρίου 1997, έμεινε εκτός αγώνων για 45 περίπου ημέρες και επιστρέφοντας στο... Περιστέρι, τραυματίστηκε ξανά!

Η σεζόν 1997-98 ήταν η πιο γεμάτη του Στογιάκοβιτς με τον ΠΑΟΚ, αλλά και η τελευταία του με την ομάδα. Επαιξε σε 16 αγώνες στην Ευρωλίγκα με 335 πόντους και μέσο όρο 20,9 πόντων ανά αγώνα, τον μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στη διοργάνωση. Στο πρωτάθλημα έπαιξε σε 34 παιχνίδια, πέτυχε 776 πόντους και ήταν τρίτος σκόρερ στην Α1. Τους 43 από τους 776 πόντους του, τους πέτυχε στη νίκη του ΠΑΟΚ στην Πάτρα επί του Απόλλωνα με 94-86 (στη παράταση) κι αυτή η επίδοση είναι το απόλυτο ατομικό ρεκόρ, όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά και σε όλη την καριέρα του. Φυσικά από εκείνη την σεζόν έμεινε χαραγμένο (για πάντα) στη μνήμη όλων το τρίποντο που πέτυχε στο ΣΕΦ και έδωσε την νίκη (επί του Ολυμπιακού με 58-55) και την πρόκριση στον ΠΑΟΚ στον τελικό του πρωταθλήματος.

Στα χρόνια που αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ, συμμετείχε δύο φορές και στο All Star Game της Α1 και αναδείχθηκε MVP τόσο στο All Star Game, όσο και στην Α1 την σεζόν 1997-98.

Η καριέρα του μετά τον ΠΑΟΚ ήταν σπουδαία, πέρα από κάθε αμφιβολία. Η επιβεβαίωση έρχεται από τα αμέτρητα αφιερώματα που υπάρχουν στα κατορθώματά του στα 13 χρόνια που έπαιξε στοπ κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Ενδεκτικά...

Επαιξε 8 χρόνια (1998-2006) στους Sacramento Kings, συμμετέχοντας τρεις φορές στο All Star Game (2002-04), ενώ δύο φορές (2002, 2003) ήταν πρώτος στο διαγωνισμό σε σουτ τριών πόντων. Το 2004 επιλέχθηκε στην 2η καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, ενώ μετά τους Kings αγωνίστηκε κατά σειρά σε... Indiana Pacers (2006), New Orleans Hornets (2006-10), Toronto Raptors (2010-11), Dallas Mavericks (2011). Με το Dallas αναδείχθηκε πρωταθλητής του ΝΒΑ.

Τίτλους και διακρίσεις είχε και με την Εθνική ομάδα της Σερβίας, με την οποία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2001 και στο Μουντομπάσκετ του 2002.

Διακρίσεις:
• NBA champion (2011)
• MVP στην Α1 (1998)
• 3 φορές All Star (2002,03,04)
• 2 φορές νικητής σε διαγωνισμό τριπόντων (02,03)
• ΝΒΑ top 10 (2004)

… και άλλα στατιστικά στοιχεία
• 4th in NBA history in career free-throw percentage at .895
• 4th in NBA history in 3-pointers made with 1,760
• 6th in NBA playoff history in free-throw percentage at .900
• 5th in NBA history in 3-pointers attempted with 4,392
• First player in NBA history to start a game off by scoring 20 consecutive points for his team
• 804 games / 17ppg / 40.1% 3pt (2.2/5.5)

Οι αριθμοί εντυπωσιάζουν. Για αρκετούς δικαιολογείται κάθε εγκωμιαστικό σχόλιο που γράφτηκε.
Συμφωνώ – εν μέρει- μαζί τους.
Επρόκειτο για ένα μεγάλο σουτέρ.
Τίποτα λιγότερο αλλά και τίποτα περισσότερο.

Αν έπρεπε να περιγράψω με πέντε λέξεις τον Πέτζα Στογιάκοβιτς θα ήταν : Σουτέρ, μονοδιάστατος , αργός, αγύμναστος , λιπόψυχος .
(Μη βαράτε θα τα εξηγήσω όλα παρακάτω)

Σουτέρ: Με 57,7% true shooting percent* κατέχει τη 57η θέση. Το ποσοστό είναι πολύ καλό αλλά αξίζει να δούμε ποιοι βρίσκονται πάνω απ’ τον Σέρβο. Λοιπόν, αν εξαιρέσουμε τους ψηλούς που έχουν ένα πλεονέκτημα (αφού σουτάρουν από πιο κοντά) και επικεντρωθούμε σε «δυαροτριάρια» , τότε πιο πάνω βρίσκονται – κατά σειρά κατάταξης- οι : R.Miller , B.Barry , Mullin, Kerr, Hawkins, Hornacek, R.Allen.
Η συγκεκριμένη κατηγορία δείχνει πόσο «αυθεντικός σουτέρ» είσαι (αφού λαμβάνει υπ’ όψιν τα πσοστά σε βολές, δίποντα, τρίποντα) και το γεγονός πως είναι πάνω από σεσημασμένους σουτέρ όπως οι Petrovic , D.Ellis, Richmond, Ainge, Rice, B.Gordon, A.Houston, Hodges, R.Hamilton, Ε.Johnson δείχνει το μέγεθος του ταλέντου του στο σουτ απ’ όλες τις θέσεις του γηπέδου.



