Εικοστό δεύτερο επεισόδιο: «you can’t disrespect the Godfather like that»

Το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Ένα χρόνο νωρίτερα η προετοιμασία της επανόδου του διακόπηκε από ένα σπασμένο πλευρό. Ο Μάικλ πίεσε το σώμα του για να επανέλθει νωρίτερα και αυτό ουσιαστικά κατέστρεψε την σεζόν του. Αυτή την φορά ο γυμναστής του τον έπεισε να κάνει την αποθεραπεία του χωρίς να βιαστεί . Χρόνος υπήρχε μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου που ξεκινούσε η regular season. Το πλάνο έλεγε πως βαθμιαία τα λεπτά συμμετοχής του θα αυξάνονταν , κάτι που βρήκε σύμφωνο και τον προπονητή. Αν όμως η αντοχή και το βάρος ήταν πράγματα που μπορούσε να βελτιώσει , την ταχύτητα και το άλμα όση προπόνηση και αν έκανε , στην ηλικία των 40 ήξερε πως δεν γινόταν να την βελτιώσει. Τα επιθετικά του όπλα – όπως έδειξε και η περσινή του εμπειρία – είχαν μειωθεί αισθητά.

α) fallaways κοντά στην ρακέτα

β) pull-up jumpers μετά από screen

Ο άνθρωπος που ενδιαφερόταν περισσότερο απ’ τον οργανισμό των Wizards για την ιστορική επίδραση που θα αφήσει η δεύτερη επιστροφή του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών – και αθλητή του αιώνα σύμφωνα με το ESPN- ήταν ο βοηθός προπονητή John Bach. Ο ίδιος θυμόταν την ταπείνωση που δεχόταν ένας άλλος μεγάλος του χώρου , ο Julius Erving , στην τελευταία του χρονιά απ’ τους Bird και Jordan. Το γερασμένο του κορμί έχοντας χάσει κάθε ίχνος έκρηξης και άλματος (προσόντα που τον έκαναν παγκοσμίως γνωστό) έγινε έρμαιο στις ορέξεις των super star των Celtics και Βulls.

(σημ. σε έναν αγώνα ο Erving σάστισε απ’ τον εξευτελισμό που δεχόταν απ’ τον Bird και δεν άντεξε άλλο. Μετά από ένα trash talking του Larry Legend τον έπιασε απ’ το λαιμό)

Δεν ήθελε να βιώσει μια παρόμοια κατάσταση και ο παίκτης του. Οι προκλήσεις που θα δεχόταν από νεότερους αντιπάλους θα ήταν πολλές – όλοι εξάλλου θα ήθελαν να κερδίσουν τον καλύτερο- και το πώς το μυαλό του θα τις διαχειριζόταν , ήταν ένα δύσκολο ερώτημα. Ιδιαίτερα όταν μάλιστα το ίδιο μυαλό έχει συνηθίσει να βρίσκεται πάντα απ’ την μεριά του νικητή.

Ο Μάικλ όμως δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψει την μάχη. Τουλάχιστον όχι αμαχητί. Δεν ήθελε η τελευταία εικόνα των φιλάθλων απ’ αυτόν να είναι απο ένα ξενοδοχείο του Milwaukee , προδομένος απ’ το πόδι του. Ήθελε να τερματίσει στο γήπεδο. «Να πεθάνει στο θέατρο» όπως ονειρεύονται το κύκνειο άσμα τους οι καλλιτέχνες.

Σε όσους βιάζονταν να τον ξεγράψουν , τους υπενθύμιζε τα περσινά του νούμερα. 22.9 πόντους , 5.7 ριμπ , 5.2 ασσίστ. (σημ. παραβλέποντας το 41% και τα 2.7 λάθη).

Ο Κόλινς στο μυαλό του είχε σαν μπάκορτ τους Hughes – Stackhouse – Russell , και τον Μάικλ να ξεκινάει απ’ τον πάγκο. Θα έπαιζε περίπου 30’ και θα αποτελούσε τον x-factor στην προσπάθειά τους για είσοδο στα playoffs.

