RSS

Eικοστό πρώτο επεισόδιο:“You better call me Daddy, motherfucker!”

Το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Έξι μήνες μετά το σουτ στη Utah και ο μονίμως ανικανοποίητος Μάικλ έψαχνε νέες προκλήσεις. Οραματιζόταν νέες κορυφές.

Επικεφαλής ενός γκρουπ επιχειρηματιών , στην αρχή προσπάθησε να εξαγοράσει τους Charlotte Hornets. Ο D.Stern κανόνισε μία σειρά από συναντήσεις μεταξύ του Μάικλ και του George Shinn. Ο ιδιοκτήτης των Hornets αντιμετώπιζε ένα σωρό προβλήματα . Δεν μπορούσε να βρει χορηγούς που θα επιδοτήσουν την κατασκευή ενός νέου γηπέδου , ο δήμαρχος της πόλης δεν αναλάμβανε να βοηθήσει (η τοπική κοινωνία με δημοψήφισμά της δεν συμφωνούσε να δοθούν δημοτικά κονδύλια για το νέο γήπεδο) , οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας έψαχναν να φύγουν απ’την ομάδα έστω και αν τα συμβόλαια που τους πρότειναν οι άλλες ομάδες ήταν κατά πολύ μικρότερα από αυτά που είχαν στους Hornets. Ο δρόμος ήταν στρωμένος ώστε ο Jordan να επιστρέψει στη γενέτειρά του σαν μεσσίας…Τελικά όμως οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν στο οικονομικό και η συμφωνία δεν επετεύχθη.

(σημ. 3 χρόνια μετά οι Hornets θα μετακομίσουν –αναγκαστικά- στη Νέα Ορλεάνη)

Το Σεπτέμβριο του 1999 ακούστηκαν κάποιες φήμες σχετικά με την αγορά ενός μικρού ποσοστού των Grizzlies και αργότερα των Bucks , αλλά τίποτα από τα δύο δεν επιβεβαιώθηκε.

Και εκεί που ο Jordan είχε αρχίσει να απογοητεύεται, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Leonsis. Τέσσερις μήνες νωρίτερα ο Leonsis είχε αγοράσει τους Washington Capitals από τον Abe Pollin ενώ κατείχε ήδη το 44% της εταιρίας Washington Sports and Entertainment. Κάτοχος του πλειοψηφικού πακέτου ήταν ο Pollin και η εταιρία είχε υπό την κατοχή της τους Wizzards , το MCI (το γήπεδο των Wizzards) , τους Washington Mystics (ομάδα του WNBA) και την U.S. Airways Arena. Oι μεταξύ τους συζητήσεις βάδιζαν σε καλό δρόμο και τον Ιανουάριο του 2000 έφτασαν στη τελική συμφωνία. O Leonsis θα παραχωρούσε το 10% των δικαιωμάτων των Wizards στον Μάικλ. Ο Pollin έδωσε την συγκατάθεσή του (διαβλέποντας τα έσοδα που θα εμφανίζονταν από μία τέτοια κίνηση) και όρισε τον Τζόρνταν ως «διευθυντή του μπασκετικού τμήματος των Wizards». To συμβόλαιο που υπέγραψαν είχε 5ετη συμφωνία. Με την προϋπόθεση όμως να παραμείνει general manager της ομάδας ο Wes Unseld και η Susan OMalley να αναλάβει το marketing.

«Είναι ωραίο να παρακολουθείς απ’ το γραφείο σου τα παιχνίδια χωρίς ο κόσμος να σε κοιτάει και να σου φωνάζει να παίξεις» θα πει μερικές ημέρες μετά. Ο Jack Ramsay όμως , σαν πιο έμπειρος , τον προειδοποιούσε: «Είναι πιο δύσκολο απ’ όσο φαντάζεσαι, Μάικλ».

H πρώτη του κίνηση ήταν η αλλαγή προπονητή. Απέλυσε τον Heard και έφερε στη θέση του τον προπονητή του κολεγίου του Miami , Leonard Hamilton. Αλλά η βελτίωση δεν ήρθε. Ήταν αρκετά άπειρος και νέος για να αντεπεξέλθει των δυσκολιών του ΝΒΑ.

Πρώτη αποτυχημένη κίνηση ως manager για τον Μάικλ...

Η ομάδα της πρωτεύουσας της Αμερικής δεν διένυε και τις καλύτερες ημέρες της. Τερμάτισε μόλις στην 7η θέση της Atlantic Division ενώ οι Richmond (34χρ) και Rod Stricκland (33χρ) βρίσκονταν σε προχωρημένη ηλικία και επουδενί δεν μπορούσαν να κουβαλήσουν μια ομάδα σε τόσο μεγάλης διάρκειας σεζόν. Ο J.Howard αν και αρκετά νεώτερος δεν ήταν αυτό που το συμβόλαιό του έγραφε (17.000.000 δολ/σεζόν). Ο Michael Jordan έπρεπε απαραιτήτως να αποφορτίσει το salary cup του. Οι προαναφερθέντες μπασκετμπολίστες αμείβονταν συνολικά με 37.000.000 δολάρια! Τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν ήταν αλλά ο Μάικλ είχε αλλού το νου του. Θυμόταν τα παλιά ....

Οι μπασκετόφιλοι άφησαν πίσω τους την θύμηση του αθλητή Μάικλ και προχώρησαν σε νέους ήρωες . Ο Kobe ήταν ο διάδοχός του , ο Vince Carter ο κυρίαρχος των αιθέρων , ο Iverson ο MVP της λίγκας, ο McGrady ο πρώτος scorer. Toν Μάικλ τον πείραζε η νέα κατάσταση που διαμορφωθηκε.

«Ανέκαθεν εκτιμούσα τον σεβασμό που μου έδειχναν. Ξέρω πως υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που θυμούνται».

Με την αυγή του ’01 αρκετοί αντιμάχονταν την ιδέα μιας νέας του επιστροφής.

«Δεν χρειάζεται να χαλάσεις κάτι τέλειο» πιστεύουν οι οπαδοί του .


Ο Cal Ripken (θρύλος του American football) όμως διαφοροποιεί την θέση του. «Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη γιατί τα παράτησε. Αφού μπορούσε – μπορεί – ακόμη να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο.

Ο Μάικλ τα ζύγιζε: Mπορούσε είτε να αγωνιστεί είτε να μείνει καθισμένος στο γραφείο του και να συνδιαλέγεται με την OMalley και τον Pollin.

Τους θεούς όμως δεν τους αφήνει ποτέ η «φαγούρα».

Ένα μήνα αργότερα ξεκινά τις προπονήσεις. Μετά από ακόμη έναν μήνα , οι φήμες πως ο Jordan επιστρέφει πυκνώνουν. Λίγο πριν όμως φορέσει φανελάκι και σορτς , ντύνεται για τελευταία φορά με κουστούμι.

Μετά την παραίτηση του Hamilton , η θέση του προπονητή έμενε κενή. Διακαής πόθος ήταν ο πρώην προπονητής του Phil Jackson αλλά ήξερε πως κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο. Επόμενος στην λίστα ο πρώην συμπαίκτης του John Paxson. Ο «Pax» ήταν ο σχολιαστής των αγώνων των Bulls την προηγούμενη χρονιά και όλοι προέβλεπαν πως κάποια ημέρα θα γινόταν και προπονητής τους. Ο Μάικλ τον πήρε τηλέφωνο και του ζήτησε να αναλάβει τους Wizards. Ο Paxson ξαφνιάστηκε απ’ την προσφορά και ενώ δήλωσε κολακευμένος δυστυχώς αρνήθηκε λόγω οικογενειακών προβλημάτων. Ο Μάικλ δεν πτοήθηκε και συνέχισε με τον Mike Jarvis (κόουτς του St. Johns University). Tα χάλασαν όμως στο οικονομικό και η έρευνα συνεχίστηκε. Ο πρώην προπονητής του στο κολέγιο πήρε σειρά. O Roy Williams όμως δεν ήθελε να αφήσει το πανεπιστήμιο του Kansas και να μπλέξει στους εξαντλητικούς ρυθμούς του ΝΒΑ.