Μονοδιάστατος: Ο Πέτζα δεν μπορούσε να «δημιουργήσει» μόνος του τα σούτ του και στηρίζονταν αποκλειστικά στους συμπαίκτες του. Ήταν τυχερός γιατί συνεργάστηκε με 3 κορυφαία playmaker (Bibby , Paul , Kidd) αλλά δεν είμαι σίγουρος τι θα πετύχαινε αν είχε κάποιον μέτριο point guard να τρέξει τα συστήματα και να του «βρεί» το ελεύθερο σουτ.
Δεν προσέφερε σε κανένα άλλο τομέα του παιχνιδιού. Oι 1.8 ασσίστ και τα 0.9 κλεψ σε 33’ αποδεικνύουν του λόγου τω αληθές.

Αγύμναστος: Στο ΝΒΑ δεν δούλεψε με βάρη , δεν νοιάστηκε να δυναμώσει το κορμί του. Η αδυναμία και η βραδύτητά του τον έκαναν εύκολο στόχο της αντίπαλης επίθεσης. Επίπτωση όμως και στην επίθεση της εκάστοτε ομάδας είχε αυτή του η απόφαση. Τον έκανε προβλέψιμο αφού δεν έβαλε μια δυο κινήσεις απ’ το low post στο οπλοστάσιό του (όπως έκανε π.χ. ο Allen) που θα του έδιναν παραπάνω σκορ ή θα τον έστελναν με μεγαλύτερη συχνότητα στις βολές (μόλις 3 φορές επισκεπτόταν τη γραμμή της φιλανθρωπίας σε ολόκληρη τη καριέρα του). Εκτός απ’ το παιχνίδι , η μη ενδυνάμωση του σώματός του είχε σαν αποτέλεσμα να επιμηκυνθεί και η καριέρα του. Συνήθως σπουδαίοι σουτέρ όπως αυτός παραμένουν στη λίγκα για πολλά πολλά χρόνια. Παίρνοντας κάποια παραδείγματα στη τύχη πλά θα θυμίσω πως ο Allen (36χρ) συνεχίζει , οι Miller – Ellis- Johnson στα 39 τους σταμάτησαν. Ο δικός μας ουσιαστικά από πέρσι – αλλά και τυπικά από φέτος- μόλις στα 33 αποχαιρέτησε τα παρκέ.

Αργός: Δεν φταίει που γεννήθηκε λευκός και γι' αυτο περαιτέρω ανάλυση θα ήταν περιττή.


Πάμε και στο λιπόψυχος τώρα….

Στον Πέτζα χρωστάμε το ελληνικό «The Shot» .

Το τρίποντο του Στογιάκοβιτς στο ΣΕΦ από Chrispa1979

Ο Ολυμπιακός ακόμα να συνέλθει απ’ το buzzer beater (η ανομβρία πρωταθλημάτων ξεκίνησε από εκείνο το σουτ) , ο ΠΑΟΚ πάλι έμεινε σε αυτό. Αν ρωτήσουμε ένα μπασκετικό ΠΑΟΚτζη να μας πει ποια ήταν η τελευταία χαρά που θυμάται , χωρίς δεύτερη σκέψη θα αναφέρει το τρίποντο. Και για τις δυο ομάδες έχουν περάσει 14 χρόνια και το ρολόι ακόμη γράφει…

Πράγματι στην Ελλάδα έδειξε πως έχει τα ηγετικά στοιχεία που αρμόζουν σε έναν μεγάλο μπασκετμπολίστα. Όσο φορούσε ο Μπάνε το δικέφαλο βρίσκονταν φυσιολογικά σε δεύτερο ρόλο αλλά με την μετακόμιση του Πρέλεβιτς στη Κίντερ , πήρε τα κλειδιά της ομάδας και σχεδόν ολομόναχος (η συμβολή του Μακρέι δεν πρέπει να ξεχαστεί) την έφτασε μέχρι το τελικό, το 1998. Το κατόρθωμα αυτό είναι και το μεγαλύτερο παράσημο της εν Ελλάδι καριέρας του .
Στην Ευρώπη έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπελλούχων αλλά ο Ρίβας έκανε το παιχνίδι της ζωής του (31π , 14ρ) και οι 20π του Πέτζα δεν έπιασαν τόπο (ο Μπάνε είχε 34π).



