Τρίποντο

Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com απέκτησε scanner, σκανάρει προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!
Συνεχίζουμε με άρθρο του Φ.Συρίγου σχετικά με την απομάκρυνση του Ιωαννίδη απ' τον πάγκο του Άρη. Ήταν , σύμφωνα με τον έμπειρο δημοσιογράφο, η αρχή του κακού για την ομάδα του ΆΡΗ....

πηγή: Τρίποντο , τεύχος 96, 11/9/90

Οι ερωτήσεις πολλές και δύσκολες. Είστε καλοί παίκτες αλλά πολύ φοβάμαι πως αυτή τη φορά θα τα βρείτε σκούρα. Gangster , Στράτο , Isiah συμμετέχετε και εσείς....

H προηγούμενη ανάρτηση του Στράτου σχετικά με τους χαμάληδες πολυτελείας μου θύμισε τον Ντίνο Αγγελίδη. Αν και ξεκίνησε ως ο πιο διαφημισμένος της γενιάς του (ίδια "σειρά" με Μυριούνη , Οικονόμου , Κορωνιό, Μπουντούρη) , η καριέρα του ήταν χειρότερη του αναμενομένου. Ο Άρης επένδυσε πάνω του πιστεύοντας πως βρήκε τον επόμενο power forward της Εθνικής. Η ιστορία δε τον δικαίωσε μιας και ο Αγγελίδης μόνο κατά διαστήματα έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ (Eurobasket '95). Απο πρωταγωνιστής - που φαινόταν- κατέληξε χαμάλης. Κάποια σουτάκια απ' τα 4-5μ , ορισμένα ριμπάουντ , μέτρια άμυνα και καμία διάθεση να παίξει ξύλο στο ζωγραφιστό.
Παρακάτω θα θυμηθούμε το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ Σπόρτινγκ και Άρη.
πηγή: Τρίποντο , τεύχος 142, 30/7/1991 , του Ηλία Δρυμώνα

Πρόσφατα σε κεντρικό σημείο (προς έκπληξη μου όχι στο σχολείο) κωμόπολης της κεντρικής Ελλάδας, είδα δύο γήπεδα μπάσκετ διπλά-δίπλα. Το ένα με χαλίκι και το άλλο με τσιμέντο. Αμέσως η φαντασία μου έφτιαξε επικές μάχες κάθε Παρασκευή απόγευμα μετά το τέλος του σχολείου και κάθε Σάββατο μεσημέρι μετά το καθιερωμένο σαββατιάτικο διάβασμα. Στο χαλίκι παίζουν τα παιδιά του δημοτικού (περιμένοντας την επετηρίδα), στο τσιμέντο του γυμνασίου και στην κοντινή καφετέρια πίνουν καφέ ή παίζουν μπιλιάρδο τα παιδιά του λυκείου.

Έτσι για να ξεφύγουμε λίγο από τα της Ευρώπης , σερφάροντας στο You Tube έπεσα πάνω στο συγκεκριμενο παιχνιδι των Knicks - Bulls το 1998.
Είναι η τελευταια χρονιά του Jordan πριν την αποχωρησή του(βεβαια ξαναεπανήλθε αργοτερα), το τελευταιο στο MSG με τη φανέλα των Bulls , και ειναι 35 χρονων!!.Το παιχνιδι ειναι γεμάτο από highlights και φάσεις που βρίσκονται στα top 10 όλων των εποχών του MJ, και εχει και διαλόγους με τον Spike Lee τον οποίον ο Jordan καλεί να μπει να τον μαρκάρει γιατί ο Starks δεν μπορεί...
Eίναι εκπληκτική η αρμονία και η ευκολία με την οποία στα 35 του κάνει πλακα απέναντι σε όλους τους αντιπάλους του!
Δείτε το όλο , είναι φανταστικό παιχνιδι!

Υπόθεση εργασίας: Είστε ο Ζοτς και ξεκινάτε σήμερα για την πρωινή προπόνηση στο ΟΑΚΑ προτού τον πρώτο αγώνα της ομάδος για τη φάση των 16. Καθώς εισέρχεσθε στο χώρο των αποδυτηρίων, ο γνωστός θυρωρός που σας ανοίγει την πόρτα μια δεκαετία και βάλε αφού σας χαιρετήσει, σας υπενθυμίζει ότι σήμερα γιορτάζουν οι Αντώνηδες αν έχετε κάποιον γνωστό για να του ευχηθείτε. Αυτό ήταν. Η καλή πρωινή σας διάθεση μόλις χάλασε και το κέφι σαν να μειώθηκε λίγο, καθώς κοιτάτε το κινητό σας τηλέφωνο. Υπάρχει ένας Αντώνης που γιορτάζει σήμερα, που σε λίγη ώρα θα είναι μέσα στο γήπεδο να κάνει πλάκα στους συμπαίχτες του και να ετοιμάζεται για προπόνηση υπό τις οδηγίες του προπονητή του αλλά όχι στο ΟΑΚΑ φορώντας πράσινα, αλλά στη γειτονική Ιταλία φορώντας τα διακριτικά μιας από τις πιο γνωστές μάρκες ρούχων στον κόσμο. Και ο εορτάζων Αντώνης ετοιμάζεται να σας αντιμετωπίσει. Και να σας νικήσει αύριο. Πάει, χάλασε η μέρα.

