Retro games: Γερμανία - Ελλάδα (ημιτελικός Ευρωμπάσκετ '93)

Προσδεθείτε μαζί μας για το ταξίδι που σας (μας) ετοιμάσαμε. Οι νίκες και οι ήττες , οι λύπες και οι χαρές, τα συναισθήματα που τόσο απλόχερα μας χάρισε η Εθνική θα παρελάσουν απ' το blog μας. Συνεχίζουμε με τον ημιτελικό του Moνάχου


Γερμανία - Ελλάδα = 73-76
Γιατί χάσαμε;
- οι Γερμανοί πήραν 14 ριμπάουντ παραπάνω από εμάς (Γκνάαντ- Βέλπ 7)
- Δεν είχαμε καθαρό μυαλό στην επίθεση. Αρκετός αυτοσχεδιασμός και προσωπικές ενέργειες που μας οδηγούσαν σε πολλά τρίποντα (31διπ-25τρ). Η τακτική αυτή έπιανε όταν ο Γκάλης ήταν στην ομάδα. Με τον Νικ όμως να κοιτάει απ' τον καναπέ του , τέτοια φιλοσοφία ήταν καταδικασμένη να αποτύχει.
- Εξαιτίας της έλλειψης ποιοτικών λύσεων απ' τον πάγκο , οι "παλιοί" αναγκαστικά έβαλαν πολλά λεπτά στη πλάτη τους έως τον ημιτελικό (σημ. Ο Φασούλας άφησε κάποιες σπόντες σχετικά με αυτό). Ο Γιαννάκης μετά τις καταπληκτικές του εμφανίσεις στην Α' φάση (22.5π) έμεινε από καύσιμα. Κι αν με τη Γαλλία δεν στοίχισε , στον ημιτελικό η κακή του εμφάνιση έτσουξε (2/7διπ, 1/6τρ). Σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν βρήκε ρυθμό , δεν έκανε ένα απ' τα γνωστά του ξεσπάσματα ώστε να αποκτήσει ψυχολογία και να βάλει για τα καλά την Εθνική οδηγό (σημ. Ο Κοχ έκανε σπουδαία δουλειά).
- Από κοντά και ο Φασούλας (0/5 διπ) που δεν τα κατάφερε απέναντι στο ύψος των αντιπάλων (Μπένκε, Βελπ, Γκνάαντ). Στην άμυνα τον παίζανε με βοήθεια απ' την κορυφή της ρακέτας εμποδίζοντάς να κάνει την αγαπημένή του κίνηση πίβοτ.
- Ο Βέλπ (15π, 7ρ) τον έπαιζε μακριά απ' το καλάθι (κάτι που ο Πάνι δεν ήταν συνηθισμένος) και η ελληνική ρακέτα έμενε άδεια χωρίς την αράχνη της.
- Ο Μπεκ σε 16' έβαλε 9π. Το μαρκάρισμα με τον Παταβούκα δεν έβγαινε και ο Κιουμουρτζόγλου έπρεπε να ξαναβάλει πιο νωρίς τον Σιγάλα.
- Στα μέσα του 2ου ημιχρόνου που κολλήσαμε επιθετικά ο Γαλακτερός ήταν έξω. Το frontcourt μας με Παταβούκα - Γιαννάκη - Σιγάλα δεν μας έδινε πόντους. Αν έβγαζε τον Παταβούκα και έβαζε τον Γαλακτερό θα είμασταν καλύτεροι και στον αμυντικό και στον επιθετικό τομέα.
- Ο Μπετανκόρ είχε μένος με τον Φασούλα. Του σφύριξε 3 ανύπαρκτα φάουλ και τον έστειλε με 5φάουλ έξω απ' το 29'. Όλα ξεκίνησαν στην αρχή όταν ο Φασούλας διαμαρτυρήθηκε εντονότατα για τα βήματα που του σφύριξε. Ο Μπετανκόρ το κράτησε και στην επόμενη φάση του σφυρίζει αμυντικό που μόνο αυτός είδε. Το κακό είχε ξεκινήσει...


Πήγε στράφι...
- Η εμφάνιση του Φάνη (23π, 5/9 τρ, 5 ριμπ , 2 κοψ). Μόνος του και όλοι τους. Μου κάνει εντύπωση που στο τέλος δεν τροφοδοτήθηκε , όταν επιχειρήσαμε την ύστατη προσπάθεια μήπως και το γυρίσουμε. Αν έπαιρνε ένα time out ο Ευθύμης για να πάρει "ανάσες" το μυαλό και να δοθεί ένα καλύτερο πλάνο ίσως ....

What if...
- Αν είχαμε τον Γκάλη θα τους είχαμε νικήσει. Ξεκάθαρα. Και στον προημιτελικό (61πόντοι) και στον ημιτελικό η επίθεση μας στοίχισε. Με Γκάλη - Γιαννάκη και στο "3" Σιγάλα (για άμυνα) και Γαλακτερό (επίθεση). Ο -αναιμικός- Παταβούκας ας έπαιζε λιγότερο. Στην άμυνα ο Νικ τον Ροντλ και τον Νιρμπέργκερ θα έπιανε. Δεκατέσσερις πόντοι έβαλαν συνολικά και οι δυο τους. Πόσο καλύτεροι θα ήταν απέναντι στον γκάνγκστερ;

Τι θυμάμαι...
Θυμάμαι έντονα την σιγουριά που είχα πως θα τους κερδίσουμε. Με τον ξάδερφο μιλάγαμε για το τι πρέπει να κάνουμε εναντίον των Ρώσων στον τελικό. Τόσο σίγουροι είμασταν. Κατά την διάρκεια του αγώνα τα είχα πάρει με το Γιαννάκη και τον Κιουμουρτζόγλου. Ήταν ο πρώτος αγώνας που με στεναχώρησε τόσο.

Τι έμαθα απ' τον ημιτελικό .....
- Το μπάσκετ άλλαξε. Η δύναμη , η πειθαρχία , η αποφασιστικότητα πήραν την σκυτάλη απ' το ταλέντο, τη φαντασία, τη δημιουργικότητα. Η Λιμόζ και η εθνική Γερμανίας βγήκαν πρωταθλήτριες εκείνη τη χρονιά.
- Πόσο καλός προπονητής ήταν ο Πέσιτς