Η ομάδα είχε ενισχυθεί το καλοκαίρι. Ο 23χρονος Larry Hughes ήρθε απ’ το Golden State (μετά από προστριβές με τον μετέπειτα mega star της Washington Gilbert Arinas) ενώ και ο βετεράνος Bryon Russell μετακόμισε στην πρωτεύουσα. Με τον Stackhouse για σκόρερ και τους Brown – Laettner – Haywood – Oakley για front line (μοναδική απώλεια ο Popeye Jones) , η παρουσία του Τζόρνταν έδενε ιδανικά το γλυκό. Θα τους άφηνε να οδηγούν την ομάδα για 3 δωδεκάλεπτα και στο τελευταίο θα αναλάμβανε – ξεκούραστος – ο ίδιος. Ιδανικό σχέδιο στα χαρτιά.

H πρεμιέρα ξεκινά ονειρικά. Με 21 pts του Μάικλ (σε 21’) και 22 pts (με 10 ast) του Στακχάουζ κατατροπώνουν τους Celtics νικώντας τους με 45 πόντους διαφορά (η μεγαλύτερη σε έκταση ήττα των Celtics στην ιστορία τους). Η επιλογή τους να υποτιμήσουν τον Μάικλ τοποθετώντας πάνω του κάποιον J.R. Bremer , τους κόστισε.

Ο Στακχάουζ τους το υπενθυμίζει λέγοντας «you can’t disrespect the Godfather like that».

Η συνέχεια ήταν ικανοποιητική όμως μόνο για τους Wizards. Ο Τζόρνταν , ο οποίος σε ολόκληρη την καριέρα του ήταν ο πρωταγωνιστής , δεν μπορούσε (και δεν ήθελε) να συνηθίσει τον νέο του ρόλο. Μετά την λήξη ενός νικηφόρου παιχνιδιού στο Cleveland , ο Τζόρνταν επισκέπτεται το γραφείο του Collins , έχοντας πρώτα στην νίκη της ομάδας 6 πόντους με μόλις 6 σουτ. Λίγα μέτρα πιο πέρα ο Andrian Dantley (αναλυτής των παιχνιδιών των Wizards) δήλωνε «η ομάδα είναι του Στακχάουζ και όχι του Μάικλ».

Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι εναντίον των πρωταθλητών Lakers , μένει στο παρκέ για 30’ (season high μέχρι εκείνη τη στιγμή) σκοράροντας 25 πόντους. Το ματς είναι ντέρμπι. Ένα τρίποντο του Χόρι 2.9’’ πριν την λήξη , φέρνει την ομάδα του μπροστά στο σκορ με έναν πόντο. Στο time out ο Collins σχεδιάζει ένα σύστημα για τον Stackhouse. Ο Μάικλ θα βρισκόταν στην απέναντι πλευρά σαν «δόλωμα».

Ο Stackhouse καρφώνει , το MCI σηκώνεται στο πόδι , ο Kobe γίνεται έξαλλος και ο Μάικλ σιωπηλά κατευθύνεται στα αποδυτήρια…

Μετά όμως η ομάδα κάνει σωρηδόν ήττες , και ο Μάικλ δηλώνει στον προπονητή του πως ο πάγκος τελείωσε για αυτόν. Ο Russell ξεκινάει πλέον απ’ τον πάγκο και ο Stackhouse μετακινείται στο»3».

Η κατάσταση όμως δεν βελτιώθηκε. Ο Stackhouse ουσιαστικά ακυρώθηκε με την «μετακόμιση» που υπέστη ενώ ο Hughes δεν είχε τα χαρακτηριστικά του playmaker που οι Wizards ήθελαν. Οι αργές επιθέσεις επανήλθαν και το up tempo που βολεύε το πρώην «Πιστόνι» έπαψε να βρίσκεται στο playbook της ομάδας του.

Η ομάδα επέστρεψε στα χέρια του Μάικλ.

Ο Τζόρνταν όμως δεν είχε τις δυνάμεις για να τραβήξει μόνος του τέτοιο κουπί. Εμφανίσεις όπως αυτήν απέναντι στους Pacers , ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Ο Oakley στα 39 του δεν ανεχόταν την μικρή συμμετοχή απ’ τον Κόλινς και του τα είχε μαζεμένα . «Ας μας αφήσει να παίξουμε και λιγάκι ελεύθερα. Ξέρω πως ονειρεύεται να βγει προπονητής της χρονιάς αλλά έτσι δεν νικάμε. Όταν αντιμετωπίζουμε καλύτερες ομάδες από εμάς δεν πρέπει να τους παίζουμε στο μισό γήπεδο. Μόνο αν ανοίξουμε τον ρυθμό έχουμε ελπίδες».

