Retro games : Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία (ημιτελικός 1987)

Προσδεθείτε μαζί μας για το ταξίδι που σας (μας) ετοιμάσαμε. Οι νίκες και οι ήττες , οι λύπες και οι χαρές, τα συναισθήματα που τόσο απλόχερα μας χάρισε η Εθνική θα παρελάσουν απ' το blog μας. Ξεκινάμε με τους ημιτελικούς των Ευρωμπάσκετ. Για αρχή ο ημιτελικός του '87.




Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία = 81-77

Γιατί κερδίσαμε;

- πραγματοποιήσαμε δεκάλεπτο ανάλογο με αυτό της 3ης περιόδου στον ημιτελικό τoυ Σαϊτάμα. Όλα έμπαιναν και πίσω μασούσαμε σίδερα. Στο διάστημα 26'-36' έτριβα τα μάτια μου με αυτά που έβλεπα (όσοι ξαναδείτε τον αγώνα θα με καταλάβετε..).
- Η άμυνα του Φάνη πάνω στον "Γιο του Διαβόλου" ήταν επιστημονική. Σεμιναριακή. Με πολλή πίεση πάνω στη ντρίμπλα και χωρίς βοήθειες απ' τους άλλους τα πήγε εξαιρετικά. Και μπορεί ο Ντράζεν να τελείωσε τον αγώνα με 22 πόντους αλλά στο 2ο ημιχρ σκόραρε μόλις 6!
- Στο 1ο ημίχρονο μας πήραν 7 επιθετικά και τα ριμπάουντ ήταν 18-30 υπέρ των Γιουγκοσλάβων. Οι Βράνκοβιτς - Ντίβατς - Ραντοβάνοβιτς κυριαρχούσαν κάτω απ' τα καλάθια. Σίγουρο ριμπάουντ - πρωτεύων ή δευτερεύων αιφνιδιασμός - λέι απ. Έτσι μας πήραν τη διαφορά. Ο Φασούλας "ξύπνησε" στην ανάπαυλα και ελένξαμε την εναέρια κυκλοφορία (πήραμε 5 επιθετικά αλλά το σημαντικότερο ήταν πως δεν ανανέωσαν οι Γιουγκοσλάβοι τις επιθέσεις τους ). Σημαντική η συμβολή του Ανδρίτσου.
- Ο Γιαννάκης σταμάτησε τις πάσες στον αέρα (που οδηγούσαν σε λάθη και πίσω τρώγαμε αιφνιδιασμούς) και μοίρασε καταπληκτικά τη "τράπουλα" του αγώνα.
- Ο Πολίτης "έψαξε" μέσα από πολλές αλλεπάλληλες αλλαγές στο "4" να βρει τον κατάλληλο. Καμπούρης - Φιλίππου - Ανδρίτσος. Τελικά ο Λιβέρης ήταν η πιο αξιόπιστη λύση καθώς έβαλε 8 πόντους και βοήθησε πάρα πολύ στα ριμπάουντ.
- Το επιθετικό ξέσπασμα του Γκάλη ήρθε στο κατάλληλο σημείο. Ο Νικ στο 1ο ημίχρονο δεν έβρισκε τον τρόπο να απελευθερωθεί απ' τις δαγκάνες των αρκετά ψηλότερών του αντιπάλων. Μόνο με ελεύθερες βολές απειλούσε (και σε αυτές ήταν αρκετά άστοχος). Ο γκάνγκστερ όμως δεν σταματιέται για έναν ολόκληρο αγώνα. Στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου τελείωσε αρκετούς αιφνιδιασμούς , έβαλε 2 απίστευτα καλάθια , ανέβηκε η ψυχολογία του και έγινε ο γνωστός Νικ (30π).

μπράβο στον....
- Φάνη. Μόνος του μας κράταγε κοντά στο σκορ στο 1ο ημίχρονο (15π) , ενώ για την άμυνά του τα είπαμε παραπάνω. Τον έβλεπα να κάνει τον point-forward το 1987 και σκεφτόμουν πόσο μπροστά απ' την εποχή του ήταν. Αν ο Γκάλης ήταν ο Τζόρνταν της Εθνικής τότε ο Φάνης ήταν ο Πίππεν. Αναμφίβολα.

Τι θυμάμαι...
- Ήμουν μικρός και δεν θυμάμαι καθόλου το παιχνίδι. Ο Gangster (σαν πιο "έμπειρος") ελπίζω να μοιραστεί μαζί μας τις μνήμες του.

Σκόρπιες σκέψεις...
- ο Γιαννάκης στο παιχνίδι εκείνο συμπλήρωνε 200 διεθνείς συμμετοχές. Για να υπάρξει μία σύγκριση με το σήμερα ο Φώτσης έχει 141...
- Πάσπαλι - Τσβετίτσιανιν - Κούκοτς "συμμετείχαν" στην αμυντική σκυταλοδρομία του Γκάλη. Έβλεπα τον Πάσπαλι σε αμυντικό ρόλο και δεν το πίστευα!
- Οι Γιούγκοι κάνανε πολλά screen στον Ντράζεν με τον Φασούλα να μένει κολλημένος στο ζωγραφιστό. Άλλες συνήθειες τότε...
- Τα σφυριγματάκια μας τα πήραμε ή κάνω λάθος;
- Αυτό το μακροβούτι του Γιαννάκη στο τέλος όντως μας γλύτωσε απ' τα χειρότερα.Οι Γιουγκοσλάβοι έκαναν την τελευταία τους προσπάθεια και μείωσαν το σκορ.Ο Τσβετίτσιανιν τρέχει να πάρει τη μπάλα για εύκολο λέι απ και ο δράκος βουτάει και τη στέλνει άουτ. Όταν πηγαίνει ο φροντιστής να καθαρίσει απ' τον ιδρώτα το παρκέ , ο Γιαννάκης τον διώχνει: "Άστο" , του λέει. Στην αμέσως επόμενη φάση ο Γκρμπόβιτς γλυστράει , η μπάλα βγαίνει έξω και η επίθεση είναι δική μας .Αθάνατη Ελληνική πονηριά....