RetroGames: Μπάκλερ - Παναθηναϊκός (93/94)

To 3-ponto.blogspot.com θυμάται μία ακόμη παράσταση του Νίκου Γκάλη για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Αυτή τη φορά είναι η Μπάκλερ Μπολόνια η άτυχη της βραδιάς του νέου μεγάλου αστεριού της Ευρώπης , του Γιουγκοσλάβου Πέντραγκ Ντανίλοβιτς .

Η απόλαυση συνεχίζεται…

Η Μπάκλερ αποδεκατισμένη από τραυματισμούς υποδεχόταν τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό. Ο Λέβινγκστον με σοβαρό πρόβλημα στη μέση έχανε τη χρονιά ενώ ορατό ήταν το σενάριο να μην ξαναπαίξει μπάσκετ. Το πρόβλημα για την πρωταθλήτρια Ιταλίας δεν ήταν τόσο που πέρασε η προθεσμία αλλαγής ξένου και θα συνέχιζε με μοναδικό ξένο  τον Ντανίλοβιτς  όσο το πως θα έβρισκε τρόπο να  απεμπλακεί απ’ το 3ετές «no cut» συμβόλαιο του Good News.

Αν έπρεπε σώνει και καλά να βάλω ένα τίτλο θα ήταν «Με ή χωρίς Μυριούνη!». Ο τίτλος μπερδεύει αλλά γι' αυτό και χρειάζεται επεξήγηση:

Μέχρι να μπει ο Μυριούνης και ο Βολκόφ ως small forward πια να πιάσει τον Ντανίλοβιτς , η Μπάκλερ Μπολόνια έπαιζε με ταχύτητα ομάδας-ΝΒΑ (4/6 αιφνιδιασμούς) προηγούνταν με  19-8.

Ο Πολίτης πήρε τη σωστή απόφαση.

Αφού ο  Αλβέρτης τα βρήκε μπαστούνια με τον Τονούτ της Καντού πριν 2 εβδομάδες , τώρα απέναντι στον Ντανίλοβιτς δεν είχε καμία ευκαιρία. Άρα το «Σοβιετικό κλειδί» Αλεξάντερ Βολκόφ μία θέση πάνω  και ο Μυριούνης μέσα ως power. 

Το momentum άλλαξε μονομιάς! Με ένα επιμέρους 34-15 οι πράσινοι έκλεισαν το ημίχρονο στο +8.

Κάτι πήγε να κάνει ο Κολντεμπέλα με τα περιφερειακά του σουτ (που ποτέ δεν ήταν το φόρτε του άρα ως σπόντα θα έβγαινε) αλλά μετά ανέλαβε ο Γκάλης και τότε  «πάσα αρχή παυσάτω»…

..σκέψεις..

- Ο εξαιρετικός αμυντικός (και αγαπημένος του Ιωαννίδη γι’ αυτό) Κ.Κολντεμπέλα πέρασε ένα β-α-σ-α-ν-ι-σ-τ-ι-κ-ο βράδυ απέναντι στον Γκάλη. 

 Πάντως είναι αλήθεια πως το πάλεψε αρκετά με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους.

Α)  Όταν του έκλεινε ελαφρώς τον δεξί διάδρομο τον περνούσε με ριβέρς .

(ο Γκάλης δεν προτιμούσε τις σταυρωτές και δεν του άρεσε να ντριμπλάρει με το αριστερό χέρι. Αν έβλεπε ένα κενό απ’ τα αριστερά είτε θα έκανε μισή ντρίμπλα δεξιά και μετά ριβέρς για να του «πάρει» τον χώρο , είτε μία – το πολύ δύο – ντρίμπλες με το αριστερό και μετά δυνατό πάτημα και σουτ.) 

Β) Όταν τον έπαιζε από απόσταση , o Γκάλης ήταν σε μεγάλη βραδιά και έβαζε τα pull up jumpers

Γ) όταν τον έπαιξε όβερ-πλέι , οι συμπαίκτες του Νικ έβρισκαν τον τρόπο να του δίνουν τη μπάλα και κατά προτίμηση μακριά απ’ το καλάθι για να παίξει ένας με έναν τον –κουρασμένο απ’ την υπερπροσπάθεια της άρνησης– Κολντεμπέλα.

