Retro Legends : Quintin Dailey

Λένε πως το παρελθόν σου σε ακολουθεί σε ό,τι και αν κάνεις. Αν λοξοδρομήσεις γιατί είσαι νέος και παρορμητικός οι πράξεις σου δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Το στίγμα θα το κουβαλάς πάνω σου. Θα περνάς δίπλα απ’ τους φιλάθλους και θα ακούς ψιθύρους «αυτός δεν έπαιρνε ναρκωτικά…» . Οι δημοσιογράφοι δεν θα σε στηρίξουν φοβούμενοι τα σχόλια που θα ακούσουν , οι ομάδες δεν θα σε εμπιστευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα όχι γιατί αμφισβητούν τα προσόντα σου αλλά τον πρότερο βίο σου. Κάποιοι από εμάς βιώνουμε καθημερινά μια παρόμοια κατάσταση. Αν αλλάξαμε ή όχι δεν έχει καμία σημασία για τους γύρω μας. Ο Quintin Dailey το ένιωσε στο πετσί του.

Πριν λίγες ημέρες ο Q. Dailey πέθανε στον ύπνο του στα 49 του. Υπέφερε από αρτηριοσκλήρωση (= τα τοιχώματα των αγγείων παχαίνουν και το εσωτερικό μεγαλώνει με φυσική συνέπεια να δημιουργούνται κυκλοφοριακές διαταραχές). Το ΝΒΑ θα τον θυμάται σαν ένα «πρόβλημα» των ‘80s.

Ήταν star των γυμνασίων και τα κολέγια έκαναν ουρά για να πάρουν την υπογραφή του. Σχεδόν 200 υποτροφίες δέχθηκε εκείνον τον καιρό. Τελικά προτίμησε το University of San Francisco. Με ύψος 1.91μ το ταλέντο του στο σκοράρισμα ήταν αδιαμφισβήτητο χωρίς να είναι απαραίτητα σπουδαίος σουτέρ. Σαν freshman έβαζε 13.6 pts (‘79-‘80) ενώ την επόμενη χρονιά ανέβηκε στους 22.4 pts. Σαν junior συνέχισε την ερωτική του σχέση με το καλάθι (25.2 pts) ενώ το παιχνίδι του θύμιζε Adrian Dantley (232 βολές σε 30 παιχνίδια).



Εκείνη την χρονιά ο Dailey άρχισε να αποκτά δημοσιότητα. Το Sports Illustrated έγραψε ένα κείμενο γι’ αυτόν και έκανε γνωστό το δράμα που βίωσε μικρός.(σημ. Οι γονείς πέθαναν όταν εκείνος ήταν 13 χρονών).

Όλα πήγαιναν πρίμα για εκείνον και οι σειρήνες του ΝΒΑ ακούγονταν όλο και πιο καθαρά. «Μακάρι να μείνει σε εμάς και του χρόνου αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό» δήλωνε ο προπονητής του στο κολέγιο Peter Barry.

Τα Χριστούγεννα του ’81 μία συμφοιτήτριά του τον κατηγόρησε για σεξουαλική επίθεση. Τον Φεβρουάριο του επομένου χρόνου η αστυνομία τον έθεσε υπό επιτήρηση , αφού πρώτα είχε αποτύχει στον ανιχνευτή ψεύδους. Λίγες ημέρες μετά ανακοίνωσε την πρόθεσή του να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο ΝΒΑ. Αρκετοί υποστήριξαν πως το ΝΒΑ δεν έπρεπε να τον δεχθεί ενώ ο ίδιος δήλωνε πως ήθελε να τα αφήσει όλα πίσω του. Οι Bulls τον πίστεψαν και τον διάλεξαν στο Νο7 στο ντραφτ του ’82.

Αλλά οι δημοσιογράφοι συνέχιζαν τον διασυρμό του. Το Αυγουστιάτικο τεύχος του SI δημοσίευσε αναλυτικά ολόκληρο το παρασκήνιο απ’ την ανάκρισή του στο αστυνομικό τμήμα. «Ο Dailey έδωσε κατάθεση χωρίς την παρουσία δικηγόρου (με την σύμφωνη γνώμη του) και είπε στους αστυνομικούς ότι δεν είχε σκοπό να βλάψει την κοπέλα. Ο αστυνομικός τον ρώτησε αν έκανε «λάθος» εκείνο το βράδυ και ο νεαρός παραδέχθηκε πως ασυναίσθητα το έκανε. Ύστερα άλλαξε την κατάθεσή του δηλώνοντας πως δεν θυμόταν τι ακριβώς είχε γίνει». (σημ. σε εκείνη την κατάθεση μίλησε και για την δωροδοκία από το San Francisco , κάτι που αντιτίθεντο στους κανονισμούς. Το USF μπήκε σε 3χρονη καραντίνα και λίγα χρόνια αργότερα το μπασκετικό του πρόγραμμα τερματίστηκε).