Στο ΝΒΑ όμως απογοήτευσε όλους όσους πίστευαν πως στο πρόσωπό του βρήκαν τον βομβαρδιστή - ηγέτη που έψαχναν.


1996 NBA Draft - 14 - Predrag Stojakovic, PAOK από mototout

• Το 2002 το Σακραμέντο έχοντας απέναντί του τους Λέικερς , τον Στερν , τη διαιτησία, τα ΜΜΕ έφτασε ένα τρίποντο μακριά απ’ το θαύμα. Ο Τούρκογλου επιχειρεί drive και ο Φοξ έρχεται για βοήθεια αφήνοντας τον Στογιάκοβιτς ολομόναχο στο τρίποντο απ’ τη γωνία. Ο Γιουγκοσλάβος σηκώνεται και … η μπάλα δεν βρίσκει ούτε δοκάρι! Τελειώνει το παιχνίδι με 0/6 τριπ (2/8 fg)….


(1:26:10)

• Τη μεθεπόμενη χρονιά ο Γουέμπερ χτυπάει και ο Πέτζα καλείται να φορέσει τα παπούτσια του power forward και να αναλάβει περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Ανταποκρίνεται άψογα (24.2π) στη κανονική περίοδο και με τον Γουέμπερ μισο-υγιή στα playoff οι Kings αναμετρώνται με τη Μινεσότα για μια θέση στους τελικούς της Δύσης.
Στο 7ο παιχνίδι οι εφιάλτες ξαναγυρίζουν. Για μια ακόμη φορά στεναχωρεί τους φίλους του με τη κακή του απόδοση (3/12 σουτ).

• Τα ίδια κάνει και τη σεζόν ’07-’08 παίζοντας αυτή τη φορά στους Χόρνετς. Στο 7ο παιχνίδι απέναντι στους Σπερς έχει μόλις 3/11 (με 1/5 τρ) σε 45’…

• Έγραψα πιο πάνω για την κατάταξή του στη κατηγορία true shooting percent. Στη postseason τα πράγματα αλλάζουν (54,3%). Ο Γιουγκοσλάβος σουτέρ κατρακυλάει 61 θέσεις πιο κάτω και απ’ την παραπάνω λίστα ξεπερνάει μόνο τους Johnson , Ellis, Hodjes, Hamilton, Rice.

• Γενικά τα στατιστικά του κάνουν βουτιά όταν ξεκινάνε τα playoffs. Οι πραγματικά καλές ομάδες μένουν να συνεχίσουν , οι άμυνες σκληραίνουν , ο Πέτζα τα βρίσκει μπαστούνια. Πτώση παντού. Σε πόντους (από 17 σε 14,4) , σε ασσίστ (από 1,8 σε 1) , σε %δίποντα και σε τρίποντα.

• Τα καλοκαίρια στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας ο Πέτζα είναι ο πολυδιαφημισμένος σταρ αλλά ο Μποντιρόγκα βγάζει – όπου χρειάζεται- το φίδι απ’ τη τρύπα. Στο τελικό του Παγκοσμίου σουτάρει 12 φορές πίσω απ’ τα 6,25μ και ευστοχεί μόνο στα 2…

Πριν καιρό έγραψα ένα κομμάτι σχετικά με την επάνοδο του στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στον ΠΑΟΚ
Δεν έγινε το θέλημά μου.

Ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς ήταν – στατιστικά μιλώντας- ο καλύτερος Ευρωπαίος σουτέρ που αγωνίστηκε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Κατ’ εμέ όμως αυτό δεν λέει και πάρα πολλά.
Θέλω όταν η ομάδα μου παίζει ένα παιχνίδι «ζωής και θανάτου» να κοιτάζω τη πεντάδα και να νιώθω σίγουρος για τους παίκτες μου.
Με τον Πέτζα αυτή τη σιγουριά δεν την ένιωσα…

Υ.Γ. Θα ήθελα να ρωτήσω τους ΠΑΟΚτζήδες αν τους ενόχλησε που δεν γύρισε ο Πέτζα στον ΠΑΟΚ για να κλείσει τη καριέρα του. Έσπασε κάτι μέσα τους ή θα εξιλεωθεί αν αναλάβει τη προεδρία;
Και κάτι ακόμα: Στη σχέση ΠΑΟΚ-Στογιάκοβιτς ποιά πλευρά αποκόμισε περισσότερα κέρδη;

* True Shooting Percentage; the formula is PTS / (2 * (FGA + 0.44 * FTA)). True shooting percentage is a measure of shooting efficiency that takes into account field goals, 3-point field goals, and free throws.