Τελικά κατέληξε στον επίσης πρώην προπονητή του, Doug Collins.

O Collins είχε 2,5 χρόνια να κοουτσάρει ομάδα και η επανεμφάνισή του προκάλεσε έκπληξη σε φιλάθλους και δημοσιογράφους. Αν και οι πρώτες του χρονιές σε Chicago και Detroit θεωρήθηκαν επιτυχημένες , εντούτοις το φινάλε του και στις δύο ομάδες δεν ήταν καλό. Του καταλόγιζαν προβλήματα συμπεριφοράς απέναντι στους παίκτες του (κυκλοθυμικός χαρακτήρας που ιδιαίτερα οι Dumars και Hill δεν άντεχαν) και overcoaching. Ακολούθησε μια επιτυχημένη καριέρα ως σχολιαστής και φαινόταν πως οι πόρτες του ΝΒΑ είχαν κλείσει οριστικά για εκείνον. Ώσπου εμφανίστηκε μπροστά του ο Τζόρνταν, προσφέροντάς του 4ετες συμβόλαιο με 5 εκ $ ετησίως! Ήταν μία κίνηση που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από αρκετούς.

Η δεύτερη κίνηση του -διευθυντή του αθλητικού τμήματος ακόμη- Μάικλ Τζόρνταν ήταν η επιλογή του στο ντραφτ. Η λοταρία φάνηκε καλή μαζί τους και τους κλήρωσε το Νο1 και την πρώτη επιλογή.

Ο Τζόρνταν δεν είχε δει από κοντά πολλούς νεαρούς των κολεγίων και των γυμνασίων της χώρας. Στηρίζονταν σε ό,τι του έρχονταν απ’ τα scouting reports και στα λόγια των ατζέντηδων. Τον Pau Gasol δεν τον πήρε ποτέ στα σοβαρά και η επιλογή θα ήταν ανάμεσα σε δύο γυμνασιόπαιδα: τον Kwame Brown και τον Tyson Chandler.

Σε μία ιδιωτική προπόνηση που έκαναν οι δυο τους παρουσία του Μάικλ , ο Brown κέρδισε κατά κράτος τον Chandler.

Στο τέλος της ημέρας είχε αποφασίσει.

Ήξερε πως ο Brown δεν ήταν έτοιμος για να του δοθεί αμέσως πρωταγωνιστικός ρόλος , αλλά κάποια ποιοτικά λεπτά μπορούσε να τα προσφέρει. Ο,τι ακριβώς έκαναν και οι Garnett , J.ONeal, Bryant , McGrady στην πρώτη τους χρονιά δηλαδή.

Λίγες ώρες πριν την έναρξη της διαδικασίας αρνήθηκε την προσφορά των Hawks και των Bulls. Οι μεν έδιναν τον Shareef Abdur-Rahim και οι δε τον Elton Brand για να πάρουν την πρώτη επιλογή. Ο Μάικλ ούτε που το συζήτησε. Στο τέλος του ντραφτ με τον Brown στην ομάδα και τον ακριβοπληρωμένο Juwan Howard να έχει δοθεί στο Dallas (oι Richmond - Strickland είχαν ήδη αποχωρήσει απ' την ομάδα έχοντας πάρει μια γενναία αποζημίωση), ήταν ευτυχισμένος και σίγουρος πως έκανε καλά την δουλειά του.

Καιρός να κατέβει και στο γήπεδο τώρα.

Όταν ολοκλήρωσε τις ατομικές προπονήσεις του στο Hoops the Gym (σημ. το γυμναστήριο του Grover) κάλεσε και επαγγελματίες (πρώην και νυν) μπασκετμπολίστες για να τεστάρει τις δυνάμεις του. Την πρόσκληση αποδέχθηκαν ο φίλος του Antoine Walker , o Penny Hardaway , o Michael Finley , o Barkley (25 κιλά βαρύτερος) , ο Οakley , o Wennington , o Artest , και o Chandler. O ίδιος τα πήγαινε αρκετά καλά απέναντι στους νεότερους αντιπάλους του . Φυσικά κανένας δεν περίμενε να δει τον παλιό Τζόρνταν. Ήταν τουλάχιστον ένα βήμα πιο αργός και το ξακουστό άλμα του δεν υπήρχε πλέον. Αλλά το fadeaway του ήταν πάντα εκεί , σίγουρο και ανίκητο. Και επιππλέον για να μπορέσει να τα βάλει με τους νέους , εμφάνισε και ένα νέο κόλπο που παλαιότερα δεν το χρησιμοποιούσε και τόσο συχνά.. Την προσποίηση. Του έφτανε μία απότομη κίνηση των ματιών προς τα πάνω για να τσιμπήσουν οι αντίπαλοι και ο ίδιος να βρει τον χώρο να τους περάσει.

Με το κατακόρυφο άλμα να αποτελεί μια ευχάριστη ανάμνηση , στηρίχθηκε στον μύθο του.

Όλοι φοβόντουσαν τον Μάικλ Τζόρνταν.

Τον μύθο που έσερνε τα προηγούμενα χρόνια.

Τον μύθο που θα σέρνει για πάντα ...

Και ενώ όλα πήγαιναν όπως τα ήθελε , μια αγκωνιά του Artest σε ένα ασήμαντο διπλό έφτανε να του σπάσει δύο πλευρά και να πάει στράφι όλη η προσπάθεια. Έπρεπε να μείνει καθηλωμένος για τουλάχιστον 4 εβδομάδες. Όταν έγινε καλά αύξησε κατακόρυφα την ένταση των προπονήσεων για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Ο Grover του συνιστούσε να ελαττώσει τον ρυθμό γιατί ο φόβος να πάθει τενοντίτιδα ήταν ορατός.

(τενοντίτιδα= Η διαταραχή μπορεί να αφορά οποιονδήποτε τένοντα, αν και μερικοί από αυτούς είναι πιο επιρρεπείς στον κίνδυνο της φλεγμονής. Πρόκειται για τους τένοντες των μυών του ώμου , του Αχίλλειου τένοντα, των τενόντων του καρπού, των τενόντων των μυών του αντιβραχίονα στο ύψος του αγκώνα , του επιγονατιδικού τένοντα που προσφύεται στο γόνατο. Προφανώς, τα συμπτώματα της τενοντίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή στην οποία εκδηλώνονται. Σε κάθε περίπτωση, οι τραυματισμένοι τένοντες προκαλούν πόνο κατά την κίνηση ή τη συμπίεση, ενώ ακόμα και μικρές κινήσεις μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο)

Ο Μάικλ τον αγνόησε. Η αντοχή επανήλθε στα προ τραυματισμού επίπεδα αλλά τα πόδια του χειροτέρευαν μέρα με την μέρα απ’ την υπερπροσπάθεια. Ο Grover μάλιστα δεν δίστασε να εκμυστηρευτεί σε δημοσιογράφο πως υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο ο Τζόρνταν να μην αγωνιστεί για φέτος! Ακολούθησε δήλωση διάψευσης απ’ τον Μάικλ , με τον γυμναστή του να τα «γυρνάει» ελαφρώς…

