Και όμως κάτι μου θυμίζει....

Ακολουθώντας τα σημάδια των καιρών οι Αγγελόπουλοι σε συννενόηση πάντα με τον προπονητή τους προχωρούν στο σχεδιασμό της ομάδος για τη νέα σαιζόν με μια εντελώς διαφορετική λογική. Νέοι, ταλαντούχοι, φθηνοί, διψασμένοι για διακρίσεις, υπάκουοι, εργατικοί παίχτες με συγκεκριμένες αγωνστικές αρετές ο καθένας αρχίζουν να καταφτάνουν στο λιμάνι τις τελευταίες μέρες. Παίχτες που μπορεί να μην έκαναν τα πλήθη των φιλάθλων της ομάδος να συρρέουν στο αεροδρόμιο και ίσως και να αντιμετωπίστηκαν με κάποιο σκεπτικισμό, εντούτοις νομίζω ότι ίσως βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Από πέρισυ η λογική των πανάκριβων συμβολαίων με τους μεγάλους σταρ είχε αρχίσει να περιορίζεται και τη θέση της να παίρνει η ιδέα της δημιουργίας μιας ομάδος με συνοχή, με έντονη αμυντική λειτουργία, με καθορισμένους ρόλους στην επίθεση ακολουθώντας πιστά το εκάστοτε εκπονηθέν προπονητικό πλάνο. Νομίζω ότι φέτος θα δούμε την ολοκληρωτική απεικόνιση αυτής της λογικής.

Ο Ντούντα είναι με διαφορά ο πιο έμπειρος κόοουτς της Ευρώπης έχοντας βιώσει τεράστιες επιτυχίες αλλά και μεγάλες αποτυχίες, έχοντας προπονήσει πάρα πολλούς παίχτες και έχοντας δημιουργήσει εκ του μηδενός ομάδες, κατά συνέπεια νομίζω ότι είναι νομοτελειακό να υποθέσουμε ότι αυτός ξέρει και έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του. Προσποιούμενος λιγάκι τον Γιούρι Γκέλλερ, θα έλεγα ότι ο "σοφός" έχει ως σκοπό να χτίσει στα περσινά κεκτημένα, αφαιρώντας τα "ακατάλληλα υλικά" και προσθέτοντας τα στοιχεία εκείνα που θα κάνουν το μείγμα του πιο δυνατό. Και εξηγούμαι αμέσως με συγκεκριμένα επιχειρήματα και παραδείγματα, καθώς η αμπελοφιλοσοφία και η αοριστολογία "πολλούς εκούρασε".

Το πιο σημαντικό σε κάθε ομάδα είναι η ΧΗΜΕΙΑ. Ο Ίβκοβιτς νομίζω δεν "ορρωδεί προ ουδενός" είτε αυτός είναι η CSSKA με τα εκατομμύρια που έριξε στο μεταγραφικό παζάρι είτε οι τουρκικές ομάδες που διαπραγματεύονται τον Κόμπι είτε ο Armani και η ομάδα του, καθώς γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η χημεία σε μια ομάδα είναι το απαραίτητο και μόνιμα επιτυχημένο συστατικό για τη δημιουργία ενός συνόλου που θα παλέψει για τους τίτλους. Πέρισυ, παρόλο που το προσπάθησε δεν του βγήκε, καθώς αντιμετώπισε πολλά προβλήματα αλλά και ατυχίες καθ όλη τη χρονιά. Ο Σπανούλης δεν ταίριαξε αγωνιστικά με τον Μίλος και αυτό έφερε μια αναταραχή κυρίως στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδος του καθώς οι 2 αυτοί, αλλά και ο Παπαλουκάς, είναι παίχτες που θέλουν την μπάλα πολύ στα χέρια τους. Κατά συνέπεια ο 34χρονος Παπ και ο μάλλον απροσάρμοστος -αλλά και πανάκριβος- Μίλος απελευθερώθηκαν ελαφρά την καρδία. Τη μπαγκέτα πλέον την κατέχει ένας, όπως νομίζω και ο ίδιος ήθελε εξ αρχής!! Δίπλα του ένας νέος play-maker, γοργοπόδαρος με κύρια στοιχεία το καλό μακρινό σουτ, την άμυνα και την οργάνωση του παιχνιδιού και από πίσω του ένα νέος φέρελπις Έλληνας με πολύ καλή περσινή σαιζόν στον Αρη, ο Σλούκας. Προσπαθεί έντονα να ενισχύσει την ποιότητα της περιφερειακής του γραμμής όντας εδώ και ένα μήνα σε συζητήσεις με τον Ζήση, θέλοντας έτσι να φέρει στην ομάδα του, πέραν ενός εξαιρετικού χαρακτήρα, και ένα πολύ αξιόπιστο 1-2άρι σε καλή ηλικία, με παραστάσεις και σταθέρη συνεισφορά σε κάθε ομάδα, που αποδεδειγμένα έχει καλή χημεία με τον ηγέτη του. Επιπλέον, "προσλαμβάνει" και έναν επίσης νεαρό Λιθουανό με έφεση στο σκοράρισμα και κυρίως από μακρινή απόσταση, καθώς αυτό του έλειψε τόσο πολύ την περασμένη χρονιά. Και θα προσπαθήσει να επενδύσει ακόμα πιο πολύ στο -από πολλούς διαπιστωμένο- πολύπλευρο ταλέντο του Παπανικολάου έχοντας ως βοηθητικούς Πελεκάνο και Κέσελι.

