Στη "φωλιά του κούκου , εεε συγνώμη του μπάσκετ..."

Η kourouna του All Star Basket έγραψε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού πως ο Λημνιάτης έχει μπει στο «ψυγείο» από τους διοικούντες της ΕΡΤ , εξαιτίας των δηλώσεων που έκανε μετά το τέλος του αγώνα Ισπανίας – Ελλάδας περί «ποδοσφαιροκρατούμενης» αθλητικής δημοσιογραφίας. Στον ΠΣΑΚ δεν άρεσε το συγκεκριμένο σχόλιο , με αποτέλεσμα να τον «απέχουν» απ’ τις τηλεοπτικές μεταδόσεις.



Δεν θα σχολιάσω αν οι δηλώσεις του Λημνιάτη ήταν δίκαιες ή όχι. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα (και όχι μόνο) και δεν περιμένουμε τον Λημνιάτη να μας το πει. Απ’ την άλλη με ενοχλεί και η αντίληψη που έχουμε εμείς οι μπασκετικοί πως «για όλα φταίει το ποδόσφαιρό και οι οπαδοί του». Σίγουρα το μπάσκετ το «χτυπήσανε» όσο ήταν στα πάνω του , αλλά και εμείς δεν κάναμε κάτι να το προστατέψουμε. Κλειστήκαμε στο σαλόνι μας. Τελωσπάντων, είναι μια άλλη κουβέντα και δεν είναι της παρούσης.

Θεωρώ πάρα πολύ σημαντική την δουλειά του σπίκερ και του σχολιαστή όσον αφορά την παρουσίαση ενός αγώνα μπάσκετ. Αν υπάρχει «χημεία» μεταξύ τους μπορούν να ανεβάσουν το προϊόν (μπάσκετ) και ο τηλεθεατής να το ευχαριστηθεί περισσότερο. Όταν απουσιάζει ο σχολιαστής (ή αναλυτής όπως τον λένε στο ΝΒΑ) η δουλειά του δημοσιογράφου που μεταδίδει γίνεται ακόμη πιο δύσκολη γιατί δεν μπορεί να μεταδίδει και να σχολιάζει ταυτόχρονα. Ότι προλάβει να πει στα timeouts. Δεν έχω για βλάκες του Αμερικανούς που στους αγώνες τους βάζουν τουλάχιστον 2 άτομα (δημοσιογράφος – αναλυτής).

Αφορμή για την κουβέντα μας ήταν ο χθεσινός αγώνας Μιλάνο – Παναθηναϊκός. Ο χθεσινός δημοσιογράφος ήταν πολύ απλά ,κουραστικός. Τουλάχιστον σε εμένα. Είναι και το στυλ του έτσι να μιλάει πολύ αργά , μάλιστα κάποιες φορές κάνει και παύσεις σαν να ξέχασε τι ήθελε να πει , που τις περισσότερες φορές ήταν «εκτός φάσης». Εξελίσσονταν μια καινούργια και εκείνος μας μιλούσε για την προηγούμενη. Για να μην μιλήσω για την απουσία μιας πιο εξειδικευμένης «ματιάς» που θα έπρεπε να έχει ο συγκεκριμένος , ώστε να την μεταφέρει και σε εμάς τους απλούς φιλάθλους για να μάθουμε 2-3 πράγματα παραπάνω. Το ποιος έβαλε το καλάθι το βλέπω και μόνος μου. Το γιατί , το πώς , τι σχέδιο σκαρώσανε για να το επιτύχει , όχι πάντα.
Δεν θυμάμαι να άκουσα ούτε μια φορά τις λέξεις «αδύνατη πλευρά» , «περιστροφές» , «βοήθεια» κ.α. Είπαμε πως η δουλειά του ήταν εξ’ αρχής δύσκολη (καλά δεν σκάβει κιόλας…) αλλά όχι και έτσι. Δεν του ζητάω να φωνάζει σαν τον «Χελάκη του μπάσκετ» (Ιωάννου) αλλά να μην κάνει και αγγαρεία. Αυτό πάει πολύ!