Τελικά οι δύο πλευρές (Dailey – καταγγέλλουσα κοπέλα) έφτασαν σε διακανονισμό ένα χρόνο μετά (100 χιλ $ ). Οι σύλλογοι για την προστασία των γυναικείων δικαιωμάτων, ωστόσο , σε κάθε παιχνίδι των Bulls διαδήλωναν έξω απ’ το γήπεδο.

Κατά έναν περίεργο λόγο όμως όλα αυτά δεν τον επηρέασαν. Στην παρθενική του χρονιά αγωνίστηκε για 27’ σκοράροντας 15 pts. Την επόμενη χρονιά έβαλε 18,2 pts. Oι δημοσιογράφοι του Σικάγο έγραφαν ανοιχτά πως έπρεπε να δώσουν με μεταγραφή τον Reggie Theus αφού υπάρχει νέος ηγέτης που ακούει στο όνομα Quintin Dailey. Όμως το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς το Σικάγο επέλεγε έναν νεαρό ονόματι Michael Jordan…



Η σεζόν 1984-85 ήταν η αρχή της κατηφόρας. Στην αρχή έχασε ορισμένα ματς εξαιτίας κάποιων «προβλημάτων υγείας» (σημ. έτσι ονομάζανε τότε τα ναρκωτικά). Αργότερα ήταν δυσαρεστημένος με τον τρόπο που τον χρησιμοποιούσε η ομάδα του. (σημ. δεν μπορούσε να χωνέψει πως είχαν δώσει τόση ελευθερία στον νεαρό Τζόρνταν ενώ στον ίδιο όχι). Η μεγάλη ευκαιρία για εκείνον χάθηκε όταν ο Τζόρνταν τραυματίστηκε και έλειψε για αρκετό διάστημα. Δεν έπιασε την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά αφού εκείνος περνούσε την δική του κόλαση (ναρκωτικά). Πήρε αρκετά κιλά και ίδρωσε την φανέλα σε 35 μόλις παιχνίδια.

Στο βιβλίο του «Driven from Within» ο Τζόρνταν έγραψε: «δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ φίλος με τον Dailey μιας και οι δυο παλεύαμε για την πρωτιά».



Ο Dave Corzine θυμάται πως « οι μάχες τους στην προπόνηση ήταν ιδιαίτερα σκληρές. Υπήρχε πάντα ένταση μεταξύ τους».

To Chicago δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο και το CBA τον φιλοξένησε για κάποιους μήνες. Οι Κλίπερς του έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία .Αν και υπέρβαρος (κατά 12 κιλά) την τέχνη του δεν την ξέχασε (10.6 ppg / 19’). Στο Λος Άντζελες έμεινε 3 χρόνια. Ήταν ο leader scorer της 2ης πεντάδας των Κλίπερς (25.3 pts per 36 minutes in 1987-88).



Οι τελευταίοι προχώρησαν σε ανανέωση και έδωσαν τα κλειδιά στους Manning – Harper – Smith. Χώρος για εκείνον δεν υπήρχε και ο D.Rivers δεν το πρόλαβε για συμπαίκτη του (μόλις είχε πάρει μεταγραφή). Το καλοκαίρι του 1989 ο Pat Riley τον κάλεσε για να δοκιμαστεί στο προπονητικό κέντρο των Lakers στην Χαβάι. Δεν τα κατάφερε (η θέση παιζόταν μεταξύ του ίδιου και του O.Woolridge). Οι Sonics του έκαναν για αρχή ένα δεκαήμερο συμβόλαιο και τελικά τον κράτησαν για 3 χρόνια (έπαιζε από 12 έως 15 λεπτά). Μετά από 10 χρόνια καριέρας αποσύρθηκε έχοντας 14.1 ppg σε 23’.



Μετά το τέλος της επαγγελματικής του καριέρας , μετακόμισε στο Las Vegas όπου ήταν σύμβουλος σε νεαρά παιδιά που έχουν χάσει τον δρόμο τους.



Ό,τι βλακείες έκανε τις έκανε απ’ τα 21 έως τα 25 του χρόνια. Σε εκείνο το διάστημα τα προβλήματα ναρκωτικών και βάρους του απαγόρευσαν την καριέρα που τα προσόντα του υποδείκνυαν.

Θα μπορούσε να γίνει ένας Dantley και να τον θυμόμαστε διαφορετικά. Θα μπορούσε να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των παικτών που έχουν εκτελέσει τις περισσότερες βολές. Ίσως είχε και έναν τίτλο πρώτου σκόρερ. Πολλά θα μπορούσε να κάνει . Αντ’ αυτών αυτό που «κατόρθωσε» ήταν οι περισσότεροι από όσους είδαν το σημερινό Retro Legends να αναρωτιούνται: Ποιός είναι αυτός;;;


Y.Γ. Οι σεξουαλικές επιθέσεις κατά των γυναικών είναι κατακριτέες. Απ’ τις πιο άνανδρες πράξεις που μπορεί να κάνει κάποιος . Ισχύει σε όλες τις εποχές. Και τότε και τώρα. Αν λέγεσαι Quintin Dailey την πατάς. Αν λέγεσαι Κobe Bryant, όχι...