Δ) Τις λίγες φορές που ήρθε βοήθεια , ο Αλβέρτης ήταν στη δυνατή πλευρά για να πυροβολήσει (3/4τρ).

Με όλα αυτά δε νομίζω να σας προκαλούν εντύπωση οι 32πόντοι (12/18) και οι 7 ασσίστ…

Επίσης αν δεν κάνουν λάθος οι σημειώσεις μου ο  Γκάλης απ’ το 20’ έως και το 28’ δεν πέτυχε καλάθι εντός παιδιάς. Νομίζω πως είχε μία βολή. Δηλαδή αν απ’ τα 40’ βγάλουμε τα 8 λεπτά «ανομβρίας» , μιλάμε για 32 πόντοι σε 32 λεπτά συμμετοχής. Με ποσοστό επιτυχίας 66%.

Καλά δεν είναι;;;

-          Αν δεν κάνουν πάλι λάθος οι σημειώσεις μου ο Ντανίλοβιτς έβαλε 8 πόντους με αντίπαλο τον Βολκόφ (συμπεριλαμβάνεται και ένα τρίποντο άνευ σημασία στο τέλος / άρα μιλάμε ουσιαστικά για πέντε) και τους υπόλοιπους στον Αλβέρτη. Η στατιστική έγραψε 19 – 7/13 – 3 λαθ – 3κλ.

-          Ο Ουκρανός στη πιο μεστή εμφάνιση με τα χρώματα του ΠΑΟ πέτυχε 16π (τους 6 από αιφνιδιασμό) , πήρε ριμπάουντ (6) , έκανε κλεψίματα (3) αλλά το πιο σημαντικό είναι η καταπληκτική άμυνα πάνω στον Ντανίλοβιτς.

-          Ο Βράνκοβιτς πήρε σχεδόν τα μισά ριμπάουντ (14/30) της ομάδας του. Κάποιες φορές τον έβλεπες πόσο μόνος του πάλευε για τα σκουπίδια και τον λυπόσουν/θαύμαζες…

-          Ο Οικονόμου μετά τον καυγά που είχε με τον ΖΕ-ΠΑ ήταν εκτός rotation ομάδας. Δε θυμάμαι αν ήταν θέμα διοίκησης ή προπονητή (μάλλον το πρώτο) αλλά αγωνιστικά είχε επιπτώσεις για την ομάδα. Η ομάδα πήγαινε όλη τη χρονιά με 6 παίκτες και στο τέλος κλάταρε από δυνάμεις (αποκλεισμός στα ημιτελικά από ΠΑΟΚ). Έτσι την πάτησε και ο ΠΑΟΚ την προηγούμενη χρονιά με το κλειστό rotation του Ντούντα…

-          Για να τα γράφουμε όλα (που λέει και ο «αλενατόρε») ο Νικ ήταν «Γκάλης στην επίθεση , Γκάλης και στην άμυνα»: 20π ο Κολντεμπέλα!!!

-          Με τον Λέβινγκστον απόντα , ο Μπούτσι αναγκαστικά έβαλε ταυτόχρονα για κάποια λεπτά Μπινέλι – Καρέρα . Ο ΠΑΟ πέτυχε ¾ αιφνιδιασμούς σε εκείνα τα σημεία με τους Ιταλούς να είναι απελπιστικά αργοί στις επιστροφές τους. 

-          Με ποσοστά 80%βολές – 64% διπ – 55% τριπ , δεν χάνεις όχι απ’ την αποδεκατισμένη Μπάκλερ αλλά ούτε απ’ τους Μπουλς (αν και στο Σικάγο τη χρονιά εκείνη ξεκινούσε πεντάδα ο Πητ Μάγιερς οπότε δεν μου μοιάζει και τόσο εξωπραγματικό σαν σενάριο…)