Όσο και αν σπάω το κεφάλι μου , σύχγρονο παράδειγμα "Δοξάκη" δεν μου έρχεται στο μυαλό. Είναι που και το μπάσκετ έχει αλλάξει και δεν υπάρχει ο διαχωρισμός "βασικού - αναπληρωματικού" τώρα πια.
Στο ποδόσφαιρο πάλι , ο Αντώνης Νικοπολίδης ήταν για πολλά χρόνια ο "Δοξάκης της μπάλας" αλλά η χρόνια υπομονή του επιβραβεύτηκε με μια θαυμαστή σε έργα και τρόπαια καριέρα.
Ο Δοξάκης αν και μικρός ήταν βασικός στον Άρη (στη μεγάλη πορεία στο Κόρατς το 1984 ξεκινούσε πεντάδα).
Με την έλευση του Π.Γιαννάκη στην ομάδα , κάθισε για τα καλά στο πάγκο και δεν σηκωνόταν σχεδόν ποτέ! Έκανε υπομονή και πίστευε πως θα έρθει η σειρά του αλλά ο Ιωαννίδης δεν ξεκούραζε το δίδυμο ούτε ... για αστείο.
Στον Πανιώνιο δεν πήγε μεγάλος (ούτε 30 δεν ήταν) εντούτοις η ... σκουριά τόσων χρόνων τον είχε επηρρέασει αγωνιστικά. Ο Τζούροβιτς στην αρχή τον εμπιστευόταν , μετά τα λεπτά άρχισαν να λιγοστεύουν ώσπου στο τέλος τσακωθήκανε αν θυμάμαι καλά.
Παρακάτω είναι η συνέντευξη που έδωσε στο Τρίποντο και τον Γιώργο Βαλαβάνη αμέσως μετά την μεταγραφή του στον Πανιώνιο. Τα όσα λέει για τον Ιωαννίδη , τις σχέσεις Γκάλη - Γιαννάκη , τον Λέσιτς και αλλά πολλά.
15 σχόλια:
Πράγματι δεν μπορεί να βρεθεί πιο εύστοχος χαρακτηρισμός για τον Δοξάκη. Τυχερός και συνάμα άτυχος που έπεσε πάνω στον μεγάλο Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη.
Αργύρης.
ΥΓ. Αλήθεια μετά την χρονιά στον πανιώνιο ('92-'93) που πήγε;
Τεράστια αποθέματα υπομονής, φανταστείτε πόσους αγώνες και πόσες προπονήσεις έχει παρακολουθήσει ο συγκεκριμένος χωρίς ποτέ να είναι ενεργά συμμέτοχος!!!
Ιώβεια υπομονή...
Στα λιγα λεπτα που επαιξε παντως ειχε δειξει καλο προσωπο ... Δεν επρεπε να μεινει στον Αρη επρεπε να κατεβει Αθηνα πιο νωρις...
Ειναι σε καποια τεχνικο team τωρα? Στη φωτογραφια φαινεται να ειναι σε καποια εθνικη,,
Ξερει καποιος?
ειναι νομιζω προπονητης στις μικρες εθνικες
ο Γιαννάκης πήγε στον Αρη το 84, άρα στην πορεία του Κόρατς δεν πρέπει να ήταν βασικός
θυμαμαι είχε παίξει αρκετα στον ημιτελικό με τη Βαρέζε γιατί είχε χτυπήσει ο Γκάλης
@Aργύρη
Έψαξα να βρω την επόμενη ομάδα του αλλά .. τζίφος. Το Τρίποντο δεν τον έχει σε καμία εθνική κατηγορία (Α1 , Α2 , Β , Γ) . Μάλλον τα παράτησε. Η αλήθεια είναι πως μάλωσε αρκετά χοντρά με τον Τζούροβιτς και ίσως απογοητεύτηκε.
Αν μάθω περισσότερα αργότερα θα επανέλθω στη παρούσα ανάρτηση.
@ανώνυμος
Στην Εθνική Παίδων ήταν αλλά δεν ξέρω αν είναι ακόμη.
(με τόση προπόνηση που έκανε σίγουρα θα έμαθε καλά τα βασικά...)
Δίκιο έχεις για Γιαννάκη. Εκείνος ήταν , φυσικά, βασικός στο Κόρατς και όχι ο Δοξάκης. Τα μπέρδεψα , πάλι...
έχω αρκετά μεγάλο αρχείο και αρκετά μεγάλη μούρλια με το άθλημα...
αν μπορώ να συνεισφέρω στο blog απλά πείτε μου...
