Πρόσφατα σε κεντρικό σημείο (προς έκπληξη μου όχι στο σχολείο) κωμόπολης της κεντρικής Ελλάδας, είδα δύο γήπεδα μπάσκετ διπλά-δίπλα. Το ένα με χαλίκι και το άλλο με τσιμέντο. Αμέσως η φαντασία μου έφτιαξε επικές μάχες κάθε Παρασκευή απόγευμα μετά το τέλος του σχολείου και κάθε Σάββατο μεσημέρι μετά το καθιερωμένο σαββατιάτικο διάβασμα. Στο χαλίκι παίζουν τα παιδιά του δημοτικού (περιμένοντας την επετηρίδα), στο τσιμέντο του γυμνασίου και στην κοντινή καφετέρια πίνουν καφέ ή παίζουν μπιλιάρδο τα παιδιά του λυκείου.
Είχα ξαναθυμηθεί τι δικές μας μάχες, είχαν αναβιώσει ιερά τέρατα. Ο Κομισάριος με τις οργανωτικές του ικανότητες, ο Daddy με το άγχος του, ο Todo με τα τριποντά του, Van Dan με το πάθος του για τις πολεμικές τέχνες και τα βήματα. Αυτοί και πολλές άλλες μεγάλες μορφές των ανοιχτών γηπέδων γέμισαν το μυαλό μου. Κοιτάζοντας όμως λίγο πιο ψηλά διαπίστωσα κατεστραμμένα ταπλό, σκουριασμένα και κατεστραμμένα στεφάνια.
Άραγε τα παιδιά παίζουν μπάσκετ στα υπαίθρια γηπεδάκια όπως η γενιά μας? Μάλλον όχι, μια βόλτα στα παλιά στέκια θα σας πείσει. Εκεί που κάποτε επιστράτευες τις δημόσιες σχέσεις για να παίξεις, τώρα μαζεύουν κόσμο από τον δρόμο.
Εμείς όμως, εκτός από τα κλασικά μονάκια πως αλλιώς σκοτώναμε τον χρόνο μας?
Ρολόι: Απλό και κλασικό, σουτάρεις από διάφορα σημεία (κατά την φορά του ρολογιού) περιμετρικά της ρακέτας. Κάθε φορά που βάζεις κάποιο σούτ συνεχίζεις στο επόμενο, εάν αστοχήσεις χάνεις τη σειρά σου και σουτάρει ο επόμενος. Νικητής όποιος ολοκληρώσει πρώτος τον προκαθορισμένο αριθμό γύρων.
Διαγωνισμός Τρίποντων: Δεν χρειάζεται επεξήγηση….
Άλογο ή Αλογάκι: Κάνεις ότι έκανε ο προηγούμενος, εάν δεν μπορέσεις παίρνεις ένα γράμμα, όταν συμπληρώσεις τη λέξη άλογο ή αλογάκι φεύγεις από το παιχνίδι. Νικητής όποιος μείνει τελευταίος.
Ο απόλυτος σεληνιασμός, όλοι φανταζόμασταν ότι ήμασταν Jordan, Γκάλης, Shaquille και κάναμε τα τρελά μας.
Καρφώματα: Όχι δεν ήμασταν δίμετρα ντερέκια, ο ψηλότερος ήταν 1,85m. Πως όμως κάναμε καρφώματα με τέτοιο ύψος? Μήπως είχαμε αλτικότητα Jordan και Dominik? Φυσικά και όχι, το κόλπο ήταν απλό και δοκιμασμένο (και οι επίδοξοι NBAers χιλιοτραυματισμένοι), σε κατάλληλη απόσταση από την στεφάνη τοποθετείται πλαστικός κουβάς σκουπιδιών σε πλάγια θέση (ξάπλα πιο απλά). Ο επίδοξος NBAer τρέχει και το τελευταίο πάτημα για το άλμα προς το κάρφωμα το κάνει πάνω στον οριζοντιωμένο κουβά. Η αλτικότητα, τα 40-50 cm που κλέβεις από τον ξαπλωμένο κουβά και η ελαστικότητα του κουβά σου επιτρέπουν να πραγματοποιήσεις ένα αξιοπρεπές κάρφωμα και να φαίνεσαι στα μάτια των φίλων ως ο Human Highlight Film.