Στις θέσεις των ψηλών είναι άτυχος, καθώς τα σχέδια του χάλσαν λόγω του........Μάκη! Δική μου πεποίθηση είναι ότι ο Μπουρούσης θα ήταν ο άλλος πόλος πάνω στον οποίο θα στήριζε το σχεδιασμό της ομάδος του ο Ντούντα, καθώς ψηλός παίχτης σε αυτή την ηλικία και με αυτά τα προσόντα δεν βρίσκεται στην Ευρώπη. Και νομίζω ότι δεν θα τον ένοιαζε καν να αποδεσμεύσει τον Ράσο, παρά την πολύ καλή χρονιά που έκανε πέρισυ, καθώς η ηλικία του και τα βαριά του πόδια δεν πολύ-ταιριάζουν στο στυλ παιχνιδιού που θέλει να υιοθετήσει συν του ότι έρχεται από έναν πολύ ύπουλο τραυματισμό. Αντ' αυτού, ακόμα έχει σε αναμονή τον Νεστέροβιτς, ανανέωσε τον Γλυνιαδάκη και συζητάει με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, ενώ επίσης αγόρασε και ένα νεαρό παίχτη κολλεγίου που έρχεται με καλές συστάσεις και βασικά χαρακτηριστικά το καλό μακρινό σουτ και την έφεση στα ριμπάουντ. Θέλησε, και το έδειξε ξεκάθαρα νομίζω, να κρατήσει και τον Μαυροκεφαλίδη, αλλά τα "ρωσοδόλλαρα" αποδείχθηκαν πιο ισχυρό κίνητρο. Παρόλα αυτά νομίζω ότι η απώλεια του Μπούρουση είναι αυτή που επέφερε μεγαλύτερο πλήγμα στο σχεδιασμό της χρονιάς. Ο Πρίντεζης έδειξε στο λίγο διάστημα ότι θέλει να μείνει και να αποτελέσει ενεργό λύση στις θέσεις των ψηλών, κυρίως επιθετικά, μικρός σε ηλικία είναι και ακόμα εξελίξιμος. Ενδιαφέρουσα περίπτωση ο MVP του γερμανικού πρωταθλήματος, ο άλλως λεγόμενος "Μπάρκλεϋ των φτωχών" που ήρθε με προοπτική να προσδώσει αμυντική ένταση, ριμπάουντ και καλό σουτ. Να έβαζε και τις βολές...

