Δεν έχω πρόβλημα με την ήττα. Αρκεί να καταλάβω πως η ομάδα
που υποστηρίζω μπήκε στο παιχνίδι για να παλέψει. Να ματώσει. Να πονέσει. Να φτύσει
αίμα. Να μην κοροϊδέψει. Να μην αδιαφορήσει. Να μην «γατέψει» (ο δημοσιογραφικός όρος είναι "έλλειψη ανταγωνιστικότητας").
Η φυσιογνωμία της Εθνικής αυτά τα στοιχεία έχει. Είχε. Της πάλης.
Θυμάμαι την Αγία Τριάδα (δράκος – Φάνης – αράχνη) να παίζει «με
το μαχαίρι στο κόκκαλο» μέχρι τα βαθιά τους άντα. Φυσικά και έκαναν κακές εμφανίσεις
αλλά δεν κορόιδεψαν (εξαιρούνται οι μικροί τελικοί). Έβλεπες τον δράκο να έχει «την
φλόγα του Δράκου» έως και το κύκνειο άσμα του στην Ατλάντα. Δεν είχε πόδια, δεν
είχε ανάσες αλλά το βλέμμα του σε διαπερνούσε. Δεν έπαιξε καλά αλλά δεν «γάτεψε»
.
Ο μπέμπης εν μέσω Ευρωμπάσκετ ’97 επέστρεψε στην Αθήνα να
αποχαιρετίσει τον πατέρα του και μία ημέρα μετά επέστρεψε στην ομάδα. Δεν έπαιξε
καλά στο αμέσως επόμενο παιχνίδι αλλά δεν «γάτεψε».
Η αράχνη στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας , δηλ στα βαθιά
μπασκετικά του γεράματα, ήταν απ’τους καλύτερούς μας παίκτες. Αποχώρησε αφήνοντας
αιχμές για έλλειψη διάθεσης. Δεν «γάτεψε». Ούτε εντός , ούτε εκτός παρκέ.
Θυμάμαι το 2004 μία νέα / άπειρη Εθνική να παρουσιάζεται στο
κοινό της και να απέχει ένα εύστοχο σουτ του καλύτερο σουτέρ της γενιάς
του Φ.Αλβέρτη απ’ το να αποκλείσει την
μετέπειτα Ολυμπιονίκη Αργεντινή.
Θυμάμαι το 2007 να μην μας αφήνουν 5 τσαρλατάνοι και 2
καραγκιόζηδες να περάσουμε στον τελικό.
Θυμάμαι το 2008 να κοιτάμε στα μάτια την Αργεντινή του Τζινόμπιλι
και του Σκόλα.
Θυμάμαι το 2009 να παίζουμε παραπάνω απ’ όσο μπορούμε με μία
σύνθεση ανάγκης. Το τέλος του δρόμου μας βρήκε και με μετάλλιο…
Και κάπου εκεί η «αύρα του ‘87» εξανεμίστηκε.
Αλλάξαμε ταυτότητα.
Γίναμε μαλθακοί.
Θυμάστε στο Μουντομπάσκετ του ’10 το παιχνίδι με την Ρωσία? Ανατρέξτε
σε παλαιότερες αναρτήσεις αν όχι.
Θυμάστε τη Νιγηρία πέρσι?
Την Φιλανδία? Την Σλοβενία?
Έχω δει να γυαλίζει το μάτι σε κρίσιμο αγώνα μία φορά την
τελευταία τριετία. Στον προημιτελικό με την Γαλλία το ‘11.
Χάσαμε, αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει πως τα παιδιά έδωσαν τα
πάντα και στα 40’ ;
Ο Πάρκερ τα χρειάστηκε για τα καλά.
Χάσαμε, και τι έγινε?
Όχι δεν με ξεγελάνε τα τελευταία 15’ . Που κοψοχολιάσαμε τους Σλοβένους.
Ίσα ίσα που με εξοργίζουν περισσότερο. Γιατί έδειξαν πως μπορούσαν.
Αλλά , και πάλι, ε-π-ε-λ-ε-ξ-α-ν να μπουν χαλαροί. Αδιάφοροι.
Μαλθακοί.
Δεν μπορούμε κάθε φορά να ελπίζουμε σε ανατροπές ’05 Γαλλία
, ’06 Αυστραλία , ’07 Σλοβενία , ’12 Ολυμπιακός, ’13 Ολυμπιακός.
Το μπάσκετ είναι υπέροχο παιχνίδι ακριβώς επειδή δ-ε-ν συμβαίνουν
κάθε μέρα τέτοια θαύματα. Αλλιώς θα τα βαριόμασταν.