Την 1η Οκτωβρίου σε μία λιτή συνέντευξη Τύπου (σημ. οι Αμερικανοί ήταν ακόμη σοκαρισμένοι απ’ τους Δίδυμους Πύργους και δεν έκαναν υπερβολές) ο Μάικλ ανακοινώνει και τυπικά τον γυρισμό του: «Η αγάπη μου για το παιχνίδι με έκανε να θέλω να ξαναγυρίσω αλλά και η θέλησή μου να θέλω να βοηθήσω τα παιδιά της ομάδας να αποκτήσουν τον χαρακτήρα του νικητή. Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει τα έξι πρωταθλήματα. If I fall , I fall»

Την χαρά της ψυχής του όμως, το κορμί του την μετρίαζε. Στα 3 χρόνια που έλειπε απ’ τα γήπεδα , οι μυς του είχαν ατροφήσει και το κορμί του δεν ήταν ευλύγιστο. Ο παλιός του γιατρός (στα χρόνια του Σικάγο) που τον εξέτασε έκανε λόγο για «deconditioning».

Ο Μάικλ όμως ήταν ανένδοτος. «Ξέρω το σώμα μου καλύτερα απ’ τον καθένα» θα πει , και θα κάνει το δικό του. Όπως έκανε και σε μία ανάλογη περίσταση , το 1985. Μόνο που από τότε είχαν περάσει 16 χρόνια…

Αν και ο γιατρός και ο γυμναστής του συνέστησαν να μην λαμβάνει μέρος στις απογευματινές προπονήσεις , ο ίδιος δεν τους άκουγε. Όμως όταν τελείωνε την προπόνηση έβαζε πάντα 2 μεγάλες σακούλες με πάγο στα πόδια του , δείγμα πως κάτι δεν πήγαινε καλά . Ο Τύπος το παρατήρησε αλλά ο Μάικλ τους καθησύχαζε.

Στις 10 Οκτωβρίου εμφανίστηκε με την μπλούζα των Wizards για τον πρώτο του φιλικό αγώνα απέναντι στους Pistons.

Jordan is back ! (αυτή τη φορά με μπλε)

Ανέλαβε απ’ την αρχή την καθοδήγηση του Brown. Εκτός του μπάσκετ , του μάθαινε πώς να ντύνεται , τι να τρώει , και γενικά του έδειχνε πως πρέπει να συμπεριφέρεται ένας επαγγελματίας. Ο 18χρονος center αισθανόταν ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Και πήρε θάρρος. Περισσότερο απ’ ότι του επιτρεπόταν.

Μετά από πολλές εκκλήσεις του νεαρού να παίξουν μονό , ο Μάικλ συμφώνησε. Στην αρχή ο Βrown πήρε το προβάδισμα και έκανε το λάθος:

«You reach , I’ll teach» του φώναξε σαν να ήταν κάποιος τυχαίος.

Ο Μάικλ θύμωσε πάρα πολύ με την ασέβεια που έδειξε ο νεαρός. Του έχουν πει πολλά μέσα στο παιχνίδι αλλά ποτέ κανένας ρούκι δεν τόλμησε να του μιλήσει έτσι.

Το πήρε προσωπικά και ξεφτίλισε τον Brown σε εκείνο το μονό. Τον έριχνε κάτω στο έδαφος κάνοντάς του σκληρά φάουλ και δεν τον βοηθούσε να σηκωθεί. Τον κοίταζε με οργή.

Όταν τελείωσε την «διδασκαλία» του , του είπε : “You better call me Daddy , motherfucker!”

Οι συμπαίκτες του στo Chicago τον ήξεραν τόσα χρόνια που ήταν μαζί. Με τα καλά και τα κακά του. Αλλά για τους Wizards ήταν άγνωστος. Οι Hamilton και Alexander δεν άκουγαν και λίγα σχετικά με την αμυντική διάθεση που έδειχναν. Mε τον Tyrron Lue ήταν μονίμως νευριασμένος για τον τρόπο που καθοδηγούσε την επίθεση. Κρυφά παράπονα σίγουρα είχαν οι συμπαίκτες του αλλά ποτέ δεν σκέφτηκαν να του τα εκφράσουν δημόσια.

Εβδομήντα δύο ώρες πριν το εναρκτήριο παιχνίδι στο Madison Square Garden και ο Τζόρνταν ήταν άυπνος. Βρισκόταν στο καζίνο και έπαιζε απ’ το απόγευμα. Το επόμενο πρωί πήγε απ’ ευθείας για προπόνηση. Έδειχνε καταπονημένος καθώς δεν είχε πια τις παλιές αντοχές όπου μπορούσε να παίζει γκολφ για ώρες , μετά να επισκέπτεται το καζίνο και την επόμενη ημέρα να κάνει προπόνηση.

Το σώμα του παραπονέθηκε. Εξαιτίας της κακής ζωής αλλά και των επιβαρύνσεων απ’ τις δυνατές προπονήσεις , το πόδι του πρήστηκε. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να χάσει την πρεμιέρα στο MSG.

Πέντε λεπτά πριν τελειώσει το παιχνίδι και ο Τζόρνταν σηκώνεται για δίποντο με την γλώσσα έξω. Άστοχος.

Δίνει μία λάθος πάσα και ο Houston την κλέβει για να βάλει το lay up.

-4 πίσω στο σκορ.

Βάζει ένα jump shoot και στην επόμενη φάση κάνει νέο λάθος.

Είκοσι δευτερόλεπτα πριν το τέλος και οι Wizards έχουν μία τελευταία ευκαιρία να στείλουν τον αγώνα σε παράταση. Η μπάλα φτάνει στον Τζόρνταν που σε όλον τον αγώνα είναι άστοχος (7/21 σουτ). Ο τριποντάκιας Chris Whitney είναι μόνος του. Ο Τζόρνταν όμως δεν του έχει εμπιστοσύνη.

Σηκώνεται για τρεις……

Κοντό σουτ.Game over.



Η New York Times βαφτίζει τον Μάικλ :“Floor Jordan” (αντί για “Air Jordan”).

H ομάδα δεν ξεκίνησε καθόλου καλά. Ήταν στον πάτο της Ανατολής με μόλις 3 νίκες σε 10 αγώνες. Ο Τζόρνταν έπαιζε πάνω από 39 λεπτά και φυσιολογικά στο τέλος του αγώνα ξέμενε από δυνάμεις. Ο Κόλινς δεν τολμούσε να τον τραβάει στον πάγκο (σημ. στο κάτω κάτω αυτός του έδωσε δουλειά) και ο καταπονημένος Τζόρνταν έκανε κρίσιμα λάθη στην τελευταία περίοδο. Ήταν μεν μέσα στους 10 πρώτους σκόρερ του ΝΒΑ , αλλά κατείχε επίσης την πρώτη θέση σε άστοχα σουτ ανάμεσά τους. Το ποσοστό του ήταν μόλις 38%.

Το scouting report αντιμετώπισής του ήταν ίδιο σε όλες τις ομάδες:

α) Κουράστε τον για να μην παίρνει εύκολα την μπάλα

β) Περιμένετε και πηδήξτε για να εμποδίσετε το jump shoot του αφού πηδήξει εκείνος πρώτος

γ) Όταν χρειαστεί να δώσουμε βοήθεια , να τον περικυκλώσουν οι μεγαλόσωμοι και δυνατοί γιατί δεν αντέχει τις σωματικές καταπονήσεις που του προκαλούν οι μάχες.

