Προσοχή μην (παρα)χαρούμε.
Μην το παρακάνουμε.
Με μέτρο η χαρά.
Τα σπουδαία δεν ήρθαν (ακόμα).
Η χθεσινή νίκη έχει τεράστια βαθμολογική και ψυχολογική σημασία. Αγωνιστικά τα προβλήματα παραμένουν.
Ας μιλήσουμε ειλικρινά.
Η Εθνική μας δεν θάμπωσε με την απόδοσή της.
Απέναντι σε μια αναιμική, μπλαζέ Ισπανία της αρκούσαν 15 λεπτά δυνατής άμυνας και 3 μεγάλα σουτ.
Η Ισπανία μας υποτίμησε. Ανεξάρτητα με ο,τι δήλωναν, μπήκαν στο γήπεδο πιστεύοντας πως δύσκολα ή εύκολα θα μας κερδίσουν. Αυτή την φορά νόμιζαν πως μόνο με "κορδελάκια" και ύπουλα φάουλ θα επηρρέαζαν την συγκέντρωση. Δεν το κατάφεραν. Αντίθετα απ' τις προηγούμενες φορές, το γαλανόλευκο μυαλό δεν μας το χάλασαν. Απόδειξη τα πολύ λίγα λάθη μας.
Όταν θα τους ξαναβρούμε θα πρέπει να παίξουμε πολύ πολύ καλύτερα. Και ιδιαίτερα στην άμυνα. Οι Ισπανοί θα μπουν υποψιασμένοι.
...σκόρπιες σκέψεις για τον αγώνα...
- Σε όσους αμφισβητούν τα ηγετικά χαρίσματα του Β. Σπανούλη τους προκαλώ να ξαναδούν το 4ο δεκάλεπτο. Διαχειρίστηκε ΟΛΕΣ τις γαλανόλευκες επιθέσεις. Με ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα. Και προσωπικά μου έδειξε ποιον ρόλο θα έχει σε 2-3 χρόνια όταν τα πόδια του θα τον προδώσουν.
- Το τρίποντο του Μπράμος απ' την γωνία είναι καρμπόν με εκείνο που πέτυχε με την Μπαρτσελόνα. Όσο για το jumpshoot απ' την βολή θύμισε signature move του "μεγάλου¨. Δεν περίμενα να βγάλει τέτοια ψυχή. Αντίθετα με το χαϊδεμένο παιδί των δημοσιογράφων που ήταν παρών-απών (δεν γράφω το όνομα όλοι καταλάβατε ποιόν εννοώ)
- Για κάθετο μπάσκετ μίλαγε ο Κατσικάρης. τον άκουσε ο Καϊμακόγλου και βάλθηκε να τον δικαιώσει. Το drive στη μούρη του Γκασόλ ήταν "ελληνικότατο καλάθι".
- Ελπίζω ο Τρινκιέρι να κατάλαβε πως ο Μπουρούσης επιβάλλεται να παίζει +25 λεπτά. Είναι ο μοναδικός Έλληνας ψηλός που τον νιώθει η άμυνα.
- Δεν θέλω να λιθοβολήσω τον Ιταλό αλλά δεν καταλαβαίνω τον παραγκωνισμό του Φώτση. Στο σημερινό παιχνίδι τα στατιστικά κολακεύουν περισσότερο απ' όσο πρέπει τον Πρίντεζη.
- Οι βολές είναι καθαρά ψυχολογικό πρόβλημα. Να μου το θυμηθείτε πως στην συνέχεια θα βελτιωθούμε κατακόρυφα.
- Δεν περίμενα ποτέ πως θα μισήσω παίκτη περισσότερο απ'τον Ντανίλοβιτς. Ρούντι σε καλό δρόμο είσαι...
- Ο Ρούμπιο πέρασε μία μαγική πάσα στο τέλος στον Γκασόλ. Αλλά ακόμη του λείπει το σουτ. Στο ΝΒΑ δεν το χρειάζεται αλλά εδώ είναι άλλα τα μέτρα και τα σταθμά.