Αν τα βάλετε όλα αυτά κάτω η πρώτη σκέψη που μπορεί να σας έρθει -σε μένα τουλάχιστον έτσι έγινε- είναι ότι ο ΟΣΠΦ θα κινηθεί στα πρότυπα κολλεγιακής ομάδος, ήτοι ομάδος που θα τρέχει πολύ, θα παίζει φανατισμένα άμυνα, θα χρησιμοποεί όλους τους παίχτες της, με κυρίαρχη φυσιογνωμία τον προπονητή της και έχοντας ως σκοπό να ιδρώσει για κάθε πόντο που θα βάζει και κάθε έναν που θα αποφεύγει. Με τον Ίβκοβιτς ως καθοδηγητή στα δύσκολα παιχνίδια της Ευρωλίγκας, καθώς το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι καν άξιο αναφοράς ως προς τη δυναμικότητα των άλλων ομάδων, και χτίζοντας αυτοπεποίθηση και δουλεύοντας στη συνοχή από την πρώτη κιόλας μέρα της προετοιμασίας, γιατί η ιδέα αυτή να μην είναι ελκυστική στον κόσμο του Ολυμπιακού? Ή είναι μήπως κάποιος σίγουρος ότι οι πλούσιες ομάδες με τα τεράστια σε χρηματική αξία ρόστερ έχουν υπογράψει από τώρα τη συμμετοχή τους στο Final-4 της Πόλης? Δε χρειάζεται να θυμίσω φαντάζομαι ότι ούτε ο Παναθηναϊκός ούτε η Σιένα πέρισυ ήταν πιο ταλαντούχες ομάδες ή πιο πλούσιες από Μπάρτσα και ΟΣΠΦ αντίστοιχα, μολοταύτατα όλοι αποδέχθησαν ότι η "χημική δυναμική" τους ως ομάδες κυριάρχησε επί των αντιπάλων τους. Επίσης, οι κυπελλούχοι Ελλάδος έχουν προπονητή και από ότι φαίνεται σχεδιασμό συγκεκριμένο, οι άλλοι έχουν μεν χρήματα ίσως δε ξέρουν όμως είτε με ποιον τρόπο να τα σπαταλήσουν ώστε να έχουν αντίκρυσμα είτε σε ποιον να τα εμπιστευθούν να τα διαχειριστεί.

Δε προσπαθώ να εξωραίσω καμιά κατάσταση ούτε να ωραιοποιήσω τις κινήσεις του φετινού Ολυμπιακού με όσα γράφω. Εξ αρχής τόνισα ότι ένα βασικό προσόν όλων όσων αποκτήθηκαν, που ήταν ταυτόχρονα μειονέκτημα όσων έφυγαν, είναι το μικρό ή μεγάλο αντιστοίχως ποσό που αναγράφεται στο συμβόλαιο. Επίσης, παρόλο που έχει νομίζω μια βάση, η ταύτιση του μέχρι τώρα ρόστερ του ΟΣΦΠ και η προοπτική της λειτουργίας του στο γήπεδο με ένα αντίστοιχο κολλεγιακής ομάδος, δε θυμάμαι τον Ίβκοβιτς ποτέ να έχει προπονήσει ομάδα του NCAA. Και όμως ξαναδιαβάζοντας την ανάρτησή μου από την αρχή, η αίσθηση μου ότι η όλη παράσταση με διαφορετικούς πρωταγωνιστές και συντελεστές, αλλά με ίδιο σκηνοθέτη έχει ανέβει ξανά στο ευρωπαϊκό παλκοσένικο τα τελευταία χρόνια, γνωρίζοντας και την αποθέωση και τη αποδοχή του μπασκετικού κόσμου με το μπάσκετ που έπαιζε αλλά και κερδίζοντας μερικά μεάλλια. Και μεταξύ άλλων συνέστησε και μερικούς νέους, πολύ ενδιαφέροντες παίχτες, στην ευρωπαϊκή κεντρική σκηνή. Και αυτη προσπάθεια αν και όχι ακριβώς επανάληψης αλλά ίσως εξέλιξης τους αρχικού επιτυχημένου μοντέλου και πρσαρμογής σε νέα δεδομένα, ακόμα και ως πείραμα αν θέλετε, εμένα μου εξάπτει το ενδιαφέρον και θα περιμένω να δω την εξέλιξή και την πρόοδό του.

Ναι, δίκιο έχετε, και εμένα μου θυμίζει λίγο την Εθνική Σερβίας...