Ο Μάικλ αντιμετώπιζε πρωτόγνωρες καταστάσεις που του θόλωναν το μυαλό. Τόσες πολλές ήττες μαζεμένες πρώτη φορά είχε στην καριέρα του. Στην επίθεση αρκετές φορές δεν έβρισκε ρυθμό ενώ στην άμυνα προτιμούσε να κρύβεται στις πλευρές και να παραμονεύει για κάποιο κλέψιμο. Με την εμπειρία του προέβλεπε πως θα κινηθεί η επίθεση και αρκετά συχνά έβγαινε στον αιφνιδιασμό για ένα ... lay up.

Στην επανεμφάνισή του στο Garden απέναντί του είχε τον Paul Pierce. Με 7 λεπτά να απομένουν ο Pierce αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του Air. Του βάζει 4 συνεχόμενους πόντους και το σκορ είναι ισοπαλία.

85-85.

Αν τελείωνε εκεί ο Τζόρνταν θα αποθεωνόταν από φιλάθλους και Τύπο.

Όπως τότε.

Αλλά απομένουν ακόμη 5 λεπτά.

Δυστυχώς.

Με 2 κοψίματα απέναντι στον Air , ο Pierce παίρνει την δόξα και την νίκη.

Ο Μάικλ έβαλε μεν 32 πόντους αλλά πήρε και 26 προσπάθειες…

«Παίρνουν την επιταγή κάθε 1η και 15 και όλα καλά. Πηγαίνουν σπίτι λες και τίποτα δεν έγινε. Αν δεν μπορούν, ας δώσουν πίσω τα λεφτά και ας ξαναπάνε σχολείο!» ξεσπαθώνει ο Air.

Στην πόλη ήρθαν οι Jazz. Παλιοί «φίλοι» του Μάικλ. Δεν θα άντεχε να δει τους Malone και Stockton να φεύγουν με το κεφάλι ψηλά στο τέλος του αγώνα.

Αλλιώς είχε συνηθίσει.

Βάζοντας ένα jump shoot στη μούρη του Russell , του ψιθυρίζει στο αυτί: “Did you miss me?”.

Την θέση του λαβωμένου από τραυματισμό Russell παίρνει ο Quincy Lewis (πρώην ερυθρόλευκος). Toυ κάνει πλάκα βάζοντάς του 44 πόντους (17/33). Αλλά στην άμυνα τρώει 20 πόντους απ’ τον άσημο αντίπαλό του. Με το σκορ στο 89-89 και το χρονόμετρο να δείχνει 4:40 , ο Τζόρνταν στην προσπάθειά του να ξεφύγει από ένα triple-team ,κόβεται απ’ τον Kirilenko. O Ηubbert Davis μάταια περίμενε μόνος στο τρίποντο…

Οι Jazz κάνουν ένα 7-0 σερί και τελειώνουν το παιχνίδι

Ο Τζόρνταν είχε πρόβλημα στο να τελειώνει δυνατά τα παιχνίδια.Τα ΜΜΕ και οι αντίπαλοι των Wizards δεν ήξεραν γιατί συνέβαινε αυτό. Ποιος ήταν ο λόγος που ο Τζόρνταν – και κατά συνέπεια και η ομάδα του – εμφανιζόταν τόσο κακή ,ιδιαίτερα στα τελευταία λεπτά;

Ο Doug Collins όμως ήξερε. Το πόδι του Τζόρνταν μάζεψε υγρό και η τενοντίτιδα χειροτέρεψε. «Πρέπει οπωσδήποτε να του κατεβάσουμε τα λεπτά συμμετοχής».

Ο Μάικλ ταξίδεψε κρυφά στο Σικάγο για να εξεταστεί απ’ τον Dr Hefferon. Μία βελόνα πέρασε μέσα στο τραυματισμένο του πόδι και του αφαίρεσε το υγρό. Μπορούσε να περπατήσει ξανά χωρίς ενοχλήσεις. Αλλά χρειαζόταν ξεκούραση.

«Μάικλ το πόδι σου δεν είναι τόσο γερό όσο το θυμάσαι. Η αποθεραπεία θα πάρει περισσότερο καιρό απ’ όσο έχεις συνηθίσει. Είσαι πλέον 38 και φυσιολογικά τα πόδια σου δεν έχουν την δύναμη που είχαν στα 25. Οι μυς των μοιρών σου δεν είναι τόσο δυνατοί. Το αθλητικό σου ρολόι μετράει ανάποδα».

Ο Τζόρνταν δεν ταξίδεψε στο Cleveland αλλά στον επόμενο αγώνα δήλωσε το παρών. Έπαιξε 31 λεπτά και οι Wizards έχασαν με 19 πόντους διαφορά. Με το ρεκόρ να έχει κατρακυλήσει στο 9-24 , ο Τζόρνταν ξεσπαθώνει ξανά κατά των συμπαικτών του: «Περιμένουν από εμένα να καλύψω τα νώτα τους. Αλλά τα δικά μου ποιος θα τα καλύψει; Δεν θα το ανεχτώ για πολύ αυτό».

Τα προβλήματα όμως επεκτάθηκαν και μέσα στην οικογένειά του. Μία γυναίκα απ’ την Indiana με το όνομα Karla Knafel ισχυρίστηκε πως είχε συνάψει σχέσεις με τον Τζόρνταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ,διάρκειας 2 χρόνων. Για να κρύψει τον δεσμό τους ο Τζόρνταν , σύμφωνα με τα λεγόμενά της , της υποσχέθηκε να της δώσει 5 εκ δολάρια. Ήδη της είχε δώσει 250 χιλ δολάρια πριν μερικά χρόνια. Τώρα επέστρεψε ζητώντας ολόκληρο το ποσό. Και σαν να μην έφτανε αυτό , ένας άντρας ονόματι Ron Mercer έστειλε ένα γράμμα στη γυναίκα του Μάικλ , την Χουανίτα, αποκαλύπτοντάς της πως ο σύζυγός της είχε σχέσεις με ένα μέλος της οικογένειάς του , και πως ο δικηγόρος του Μάικλ , Frederick Sperling, προσπάθησε με απειλές να του κλείσει το στόμα.

Στην Φιλαδέλφεια είχε μια αναλαμπή. Ο Τζόρνταν βάζει 14 πόντους στο πρώτο δωδεκάλεπτο και τελικά τελειώνει το παιχνίδι με 30 συνολικά. Στο τέλος παίζει καλή άμυνα και στον Iverson (υποχρεώνοντάς τον σε 9 λάθη).

Ο λαβωμένος Τζόρνταν υποχρεούται να αγωνιστεί σε τέταρτο αγώνα , τις 5 τελευταίες ημέρες. Απέναντι στο Orlando και στον McGrady , τα πόδια του τον προδίδουν. Αγωνίζεται για 33 λεπτά (με δική του απόφαση) και με 6/19 σουτ είναι αρνητικός.

Ο center του Ορλάντο , Patrick Ewing , έχοντας παίξει αμέτρητες φορές αντίπαλός του, κατάλαβε αμέσως πως οι πόνοι στα πόδια ήταν αφόρητοι.

«Δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει».

Ο ίδιος ο Μάικλ σε δηλώσεις του παραδέχθηκε πως το δεξί του πόδι ξαναμάζεψε υγρό και σκόπευε να επιστρέψει στον Dr Hefferon για μια νέα εξέταση.

-«Μήπως θα ήταν καλύτερα να μείνεις κάποιους αγώνες εκτός;» θα τον ρωτήσει ένας δημοσιογράφος.

