Κάθε Τετάρτη το 3-ponto.blogspot βγάζει στον αέρα και ένα νέο επεισόδιο σχετικά με την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών , του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν.

Ο Τζάκσον παρέλαβε μια ομάδα που βρίσκονταν ένα βήμα πριν την εκτόξευση. Οι Πίππεν και Γκραντ "περπατούσαν" στο σωστό δρόμο για να θεωρηθούν κάποια στιγμή All-Star και να πλαισιώσουν τον Τζόρνταν. Αυτό που χρειάζονταν ήταν να απαγκιστρωθούν επιθετικά απ’ τον Μάικλ. Το «δώστε του την μπάλα και οι υπόλοιποι μην μπαίνετε στον δρόμο του» επιβαλλόταν να αλλάξει. Είχαν δοκιμάσει να βάλουν τον Τζόρνταν να παίζει μόνος του και δεν κατάφεραν κάτι. Έπρεπε να βάλουν και τους υπόλοιπους στο κόλπο.

Ο Φιλ Τζάκσον γνωρίζει πως για να κρατηθεί η αμυντική συνοχή σε μια ομάδα πρέπει οι παίκτες του να νιώθουν απαραίτητοι και στο επιθετικό κομμάτι. Να το ευχαριστιούνται. «Η άμυνα είναι καθαρά θέμα διάθεσης. Αν είσαι χαρούμενος , αμύνεσαι. Αν όχι κάνεις αγγαρεία. Και η αγγαρεία στην άμυνα σημαίνουν ότι δέχεσαι εύκολους πόντους» συνήθιζε να λέει.

Το ψυχολογικό βάρος των συμπαικτών του Τζόρνταν ήταν τεράστιο. Γι’ αυτούς ήταν πολύ δύσκολο να συνυπάρχουν με ένα εξαιρετικά χαρισματικό μπασκετμπολίστα. Ο Corzine έλεγε χαρακτηριστικά πως « ο Μάικλ είναι καλός όταν οι Bulls κερδίζουν , ενώ όταν χάνουν είμαστε εμείς οι κακοί». Στον M.J. η ιδέα να «μοιράσει» την μπάλα δεν άρεσε καθόλου. Δεν εμπιστευόταν τους συμπαίκτες του (εκτός του Πάξον). Για τον Γκραντ δεν του άρεσε που ήταν ασταθής, και ούτε λίγο ούτε πολύ τον θεωρούσε ...βλάκα γιατί δεν μάθαινε με την μία τα καινούργια συστήματα. Για τον Πίππεν το θέμα ήταν πιο περίπλοκο. Έβλεπε πως βελτιωνόταν μέρα με τη μέρα , πως τα αθλητικά του προσόντα βρίσκονταν σχεδόν στο επίπεδο με του ίδιου (ιδιαίτερα στην άμυνα), και πως «διάβαζε» τις επιθέσεις των αντιπάλων και προσαρμόζονταν ανάλογα. Αλλά είχε αμφιβολίες για το πόσο δυνατός είναι πνευματικά και αν μπορεί να διαχειριστεί τις ειδικές καταστάσεις που εκτυλίσονται στο τέλος ενός σημαντικού αγώνα. Όσο για τον Πάξον , κατανοώντας την δυσκολία να παίζει κανείς μαζί του στην περιφέρεια, εκτιμούσε πόσο καλά ήξερε ο ίδιος ο Paxson τις δυνατότητές του, και αυτό τον έκανε να μην κάνει οτιδήποτε περιττό που θα έβλαπτε την ομάδα.

Ο Τζάκσον ήταν θαυμαστής της τριγωνικής επίθεσης του Tex Winter. Ήταν σίγουρος πως η διαρκής κίνηση και οι διακριτοί ρόλοι που απαιτούσε το σύστημα , ταίριαζαν με τα χαρακτηριστικά των παικτών του. Θεωρούσε πως το ίδιο το σύστημα έκανε τον Τζόρνταν πιο επικίνδυνο επιθετικά αφού τον «τοποθετούσε» σε θέσεις κοντά στο καλάθι όπου θα μπορούσε να ποστάρει. Και κανένας γκαρντ στο ΝΒΑ δεν είχε την δύναμη και το άλμα για να τον ανακόψει. «Μάικλ, έτσι θα επεκτείνεις την καριέρα σου . Δεν θα σπαταλάς πλέον την ενέργεια που χάνεις τώρα για να βάζεις καλάθι. Στα τελευταία λεπτά κάθε αγώνα θα είσαι πιο ξεκούραστος απ’ ότι τώρα».