Με αυτά και αυτά παρέβλεψα να αποδώσω τα του καίσαρος τω καίσαρι:
Συγχαρητήρια στη Σλοβενία. Μας κέρδισαν δίκαια.
Ομάδα σχολής Μάλκοβιτς: παίξανε σκληρά, δυνατά, επεδίωκαν τις
επαφές. Το δόγμα Μάλκοβιτς είναι απλό: «Παίξτε σκληρά, ξοδέψτε ενέργεια, οι διαιτητές δεν γίνεται να σφυρίζουν όλες τις
επαφές, δεν με νοιάζει πότε θα συμπληρώσει η ομάδα τα 4 φάουλ».
Σε τέτοιες άμυνες η απάντηση είναι: πολλές πάσες, να γυρίζει
η μπάλα , να διογκώνουμε τον χρόνο επίθεσης για να μας σφυρίξουν τα φάουλ. Αν όμως
κολλάει η μπάλα , κάνεις σουτ μετά από μία μόλις πάσα, πως περιμένεις να παίξεις
εσύ με το μυαλό των διαιτητών? Που ήταν η κυκλοφορία? Που πήγαν οι αποστάσεις? (6 ασσίστ)
Οι επιστροφές – καταστροφές (όχι του Τερζή αλλά του Τρινκιέρι)
οφείλονται στην τραγική αμυντική ανισορροπία. Το αμυντικό transition ήταν
χάλια γιατί είχαμε τραγικές επιλογές στην επίθεση. Γνωρίζοντας μάλιστα πως ο Ντράγκιτς είναι εξπερ
στο ανοιχτό γήπεδο…
Το αμυντικό ριμπάουντ είναι καθαρά θέμα θέλησης. Δεν το λέω
εγώ. Ο Ρόντμαν το λέει. Δεν νομίζω κανένας μας ψηλός να πηδάει λιγότερο και απ’
τον Λάρι Μπερντ. Τα προσόντα τα έχουμε. Την διάθεση όχι.
Το ιδανικό αμυντικό ριμπάουντ ενός προπονητή είναι να χτυπήσει
η μπάλα κάτω. Δηλ να έχουν κάνει όλοι box out.
Βοx out =
agnwsti elliniki lexi. (21 χαμένα αμυντικά)
Καημό το έχω να δω να σπάσουμε ένα screen. Ένα βρε διάολε!
Σκοπίμως δεν κατηγορώ κανέναν ονομαστικά. Η ΟΜΑΔΑ φταίει. Όλοι
τους είναι σούπερ επιτυχημένοι με τους συλλόγους τους.
Απλά κάτι συμβαίνει και η Εθνική , μάλλον, δεν τους εμπνέει.
Κρίμα γιατί αδικούνε τους εαυτούς τους.
Κρίμα γιατί , μάλλον , χάσανε μεγάλη ευκαιρία για ένα μετάλλιο.
Κρίμα γιατί , μάλλον , χάσαμε την ευκαιρία να γελάσει λιγάκι
το χειλάκι μας με τα τόσα ΣΚΑΤΑ που συμβαίνουν στο σπίτι μας, στην δουλειά μας , στα προσωπικά μας.
Υ.Γ. Το να ρίξουμε το φταίξιμο στον Τρινκιέρι είναι εύκολο. Ίσως
και δίκαιο. Αλλά για τον «πατερούλη» θα μιλήσει κανένας;
8 σχόλια:
Να μιλησουμε και για τον Πατερουλη , που τοσοι Ελληνες προπονητες υπαρχουν και πηγε και εφερε τον ''Ιταλο''. Όλες οι επιλογες του ηταν εναντια στην κοινη λογική.Τον Περπερογλου που ηταν από τους καλυτερους στα 3 πρωτα παιχνιδια αληθεια γιατι τον ξεχασε 2 παιχνιδια?Συνεβη κατι ?..
Ξεφτιλα...
Έλεγα σε ένα φίλο μου, να δω ποιος δημοσιογράφος θα τολμήσει να γράψει αυτό ακριβώς που έγραψες στο υστερόγραφό σου. Με διαβεβαίωσε ότι δεν θα το κάνει κανένας, καθώς όπως είπε χαριτολογώντας, τους έφερε όλους στη Σλοβενία να κάνουν τις διακοπές τους και τους κέρασε και Μπύρες. Επίσης μου είπε ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για τις κουταμάρες του Τρινκιέρι, αλλά δεν έχει νόημα. Το θέμα είναι ποιος έδωσε στον "κουτό" το τιμόνι. Με κάλυψε απόλυτα, όπως με κάλυψες κι εσύ. Πάω να κάνω ένα βιντεάκι "εκτός τόπου και χρόνου" Γιαννάκης vs Οσκάρ Σμιτ για να βγάλω την πίκρα μου. Στον κόσμο μου, αλλά το 2013, όντως δεν προσφέρεται για χαμόγελα! Πίσω στο 1990 λοιπόν.