Η ομάδα διαλυόταν. Ο Brown αντιμιλούσε στον προπονητή , ο Stackhouse με τον Oakley τον αμφισβητούσαν ανοιχτά. Άρρωστη αγωνιστική συμπεριφορά.

Ο Μάικλ Τζόρνταν στο λυκόφως της καριέρας του έδειχνε την κλάση του σε κάποια παιχνίδια. Τι κι αν πλέον θεωρείται 40αρης;

Αλλά η ομάδα του δεν έλεγε να ξεκολλήσει. Ένα νικηφόρο σερί (όπως πέρσι όπου με 8 νίκες ξέφυγαν απ’ το 50% και διεκδίκησαν μέχρι τέλους την είσοδό τους στα playoffs) δεν έκαναν. Ο τραυματισμός του Stackhouse επιδείνωσε την ήδη άρρωστη κατάσταση. Έψαχναν ένα αγωνιστικό ξέσπασμα. Ο Μάικλ Τζόρνταν δεν μπορούσε μόνος του να το πετύχει. Ήταν γεγονός.

Το All Star Game στην Ατλάντα θα ήταν και το τελευταίο του. Το ΝΒΑ είχε ετοιμάσει ένα σωρό happenings για να τον τιμήσει. Ο ίδιος δεν ενθουσιαζόταν στην ιδέα . Στους κοντινούς ανθρώπους εκμυστηρευόταν πώς « fuck the funeral. Πάντα σε κάτι τέτοια επηρεάζεσαι ψυχολογικά και δεν αποδίδεις όπως πρέπει».

Με την on line ψηφοφορία για την πεντάδα της Ανατολής υπήρχε μία τεράστια έκπληξη. Οι νεαροί χρήστες του διαδικτύου (αλλά και η Κίνα) προτίμησε για τις θέσεις των περιφερειακών τους Iverson – McGrady – Carter. Ο Μάικλ για πρώτη φορά στην καριέρα του δεν προτιμήθηκε απ’ τους μπασκετόφιλους για την αρχική πεντάδα. Η πίεση που δεχόταν απ’ τα ΜΜΕ ο Carter για να παραχωρήσει «τιμής ένεκεν» την θέση του στον Μάικλ έγινε αφόρητη. Ο σχολιαστής του TNT Bill Walton τόνιζε την βεβαιότητά του πως ο σταρ των Ράπτορς θα κάνει το σωστό. Ο Μάικλ ήθελε να τον αποφορτίσει και σε δηλώσεις του τόνιζε πως δεν ήταν κάτι σημαντικό για τον ίδιο. Κατά την προθέρμανση της Ανατολής ο προπονητής της Isiah Thomas ρωτάει τι σκοπεύει να κάνει σχετικά με το θέμα ο Carter.

«Ρωτάς τον λάθος άνθρωπο».

Ο Μάικλ δεν ήθελε να του γίνει η χάρη να ξεκινήσει στην αρχική πεντάδα. Πεισμωμένος στα αποδυτήρια τους εξήγησε πως δεν τον ενδιέφερε το όλο θέμα. Μέχρι και λίγα λεπτά πριν την έναρξη κανείς δεν ήξερε τι θα γίνει. Τελικά ο Μάικλ υποχώρησε και δέχθηκε την προσφορά.

«Δεν ήθελα να πάρει το φταίξιμο ο Vince γι’ αυτό και δέχθηκα».

Έχασε τα εφτά πρώτα σουτ (μαζί και ένα κάρφωμα). Στο ημίχρονο η Mariah Carey τραγούδησε αποκλειστικά γι’ αυτόν.

Απέμεναν μόλις 15 δευτερόλεπτα όταν ο Μάικλ κόπηκε απ’ το Marion και στη συνέχεια έκανε φάουλ στον Kobe για να σταματήσει τον χρόνο. Ο Black Mamba βάζει μία βολή και στέλνει το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί ο Μάικλ με ένα δύσκολο fadeaway μπροστά απ’ το απλωμένο χέρι του Marion δίνει το προβάδισμα και ενώ απομένουν μόλις 4.7’’. Ο Kobe όμως ξανακερδίζει φάουλ στην προσπάθεια για τρίποντο (τουλάχιστον χαζή η επιλογή απ’ τον Jermain O’Neal) και με 2/3 στέλνει το παιχνίδι σε 2^η παράταση. Ο Τζόρνταν δεν συμμετέχει καθόλου (προφανώς ήταν κουρασμένος) και ο MVP Garnett παίρνει την ομάδα στις πλάτες του.