-« Θα προτιμούσα να συνεχίζω να παίζω ,για να βρω και τον ρυθμό μου , αλλά αν οι γιατροί μου πουν να κάτσω , τότε μάλλον θα τους ακούσω».

Μετά από μια νέα αποσυμφόρηση στο πόδι , ο Hefferon σχεδόν ικετεύει τον Μάικλ να μην αγωνίζεται για παραπάνω από 33 λεπτά και να αποφεύγει τους συνεχόμενους αγώνες. Ίσως τότε το υγρό απ’ το πόδι εξαφανιστεί και οι πόνοι της τενοντίτιδας λιγοστέψουν. Ο Τζόρνταν δεν δεσμεύτηκε πως θα ακολουθήσει τις εντολές. Τυπικός Τζόρνταν , σκέφτηκε ο γιατρός του.

Ο Hefferon μίλησε στο προπονητικό τιμ των Wizards και τους εξήγησε πως έχει η κατάσταση. «Είναι απόλυτα φυσιολογικά όσα παθαίνει τώρα ο Μάικλ. Όταν κάποιος αθλητής που είναι πάνω από 30 χρονών , μείνει εκτός για έναν χρόνο , όταν επανέλθει θα διαπιστώσει πως η δύναμη των ποδιών του , η ταχύτητα και η αντοχή του είναι κατά πολύ μειωμένα. Πόσο μάλλον ένας 39αρης με 3 χρόνια παντελής απουσίας από αγωνιστικούς ρυθμούς. Η απουσία οποιαδήποτε αθλητικής άσκησης όλα αυτά τα χρόνια τού δημιούργησαν μία ευερεθιστικότητα στα πόδια».

Έμεινε εκτός για έναν αγώνα και ενώ οι περισσότεροι περίμεναν το πλοίο να βουλιάξει, ω εκ του θαύματος οι Wizards (αλλά και ο ίδιος) , αναγεννήθηκαν. Oι Wizards πετυχαίνουν 9 συνεχόμενες νίκες και ο Τζόρνταν αν και δεν πετυχαίνει περισσότερους από 26 πόντους στο σερί αυτό , δίνει τουλάχιστον 5 ασσίστ σε κάθε αγώνα.

Ο Hamilton γίνεται ο άξιος συμπαραστάτης του στην επίθεση και όλα μοιάζουν ρόδινα για αυτούς. Ο Laettner ανταποκρίνεται στον βοηθητικό ρόλο που του ζητείται και ο Popaye Jones στο κατέβασμα των rebounds. Αν συνεχίσουν έτσι , η θέση τους στα playoffs είναι σίγουρη.

Η μηχανή είχε πάρει μπρος για τα καλά. Κερδίζουν το Houston με 85-82 με τον Air να πετυχαίνει 10 πόντους στα τελευταία λεπτά. Με το Dallas βάζει 15 στην 4η περίοδο. Στο MSG πετυχαίνει και το πρώτο buzzer beater μετά την επάνοδό του.

Αλλά 5 μέρες αργότερα σε μία πολύ άσχημη βραδιά πετυχαίνει μόλις 6 πόντους απέναντι τους Pacers. Σκοράρει λιγότερους από 10 πόντους για πρώτη φορά μετά από 867 αγώνες (σημ. δηλ απ’ το 1986).

«Αυτός δεν ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν. Πιστέψτε με τον ξέρω καλύτερα απ’ τον καθένα σας» θα πει ο Μίλερ.


Στον επόμενο εναντίον των Hornets θέλει να κλείσει τα στόματα όσων τον αποκάλεσαν γέρο. Βάζει 24 πόντους στο πρώτο δωδεκάλεπτο και ο Collins του ζητάει να βγει αλλαγή.

«Μην το διανοηθείς καν» του απαντά .

Τελειώνει το ημίχρονο με 34 πόντους.

Μετά από 38 λεπτά σημειώνει τον 51ο πόντο του και ζητάει αλλαγή. Ο αγώνας είχε τελειώσει για αυτόν.

(σημ. ο γηραιότερος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που ξεπέρασε το φράγμα των 50 πόντων)

Την μεθεπόμενη ημέρα εναντίων των Nets βάζει 45 πόντους σε 41’. (σημ. θα μπορούσε να βάλει 50 αλλά στο τέταρτο δωδεκάλεπτο ήταν φανερά κουρασμένος και πήρε μόλις 2 προσπάθειες).

Πετυχαίνει ένα ανεπανάληπτο back to back σε πόντους , κάτι που φυσικά κανένας άλλος στην ηλικία των 39 δεν έχει καν διανοηθεί ότι θα μπορούσε να κάνει.

Απέναντι στην ομάδα της καρδιάς του πετυχαίνει το highlight του αγώνα κάνοντας ένα κόψιμο και με τα δύο χέρια(!) , κλειδώνοντας την νίκη

(στον συγκεκριμένο αγώνα ξεπερνάει τους 30000 πόντους καριέρας)

Οι Wizards με 13 νίκες στα 15 τελευταία παιχνίδια είναι η πιο hot ομάδα στο ΝΒΑ , με τον Τζόρνταν να βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για MVP.

«Αν μπορώ να κρατήσω την τενοντίτιδα μακριά , όλα μπορούν να συμβούν».

Στην επιστροφή του στην πόλη που αγάπησε και αγαπήθηκε σαν θεός , ήταν φορτισμένος ψυχολογικά.

Κατά την αναφώνηση του ονόματος απ’ τα μεγάφωνα του United Center , ο Μάικλ δάκρυζει.

«Το κίνητρο σήμερα δεν ήταν όσο συνήθως για μένα. Πολύς ιδρώτας , πολλές χαρές. Ο αγώνας σήμερα ήταν ουσιαστικά μια ταινία αναμνήσεων στο μυαλό μου. Αυτό μάλλον επηρέασε και τους γύρω μου. Γι’ αυτό και ο αγώνας ήταν κάκιστος από πλευράς θεάματος». Και δεν είχε άδικο.

«Ήταν μακράν ο χειρότερος αγώνας που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου» θα συμφωνήσει ο Bach.

Το λεωφορείο περνώντας μπροστά απ’ το άγαλμα του Μάικλ , κόβει ταχύτητα για να το κοιτάξουν λίγο περισσότερο οι συμπαίκτες του.

«Μην σταματάς , συνέχισε» φωνάζει στον οδηγό.

Και πραγματικά ο Τζόρνταν δεν σταματιόταν σε εκείνο το διάστημα. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά έγραφαν για την σοβαρή υποψηφιότητα που έθετε για να ανακηρυχτεί ΜVP , οι μπασκετόφιλοι όλης της γης έμεναν με το στόμα ανοιχτό για μια ακόμη φορά με τα κατορθώματα του “His Airness”. Για τον Ιανουάριο βγήκε «παίκτης του μήνα». Αλλά τον χρόνο δεν τον νικάει κανείς.

Παρά τις υποδείξεις των γιατρών ο Μάικλ συνέχιζε να αγωνίζεται πέντε με οκτώ λεπτά πιο πολύ απ’ ότι έπρεπε. Η κούραση που ένιωθε στα τελευταία παιχνίδια ήταν ευδιάκριτη ακόμη και σε έναν άπειρο θεατή. Ο ίδιος το διέψευδε: «Νιώθω μια χαρά».

Tα νούμερα όμως δεν συμφωνούσαν με τα λόγια του. Ο Μάικλ Τζόρνταν , ο μεγαλύτερος closer όλων των εποχών , ο “simply the best down the stretch , στα τρία τελευταία παιχνίδια είχε μόλις 4/30 σουτ στην 4η περίοδο!