Φωνάζει η ΕΡΤ γιατί ο κόσμος δεν βλέπει μπάσκετ. Μα πώς να τον προσελκύσεις όταν βλέπει πως και εσύ η ίδια δεν ενδιαφέρεσαι να «καλλωπίσεις» το προϊόν που πουλάς. Του πετάς εκεί έναν δημοσιογράφο και έβγαλες 2 ωρίτσες για το πρόγραμμά σου. Εκτός και αν , λόγω οικονομικής κρίσης , κάνεις περικοπές και δεν στέλνεις δεύτερον. Εντάξει αν έτσι η Ελλάδα βγει απ’ την κρίση (που και ΕΣΥ ΕΡΤ έβαλες την χεράκλα σου) τότε πάω πάσο. Απ' την άλλη, μερικές φορές , κοιτάζοντας τον λογαριασμό της ΔΕΗ βλέπω τι πληρώνω προς ΕΡΤ και με πιάνουν τα νεύρα μου που με κοροϊδεύεις μες στα μούτρα μου και δεν μου παρέχεις την ποιότητα , που αφού σε πληρώνω (και μάλιστα αδρά) την ΑΠΑΙΤΩ.

Ξέφυγα και επανέρχομαι στην τάξη.
Κατά την γνώμη μου δεν έχουμε και πολλούς ικανούς που να μας βάζουν στο «κλίμα του γηπέδου». Άλλο πως γράφεις , άλλο πως το μεταδίδεις. Οι Παπαδογιάννης – Καρύδας είναι με τις μέρες τους (αν και όταν είναι δίδυμο είναι απόλαυση) , ο Μαγουλάς είναι καλύτερος στο ΝΒΑ , για τον Ιωάννου τα έγραψα παραπάνω. Ο Μπατής είναι αναχρονιστικός , ο Φιλέρης απέχει , ο Γιώργος Συρίγος μου αρέσει, ο Φ. Συρίγος επαναλαμβάνεται. Για τον Χατζηγεωργίου, για κάποιον λόγο που δεν έχω ακόμα καταλάβει , τρελαίνομαι! Τις περισσότερες φορές μου προτιμώ να τον ακούω απ’ το να βλέπω τον αγώνα. Ίσως είναι αυτά που λέει , που αν δεν τα πάρεις στην πλάκα θα σπάσεις την τηλεόρασή σου απ’ τα νεύρα. Και εγώ μόλις πρόσφατα αγόρασα καινούργια.. .
Για τον Σκουντή δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Του έχω τόση αδυναμία που δεν «ακούω» τα όποια «φαλτσοσφυρίγματα» κάνει.

Για κάποιον λόγο όμως όλοι οι παραπάνω είναι καλύτεροι με τον Λημνιάτη δίπλα τους. Ο παλαίμαχος διεθνής μπασκετμπολίστας (του Πανελληνίου , του Ολυμπιακού , του Παπάγου , του ΠΑΟΚ , του Πανιωνίου , της Δάφνης) , όχι μόνο γνωρίζει από μπάσκετ , αλλά το πιο σημαντικό : ξέρει πώς να μιλήσει απλά για το καταλάβεις (σε αντίθεση με τους περισσότερους προπονητές – σχολιαστές). Κάνει εύστοχες παρατηρήσεις , συμβουλεύεται όπως πρέπει το φύλλο της στατιστικής , και είναι μέσα στις φάσεις. Χωρίς υπερβολές , φωνές και τυμπανοκρουσίες.



Σας παρακαλώ φέρτε τον πίσω.
Μην με κάνετε να βλέπω τους αγώνες που δείχνει η κρατική τηλεόραση στο mute.
Με τόση ησυχία που έχει νομίζω πως είμαι ψυχασθενής...