Οι Tex Winter και Michael Jordan έβλεπαν διαφορετικά το μπάσκετ. Ο πρώτος πίστευε στο σύστημα ενώ ο Μάικλ στο ένστικτο. «There’s no I in the word team» του έλεγε ο Winter. «There is in the word win» του απαντούσε ο Τζόρνταν. Ο Μάικλ ισχυριζόταν πως το παιχνίδι άλλαζε. Τα αθλητικά προσόντα , το μπόι , η ταχύτητα των σημερινών αθλητών , έκαναν τα set plays των ομάδων να μοιάζουν παλαιομοδίτικα. Όποιος μπορούσε να δημιουργήσει προσωπικές φάσεις (χωρίς να χρειάζεται την βοήθεια της ομάδας) αποκτούσε ένα τεράστιο αβαντάζ έναντι των άλλων. Και ο ίδιος ήξερε πως δεν υπάρχει καλύτερος απ’ αυτόν σε αυτό. Με όλα τα παραπάνω ο Τζόρνταν αντιδρούσε σθεναρά στην εισαγωγή της triple post στα plays των Chicago Bulls. «Η επίθεση των ίσων ευκαιριών» την έλεγε κοροϊδευτικά. Ο Τζάκσον όμως είχε την υπομονή (και τα κότσια) να επιμείνει. «Μάικλ , ο τρόπος σου μας πήγε έως εδώ.Όμως όσο πιο βαθιά προχωράμε στα playoffs τόσο καλύτερους αμυντικούς αντιμετωπίζουμε. Το ξέρεις και εσύ ο ίδιος πως δεν μπορείς πάντα να αποδίδεις στο maximum. Κάποιες φορές , εξαιτίας της προσυλωμένης άμυνας πάνω σου, απλά δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να συμβεί. Βάλε και τους συμπαίκτες στο παιχνίδι. Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να μην βγεις για μια φορά πρώτος σκόρερ. Είναι δύσκολο να σου βρούμε καλύτερους συμπαίκτες με το σφικτό salary cap πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Κάντους εσύ καλύτερους!»

Στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν o Τζόρνταν συνάντησε τους αγαπημένους του Cavs...

Κατά την διάρκεια της σεζόν κάποιες φορές έπαιζε μέσα στο σύστημα και κάποιες όχι. Επειδή ένιωθε πως το παιχνίδι – έτσι όπως το έπαιζε η ομάδα του - είχε χάσει την αγνότητα και την αντιδραστική του φύση , μερικές φορές απλά δεν το άντεχε. Και έπαιζε όπως του άρεσε: Ο ίδιος στο κέντρο και οι υπόλοιποι στις γωνίες! Όταν πετύχαινε «πείραζε» τους Jackson – Winter. «Σας ζητώ συγνώμη που δεν ακολούθησα τις προσταγές του συστήματος μέχρι το τέλος...».

Αλλά βαθμιαία υπήρξε μια βελτίωση και μία αίσθηση πως οι Bulls ήταν ομάδα. Στο δεύτερο μισό έκαναν ένα σερί 24-3 για να τερματίσουν τελικά στην 2^η θέση της Central με 55 νίκες (σημ. βελτιώθηκαν κατά 8 νίκες σε σχέση με πέρισυ).