7 σχόλια:
31 δεν παίζατε;
Το είχα ξεχάσει αυτό το παιχνίδι. Ποιοί ήταν οι κανόνες?
Ξεκινά π.χ. ο πρώτος παίκτης με ελεύθερη βολή και εάν ευστοχήσει επαναλαμβάνει τη βολή. Αν αστοχήσει ο επόμενος παίκτης περιμένει η μπάλα να σκάσει κάτω δύο φορές (ο κανόνας αυτός δεν είναι πάντα ίδιος) ώστε να την πιάσει αυτός και να σουτάρει. Αν ευστοχήσει πηγαίνει αυτός στις βολές όπου και σουτάρει μέχρι να αστοχήσει ενώ αν αστοχήσει ο επόμενος παίκτης κάνει το ίδιο, σουτάρει δηλαδή μετά από δύο σκασίματα της μπάλας.Ο παίκτης που θα φτάσει τους 31 πόντους νικάει.
Τώρα όσον αφορά τους πόντους, υπάρχουν δύο παραλλαγές:
1) όλα για 1 πόντο εκτός των τριπόντων που είναι για 2 (αυτή συνηθίζω να παίζω)
2) για ένα πόντο τα σουτ μέσα στη ρακέτα, για δύο έξω από αυτήν μέχρι τη γραμμή των 6,75 και για τρεις τα τρίποντα (που νομίζω ότι είναι λίγο πιο διαδεδομένη)
σε αυτο που επαιζα εγω αν η μπαλα εσκαγε δευτερη φορα εξω απο το αουτ,ξεκινουσε ο αλλος απο την βολη.ενα αλλο που θυμαμαι ηταν το "λαθος χερι",που εριχνες σουτ με το "κακο" σου χερι.2 μπακσετοκολλητοι μου ηταν αριστεροχειρες οποτε εβρισκα ατομα να παιζουμε
εμείς το 31 το λέγαμε βραζιλιάνικο. οι κανονισμοί ήταν ίδιοι. Θυμάμαι πως όταν κάποιος έφτανε τους 30 , την πετάγαμε επίτηδες στο τρίποντο για να μην σουτάρει δίποντο και κερδίσει. Οι μεγαλύτερες τσατσιές γίνονταν τότε. Και μέγας τσάτσος ο drakos!
O wired tube είμαι σίγουρος πως συμφωνεί μαζί μου σε αυτό..
και υπήρχε βέβαια και το απλό 31 για να μπορούν να παίζουν και οι κοπέλες! χωρίς πολύ τρέξιμο!
Ξεκινάς από το τρίποντο για 3
μετά λίγο πιο μέσα για δύο
και μετά για 1 πόντο λίγο πιο μέσα!
Οι παίχτες σουτάρουν εναλλάξ. Το κόλπο είναι ότι πρέπει να πας ακριβώς 31. Δηλαδή αν ήσουν 30 και έβαζες τρίποντο δεν κέρδιζες αλλά ξανάρχιζες από την αρχή. Και άμα έκανες επίτηδες airball έχανες τη σειρά σου!!!!
Γιώργος!
εμεις ειχαμε 2 31ες.η μια ηταν η αμερικανικη.βολες για 1 ποντο,τριποντα για 2 και τον 31ο ποντο τον εβαζες με ραβερσα.επισης αν εχανες βολη, ο αλλος επρεπε να το βαλει με μεχρι 3 φολοου.στο ερμπολ μηδενιζοσουνα.την αλλη 31 την κλασσικη που εσκαγε η μπαλλα κατω την παιζαμε σπανια και τη λεγαμε ελληνικη.παντως το καλυτερο ηταν οι διαγωνισμοι καρφωματων σε μια μπασκετα ενος φιλου που ηταν λιγο χαμηλη.
Δημοσίευση σχολίου