Το πρόγραμμα των «μάγων» άρχισε να ελαφρώνει και συνεχόμενα παιχνίδια δεν υπήρχαν. Ο Τζόρνταν είχε περισσότερο χρόνο να ξεκουραστεί. Στο Cleveland και στο Phoenix βάζει συνολικά 81 πόντους σε 80 λεπτά. Μάλιστα πειράχτηκε όταν του επεσήμαναν πως στους τελευταίους τέσσερις αγώνες σκόραρε κατά μέσο όρο 35 πόντους.

«Και αυτό σας ξαφνιάζει; Δεν θα έπρεπε».

Λίγες ημέρες μετά, με το Cleveland πετυχαίνει ένα ακόμη “The shot No3”…

“It’s the shot! He did it again. Michael did it again!”

Κάποιες φορές έμοιαζε άτρωτος (όπως όταν φορούσε την κόκκινη στολή) αλλά αν τον παρατηρούσες προσεχτικά θα καταλάβαινες τις διαφορές στον τρόπο παιχνιδιού του. Εκτός απ’ τα προβλήματα του αριστερού ποδιού του , ο Τζόρνταν δεν χειριζόταν την μπάλα με την ίδια επιδεξιότητα που μας είχε συνηθίσει. Αρκετές φορές η ντρίμπλα του είχε μεγαλύτερη απόσταση απ’ όση έπρεπε και του την έκλεβαν . Όταν επιχειρούσε κάποια δύσκολη ατομική προσπάθεια , η μπάλα έφευγε απ’ τα χέρια του καταλήγοντας άουτ. Σε αυτό έφταιγαν τρία πράγματα:

- Η ηλικία του

- H μακρά απουσία του απ’ τα γήπεδα

- Το ατύχημα που είχε το ’99.

Σε ένα ταξίδι του στις Μπαχάμες έκοψε βαθιά το δεξί του δείκτη μετά από ένα ατύχημα που του συνέβη με ένα μικρό ιστιοφόρο. Ο τένοντας κόπηκε και το δάχτυλό του δεν μπορούσε να το κουνήσει. Όταν χειρουργήθηκε απ’ τον Hefferon , ο γιατρός παρατήρησε μία εκτεταμένη ζημιά στο δάχτυλο (άσχετη με το ατύχημα) , εξαιτίας μιας χρόνιας ανεπαίσθητης εξάθρωσης. Αν και ο τένοντας επιδιορθώθηκε η ευκινησία του δαχτύλου δεν θα γινόταν ποτέ πια όπως πριν. Ο Μάικλ το ήξερε. Μέχρι και ο Collins το παραδεχόταν: «Δεν μπορεί να την πιάσει και να στρίψει με αυτήν όπως τον θυμόμαστε».

Στο All Star Game της Φιλαδέλφεια ο Τζόρνταν έρχεται έκτος σε ψήφους πίσω απ’ τους Carter , Iverson , ONeal, Bryant , Garnett. Το δέσιμο με τους εφήβους το είχε χάσει. Η νέα γενιά ήθελε φαρδιά ρούχα , αλυσίδες , τατουάζ , σκληρό ραπ. Ήθελε με λίγα λόγια ένα gangstar style. O Μichael Jordan ήταν αρκετά συντηρητικός για τα γούστα τους.

Αυτή την πραγματικότητα έβλεπαν και οι μεγάλες εταιρίες και λιγόστεψαν τις διαφημίσεις μαζί του. Οι υπεύθυνοι της ΝΙΚΕ του ανακοίνωναν πως θα έβαζαν έναν πιο νέο να διαφημίζει τα παπούτσια του. Ακόμη και η Gatorade δεν του ζήτησε να κάνει κάποιο καινούργιο διαφημιστικό.

Για την μόδα θεωρούνταν old fashion..

.

Μόνο ο Abe Pollin ήταν τρισευτυχισμένος με τον Τζόρνταν . Τα έσοδα που έφερε η παρουσία του στην ομάδα υπολογίζονταν σε 18 εκ δολάρια. Αλλά και εντός παρκέ η ομάδα του ήταν σε θετικό ισολογισμό (25-21) στα μισά της κανονικής περιόδου.

Με τον προπονητή της Ανατολικής ομάδας Byron Scott συνομιλεί τηλεφωνικά ο Collins και του ζητάει να μην τον αφήσει για παραπάνω από 15 λεπτά στο παρκέ. Εν τω μεταξύ το θέμα του διημέρου ήταν η σύγκριση MichaelKobe.

Αλλά οι δυο τους δεν παίρνουν μέρος στο παιχνιδάκι των media.

(σημ. Αν και η αλήθεια είναι πως ο Μάικλ πειράχτηκε απ’ τις ερωτήσεις σχετικά με το θέμα και έδειξε μια μικρή δυσφορία στη συνέντευξη Τύπου του All Star Game. Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο SLAM το 1999 αποκάλυψε πως τις τελευταίες δύο χρονιές του στους Bulls , το κίνητρό του ήταν να ξεχωρίσει τόσο πολύ ώστε να μην ξανατεθεί ποτέ πια η ερώτηση για το ποιός είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών. Και μόλις μετά από 3 χρόνια απουσίας του , οι ερωτήσεις ξανάρχισαν…)

Αλλά και οι δύο ξέρουν πως η πραγματική αναμέτρηση είναι 3 ημέρες μετά , όταν θα ταξιδέψουν οι Wizards στο L.A.

Ο μισητός για τους κατοίκους της Philadelphia Κοbe (είναι η γενέτειρά του αλλά μιλάει απαξιωτικά για αυτήν όπου σταθεί και όπου βρεθεί) , ψηφίζεται MVP , με τον Μάικλ να πραγματοποιεί την χειρότερη εμφάνισή του σε All Star Game (4/13 FG). Στο freeze out του ’85 υπήρχε δικαιολογία και μάλιστα σοβαρή (σημ. βλέπε 5ο επεισόδιο). Τώρα όχι.

Η κακή του βραδιά ολοκληρώνεται με ένα αποτυχημένο κάρφωμα στον αιφνιδιασμό , όπου έκανε ακόμη και τον Mutombo να γελάσει…

Ο P.Jackson στις συνομιλίες του με τον Μάικλ αρκετές φορές έκαναν πλάκα μεταξύ τους σχετικά με το ενδεχόμενο συνάντησής του στους Lakers. «Ο Μάικλ ήξερε πως όποτε το ήθελε θα βρισκόταν στην ομάδα. Όμως θα έπρεπε να συμβιβαστεί με έναν λιγότερο πρωταγωνιστικό ρόλο απ’ ότι έχει συνηθίσει. Η Washington είναι η ιδανική ομάδα για εκείνον. Νεανικό σύνολο που του έλειπε ένας ηγέτης , ένας νικητής.».

O αγαπημένος του προπονητής – και φίλος – παραδεχόταν πως θα τον αντιμετώπιζε διαφορετικά όσον αφορά την επιμονή του να αγωνίζεται για παραπάνω από 40 λεπτά. «Θα του έλεγα , πως αισθάνεσαι Μάικλ;. Kαλά; Εντάξει τότε μπες και παίξε. Θα τον άφηνα 46 , 47 , 48 λεπτά στον αγώνα και τότε ο Μάικλ θα έπαιρνε το μήνυμα που του έστελνα…»

Πραγματικά όσο και αν δεν τον παραδέχονταν οι δύο superstars , ο αγώνας θα είχε ξεχωριστή σημασία και για τους δύο. Ο Τζόρνταν με 25ppg και 6 reb και ο Kobe με 26 ppg και 5 reb πάλευαν για το αγαλματάκι του MVP του πρωταθλήματος.