- To eye of the tiger δεν το είδα όσο θα επιθυμούσε. Έχει όμως δρόμο το τουρνουά...
Κλείνοντας να τονίσω πως δεν με πείθουν τα πρωτοσέλιδα. Με τέτοια εμφάνιση δεν παίρνουμε μετάλλιο. Αλλά τα παιδιά μπορούν και πολύ καλύτερα. και θα το δείξουν. Τώρα μάλιστα που πέταξαν την μαϊμού απ'την πλάτη τους...
Υ.Γ. Πλάκα πλάκα χθες κάναμε την μεγαλύτερη νίκη απ' το 2009. Για να μην το χοντρύνω και άλλο γράφοντας πως μετά τη Σαιτάμα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι χθες για να νικήσουμε τόσο μεγάλη ομάδα.
7 σχόλια:
συμφωνώ σε όλα εκτός από φώτση(που είμαι μεγάλος φαν...δεν είναι ο παίκτης 2 χρόνια πριν που θυμόμαστε απο παναθηναικό...δεν βλέπω την παραμικρή διάθεση στο πρόσωπο του να παίξει μπασκετ...καλύτερα να έπαιρνε κάποιον άλλον...πολλά τεσσάρια...
''...μετά τη Σαιτάμα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι χθες για να νικήσουμε τόσο μεγάλη ομάδα...''
...ακριβώς...η εθνική έκανε την εξαίρεση...ξεπέρασε τον ''ραγιαδισμό'' που την διακρίνει στα πραγματικά δύσκολα παιχνίδια...
...φίλε...είναι καλύτερο το υλικό της Ελλάδας...απ'την Ισπανία...δεν μας υποτίμησε...έκανε ότι καλύτερο μπορούσε...
...ο προπονητής κρίνεται απ'τ'αποτελέσματα...ο ομοσπονδιακός, μέχρι κ'πριν από μερικές ώρες ήταν κάτι μεταξύ ''εθνικού σταρ'' κ' ''μίστερ μπούτια''...για την πλειονότητα...αν πάρει το χρυσό θα γίνει ''εθνάρχης''...η πραγματικότητα ''λέει''...ότι είναι ένας καλός κ'εξελίξιμος Ιταλοαμερικανός(κ'όχι Ιταλός...έχει διαφορά) προπονητής...δίχως-ως τώρα-παραστάσεις από σειρά παιχνιδιών...όπου ''καίει'' η μπάλα με τα ''σπυράκια''...
+1 σε F.AN το υλικο της Ελλαδας ειναι καλυτερο απο της Ισπανιας αλλα εγω δεν πειστηκα οτι κερδισαμε εμεις το ματσ και δεν το εχασαν οι Ισπανοι. Τα λαθη τους ηταν παρα πολλα και ας ελπισουμε οτι ηταν απορροια του δικου μας παιχνιδιου.
Η Ελλαδα εχει αλλαξει το επιθετικο της κομματι -που για εμενα ηταν εντελως μονοτονο-. Εχει περισσοτερες λυσεις με αποτελεσμα να δημιουργει προβληματα στον αντιπαλο που δεν τα περιμενει. Στην αμυνα ειναι το θεμα -φανηκε στη 3η περιοδο-
Συμφωνω για Μπουρουση, ειναι ο μοναδικος ψηλος στην Ευρωπη πρεπει να τον εκμεταλλευτουμε καλυτερα.
Δεν ξερω αν θα παμε για μεταλλιο αλλα αν η ομαδα συνεχισει να παιζει με τετοιο παθος ολα ειναι πιθανα.
ΥΓ: ασε και τον Ρουντι και τον Ντανιλοβιτσ τα πρωτεια τα εχει ο Ναβαρο.
Συμφωνώ στα περισσότερα εκτός αυτό για τον Φώτση. Νομίζω ότι ο Αντώνης δεν είναι ο ίδιος παίκτης πια. Για τον Πρίντεζη κάνεις λάθος, μας κράτησε με συνεχόμενους πόντους όρθιους στο τρίτο δεκάλεπτο.