@ανώνυμος
στείλε στο 3pontoblogspot@gmail.com για να μιλήσουμε
Ο Δοξάκης ήταν διαφορετικό στύλ απο τα γκάρντ παλαιάς κοπής(80ς δηλαδή).....Αν και δεν είχε ιδιαίτερο ταλέντο,τεχνική η αθλητικές ικανότητες,κατείχε και χρησιμοποιούσε ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ του αθλήματος και παράλληλα είχε εξυπνες τοποθετήσεις και σωστές αποφάσεις στο παιχνίδι του.....Το θέμα δεν ήταν αν είχε τεραστια υπομονή η όχι(προφανώς και είχε),απλά ο Ιωαννίδης δεν επέτρεπε να τον αφήσει ο Άρης για να μην ενδυναμώσει καποιον απο τους αντιπάλους(ειναι λίγο τραβηγμένο αλλα ο Δοξάκης σε εναν πχ Ηρακλη ή Πανιώνιο θα ήταν πολύ χρήσιμος)
Κατά τη γνώμη μου ο LikeMike το έθεσε σωστά. Ήταν παίκτης παλαιάς κοπής που όμως ταίριαζε σε πάρα πολλές ομάδες της εποχής. Καλή τρίπλα, καθαρό μυαλό, ψυχραιμία, εμπειρία και κυρίως απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό για αυτ΄λα που ήξερε ότι μπορούσε να προσφέρει. Θεωρώ πως ταίριαζε σε αρκετές ομάδες, στον Άρη ήταν πιο άνετος όταν έπαιζε δίδυμο με τον Γιαννάκη (ίσως επιδή κι ο Γιαννάκης είχε πιο ομαδικό στυλ παιχνιδιού, ίσως και γιατί με Δοξάκη Γκάλη στην πεντάδα έχριζες πρώτο σκόρερ μέχρι και τον... Πιτ Μπάλις ως αντίπαλο!!!). Θα τολμούσα να πω ότι ταίριαζε πχ στον ΠΑΟΚ του 88-89 με M.Jones όπου πίσω από Κόρφα Πρέλεβιτς υπήρχε μόνον ο "αργός" για την συγκεκριμένη ομάδα που έτρεχε ειδικά με τον Jones στο "4".
Διόρθωση στην προτελευταία σειρά: ...ο "αργός" Σταυρόπουλος για την συγκεκριμένη ομάδα...
Πάντως όσον αφορά τη σχέση Δοξάκη - Λέσιτς, θυμάμαι ένα από τα φιλικα προετοιμασίας του Άρη της περιόδου 90-91 (με Μπραντ Σέλλερς) στο Ιβανώφειο με Ηρακλή. Ο Άρης έχει παίξει πάρα πολύ καλό μπάσκετ και έχει χριστεί νικητής από νωρίς. Ο Λέσιτς έχει χρησιμοποιήσει όλους του παίκτες πλην του Δοξάκη (κι ενώ παίζει χωρίς Γιαννάκη που παραδόξως δεν έλειπε για οικονομικούς λόγους, πρέπει να είχε κάποια άδεια). Δύο λεπτά πριν τη λήξη βγαίνει ο Γκάλης με 5 φάουλ (άντε να έχει συμβεί άλλη μία φορά αυτό). Και τι κάνει ρε παιδιά ο άσχετος; Βάζει μέσα τον Ρωμανίδη για να βοηθάει τον Σέλλερς στο κατέβασμα της μπάλας για τα υπόλοιπα 2 λεπτά και σε ένα ματς τελειωμένο από νωρίς...
Ότι χειρότερο έχει περάσει από το ελληνικό μπάσκετ είναι ο Ιωαννίδης, κατ' εμε. Κατέστρεψε παίκτες και παίκτες. Έβαζε τον εαυτό του πάνω απ' όλα, πάνω και από την ομάδα. Ήταν απαράδεκτος στο κοουτσάρισμα του αγώνα, όπως και στην ανάπτυξη παικτών. Αν σε κάτι του βγάζω το καπέλλο, αυτό είναι η επιλογή παικτών. Αν ήταν πιο σοβαρά οργανωμένο το ελληνικό μπάσκετ θα ήταν ένας πολύ καλός GM ο Ιωαννίδης. Για προπονητής, πάντως, ποτέ δεν με έπεισε.
Γυμνάζεται κάθε πρωί στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Καλαμαριάς.
ΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΞΑΚΗΣ ΌΤΑΝ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΙΞΕ ΑΠ ΌΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου