Malik Hairston.
Αυτός είναι ο εφιάλτης των Πειραιωτών .
Συνηθίζω να γράφω κάμποσες αράδες όταν αναλύω έναν αγώνα. Γράφω για p’n’r , για περιστροφές , για επιθετικά ριμπάουντ , για πάθος, για ο,τι μου κατέβει στο μυαλό. Κοιτάω και την στατιστική -για επιβεβαίωση - και κάπως έτσι «βγαίνει» το κείμενο.
Τώρα θα αλλάξω τακτική.
Πίστευα πως οι «Γκαλοβραδιές» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Λάθος μου. Ο κύριος Hairston – με κάποια περάσματα από ΝΒΑ και τους Spurs- απέκλεισε τον Ολυμπιακό των 30 και βάλε εκατομμυρίων ευρώ.
Εντάξει τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ (ευτυχώς) αλλά πολύ θα ήθελα να μάθω τον μισθό του φίλτατου Malik….
Κοιτάζοντας λιγάκι τα στατιστικά του στα προηγούμενα ματς έχω να αναφέρω πως σε σύνολο 11 αγώνων ξεπέρασε μόλις μια φορά τους 10 πόντους (17π με Ρεάλ) και είχε season high σε ranking το 13!
Αλλά στην σειρά με τον Ολυμπιακό είχε στο δεύτερο και τέταρτο παιχνίδι 19 και 25 πόντους (τραβώντας 31 στο ranking παρακαλώ). Και για να μην τον αδικώ και νομίζετε πως πρόκειται για μονοδιάστατο , μάζεψε συνολικά και 18 ριμπάουντ στα δυο παιχνίδια. Και μην φανταστείτε πως έβαζε τίποτα τρομερά και φοβερά καλάθια. Πόσταρε τον παίκτη που τον μάρκαρε και με ένα χουκ τον … ξεπάστρεφτε (14/19 διπ).
Αυτό σε συνδυασμό με την κλειστή άμυνα της Σιένα (πότε ζώνη και πότε man to man ) και το διάβασμα των mismatch (σπουδαίος ο Λαβρίνοβιτς σε αυτό) αποτέλεσαν την δαμόκλειο σπάθη στο λαιμό των ερυθρολεύκων (στα τρία τελευταία παιχνίδια οι ερυθρόλευκοι περιφερειακοί είχαν 4/18 , 5/17 , 6/21 τριπ).
Όσο για τα λάθη ; 22 , 20 , 17 .
Συγνώμη αλλά με τέτοια νούμερα δεν περνάς στο final four.
Το πρόβλημα στις θέσεις «3» και «4» έγινε ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Όταν δεν απειλείς από μακριά σε αυτές τις θέσεις , μοιραία είσαι αναγκασμένος να στραφείς σε διεισδύσεις (δίνοντας το δικαίωμα στην άμυνα να κλειστεί, αποκόβοντας τους διαδρόμους και ελέγχοντας τα ριμπάουντ). Αν τυχόν έχεις απέναντί σου την δυσκολοκατάβλητη και σκληροτράχηλη άμυνα των Ιταλών , ατύχησες. Πλην του Γκόρντον , κανένας δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Και αυτό συμπεριλαμβάνει και το προπονητικό επιτελείο που στα προβλήματα που έθετε ο Πιανιτζάνι δεν βρήκε - σε 120 λεπτά - ποτέ της μια λύση.
Τελειώνοντας μου έρχεται στο μυαλό μια παλαιότερη ανάρτηση της Μαργαρίτας (της μοναδικής γυναίκας μέχρι στιγμής που μας έγραψε στο μπλογκ) :
(τουλάχιστον για την Ευρωλίγκα) ένας κούκος (Σπανούλης) δεν φέρνει την άνοιξη...
4 σχόλια:
Χωρίς να θέλω να αφήσω καμία αιχμή για τον προπονητή,ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις μετά τον αποκλεισμό αν τον προπονητή δεν τον έλεγαν Ίβκοβιτς αλλά Γιαννάκη για παράδειγμα...;
(Λαμβάνοντας υπόψη την κάκιστη εμφάνιση και το πλεονέκτημα έδρας)
αυτή, φίλε drako ειναι πραγματικά μια πολυ καλή ερώτηση!!
Εγώ πάντως εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο mr. turnover machine μόνο "κούκος" δεν είναι.
Πετυχημένο το σχόλιο της Μαργαρίτας, αλλά αδικούμε λίγο την ομάδα (και εκείνη πολύ τον εαυτό της). Δεν είναι μόνο ο Σπανούλης, υπάρχουν αρκετοί καλοί παίκτες στην ομάδα. Το πρόβλημα είναι πως συνήθως κάνουν του κεφαλιού τους (πχ τρίποντο Σπανούλη στον αιφνιδιασμό). Θυμάμαι στο ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ τον Ίβκοβιτς να λέει έξαλλος στους παίκτες του: "Κάντε μόνο αυτό που σας λέω και θα νικήσουμε". Η αλήθεια είναι πως ήταν τυχερός εκείνο το βράδι (Μπατίστ τραυματίας, Διαμαντίδης άρρωστος κτλ), αλλά πράγματι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίζεις μεγάλα και δύσκολα ματς.
Υ.Γ.: Drazen, περιμένω με αγωνία τακτική ανάλυση του box and one του Ομπράντοβιτς.
Δημοσίευση σχολίου