31 Αυγούστου 2011 και επίσημα πλέον η αυλάια του 37ου Ευρωμπάσκετ και της FIBA μόλις άνοιξε... Οι Λιθουανοί, ως διοργανωτές, αποπειρώνται να πρωτοτυπήσουν σε όλους τους τομείς. Ρεκόρ Guiness με 60.000 Λιθουανούς να ντριπλάρουν συγχρόνως στο Vilnius, Kaunas, Panevėžys, Klaipėda, Šiauliai και Alytus αντίστοιχες μπάλες molten καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ που κατείχε η Πολωνία (30.000 μπάλες). Οι πρωτοτυπίες τους δεν σταματούν εκεί: Η Λιθουανία, φιλοξενώντας 23 επιπλέον επίδοξους κατακτητές του τροπαίου, αποτελεί την πρώτη διοργανώτρια χώρα που πλαισιώνει επίσημα το Eurobasket 2011 με δικό του τραγούδι και μάλιστα σε δύο γλώσσες (Λιθουανικά και Αγγλικά).
Οι 24 ανταγωνιστές αναλύθηκαν και σκιαγραφήθηκαν με εξαιρετική ακρίβεια σε προηγούμενη ανάρτηση του http://3-ponto.blogspot.com/2011/08/eurobasket-2011-analysis.html#more).
Στην παρούσα ανάρτηση...απλά θα εξακολουθήσει η έκθεση μας και πιο συγκεκριμένα η έκθεση του γράφοντος, που θα διακινδυνέυσει, ίσως, την τολμηρότερη των προβλέψεων υποστηρίζοντας αν μη τι άλλο, τον τίτλο της εν λόγω δηοσίευσης. Στο δια ταύτα και ξεκινώντας αντίστροφα, προς αποφυγή ταλαιπωρίας, ο γράφων βλέπει την Ελλάδα να επιστρέφει στο βάθρο και θα προσπαθήσω να αιτιολογήσω χρησιμοποιώντας όμως και τη φερόμενη ως αρχαιοελληνική θεότητα τύχης, Ελληνίς, που αν μη τι άλλο τη θεϊκή της παρέμβαση θα τη χρειαστούμε στη φάση των 8... Casus Belli για την "Επίσημη Αγαπημένη" η παρουσία και μόνο των Ισπανών. Αν η Ελληνίς, τα φέρει έτσι και τη συνατήσουμε στον τελικό, η 18η Σεπτεμβρίου θα φέρει μνήμες 1987 και στο Žalgiris Arena η Ελληνική καρδιά θα κτυπήσει σε ...τόνο ΧΡΥΣΟ. Τα πράγατα θα είναι διαφορετικά, αν απέναντι στην Ελληνική αποστολή βρεθεί στον τελικό, η διοργανώτρια χώρα. Αν όμως η Ελληνίς φέρει τη Λιθουανία και την Ισπανία απέναντι στα ημιτελικά και εμάς απέναντι στους Σέρβους, τότε οι θέσεις 1-2 θα ανοίξουν για την Ελληνική αποστολή. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η Ισπανία και η Σερβία δεν θα ρίξουν την Εθνική μας από το βάθρο. Όπως προανέφερα, την αρωγή της τύχης θα τη χρειαστούμε κυρίως στη φάση των '8', που θα πρέπει να αποφευχθεί η σύγκρουση μας με κάποια από τις άλλες τρεις φιναλίστ. Μέχρι τη φάση των '12' ο όμιλός μας δημιουργεί τις βέλτιστες προοπτκές για να μπούμε δυνατοί, ενώ για να αποκλειστούμε από τη φάση των '8' θα πρέπει το σύμπαν να συνωμοτήσει εναντίον μας.