Ξεψαχνίζοντας το αρχείο μου , ξαναθυμήθηκα μια ωραία ιστορία που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία του Άρη να κατακτήσει το «Έβερεστ» ή τελωσπάντων να βρεθεί μόλις 40’ μακριά του;

Οι περισσότεροι θα πουν πως στο Μόναχο και στον καυγά Μαγκί – Γιαννάκη κομματιάστηκαν οι ελπίδες των Αρειανών για το πολυπόθητο τρόπαιο. Προσωπικά όμως είμαι πεπεισμένος πως η πρόκριση στον τελικό χάθηκε λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο Πέζαρο.

Το scanner πήρε φωτιά και με πρωταγωνιστή το περιοδικό Τρίποντο ξεθάψαμε παλιές εικόνες (και σκέψεις).
Βρείτε ποιοί είναι στις παρακάτω φωτογραφίες και μελαγχολήστε μαζί μας.
"Που είναι τα χρόνια , ωραία χρόνια....."

Κοιτάζοντας τα ρόστερ των αιωνίων λίγο πριν αρχίσουν οι μάχες για το TOP 16 βρήκα πολλές και αξιομνημόνευτες ομοιότητες ανάμεσα σε δύο παίχτες που, αν εξαιρέσουμε το χρώμα της φανέλας που φοράνε, κατά τα άλλα έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία στην πορεία προς την καθιέρωση, στον τρόπο παιχνιδιού ακόμα και στη χρησιμοποίησή τους από τους προπονητές. Δύο Έλληνες παίχτες σε καλή μπασκετική ηλικία που φέτος για πρώτη φορά στην καριέρα τους αναλαμβάνουν σημαντικό -έως πρωταγωνιστικό ρόλο- σε τόσο μεγάλες ομάδες και φαίνονται να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες. Ένας επιπλέον λόγος που επέλεξα να μιλήσω για αυτούς είναι η πολλή και σκληρή δουλειά που από ότι φαίνεται αποτελεί μυστικό και των δύο αυτών παιχτών προκειμένου να εξελιχθούν σε παίχτες-κλειδιά για τον Ντούντα και τον Ζοτς.

Στο τηλέφωνο κομπιάζαμε και οι δυο. Θέλαμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας απ’ όλα τα ΜΜΕ αλλά κάτι μας φρέναρε. Η σκέψη που σίγουρα πέρασε απ’ το μυαλό και των δυο μας ήταν μήπως το μυαλό κάνει λάθος. Μήπως η δική μας άποψή μας είναι εσφαλμένη. Εφημερίδες , blogs, sites, στήνουν ανδριάντα στον Πέτζα λίγες ώρες πριν το τηλεφώνημά μας. Διαφωνούμε με τον Τύπο , συμφωνούμε μεταξύ μας αλλά ακόμη δεν το ξέρουμε.
Είμαστε από παιδιά φίλοι αλλά κανένας μας δεν παίρνει το θάρρος να πει αυτό που πραγματικά πιστεύει.
Τελικά ο basketikos δεν αντέχει άλλο και εκδηλώνεται: «Αμάν με το Πέτζα! Αν δεν ξεκινούσε απ’ τη Θεσσαλονίκη κανένας Έλληνας δεν θα ασχολιόταν! Το παρακάνανε με την υπερπροβολή του!».
«Να ‘γιάσει το στόμα σου» , του απαντώ.

Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com σκανάρει προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!
Οι μπηχτές του Συρίγου για τον Γκάλη ενόχλησαν αρκετούς από εσάς σε προγενέστερη ανάρτηση. Σειρά έχει ένα άρθρο που γράφτηκε μετα το νικητήριο τρίποντο του Γιαννάκη στο 3ο παιχνίδι των τελικών του 1991 και το οποίο αμφισβητεί ευθέως τα ηγετικά χαρίσματα του Νίκου Γκάλη.
Σαν bonus θα παραθέσω την άποψη του δημοσιογράφου στη σύγκριση Διαμαντίδη - Γκάλη και θα βάλω στο τραπέζι ένα ερώτημα:
- Ήταν εμπαθής ο Συρίγος με τον Γκάλη ή απλά έγραφε "δίχως μαλλιά στη γλώσσα" αυτά που εκείνος πίστευε πως ήταν σωστά;

πηγή: Tρίποντο , Ελευθεροτυπία

"Με τραγούδια και χαρά...Καλή χρονιά...Καλή χρονιά...." Κάτι τέτοιο φαντάζομαι ακουγόνταν ή θα έπρεπε να ακουγόταν σε όλα τα σπίτια μετά την αλλαγή του χρόνου το περασμένο Σάββατο. Κάθε νεά χρονιά κουβαλάει μαζί της ευχολόγια, προσδοκίες, όνειρα, αναμονές και επιθυμίες κάθε φύσεως, προσωπικής, επαγγελματικής, οικονομικής, κοινωνικής, συναισθηματικής, φιλικής. Ε, πείτε μας κολλημένους -το αποδεχόμαστε μετά τιμής- εμείς εδώ θα μοιραστούμε μαζί σας τις δικές μας αμιγώς μπασκετικές ευχές για το νέο έτος και φυσικά προσκαλείσθε ΟΛΟΙ να συμμετάσχετε με τις δικές. Εύχομαι για το 2012 να...

Πόσα fashion icons γνωρίζετε που να ήταν αθλητές;
Λίγα.
Πόσοι απ' αυτούς ήταν μπασκετμπολίστες;
Ένας.
Όλο αυτό το "thug style" που σήμερα "φοράει" κάθε νέος Αμερικανός που παίζει επαγγελματικό μπάσκετ , αυτός το πρωτολάνσαρε.
Είναι όμως σωστό να τον θυμόμαστε μοναχά για αυτό;
Είναι αυτή η μοναδική "κληρονομιά" που άφησε στο μπάσκετ;