Λίγο πριν την postseason ο Magic του προτείνει να διαγωνιστούν σε ένα one on one αγώνα. Είχε βρει το κανάλι που θα μετέδιδε ζωντανά τον αγώνα , τους σπόνσορες , τα πάντα. Στην αρχή ο Jordan δεν έδειξε να ενδιαφέρεται. Το ΝΒΑ και η ένωση μπασκετμπολιστών (με πρόεδρο τον I.Thomas) είχαν εκφράσει δημόσια την αντίρρησή τους. Τότε ήταν που ο Μάικλ έδειξε ξαφνικά ενδιαφέρον. «Μα νόμιζα πως η ένωση είναι για εμάς τους μπασκετμπολίστες» , θα πει. «Τελωσπάντων , ο Thomas απλά ζηλεύει. Ξέρει πως δεν θα ενδιαφέρονταν κανένα κανάλι για τον ίδιο».

Τελικά κρίθηκε καλύτερο να γίνει το «μονό» τον ερχόμενο χειμώνα όπου οι συνθήκες θα ήταν ευνοϊκότερες. Αλλά δυστυχώς η ασθένεια του Magic απέτρεψε να γίνουμε θεατές του καλύτερου «μονού» όλων των εποχών...

Στα playoffs απέναντι στους αποδυναμωμένους Bucks (των R.Pierce , Alvin Robertson) δεν συνάντησαν ιδιαίτερα κανένα πρόβλημα , περνώντας στην επόμενη φάση με 3-1.

Σειρά είχαν οι Sixers των Barkley – Mahorn – Dawkins – Hawkins. Είχαν τερματίσει πρώτη στην Atlantic Division και με 53-29 κατείχαν την 3^η θέση στην Ανατολή. Το δίδυμο Barkley – Mahorn θύμιζε λίγο από “Bad Boys” άρα το πράγμα μύριζε μπελάδες…

Μερικές ημέρες πριν το ΝΒΑ είχε προειδοποιήσει τις δύο ομάδες πως θα τιμωρούνταν αν …υπερέβαιναν τα εσκαμμένα. Οι Sixers την εξέλαβαν περισσότερο σοβαρά απ’ όσο θα πρεπε και στα δύο πρώτα παιχνίδια έπαιξαν παθητικά και φοβισμένα . Με το 0-2 στις πλάτες τους (και τον Τζόρνταν να τους φορτώνει με 39 και 45 πόντους ) επιστρέφουν στη Φιλαδέλφεια.

Πετυχαίνουν την νίκη της τιμής και αποκλείονται εύκολα με 117-99 στο πέμπτο παιχνίδι. «Δεν είχα ξανακάνει 5 συνεχόμενα παιχνίδια τόσο καλά όσο εναντίον των Sixers».

«Κλειδί της σειράς ήταν οι παγίδες σε όλο το μήκος του γηπέδου» κατέληγε ο Τζάκσον. Εκτός από αυτό, στα matchups που έβαλαν οι Bulls δεν βρήκαν απάντηση. Ο Grant στον Barkley και ο Cartwright στον Mahorn. Το πρόσημο ήταν θετικό λόγω του …. Pippen! H ικανότητά του να μαρκάρει από point έως center έδινε την ευελιξία στους προπονητές να δοκιμάζουν κάθε μορφής matcups. Στους αγώνες με τη Φιλαδέλφεια μάρκαρε τον αντίπαλο center (τον Sikma που πάντως συνήθιζε να παίζει μακριά απ' το καλάθι) χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα.

Στους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας συνάντησε για μια ακόμη φορά τους κακούς του δαίμονες (Pistons). Στο ημίχρονο του δεύτερου αγώνα , ένας μανιασμένος Τζόρνταν έσπασε απ’ τα νεύρα του τα αποδυτήρια και έβριζε θεούς και δαίμονες! «We’ re playing like a bunch of pussies!». Η ομάδα του βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να αποτρέψει το 0-2. Οι Pistons κέρδισαν με 102-93 , διπλασίασαν τις νίκες τους (με τον ίδιο να έχει και στα 2 παιχνίδια 17/43 σουτ) και ταξίδευαν στο Σικάγο με άλλον αέρα. «Δεν τα έβαλα τόσο με τους συμπαίκτες μου , όσο με τον εαυτό μου. Έχασα τον έλεγχο και δεν πρέπει να αφήσω να μου ξανασυμβεί».