Drazen συγχαρητηρια, οτι ποιο ευστοχο εχω διαβασει απο εχθες. Μια ερωτηση ομως. Φταιει ο Τρικερι που η ομαδα δεν εκανε box-out? Τι ειναι, το παιδικο του παπαγου που τους μαθαινουν τα βασικα? Οι Σλοβενοι μπηκαν στο παρκε με το ποδι στο γκαζι και αυτος που δεν τους πατησε φρενο ηταν σιγουρα ο Τρικερι. Τον εδεσε κομπο ο Μαλκοβιτσ -πολυ σωστο το σχολιο για τα φαουλ-. Το παιχνιδι απο το 2ο λεπτο πηγε στα μετρα του Νταγκιτσ. Ενας ρυθμος δηλαδη που η Ελλαδα δεν μπορει να ανταποκριθει. Αλλα το οτι η ομαδα κανει σουτ στη 2η πασα δεν νομιζω οτι ειναι οδηγια του Τρικερι. Ο ιταλος φταιει αλλα δεν μπορουμε να πουμε οτι και η ομαδα τα εδωσε ολα.
κριμα.
ΥΓ: ξερω οτι θα γινω γραφικος αλλα η εδρα ειναι εδρα. το Eyrobasket εχει αλλαξει...
Φιλε Drazen γεια χαρα. Το ποιος φταει και σε τι βα8μο ειναι μεγαλη ιστορία και ο κα8ενας έχει τη δικη του αποψη. Η σκληρη αληθεια είναι οτι αντι8ετα με τους συλλογους η εθνικη εχει στα8ερα πτωτικη πορεια τα τελευταια χρονια. Κι επειδη σε συλλογικο επιπεδο και γενικοτερα σε καθε οργανισμο η ευθυνη αρχιζει απο τη διοικηση σε αυτη την περιπτωση δυστυχως η Ομοσπονδια εχει αποτυχει να παρουσιασει αποτελεσματα που συνάδουν με το υπάρχον μπασκετικο υλικο στη χωρα.
Τελος επειδη το μπασκετ εχει αλλαξει αρδην τα τελευταια χρονια χωρις NBA ερς παιδια sorry αλλα Nο Party. Πρεπει και το ματι να γυαλιζει, σιγουρα, αλλα και να μαθεις να ντριμπλαρεις επιτελους Κωστα Παπανικολαου κατι που αμφιβαλλω να βελτιωσεις στη Μπαρτσελονα. Χιλιες φορες ο Αντεκοτουνμπο παρα ο Γιαννακης ο Παπαπετρου. Δυστυχως το φαινομενο Γεωργατου εχει βρει τοσους μα τοσους μιμητες........
@all: Σκεφτόμουν χθες, ότι κάθε επιτυχία ή αποτυχία έχει "πυραμιδική" αιτίαση. Ξεκινώντας από τα υψηλά και καταλήγοντας στα χαμηλότερα στρώματα.
Περιμένω να τελειώσει η πορεία της Εθνικής μας και θα γράψω για τη δική μου πυραμίδα λόγων...
Δίκιο έχει ο Ντράζεν σε όλα όσα λέει.
ΦΙΛΕ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕΓΑΛΟ....ΘΕΩΡΩ ΠΑΙΚΤΕΣ ΟΠΩΣ Ο ΠΑΠΑΣ, ΓΙΑΝΚΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ....ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ ΠΙΣΤΥΕΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΚΑΛΑΘΙ!
Σωστός
Ο Τρινκέρι πρέπει να πάει σπίτι του όπως και ο πατερούλης Βασιλακόπουλος...Παρέα με τους Λιμνιάτη και Παπανικολάου.
Αλλά δεν γίνεται να κατηγορούμε αυτούς που πήγαν για μειωμένη διάθεση όταν κάτι κακομαθημένα πλουσιόπαιδα όπως τον Διαμαντίδη ξίζονται στις παραλίες και στην Κίνα
αυτό πάντως με τον Γιαννάκη που αναμόρφωσε την εθνική ομάδα μόνο ως ανέκδοτο γίνεται δεκτό, λες και υπήρχαν πολλοί προπονητές που είχαν για περιφερειακούς τους Διαμαντίδη-Παπαλουκά-Σπανούλη-Ζήση στα καλά του-Χατζηβρέττα και δεν τα κατάφεραν
Δημοσίευση σχολίου