Michael Jordan
All Star Game
1985

Michael Jordan

All Star Game

2003

«Δεν νοιώθω 40 χρονών. Η επιθυμία μου να κερδίσω είναι όπως όταν ήμουν νέος. Τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό».

Δυστυχώς όμως οι συμπαίκτες του δεν είχαν την ίδια επιθυμία με τον ίδιο. Ο Τζόρνταν ανοιχτά θα τα βάλει μαζί τους.

«Δεν έχουν καρδιά. Δεν παλεύουν για την μπάλα. Αν δεν μπορώ να νιώσουν την αγάπη μου για το άθλημα τότε προφανώς δεν χρειάζεται να φοράνε την φόρμα τους. Δεν χρειάζεται να είναι στην ομάδα».

Αυτά ήταν τα σκληρά λόγια που είπε μετά το τέλος του αγώνα με το New Jersey και αφού πρώτα ο ίδιος έβαλε 43 pts σε 43’.

Αλλά οι φωνές του δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Στους 33 τελευταίους αγώνες έκανε 20 ήττες. Στον τελευταίο του αγώνα στο MSG τους «ευχαρίστησε» για όλα αυτά τα χρόνια με τον τρόπο του…

«Είναι τουλάχιστον απογοητευτικό όταν ένας 40αρης έχει μεγαλύτερη επιθυμία από έναν 25 , 26, 27 χρονών. Ας μου το πουν να τα παρατήσω και εγώ και να παίξω golf. Όταν ανέβω στο πάνω γραφείο πολλά θα αλλάξουν».

Λίγο πριν το τέλος του «ταξιδιού» ο Μάικλ αγωνίζεται όσο περισσότερο μπορεί. Απ’ τα 53 συνολικά λεπτά με το Dallas , λαμβάνει μέρος στα 51. Σε μία τετράδα αγώνων έχει μ.ο. 46 λεπτά συμμετοχής και 27 πόντους. Με το 34-39 και 9 αγώνες να απομένουν μέχρι την λήξη της regural season ήταν μισό παιχνίδι πίσω απ’ τους Bucks και 2 πίσω απ’ το Orlando. Ο επόμενος με τους Hawks ήταν ιδιαίτερα κρίσιμος. Ο Μάικλ με 22 pts και 14 reb ήταν τα πάντα για της ομάδα του.

Απέμεναν 0.6’.

Το σκορ ισόπαλο.

Στην επαναφορά το χέρι του Abdur – Rahim στέλνει τυχαία την μπάλα στο καλάθι. Η κόρνα της λήξης , μαχαιριά για τον Μάικλ.

Αλλά συνέχιζε. Υπήρχαν ακόμη πιθανότητες. «Η παράσταση τελειώνει μόλις βγει και τραγουδήσει η χοντρή»

Με την Βοστώνη στέκεται για άλλη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων. 25 pts , 13 reb και νίκη. Μετά στο Cleveland σε μία ακόμη συγκινητική προσπάθεια (26-10) είναι 1,5 νίκη μακριά απ’ τους Bucks ενώ απομένουν 5 παιχνίδια.

Την ομάδα την πήρε απ ‘το χεράκι ένας 40αρης και της οδηγούσε «στράτα στρατούλα» μέχρι την λάμψη. Η είσοδος στα playoffs θα ήταν σίγουρα ένα μικρό θαύμα αν αναλογιστούμε τις πολύ κακές σχέσεις μεταξύ των αθλητών και του προπονητή.

Θα ήταν ένα παραμύθι με βασιλόπουλο (Μάικλ) και βασιλοπούλα (postseason).

Θα ήταν απλά ένας …άθλος.

Αλλά ο Μάικλ μας έχει συνηθίσει σε μικρά ή μεγάλα θαύματα. Σε υπερβάσεις που ξεπερνούσαν την λογική. Που ξεπερνούσαν τα ανθρώπινα όρια…

Το παραμύθι όμως είχε δράκο (J.R. Bremer). Mε δικό του τρίποντο ο rookie των Celtics «σκοτώνει» τους Wizards και πιο πολύ τον Μάικλ. Λίγες ώρες μετά οι Bucks κερδίζουν τον δικό τους αγώνα και ο Μάικλ και μαθηματικά πλέον είναι εκτός playoffs.