Το πέτυχε. Βάζοντας 47 (τους 31 στο 2^ο ημίχρονο) και 42 πόντους , ισοφάρισε τη σειρά (για πρώτη φορά μετά από 2 χρόνια οι Pistons έχασαν 2 συνεχόμενες φορές) δίνοντας άλλη ψυχολογία στους Bulls. «Το ξέσπασμα του Μάικλ μας ξύπνησε» παραδεχόταν ο Pippen.

Το Detroit πήρε το επόμενο στην έδρα του και για μια ακόμη φορά οι Bulls βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο.

Ο Jordan έβγαλε για μια ακόμη φορά τα κάστανα απ’ την φωτιά και έδειξε πως η άμυνα των Pistons δεν είναι … εξωγήινη . «Σήμερα αντιστρέψαμε τους «κανόνες εναντίον του Τζόρνταν» (Jordan’s Rules) , σε κανόνες του Τζόρνταν. Ήταν μια ημέρα περηφάνιας για εμάς η σημερινή».

Το πρώτο Game 7 του Τζόρνταν ήταν γεγονός. Οι Bulls είχαν το momentum με το μέρος τους και όλη η Αμερική κάθισε μπροστά απ’ τους δέκτες της τηλεόρασης για να παρακολουθήσει τον σημαντικότερο έως τότε αγώνα του Μάικλ Τζόρνταν. Η πίεση που ένιωσαν οι – άπειροι σε κάτι τέτοια – παίκτες των Bulls ήταν τεράστια και δεν μπόρεσαν να την διαχωριστούν. Όλοι – εκτός του Mάικλ (31 pts , 9 as , 8 reb)– κατέρρευσαν. To alter ego του (Σκότι Πίππεν) κατά την διάρκεια της προθέρμανσης , λίγα λεπτά πριν την έναρξη , παραπονέθηκε στο ιατρικό τιμ για φοβερές ημικρανίες που αισθάνθηκε ξαφνικά. Zήτησε μία ασπιρίνη απ’ τον γυμναστή Mark Pheil αλλά τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα. «Μπορείς να αγωνιστείς;» τον ρώτησε ο Phil Jackson. «Και βέβαια μπορεί» απάντησε για λογαριασμό του Πίππεν , ο Τζόρνταν.

Τελικά δεν μπορούσε. Με 1/10 σουτ ήταν ο χειρότερος του γηπέδου. «Δεν ξεχώριζα καλά καλά τους συμπαίκτες μου απ’ τους αντιπάλους» ομολόγησε αργότερα. (ο Dr Lawrence Robbins που την επομένη εξέτασε τον Pippen , κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα συμπτώματα δεν ήταν απαραίτητο να προκλήθηκαν μόνο απ’ το στρες.Του συνέστησε να φοράει γυαλιά και να αλλάξει την διατροφή του. Ο «Ινδιάνος» δεν παρουσίασε ποτέ ξανά αντίστοιχο παράδειγμα).

Αλλά δεν ήταν ο μόνος. Ο Grant με 3/17 διπ, ο Ηοdges (3 φορές νικητής στο διαγωνισμό τριπόντων )με 2/12 τρ και ο Cartwright με 6π και 5ρ , ήταν όλοι τους απογοητευτικοί. Ήττα με 93-74.

Πράγματι οι Bulls φέτος έφτασαν πιο κοντά από κάθε προηγούμενη φορά. Απέναντι στους Πίστονς το 1988 έκαναν 1 νίκη , το ’89 2 , και φέτος 3. Και – κακά τα ψέματα – ήξεραν πως η Ανατολή είχε καλύτερες ομάδες απ’ την Δύση. Αν κατάφερναν να περάσουν το εμπόδιο των Pistons θα στέφονταν και πρωταθλητές. «Ξέρουμε πως κάναμε μια κάποια πρόοδο αλλά για να λέμε πως βρισκόμαστε στο επίπεδο των Pistons πρέπει πρώτα να τους κερδίσουμε» κατέληγε ο Paxson. Αλλά – τότε – αυτό φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο.

Το Detroit κέρδισε και αυτήν την φορά διότι υπερτερούσε στις λεπτομέρειες, που κάνουν όμως την διαφορά:

α) μπορεί να μην είχαν τον superstar του διαμετρήματος ενός Magic , ενός Bird ή ενός Jordan αλλά είχαν μια αξιοθαύμαστη επιθετική ισορροπία ως ομάδα .