Και τώρα η αιτιολόγηση... Η Ελληνική αποστολή:
διαθέτει όλα τα μπασκετικά εχέγγυα για να μεγαλουργήσει. Ανανεωμένη, με παιδιά γεμάτα όρεξη και πάθος για να δείξουν την ποιότητά τους στα Λιθουανικά παρκέ, αλλά συγχρόνως ένα επιπλέον κίνητρο-πείσμα (καλώς εννοούμενος εγωισμός) να αποδείξουν το αυτονόητο, ήτοι "ουδείς αναντικατάστατος". Ο Ηλίας Ζούρος, έχοντας στα χέρια του ένα εξαιρετικά ισορροπημένο δυναμικό, με έντονη αφοσοίωση και μνημειώδη πληρότητα, ίσως περισσότερη από ποτέ, σε όλες τις θέσεις, μπορεί να το κατευθύνει χωρίς να έχει το άγχος της αμφισβήτησης από τους παίκτες τους. Αποδυτηριακά, συνεπώς, η Ελληνική αποστολή ξεκινάει με τις βέλτιστες προοπτικές. Η παρουσία παικτών, όπως ο Φώτσης, ο Μπουρούσης και ο Βασιλειάδης, που εν τω αδίκω, κατά τη γνώμη μου δεν παραβρέθηκε στο Παγκόσμιο, την καθιστούν μια ομάδα, που ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να αναδείξει "ηγέτες" και θα σηκώσουν το βάρος στις πλάτες τους. Το περιφερειακό σουτ, πλέον δεν λείπει, με τους Βασιλειάδη, Μπράμο να υπόσχονται πολλά, ενώ συγχρόνως ο Μπουρούσης θα πάρει πιο σοβαρά τη θέση και το ρόλο του στην ομάδα. Ο Ζήσης, με τους σχεδόν πάντοτε "χαμηλούς παλμούς τους" και την νουνέχεια που χαρακτηρίζει το παιγνίδι του, εικάζω, ότι θα βοηθήσει πολύ στο mind-game της Εθνικής, ενώ ο Navaro, μάλλον ήδη θα νιώθει την ανάσα του Νικ Καλάθη στο στέρνο του. Ούτε όμως η ταχύτητα λείπει από αυτή την ομάδα...Σλούκας και Καλάθης μπορούν να τρέξουν την ομάδα, ενώ το πάθος του Παπανικολάου και η εμπειρία των Φώτση, Βασιλειάδη, Μπουρούση και Ζήση μπορεί να ανατρέψει οποιαδήποτε διαφαινόμενη αρνητική κατάσταση για την Ελλάδα. Άλλωστε, η Εθνική, μας έχει συνηθίσει σε ανατροπές και πολλοί από τους παρευρισκομένους, όπερ επι παραδείγματι, Γαλλία και Σλοβενία το θυμούνται καλά!
Μαυροειδής και Καϊμακόγλου, πάντα συνεπείς και σοβαροί, θα έρθουν μάλλον από το πάγκο να δωσουν ανάσες στις θέσεις 4,5, παρέχοντας ωστόσο μεστές και αξιόπιστες λύσεις, ενώ ο Ξανθόπουλος, απέδειξε φέτος ότι δεν αποτελεί δεύτερη λύση για την περιφέρεια και μπορεί να σταθεί σε πολύ υψηλό επίπεδο. Τέλος, εν τη απουσία του Σχορτσιανίτη, ο Κουφός επανακτώντας την ευπλαστία στις κινήσεις του στους Denver Nuggets και ανακτώντας το πολύ καλό σουτ από μέση απόσταση, που άλλωστε δίεθετε (τα είχε απωλέσει αγωνιζόμενους στους Minessota Timberwolves), ίσως είναι από τους λίγους που μπορεί να δει σαν αντίπαλο δέος, με προσαρμοσμένη άμυνα Μπουρούση-Φώτση το δίδυμο των αδερφών Gasol.
Κόντρα στα φαινόμενα των καιρών λοιπόν...ο γράφων αδημονεί να δει την "Επίσημη Αγαπημένη" να μας ξαναβγάζει στους δρόμους και να δίνει την απάντηση σε αυτούς που αναρωτιούνται "how Greeks can do that"...