Η χοντρή τραγούδησε…

Στα εναπομείναντα 3 παιχνίδια αν πετύχαιναν μία νίκη θα βελτίωναν το ρεκόρ τους σε σχέση με πέρυσι . Κάτι θα ήταν και αυτό. Τα 2 από αυτά ήταν στην έδρα τους.

«Μάικλ μήπως τελικά όλο αυτές οι δημόσιες επικρίσεις στους συμπαίκτες σου , έκαναν κακό;»

«Μήπως τελικά η παρουσία σου και οι επιτυχίες σου με το Σικάγο τους δημιουργούσε ένα αίσθημα φόβου μήπως σε απογοητέψουν , γι’ αυτό και δεν αναλάμβαναν πρωτοβουλίες;».

Ο Μάικλ τους άκουσε κοιτάζοντας κάτω. Όταν τελείωσαν σήκωσε το βλέμμα του και τους κοίταξε έναν προς έναν στα μάτια.

«Είναι μια εύκολη δικαιολογία , αν θέλουν να την πουν. Για την ακρίβεια παρακαλούσα τα παιδιά να βγουν μπροστά και να δηλώσουν έντονη παρουσία με την απόδοσή τους. Όταν θα ανέβω στα πάνω δωμάτια , δεν θα επιτρέψω τέτοιες δικαιολογίες». Σχετικά με την αποτυχία της ομάδα δήλωσε: «Χάσαμε τον δρόμο μας 2 εβδομάδες πριν. Δεν γίνεται – και δεν πρέπει – να κουβαλάω μια ομάδα στα 40 μου μόνος μου. Είχαμε πολλούς που έπαιζαν με το ίδιο στυλ. Πολλούς γκαρντ αλλά καθόλου τριάρια. Τα παιδιά φέτος σε αρκετές περιπτώσεις έδειξαν την ασέβειά τους στον προπονητή μας. Αυτά τελειώσανε όμως. Πιστέψτε με».

Ακούγοντάς τον καταλάβαινες την απογοήτευση αλλά και τον θυμό του. Οι αλλαγές που είχε στο μυαλό του για το καλοκαίρι θα ήταν ουκ ολίγες. Έξω οι Brown - Hughes , τα ηνία στον Stackhouse και rebuilding απ’ την αρχή. Δύο χρόνια χαμένα όμως. Δεν τους βελτίωσε ούτε αγωνιστικά ούτε πνευματικά με την – εντός παρκέ – παρουσία του. Ίσως με γραβάτα και σακάκι πετύχει περισσότερα…

(Aποτυχία: Οι Wizards – παλιά Bullets- επρόκειτο για μία απ’ τις χειρότερες ομάδες των τελευταίων 15 χρόνων. Μόλις μία φορά είχαν πέρασει σε αυτό το διάστημα στα playoffs. Αλλά η αλήθεια είναι ότι με τον Μάικλ στην σύνθεσή της και το supporting cast εκείνης της χρονιάς , επιβάλλονταν να περάσει. Ποτέ όμως δεν το διεκδίκησε στα σοβαρά. Μόλις για μία εβδομάδα έμεινε στο 50% . Είχε με τον Τζόρνταν σαν βασικό 31-36. Δεν βελτίωσε ούτε το ρεκόρ της μένοντας όπως και πέρσι στο 37-45)

Την τελευταία παράσταση της καριέρας του την έδωσε απέναντι στο κοινό της Φιλαδέλφειας. Κάτι τον έδενε με την πόλη , και το αποκάλυψε την τελευταία ημέρα:

«Ίσως και να είχα καταλήξει σε εσάς , το 1984 , αν το Σικάγο δεν έκανε συνεχόμενες ήττες στο τέλος προσπερνώντας σας στα τελευταία παιχνίδια. Ο τότε προπονητής σας Billy Cunningham είχε διαβεβαιώσει τον coach Smith πως αν βρισκόμουν ελεύθερος θα με επέλεγε σίγουρα».

«Μάικλ αν θέλεις να αγωνιστείς 48 λεπτά και να σουτάρεις 50 φορές , από εμένα έχεις το ελεύθερο. Είναι η δική σου βραδιά σήμερα» του λέει ο Doug Collins.

«Δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση». Μάικλ κάθισε στον πάγκο 3’ πριν τελειώσει το 4^ο δωδεκάλεπτο. Δεν είχε καμία πρόθεση να επανέλθει. Οι φίλαθλοι των Sixers του ζητούσαν να επιστρέψει :

“We want Michael! We want Michael!”