Ο Phil Jackson δεν έβαλε πάνω στον Μάικλ τον Kobe. Κοντινά του πρόσωπα αργότερα εκμυστηρεύτηκαν την απροθυμία του να εκθέσει τον καλό του φίλο.

«Δεν θα το έκανε αυτό απέναντι στον Μάικλ , ακόμη και αν κρινόταν ο τίτλος» θα πει ο Tex Winter.

Όλοι οι μπασκετάνθρωποι της γης συντονίστηκαν για να απολαύσουν την αναμέτρηση. Είχε περάσει αρκετός καιρός απ’ την τελευταία φορά που τα «είπαν» οι δυο τους…

...τότε και τώρα...













Στον μεθεπόμενο αγώνα έχει βρει τον μπελά με τον matrix Shawn Marion. Παρ’ όλα αυτά οι Wizards χάνουν μόλις με έναν πόντο , 5.6 δευτερόλεπτα πριν το τέλος….

“That’s what they paid me for” φωνάζει στον πάγκο των Suns υψώνοντας την γροθιά του.

(σημ. Ήταν το τελευταίο buzzer beater της καριέρας του)

Όταν την επόμενη ημέρα ξύπνησε στο σπίτι του στην Washington , το πόδι του είχε πρηστεί για μια ακόμη φορά. To σώμα του τον πρόδωσε. Πάλι.

Ουσιαστικά η χρονιά είχε τελειώσει οριστικά αλλά ο Μάικλ δεν ήθελε να το παραδεχθεί. Αγωνίζεται για τρία παιχνίδια – μάλιστα στο τελευταίο εναντίον των Heat σκόραρε 37 πόντους σε 37’(!!!)- και μετά μπαίνει χειρουργείο.

«Γερνάω…Μάλλον τα πράγματα πλησιάζουν στο τέλος…»

Λίγες ώρες πριν το χειρουργείο , ο Μάικλ επισκέπτεται τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια.

- «Θα επιστρέψω. Σύντομα».

Σιωπή. Κανένας δεν του απάντησε.

- «Θα επιστρέψω» ξαναλέει πιο δυνατά

-«Οkay» του απαντά ο Hamilton

-«Καλή τύχη» του εύχονται κάποιοι συμπαίκτες του.

-«Θα επιστρέψω ο,τι και αν γίνει. Έχουμε δεν έχουμε ελπίδες για τα playoffs».

Οι γιατροί του συστήνουν ξεκούραση 6 εβδομάδων αλλά γνωρίζουν και οι ίδιοι πως ο Μάικλ θα τους αγνοήσει για ακόμη μία φορά. Και επιβεβαιώθηκαν λίγες ημέρες αργότερα…

Οι Wizards δεν μπορούν χωρίς αυτόν. Οι ήττες διαδέχονται ή μία την άλλη και τα playoffs απομακρύνονται. Ο Hamilton δεν μπορεί να σηκώσει το φορτίο που του ανατέθηκε.

Εν τω μεταξύ ο Τζόρνταν είναι άφαντος και κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται. Ούτε και ο Collins , αν και σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων το διαψεύδει. Τελικά μια ωραία πρωία ο Μάικλ εμφανίζεται για προπόνηση. Οι προπονητές του φαντάζονται πως απλά ήρθε για χαλάρωμα αλλά ο ίδιος τους εξέπληξε με την απόφασή του φορέσει σορτς και να προπονηθεί σε κανονικούς ρυθμούς.

Σε έναν διαφορετικό ρόλο , έρχεται απ’ τον πάγκο για συνήθως 25 λεπτά συμμετοχής. Η ομάδα του χάνει αργά αλλά σταθερά το τρένο της postseason με τον ίδιο να πραγματοποιεί κακές εμφανίσεις.

Στους 8 τελευταίους αγώνες δεν ξεπέρασε τους 14 πόντους , με εξαίρεση το Milwaukee και τους 34 πόντους σε 26’. Συγκεκριμένα είχε 9,7,11,14,9,34,10,2 πόντους σε κάθε ένα από τα παιχνίδια.

Το κερασάκι στην τούρτα ολοκληρώθηκε με τους 2 πόντους εναντίων των Lakers στο MCI. Όλο το δεύτερο ημίχρονο το πέρασε καθισμένος στον πάγκο , με τις κάμερες να εστιάζουν συνεχώς σε εκείνον. Το βλέμμα του έδειχνε απογοήτευση και πικρία. Ίσως για πρώτη φορά συνειδητοποίησε ότι δεν ήθελε να δει.

Του το έλεγαν αλλά δεν τους πίστευε. Έπρεπε να το καταλάβει ο ίδιος. Με τον δύσκολο τρόπο…

«Όταν αντιμετωπίζεις τους καλύτερους και δεν έχεις τον ίδιο …. εξοπλισμό (σημ. μάλλον ήθελε να πει νιάτα , πόδια , σώμα) είναι … σκληρό» θα ομολογήσει με τρεμάμενη φωνή.

Η χρονιά τελείωσε άδοξα αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια χαμένη χρονιά. Οι Wizards βελτίωσαν το ρεκόρ τους κατά 18 νίκες σε σχέση με πέρυσι. Αν σκεφτεί κανείς και τις κακοτυχίες που τους βρήκαν (ο Τζόρνταν έλειψε από 22 αγώνες , ο Hamilton από 19 , ο Laettner από 25) θα καταλάβει κανείς πως καλύτερα δεν μπορούσαν. Με τον Τζόρνταν στο παρκέ (ήταν δεν ήταν υγιής) έκαναν 30-30. Χωρίς αυτόν 7-15. Τα playoffs τα έχασαν εξαιτίας των τραυματισμών. Αν βελτίωναν μονάχα λίγο το ρεκόρ τους και το έφταναν λίγο πάνω απ’ το 50% ίσως θα ήταν αυτοί η 8η ομάδα. (οι Pacers πέρασαν ως 8η με ρεκόρ 42-40).

Στην ομάδα έγιναν σαρωτικές αλλαγές. Ο Hamilton έγινε αναλώσιμος. Η απροθυμία του στην άμυνα και στα βάρη πείραζε το προπονητικό τιμ. Και τον Τζόρνταν. Σε μία συμφωνία που συμπεριέλαβε 6 παίκτες , ο Rip(20 pts / 43,5%) μετακόμισε στο Detroit και ο Stackhouse (21,4pts/ 5,3 αs/ 39,7%) στην Washington. Στα χαρτιά φάνηκε να έχουν κάνει το κόλπο γκρόσο οι Wizards.

