Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com απέκτησε scanner, σκανάρει προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!
Συνεχίζουμε με άρθρο του Φ.Συρίγου σχετικά με την απομάκρυνση του Ιωαννίδη απ' τον πάγκο του Άρη. Ήταν , σύμφωνα με τον έμπειρο δημοσιογράφο, η αρχή του κακού για την ομάδα του ΆΡΗ....
πηγή: Τρίποντο , τεύχος 96, 11/9/90
H γνώμη του Νίκου Γκάλη
Η -αιρετική- γνώμη του Τζίμη Πανούση
όσοι παρακολουθείτε καιρό το μπλογκ γνωρίζετε με ποιόν συμφωνώ περισσότερο...
RetroMania: Ο Ιωαννίδης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Γκάλης, Γιαννάκης, Σούμποτιτς με μαέστρο τον Ιωαννίδη.
Άξιζαν έναν ευρωπαϊκό τίτλο και με το παραπάνω, αλλά το ότι έφτασαν σε 3 συνεχόμενα final4 αποδεικνύει αν μη τι άλλο την τεράστια αξία της ομάδας και την εμπέδωση της αξιοκρατίας και της ποιότητας.
Τεράστια η συμβολή του Άρη εκείνης της εποχής σε ό, τι καλό προέκυψε σε επίπεδο αθλητισμού και εν μέρει πολιτισμού.
Για τα υπόλοιπα (διοικητικά, προπονητικά κλπ) δηλώνω άγνοια.
Φίλε ανώνυμε:
Θα μου επιτρέψεις να εκθέσω την γνώμη μου.Ο Άρης κατά την γνώμη μου,δεν πήρε ένα σέντερ που να τρομάζει επιθετικά τους αντιπάλους του.Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τον Στόγιαν,αλλά μην ξεχνάμε πως ήταν αμυντικογενές πεντάρι.Δηλαδή αν ο Άρης είχε πάρει π.χ. τον Όντι Νόρις ή τον Σάβιτς,ένα Ευρωπαϊκό θα το είχε κατακτήσει.
Όντως ο ΑΡΗΣ είχε ένα σημαντικό έλλειμμα όχι όπως σωστά λες εξαιτίας του Βράνκοβιτς αλλά επειδή δεν είχε πλουραλισμό επιλογών.
Να, το 1990 στη Σαραγόσα ο Βράνκοβιτς τέθηκε εκτός μάχης και ο ΑΡΗΣ μοιραία πήγε λειψός στο final4.
Ήταν η χρονιά που είχε κερδίσει την Γιουγκοπλάστιγκα στην έδρα της και είχε πετύχει εκτοπίσει από την τετράδα την Φίλιπς και την Μακαμπί!!!
Πρόσθεσε και την εγχώρια νομοθεσία με τους ξένους, βάλε και την παράμετρο που λες. ο ΑΡΗΣ αν και διέθετε τον -κατά τη γνώμη μου- κορυφαίο ευρωπαίο παίχτη εκείνη την εποχή (Γκάλης) δεν είχε τις επιλογές που είχαν οι Γιουγκοπλάστιγκα, Λιμόζ, Μπαρτσελόνα, ούτε κατά διάνοια.
Ένας Γκάλης, ένας Γιαννάκης, ένας Σούμποτιτς δεν μπορούσαν να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος.
Ο ένας οργίαζε στην επίθεση, ο άλλος οργάνωνε άψογα την ομάδα, ο άλλος είχε φαρμακερό σουτ, αλλά πέραν τούτου ουδέν, μέτριες οι επιλογές του ΑΡΗ.
Και επειδή με έχει προβληματίσει η ξενομανία (όπως σχολίασα και αλλού), θεωρώ ότι ο Γκάλης μπορεί να έκανε πράγματα και θαύματα, αλλά πάντα οι άλλοι παιχταράδες της εποχής Πέτροβιτς, Κούκοτς, Σαμπόνις, ειδικά οι πρώτοι της πάλαι ποτέ κραταιάς Γιουγκοσλαβικής σχολής, κέρδιζαν στα σημεία λόγω συλλογικών διακρίσεων.
Ο τίτλος λχ του MVP συνηθέστερα ήταν παράγωγος τίτλος του συλλογικού άθλου.
Ο Γκάλης του 1989 ήταν ίδιος με τον Γκάλη του 1987 και μάλιστα το '89 είχε κάνει το καλύτερο παιχνίδι ίσως στην καριέρα του στα ημιτελικά με την τότε ΕΣΔΔ.
Και όμως, δεν αναδείχθηκε MVP αλλά μέλος της καλύτερης πεντάδας και πρώτος σκόρερ.
Αυτό οφείλεται στο ποιος κατέκτησε το μετάλλιο.
Τα ίδια και στο πρωταθλητριών.
Ο Γκάλης οργίαζε κάθε Πέμπτη στα ευρωπαϊκά σαλόνια, πέρναγε στα final 4 με σχετική άνεση 3 χρόνια συνεχώς, αλλά του έλειπαν οι επιλογές που θα τον οδηγούσαν στο τίτλο.
Και εκ των πραγμάτων ο Κούκοτς τον οποίο (με το συμπάθειο κιόλας) "ξεπουπούλιαζε" σε κάθε αναμέτρηση σχεδόν ο Γκάλης, αναδεικνυόταν MVP, λόγω του τίτλου.
Και έτσι πέρασε μοιραία ως αυτονόητο στην συνείδηση πολλών ακόμα και ανθρώπων που έβλεπαν τι έκανε ο "γκάνγκστερ" ότι οι άλλοι αστέρες της εποχής ήταν καλύτεροι, και όμως... δεν ήταν κανείς σαν τον Γκάλη, τα ματάκια μας δεν μας διάψευδαν, αλλά τα "σημεία" (τίτλοι, κύπελλα Ευρώπης κλπ).
Γι' αυτό πιστεύω ότι αδικήθηκε ο ΑΡΗΣ της εποχής και από την εγχώρια νομοθεσία και από την περιοριστική στελέχωσή του σε εναλλακτικές επιλογές.
Τα παραπάνω δεν αναιρούν το γεγονός ότι και οι άλλοι παίχτες του ΑΡΗ ήταν ποιοτικοί και υψηλών προδιαγραφών, απλά, δεν είχαμε επιλογές σε τέτοιο βαθμό δυνατές ώστε να "χτυπήσουμε" έναν τίτλο.
Ο Βράνκοβιτς ήταν άπαιχτος στην άμυνα αλλά υστερούσε στην επίθεση.
Μετά τον Βράνκοβιτς, ο Τζόουνς ήταν εξαιρετικός στην επίθεση, αλλά λίγος στην άμυνα.
Όπως και να έχει, 3 final4 σε 3 χρόνια, ήταν άθλος και σπουδαίο έναυσμα για την ανάδειξη του αθλήματος τα επόμενα χρόνια.
Αυτά από εμένα φίλε, δεκτές τυχόν ενστάσεις.
Δημοσίευση σχολίου