β) Κέρδιζαν παίζοντας την καλύτερη άμυνα που έχει ποτέ εφαρμοστεί.

γ) Ανάγκασαν τους Bulls να σουτάρουν με μόλις 40% σε αυτή τη σειρά . «Βρίσκονται παντού , πετάνε από πάνω σου. Παίζουν με το μυαλό σου» (John Paxson)

«Σήμερα πήρα ένα πολύ χρήσιμο μάθημα. Δεν πρόκειται να ρίξω το φταίξιμο σε κανέναν προσωπικά. Η γνώμη μου είναι πως πρέπει να προσθέσουμε κάποιους βετεράνους στην ομάδα. Μας λείπει η εμπειρία σαν ομάδα για να διαχειριστούμε κάποιες καταστάσεις». Μετά το τέλος της – ψυχολογικά επίπονης – συνέντευξης , μάζεψε τα πράγματά του και έφυγε χωρίς να μιλήσει με κανέναν. Στο παρκινγκ του γηπέδου συνάντησε τυχαία τον general manager των Pistons ΜcCloskley.

-«Θα καταφέρω ποτέ να σας κερδίσω;»

-«Μάικλ κάνε υπομονή και η ώρα σου σύντομα φτάνει. Πίστεψέ με».

Βonus material






(Φόρεσε το "12" σε έναν αγώνα εναντίον των Μάτζικ γιατί την στολή με το "23" την είχαν κλέψει μέσα απ' τα αποδυτήρια λίγα λεπτά πριν την έναρξη. Χρόνος δεν υπήρχε και το "12" έγινε το τέταρτο νούμερο της καριέρας του).

Διακρίσεις:1^st ALL NBA TEAM , 1^st ALL-DEFENSIVE TEAM ,1^ος στα κλεψίματα (2,8) , 1^ος σκόρερ (33,6 ppg) , 1^ος στο PER

Στατιστική ανάλυση της χρονιάς: Στατιστικά ήταν κατώτερος του περσινού εαυτού του. Βελτίωσε όμως κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες το τρίποντό του (37%) ενώ σαν μ.ο. έβαζε 1,1 τρίποντα / παιχνίδι (92). Πέρυσι επιχείρησε 98 ενώ φέτος 245 (125% πάνω) ! Άξιζει να αναφερθεί πως σούταρε το 32% των βολών των Μπουλς. Πρόκειται για τον μικρότερο μ.ο. της τελευταίας 4ετίας (σημ. Ο Τζόρνταν πήγαινε λιγότερο στην ρακέτα).

Eξώφυλλα:

Kαλύτερη εμφάνιση της χρονιάς:

28 Mαρτίου 1990

Cleveland – Bulls

Κανονική περίοδος

(69 pts , 23/37 FG , 21/23 FT , 18reb , 6 as)

"Έχω δει τον Πιτ Μάραβιτς να βάζει 69 πόντους αλλά όσα παρακολούθησα σήμερα είναι πάνω απ' τον Πιτ" (Φιλ Τζάκσον)

"Έχω να νιώσω έτσι απ' τον αγώνα με τους Σέλτικς το '86. Ωραία ήταν!". (Μάικλ Τζόρνταν)

Επόμενο επεισόδιο: Η σειρά θα διακοπεί προσωρινά λόγω εορτών. Οι συντελεστές της θα ξεκουραστούν λιγάκι για να επανέλθουν δυνατοί για την 2η season. To επόμενο επεισόδιο θα βγει στις 1/1/11 ημέρα Σάββατο (η ημερομηνία δεν είναι καθόλου τυχαία).
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάθε Τετάρτη δεν θα υπάρχει και μία έκπληξη σχετική με τον Τζόρνταν. Μείνετε συντονισμένοι γιατί την επόμενη Τετάρτη έρχεται η πρώτη έκπληξη...
Εμείς θα τα ξαναπούμε σε έναν μήνα.
Καλές γιορτές σε όλους!