Η νίκη αυτή θα έχει αντίκρυσμα αν υπάρχει και συνέχεια αλλιώς δε θα τη θυμάται κανείς.
φιλε drazen συμφωνω 100% σε ολα που εγραψες. Μια ένσταση μόνο. Το αγαπημένο παιδι των δημοσιογράφων εγω προσωπικα τον κράζω εδω και αρκετα χρονια, θεωρόντας ότι ειναι υπερτιμημένος, δικτυωμένος, κτλ μονο που εχ8ες ηταν τραυματίας και by the way κανει πολυ καλο τουρνουα γιατι τουλαχιστον δεν σπαει τα καλα8ια αλλα αρκειται σε 1-2 βασικα που επιβαλλεται να κανει ενας επαρκης play........Επίσης γιατι οσο παει ο καιρος πειθομαι οτι ο Παπανικολαου κανει οτι μπορει ωστε να βαδισει στα χναρια του συνονοματου του στο παγκο.........
@ soulis
Μας κράτησαν τα προσωπικά καλάθια του Πρίντεζη στη γ' περίοδο (εξαιρετικός στο one on one) αλλά απ' την άλλη οι Ισπανοί έκαναν πάρτι στα ριμπάουντ. Ένα μπλοκ άουτ του ζητούσα να κάνει σε όλο το παιχνίδι. Αμυντικά δεν ήταν καλός και δεν είναι τυχαίο πως εν τη απουσία του φορέσαμε την αμυντική μας πανοπλία.
@ ανώνυμος
Περιμένω ένα μεγάλο παιχνίδι του Παπανικόλαου με την Εθνική. Έίναι παίκτης ρυθμού. Αν του μπουν τα πρώτα σουτ δεν σταματιέται. Στην άμυνα παίζει με τα προσόντα ακόμα. Η πείρα έρχεται με τα χρόνια...
όσο για τον Δ.Παπανικολάου, αυτόν τον έφαγαν οι επιλογές του. Μεγάλο (μισο)χαμένο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ.
@Τhanos KappA
Ο Ναβάρο είναι σαν τον Ντράζεν. Είναι τόσο μεγάλος παίκτης που μαζοχιστικά γουστάρεις και λίγο όσα βλέπεις να κάνει..
Άσχετο σχόλιο με την ανάρτηση. Αφορά το σημερινό ματς - ήττα από την Σλοβενία. Προσωπικά μέχρι τώρα έδινα πίστωση χρόνου σε παίκτες και προπονητή, γιατί σε τελική ανάλυση ΑΥΤΗ είναι η δωδεκάδα και ΑΥΤΟΣ είναι ο προπονητής μας. Είμαι επίσης της άποψης ότι την απόλυτη ευθύνη για την εικόνα της ομάδας στο παρκέ την έχει ο προπονητής, μιας και ένας παίκτης -όσο καλός και να είναι- δεν μπορεί να παίζει πάντα το ίδιο καλά με όλους τους αντιπάλους (η εποχή του Γκάλη πέρασε άλλωστε). Η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε σήμερα ήταν πως το ματς με τους Σλοβένους θα μπορούσαμε να το είχαμε κερδίσει ακόμη και με τον Λέσιτς στον πάγκο αντί του Τρινκιέρι. Φανερά στα χαμένα ο Ιταλός, φαινότανε μάλιστα κάποια στιγμή να προσπαθούν από το υπόλοιπο τεχνικό τιμ να γίνουν κάποιες παρεμβάσεις. Κακό στήσιμο στο παρκέ, εκνευριστική εμμονή με τον Καϊμακόγλου, ανύπαρκτα σκριν στους περιφερειακούς στο τέλος που θέλαμε τα σουτ από το τρίποντο. Ακόμα κι αυτό με το τζάμπολ στην αρχή του παιχνιδιού όπου έβαλε τον Μπουρούση για 5 δεύτερα και μετά τον έκανε αλλαγή μου φάνηκε καραγκιοζίστικο. Ελπίζω ΑΝ παίξουμε του χρόνου στο Παγκόσμιο να έχουμε κάτι καλύτερο να παρατάξουμε.
Δημοσίευση σχολίου