«Μάικλ σε παρακαλώ σε θέλουν. Μπες να πάρεις το standing ovation που σου αξίζει»

Ο Τζόρνταν όμως ήταν ανένδοτος. Δεν ήθελε να ξαναμπεί. Δεν ήθελε να «τελειώσει»…

Τελικά μετά την παράκληση του προπονητή του , σηκώθηκε για αλλαγή.

Ο Snow του έκανε φάουλ για να βάλει τους τελευταίους πόντους της καριέρας του και μετά ο συμπαίκτης του Μάικλ Bobby Simmons έκανε επίτηδες φάουλ σε έναν παίκτη των Sixers ώστε να μπορέσει ο Μάικλ να καθίσει στον πάγκο.

Βγαίνοντας απ’ το παρκέ σήκωσε το χέρι του και χαιρέτησε όχι μόνο το κοινό των Sixers αλλά και όλους όσους τον παρακολουθούσαν απ’ την τηλεόραση.

Για 4’ ολόκληρος ο πλανήτης σηκώθηκε για να του αποδώσει το standing ovation που του πρέπει. Απ’ την Φιλαδέλφεια μέχρι την Καβάλα όλοι ήμασταν όρθιοι και τον χειροκροτούσαμε. Σαν ένα ύστατο ευχαριστώ για όλα όσα μας πρόσφερε. Γιατί γεννήθηκαν φιλίες εξαιτίας του , μπασκετικές αναμνήσεις που δεν θα σβήσουν , γιατί μεγαλώσαμε και εμείς όπως και εκείνος , γιατί …. , γιατί …..

Ο αγώνας τελείωσε.

Εκείνος μας αποχαιρέτησε.

Το «23» ξεμάκραινε.

Η αυλαία έπεσε. Το παραμύθι τελείωσε. Το ταξίδι του Μάικλ προς την αιωνιότητα έφτασε στον προορισμό του.

ΤΕΛΟΣ

Διακρίσεις: Δεν ψηφίστηκε σε καμία All NBA και All-Defensive Team

Στατιστική ανάλυση της χρονιάς: Αγωνιζόμενος κατά μ.ο. 37' έβαζε 20 ppg (carreer low). Βελτίωσε τα ποσοστά του στα σουτ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (45% διπ , 29.1% τρ , 82,1% βολές) φτάνοντάς τα σε ημέρες Σικάγο. Γιατί δεν σκόραρε περισσότερους πόντους; Μα επειδή για πρώτη φορά στην καριέρα του επιχειρούσε λιγότερα από 20 σουτ / αγώνα (18.6). Δεν έκανε με την περσινή συχνότητα λάθη (2.1) και η συνεισφορά του στα σκουπίδια ανέβηκε (6.1). Συνολικά πραγματοποίησε μια πιο γεμάτη χρονιά σε σχέση με πέρυσι. Το πιο σημαντικό στατιστικό στοιχείο όμως- κατά την γνώμη - είναι πως ο 40χρονος Τζόρνταν αγωνίστηκε με αξιοπρέπεια και στα 82 παιχνίδια (ο μοναδικός Wizard που δεν έλειψε σε κανέναν αγώνα) .
Εξώφυλλα:

Kαλύτερη εμφάνιση της χρονιάς:

Bonus: Για να γιορτάσουμε (με ένα επεισόδιο να απομένει) το τέλος της σειράς «Michael Jordan Legacy» η οποία σ(μ)ας κράτησε συντροφιά ολόκληρο τον χειμώνα , σας προσφέρουμε ένα μικρό δώρο. Σαν ένα ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μας σε αυτό το ταξίδι!

Στείλτε μας στο 3pontoblogspot@gmail.com το όνομά σας και ποιο παιχνίδι του Michael Jordan θα θέλατε να έχετε στην συλλογή σας. Ο τυχερός θα ανακοινωθεί απ’ το blog (μέσω μιας κλήρωσης που θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την ανάρτηση του τελευταίου επεισοδίου μεταξύ των bloggers) και θα επικοινωνήσουμε εμείς μαζί του μέσω mail ώστε να μας δώσει την διεύθυνσή του για να το παραλάβει στο σπίτι του (με δικά μας έξοδα).

Στο τελευταίο - εικοστό τρίτο- επεισόδιο: O GM Michael Jordan