Η πραγματικότητα όμως ήταν πολύ διαφορετική…

Bonus material :


σχεδόν πάντα συμπαίκτες \ σπάνια αντίπαλοι









πάντα φίλοι
Διακρίσεις: (Δεν ψηφίστηκε σε καμία απ' τις 3 All NBA Teams . Οι Bryant, Iverson, Pierce ανακυρήχθηκαν κορυφαίοι shooting guards του πρωταθλήματος. Το ίδιο συνέβη και με τις All Defensive Teams)
Στατιστική ανάλυση της χρονιάς: Tελείωσε την χρονιά με 22.9 pts. Αν δεν αγωνιζόταν τραυματίας στο τέλος , το νούμερο θα ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο. Κανένας 39χρονος δεν έκανε τέτοιο μ.ο. πόντων ( Parish 12,6 - Kareem 17,5- Malone 20,5 - R.Miller 16,7- Hakeem 7,1)
Tα ποσοστά του όμως ήταν ,το λιγότερο, άσχημα (41,6% , 18,9% σε δίποντα και τρίποντα αντίστοιχα). Τα 5,7 reb και οι 5,2 αssists είναι οτι είχε και στο Σικάγο. Kατέχοντας το 24,7% των πόντων που έβαζαν οι Wizards σε κάθε παιχνίδι είχε την μερίδα του λέοντος αλλά σαν νούμερο ήταν το μικρότερο της καριέρας του. Οι Bulls , αν και με απείρως μεγαλύτερο ταλέντο , στηρίζονταν περισσότερο στον Μάικλ απ' οτι οι Wizards. Εκτελούσε κατά μ.ο. 5,6 βολές (δηλ το 24,4%) όταν στο Σικάγο είχε τουλάχιστον 3 "επισκέψεις" περισσότερες (δηλ πάνω απ' το 30%).
Εξώφυλλα:



Kαλύτερο διαφημιστικό της δεκαετίας:



Bonus: Για να γιορτάσουμε (αν και απομένουν λίγα ακόμη επεισόδια) το τέλος της σειράς «Michael Jordan Legacy» η οποία σ(μ)ας κράτησε συντροφιά ολόκληρο τον χειμώνα , σας προσφέρουμε ένα μικρό δώρο. Σαν ένα ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μας σε αυτό το ταξίδι!

Στείλτε μας στο 3pontoblogspot@gmail.com το όνομά σας και ποιο παιχνίδι του Michael Jordan θα θέλατε να έχετε στην συλλογή σας. Ο τυχερός θα ανακοινωθεί απ’ το blog (μέσω μιας κλήρωσης που θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την ανάρτηση του τελευταίου επεισοδίου μεταξύ των bloggers) και θα επικοινωνήσουμε εμείς μαζί του μέσω mail ώστε να μας δώσει την διεύθυνσή του για να το παραλάβει στο σπίτι του (με δικά μας έξοδα).


Στο επόμενο επεισόδιο: Requiem for a dream

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

5 σχόλια:

stratos kalantzis είπε...

Νομίζω η λέξη συγχαρητήρια είναι απλώς ενδεικτική...

Στράτος

Gangster είπε...

Drazen προσεχε κακομοιρη μου μη με χαλασεις τωρα στο τελος με τον JORDAN!! Tα χουμε πει και κατ΄ ιδιαν!Ο ανθρωπος 40 χρονων εβαζε 50 πόντους!Σ αυτό πρεπει να εστιασουμε...Να σε δω και εσενα στα 40 σου τι θα κανεις...

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά η πηγή που συμβουλευτήκατε παρότι έγκυρη είναι κάπως μονόπαντη.Σε κάθε περίπτωση και όντας 3 χρόνια εκτός προπονήσεων-δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τί θα πει αυτό όταν μιλάμε για πρωταθλητισμό-38 ετών, υπέρβαρος, και με τενοντίτιδα που τον εμπόδιζε να προπονηθεί κανονικά ο τύπος ήταν μέχρι τον τραυματισμό του ο μόνος γκαρντ μαζί με τον Τρέισι Μακγκρέιντι που είχε 25π 5 ριμπ 5 ασ.Έχω την αίσθηση ότι αν εμπιστευόταν τους γιατρούς και τους γυμναστές κι έμπαινε σιγά σιγά σε ρυθμό θα μιλάγαμε για πρώτο σκόρερ και MVP και το 2002.

Nasos είπε...

Αν σαν "πηγή" εννοούμε το βιβλίο του Μ. Leahy, τότε ναι, είναι όντως υπέρ του δέοντος μονόπαντο (αν και εμένα μου φάνηκε αρκετά διαφωτιστικό).

Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο MJ δεν "έβαζε" 50 πόντους (μία φορά μόνο το πέτυχε και άλλες 7 πέτυχε 40-49 πόντους) ενώ τα περισσότερα βράδια έκανε κατάχρηση στα σουτ, εξ' ου και το 41% FG της πρώτης χρονιάς.

Θυμάμαι ότι είχα δει live κάποια από τα παιχνίδια του εκείνη την εποχή και το τούβλο πήγαινε σύννεφο. Μάλιστα -έχοντας κόψει προσωρινά επαφή με το ΝΒΑ- είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι ήταν τόσο χάλια σε ΟΛΟΥΣ τους αγώνες του. Μόνο πολύ αργότερα συνειδητοποίησα ότι οι περισσότερες εμφανίσεις του ήταν τουλάχιστον εξωπραγματικές.

Την πρώτη χρονιά είχε 23-6-5 και τη δεύτερη μόλις 20-6-4. Και όλα αυτά σε μία μέτρια ομάδα, που ακόμα και οι θεωρητικά καλοί παίχτες (Hamilton, Stackhouse) ήταν προβληματικοί και σίγουρα χειρότεροι του MJ.

Κάπου εκεί τελειώνει και η κριτική μου, όσον αφορά στο μπασκετικό κομμάτι της υπόθεσης (το διοικητικό είναι άλλη ιστορία...) Ο τύπος έκανε αυτά τα πράγματα στα 40 του, όντως ιδιαίτερα καταπονημένος και με φοβερά προβλήματα στο γόνατό του. Η υπερπροσπάθεια που κατέβαλλε ήταν συγκλονιστική.

Οι περισσότεροι συνάδελφοί του απλώς θα κάθονταν όλη μέρα σε ένα κρεβάτι μέχρι να γιάνουν, όταν αυτός με καθημερινό πόνο προσπαθούσε μόνος του να στείλει τους Wizards στα playoff. Αν είχε κάνει καλύτερες επιλογές ως τεχνικός διευθυντής θα τα είχαν καταφέρει...

Προσωπικά πιστεύω ότι μπορούσε να "βγάλει" άλλη μια χρονιά αλλά δεν θα είχε περισσότερους από 18-20ppg.

Στατιστικά:
http://www.basketball-reference.com/players/j/jordami01/gamelog/2002/
http://www.basketball-reference.com/players/j/jordami01/gamelog/2003/

Ανώνυμος είπε...

Αν προπονείτο με τη συνέπεια του Μαλόουν και είχε παίξει συνεχόμενα χωρίς να σταματάει -ειδικά η πρώτη του αποχή τον άλλαξε σωματικά,ενάμιση χρόνο αργότερα τα κιλά που έβαλε δεν τα βγαλε ποτέ από πάνω του κι έχασε και το πρωταθληματικό άλμα και την ασσύληπτη ένταση στις κινήσεις που όπως όλα τα ακραία πράγματα θέλουν συνεχή προπόνηση- ο τύπος θα μπορούσε να είναι Α Ν Ε Τ Α πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ για 18 συνεχόμενες χρονιές.Με αυτή την κατάσταση όπως στην περιγράφω πιστεύω-το πιστεύω όντως-ότι αυτούς τους μέσους όρους της τρίτης επιστροφής θα τους βλέπαμε στα 42-43 και ύστερα.Βέβαια αυτό θα ήταν αδύνατο να γίνει γιατί δεν είχε το ηθικό να κάνει σα ρομπότ προπόνηση συνεχώς χωρίς διάλειμμα μικρό ή μεγάλο.Το βιβλίο του Leahy δίνει τη σωστή διάσταση σε κάποια πράγματα. Ας πούμε ο Τζόρνταν δεν έπαιζε για τη χαρά του παιχνιδιού όπως έλεγε αλλά για τη χαρά του να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής.Αυτό φθείρει ψυχολογικά.

Δημοσίευση σχολίου