Και τώρα η αιτιολόγηση... Η Ελληνική αποστολή:
διαθέτει όλα τα μπασκετικά εχέγγυα για να μεγαλουργήσει. Ανανεωμένη, με παιδιά γεμάτα όρεξη και πάθος για να δείξουν την ποιότητά τους στα Λιθουανικά παρκέ, αλλά συγχρόνως ένα επιπλέον κίνητρο-πείσμα (καλώς εννοούμενος εγωισμός) να αποδείξουν το αυτονόητο, ήτοι "ουδείς αναντικατάστατος". Ο Ηλίας Ζούρος, έχοντας στα χέρια του ένα εξαιρετικά ισορροπημένο δυναμικό, με έντονη αφοσοίωση και μνημειώδη πληρότητα, ίσως περισσότερη από ποτέ, σε όλες τις θέσεις, μπορεί να το κατευθύνει χωρίς να έχει το άγχος της αμφισβήτησης από τους παίκτες τους. Αποδυτηριακά, συνεπώς, η Ελληνική αποστολή ξεκινάει με τις βέλτιστες προοπτικές. Η παρουσία παικτών, όπως ο Φώτσης, ο Μπουρούσης και ο Βασιλειάδης, που εν τω αδίκω, κατά τη γνώμη μου δεν παραβρέθηκε στο Παγκόσμιο, την καθιστούν μια ομάδα, που ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να αναδείξει "ηγέτες" και θα σηκώσουν το βάρος στις πλάτες τους. Το περιφερειακό σουτ, πλέον δεν λείπει, με τους Βασιλειάδη, Μπράμο να υπόσχονται πολλά, ενώ συγχρόνως ο Μπουρούσης θα πάρει πιο σοβαρά τη θέση και το ρόλο του στην ομάδα. Ο Ζήσης, με τους σχεδόν πάντοτε "χαμηλούς παλμούς τους" και την νουνέχεια που χαρακτηρίζει το παιγνίδι του, εικάζω, ότι θα βοηθήσει πολύ στο mind-game της Εθνικής, ενώ ο Navaro, μάλλον ήδη θα νιώθει την ανάσα του Νικ Καλάθη στο στέρνο του. Ούτε όμως η ταχύτητα λείπει από αυτή την ομάδα...Σλούκας και Καλάθης μπορούν να τρέξουν την ομάδα, ενώ το πάθος του Παπανικολάου και η εμπειρία των Φώτση, Βασιλειάδη, Μπουρούση και Ζήση μπορεί να ανατρέψει οποιαδήποτε διαφαινόμενη αρνητική κατάσταση για την Ελλάδα. Άλλωστε, η Εθνική, μας έχει συνηθίσει σε ανατροπές και πολλοί από τους παρευρισκομένους, όπερ επι παραδείγματι, Γαλλία και Σλοβενία το θυμούνται καλά!
Μαυροειδής και Καϊμακόγλου, πάντα συνεπείς και σοβαροί, θα έρθουν μάλλον από το πάγκο να δωσουν ανάσες στις θέσεις 4,5, παρέχοντας ωστόσο μεστές και αξιόπιστες λύσεις, ενώ ο Ξανθόπουλος, απέδειξε φέτος ότι δεν αποτελεί δεύτερη λύση για την περιφέρεια και μπορεί να σταθεί σε πολύ υψηλό επίπεδο. Τέλος, εν τη απουσία του Σχορτσιανίτη, ο Κουφός επανακτώντας την ευπλαστία στις κινήσεις του στους Denver Nuggets και ανακτώντας το πολύ καλό σουτ από μέση απόσταση, που άλλωστε δίεθετε (τα είχε απωλέσει αγωνιζόμενους στους Minessota Timberwolves), ίσως είναι από τους λίγους που μπορεί να δει σαν αντίπαλο δέος, με προσαρμοσμένη άμυνα Μπουρούση-Φώτση το δίδυμο των αδερφών Gasol.
Κόντρα στα φαινόμενα των καιρών λοιπόν...ο γράφων αδημονεί να δει την "Επίσημη Αγαπημένη" να μας ξαναβγάζει στους δρόμους και να δίνει την απάντηση σε αυτούς που αναρωτιούνται "how Greeks can do that"...
1 σχόλια:
''Η Ισπανία και η Σερβία δεν μπορούν να ρίξουν την Εθνική από το βάθρο''..ρε παιδιά να σκεφτόμαστε τι γραφουμε πριν το γραψουμε.Καλη η αισιοδοξία,αλλά..
Δημοσίευση σχολίου